Παρά την μερική υποχώρηση του προέδρου της Ουκρανίας Βίκτορ
Γιανουκόβιτς, ο οποίος πρότεινε το σχηματισμό μιας κυβέρνησης κοινής
αποδοχής αλλά και την προώθηση αλλαγών στο νόμο για τον περιορισμό
διαδηλώσεων, οι αντικυβερνητικές κινητοποιήσεις και οι συγκρούσεις
συνεχίζονται, ενώ οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών βρίσκονται
στον αέρα...
Ως πυρήνας του κινήματος αναγνωρίζεται η φιλοευρωπαϊκή
αντιπολίτευση, ωστόσο στο πλήθος των διαδηλωτών έχουν προσχωρήσει
ακροδεξιές νεοναζιστικές ομάδες, οι οποίες πρωταγωνιστούν στις βίαιες
συγκρούσεις και απειλούν ακόμη και με εμφύλιο πόλεμο, εξαπολύοντας
επίθεση και κατά της «ανίκανης» αντιπολίτευσης. Οι σημαίες του
εθνικιστικού κοινοβουλευτικού «Σβόμποντα» (Ελευθερία) πληθαίνουν στην
πλατεία Ανεξαρτησίας, που αποτελεί και το επίκεντρο των αντικυβερνητικών
διαδηλώσεων, τις οποίες έχουν στηρίξει από την αρχή Ευρώπη και ΗΠΑ.
Όπως σχολιάζουν διεθνείς αναλυτές και ανταποκριτές από την Ουκρανία...
το
«Κίνημα της Ευρώπης», όπως αυτό γεννήθηκε μετά την απόφαση της
ουκρανικής ηγεσίας να τερματίσει τις συνομιλίες για εμπορική συμφωνία με
την Ευρώπη και να στραφεί προς τη Ρωσία, δεν είναι μόνο του στους
δρόμους. Η παρουσία ακροδεξιών και νεοναζιστικών οργανώσεων είναι πλέον
εμφανής, με τους οπαδούς τους να ενορχηστρώνουν και να πρωταγωνιστούν
στις αιματηρές συγκρούσεις. Ρώσοι αναλυτές, από την πλευρά τους,
επισημαίνουν πως η Δύση κάνει πως δεν βλέπει τους νεοναζί στην Ουκρανία,
όπως δεν έβλεπαν και τους μαχητές της Αλ Κάιντα στη Συρία. Τις
τελευταίες ημέρες πληθαίνουν και τα ευρωπαϊκά δημοσιεύματα για το ρόλο
των ακροδεξιών οργανώσεων, ενώ το Κίεβο έχει βυθιστεί στο χάος.Και επίσημα σύμμαχος των φιλοευρωπαίων
Εξάλλου επίσημος σύμμαχος των δύο βασικών κομμάτων της
αντιπολίτευσης, της φυλακισμένης Γιούλια Τιμοσένκο και του πρώην
πυγμάχου Βιτάλι Κλίτσκο, είναι από την αρχή το «Σβόμποντα», ένα κόμμα
που πρωτοεμφανίστηκε ως ναζιστικό και έχει τις ιστορικές του ρίζες στα
τάγματα ασφαλείας του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Μέχρι το 2004 το
«Σβόμποντα» ονομαζόταν «Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Ουκρανίας» με σαφή
αναφορά στο «Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα» του Χίτλερ ενώ το λογότυπο της
νεοναζιστικής οργάνωσης ήταν το «Wolfsangel».
Το «Σβόμποντα» συνεργάστηκε με κόμματα όπως το γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο»
της Μαρί Λε Πέν και το νεοφασιστικό «Φιάμα Τρικολόρε». Η αποδοχή του
τόσο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσο και από δυτικούς ηγέτες,
ήταν σημαντική στην εξέλιξη των γεγονότων.
«Έχουμε διαφορετικές ιδεολογίες αλλά μας συνδέουν δύο πράγματα.
Αγωνιζόμαστε εναντίον όσων βρίσκονται στην εξουσία σήμερα και θέλουμε
ευρωπαϊκές αξίες για τη χώρα μας», έχει δηλώσει ο Βιτάλι Κλίτσκο για τη
συμμετοχή του «Σβόμποντα» στον αντικυβερνητικό συνασπισμό. Το βρετανικό
Channel4, μεταξύ άλλων, υπενθυμίζει πως στα μέσα Δεκέμβρη ο
γερουσιαστής των Ρεπουμπλικάνων και υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ,
Τζον ΜακΚέιν, είχε συναντηθεί στην Ουκρανία με τους ηγέτες της
αντιπολίτευσης. Ανάμεσά τους ήταν και ο επικεφαλής του «Σβόμποντα», Όλεχ
Τιαχνίμποκ.
Όπως σημειώνεται σε άρθρο της Guardian, η παρουσία των ακροδεξιών στο «Κίνημα της Ευρώπης» δεν είναι ξαφνική, αν και πολλά μέσα ενημέρωσης, που υποστήριζαν την αντιπολίτευση, αλλά και τα δύο κυρίαρχα κόμματα της αντιπολίτευσης προτιμούσαν μέχρι σήμερα να αγνοούν την ύπαρξή τους. Ωστόσο η ακροδεξιά, επίσημα ή ανεπίσημα, συμμετείχε από την αρχή στις διαδηλώσεις της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, που αρχικά στόχευε στη δημιουργία ενός κινήματος αντίστοιχου με τα «Occupy».
Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει, καταδεικνύοντας την αρχική «άρνηση» της αντιπολίτευσης να αποδεχτεί την παρουσία των ακροδεξιών, τα επεισόδια της 1ης Δεκεμβρίου, στα οποία ακροδεξιές οργανώσεις πρωταγωνίστησαν αντίθετα με όσα υποστήριξε τότε η αντιπολίτευση, που έκανε λόγο για κυβερνητικούς προβοκάτορες. Ωστόσο, και μετά το θάνατο τριών διαδηλωτών, η αντιπολίτευση κατηγόρησε ακροδεξιές οργανώσεις για τις βίαιες συγκρούσεις.
Μέρα με την ημέρα οι ακροδεξιοί, με έντονα ναζιστικά και φασιστικά στοιχεία, ενισχύουν την παρουσία τους στις διαδηλώσεις. Πλέον μαζί με τους φιλοευρωπαίους, εκτός από το ακροδεξιό «Σβόμποντα» που έχει έδρες στο κοινοβούλιο από το 2012, έχουν ενταχθεί και άλλες ακροδεξιές και νεοναζιστικές οργανώσεις. Εθνικιστικά συνθήματα της δεκαετίας του ‘30 ακούγονται όλο και περισσότερο, ενώ ενδεικτικό του κλίματος είναι πως ο Βιτάλι Κλίτσκο, επικεφαλής της αντιπολίτευσης και ηγετική φυσιογνωμία του αντικυβερνητικού κινήματος, ο οποίος αναγνωρίζετα πλέον ως ο βασικός αντίπαλος του Γιανουκόβιτς, αποδοκιμάστηκε έντονα όταν πριν από λίγες ημέρες ζήτησε από ομάδα διαδηλωτών, που συγκρούονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις, να σταματήσει τα επεισόδια.
Ο συνασπισμός των ακροδεξιών
Όπως αναφέρεται σε άρθρο της Independent μεταξύ των ακροδεξιών οργανώσεων είναι ο «Δεξιός Τομέας». Οι οπαδοί της εν λόγω οργάνωσης πρωταγωνιστούν στις βίαιες συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις, όπως εξάλλου και οι νεοφασίστες της «Αδελφότητας». Στο κέντρο του Κιέβου, στην πλατεία της «Ανεξαρτησίας», που αποτελεί και την καρδιά του αντικυβερνητικού κινήματος, δραστηριοποιούνται και τα ένοπλα μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Ουκρανός Πατριώτης». Στο σύνολό τους οι οπαδοί των νεοφασιστικών και νεοναζιστικών οργανώσεων κατηγορούν την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση -και το «Σβόμποντα»- ως ανίκανη να ανατρέψει τον Γιανουκόβιτς.
Η παρουσία των ακροδεξιών έχει αρχίσει να προβληματίζει και τη Δύση που από την αρχή έχει στηρίξει το «Κίνημα της Ευρώπης» καταγγέλλοντας την καταστολή από τον Γιανουκόβιτς. Ενδεικτική είναι η τελευταία αναφορά από τις ΗΠΑ, που καταδίκασαν την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, ωστόσο επισήμαναν πως η δράση του «Δεξιού Τομέα» και άλλων αντίστοιχων οργανώσεων δεν είναι αποδεκτή και υπονομεύει το κίνημα των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης.
Στη χώρα αναπτύσσεται το υπόβαθρο ακόμη και για έναν εμφύλιο πόλεμο, αναφέρει το Spiegel και προσθέτει πως η σύγκρουση λαμβάνει αιματηρές και ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Οι οπαδοί του Γιανουκόβιτς αναγνωρίζουν τους διαδηλωτές της αντιπολίτευσης ως «τρομοκράτες» ενώ αυτόν τον όρο χρησιμοποίησε πριν από λίγες ημέρες και ο πρωθυπουργός της χώρας Νικολάι Αζάροφ. Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος επικροτούν την αιματηρή καταστολή, ζητώντας τη διάλυση των συγκεντρώσεων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα οι διαδηλώσεις εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα. Οπαδοί και των δύο πλευρών, αλλά κυρίως της αντιπολίτευσης, κατεβαίνουν στους δρόμους, ενώ διοικητές δημοσίων υπηρεσιών παραιτούνται μπλοκάροντας τον κρατικό μηχανισμό. Πολλοί πολιτικοί αναλυτές και διεθνή μέσα ενημέρωσης αδυνατούν να προβλέψουν τις εξελίξεις και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση στο αδιέξοδο. Μέχρι τότε ο Σεργκέι Κίριτσουκ, μέλος αντιφασιστικής οργάνωσης, σημειώνει στο Channel4 πως στην Ουκρανία «ο φασισμός εξελίσσεται σε μόδα».
Όπως σημειώνεται σε άρθρο της Guardian, η παρουσία των ακροδεξιών στο «Κίνημα της Ευρώπης» δεν είναι ξαφνική, αν και πολλά μέσα ενημέρωσης, που υποστήριζαν την αντιπολίτευση, αλλά και τα δύο κυρίαρχα κόμματα της αντιπολίτευσης προτιμούσαν μέχρι σήμερα να αγνοούν την ύπαρξή τους. Ωστόσο η ακροδεξιά, επίσημα ή ανεπίσημα, συμμετείχε από την αρχή στις διαδηλώσεις της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης, που αρχικά στόχευε στη δημιουργία ενός κινήματος αντίστοιχου με τα «Occupy».
Η βρετανική εφημερίδα επισημαίνει, καταδεικνύοντας την αρχική «άρνηση» της αντιπολίτευσης να αποδεχτεί την παρουσία των ακροδεξιών, τα επεισόδια της 1ης Δεκεμβρίου, στα οποία ακροδεξιές οργανώσεις πρωταγωνίστησαν αντίθετα με όσα υποστήριξε τότε η αντιπολίτευση, που έκανε λόγο για κυβερνητικούς προβοκάτορες. Ωστόσο, και μετά το θάνατο τριών διαδηλωτών, η αντιπολίτευση κατηγόρησε ακροδεξιές οργανώσεις για τις βίαιες συγκρούσεις.
Μέρα με την ημέρα οι ακροδεξιοί, με έντονα ναζιστικά και φασιστικά στοιχεία, ενισχύουν την παρουσία τους στις διαδηλώσεις. Πλέον μαζί με τους φιλοευρωπαίους, εκτός από το ακροδεξιό «Σβόμποντα» που έχει έδρες στο κοινοβούλιο από το 2012, έχουν ενταχθεί και άλλες ακροδεξιές και νεοναζιστικές οργανώσεις. Εθνικιστικά συνθήματα της δεκαετίας του ‘30 ακούγονται όλο και περισσότερο, ενώ ενδεικτικό του κλίματος είναι πως ο Βιτάλι Κλίτσκο, επικεφαλής της αντιπολίτευσης και ηγετική φυσιογνωμία του αντικυβερνητικού κινήματος, ο οποίος αναγνωρίζετα πλέον ως ο βασικός αντίπαλος του Γιανουκόβιτς, αποδοκιμάστηκε έντονα όταν πριν από λίγες ημέρες ζήτησε από ομάδα διαδηλωτών, που συγκρούονταν με τις αστυνομικές δυνάμεις, να σταματήσει τα επεισόδια.
Ο συνασπισμός των ακροδεξιών
Όπως αναφέρεται σε άρθρο της Independent μεταξύ των ακροδεξιών οργανώσεων είναι ο «Δεξιός Τομέας». Οι οπαδοί της εν λόγω οργάνωσης πρωταγωνιστούν στις βίαιες συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις, όπως εξάλλου και οι νεοφασίστες της «Αδελφότητας». Στο κέντρο του Κιέβου, στην πλατεία της «Ανεξαρτησίας», που αποτελεί και την καρδιά του αντικυβερνητικού κινήματος, δραστηριοποιούνται και τα ένοπλα μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Ουκρανός Πατριώτης». Στο σύνολό τους οι οπαδοί των νεοφασιστικών και νεοναζιστικών οργανώσεων κατηγορούν την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση -και το «Σβόμποντα»- ως ανίκανη να ανατρέψει τον Γιανουκόβιτς.
Η παρουσία των ακροδεξιών έχει αρχίσει να προβληματίζει και τη Δύση που από την αρχή έχει στηρίξει το «Κίνημα της Ευρώπης» καταγγέλλοντας την καταστολή από τον Γιανουκόβιτς. Ενδεικτική είναι η τελευταία αναφορά από τις ΗΠΑ, που καταδίκασαν την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς, ωστόσο επισήμαναν πως η δράση του «Δεξιού Τομέα» και άλλων αντίστοιχων οργανώσεων δεν είναι αποδεκτή και υπονομεύει το κίνημα των διαδηλωτών της αντιπολίτευσης.
Στη χώρα αναπτύσσεται το υπόβαθρο ακόμη και για έναν εμφύλιο πόλεμο, αναφέρει το Spiegel και προσθέτει πως η σύγκρουση λαμβάνει αιματηρές και ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Οι οπαδοί του Γιανουκόβιτς αναγνωρίζουν τους διαδηλωτές της αντιπολίτευσης ως «τρομοκράτες» ενώ αυτόν τον όρο χρησιμοποίησε πριν από λίγες ημέρες και ο πρωθυπουργός της χώρας Νικολάι Αζάροφ. Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος επικροτούν την αιματηρή καταστολή, ζητώντας τη διάλυση των συγκεντρώσεων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα οι διαδηλώσεις εξαπλώνονται σε όλη τη χώρα. Οπαδοί και των δύο πλευρών, αλλά κυρίως της αντιπολίτευσης, κατεβαίνουν στους δρόμους, ενώ διοικητές δημοσίων υπηρεσιών παραιτούνται μπλοκάροντας τον κρατικό μηχανισμό. Πολλοί πολιτικοί αναλυτές και διεθνή μέσα ενημέρωσης αδυνατούν να προβλέψουν τις εξελίξεις και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση στο αδιέξοδο. Μέχρι τότε ο Σεργκέι Κίριτσουκ, μέλος αντιφασιστικής οργάνωσης, σημειώνει στο Channel4 πως στην Ουκρανία «ο φασισμός εξελίσσεται σε μόδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου