Ο κ. Σαμαράς ΔΕΝ πρέπει να επιτρέψει στον κ. Μητσοτάκη να κεφαλαιοποιήσει το λάθος

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, προβλέψιμος ων παρά τους συνήθεις πέτσινους λεονταρισμούς του και επιβεβαιώνοντας πλήρως όλα αυτά τα οποία θεωρούνταν εν πολλοίς αναμενόμενα, κλιμακώνει τον πολιτικό του βηματισμό υπό το κράτος της προσωπικής πολιτικής του ανασφάλειας, για πιθανές ανατροπές που θα μπορούσαν να ανασυνθέσουν ευρύτατα το ψηφιδωτό της αποκαλούμενης «δεξιάς πολυκατοικίας», αποστερώντας του έτσι το «δικαίωμα» της ανεμπόδιστης νομής της και κυρίως της ολοκληρωτικής της καθυπόταξης, με σκοπό την εξυπηρέτηση των προσωπικών πολιτικών του φιλοδοξιών και σχεδίων.

Την ίδια στιγμή, φαίνεται να υποδέχεται με εμφανή αμηχανία τις διαφαινόμενες ανατροπές στην Ευρωπαϊκή και την διεθνή σκακιέρα, με κορυφαία εξ αυτών την ολική επαναφορά Τραμπ και την συνακόλουθη δραστική μετατόπιση της Αμερικανικής γεωστρατηγικής στον αστερισμό του απρόβλεπτου.

Πρόκειται για μια εξέλιξη που οδηγεί σε ολοκληρωτική και βίαιη κατάρρευση το μοντέλο του woke γιουσουφακισμού στο οποίο προσάρμοσε και εν τέλει ενσωμάτωσε πλήρως τους πρωθυπουργικούς εκλογικούς τακτικισμούς, ενώ όλα δείχνουν ότι... 

Δεν φταίει το κακό το ριζικό μας. Φταίνε οι επιλογές μας και η αλήθεια που δεν κοιτάζουμε κατάματα…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Κάθε φορά που τοποθετούμαστε κριτικά απέναντι στην αναποτελεσματικότητα, την ατολμία και τα φοβικά σύνδρομα με τα οποία ασκείται η Εξωτερική πολιτική από την πολιτική τάξη της χώρας, το «ευφυές» ερώτημα που επιστρατεύεται ως δήθεν αποστομωτική ανταπάντηση από το σύνολο των πολιτικών εκπροσώπων της, είναι το εξής: «Ωραία… Και τι προτείνετε να κάνουμε ως μικρή χώρα που επηρεάζει ελάχιστα και τις εξελίξεις αλλά και τις αποφάσεις των ισχυρών;;;»…

Προφανώς το ερώτημα είναι υποκριτικό και η επίκλησή του είναι απολύτως προσχηματική, μιας και ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται, έχει εν πολλοίς προκαθορίσει με τρόπο πρωθύστερο και την απάντηση. Στο μυαλό όλων αυτών των κυρίων, υπάρχει ΜΟΝΟΝ ένα συγκεκριμένο εύρος χειρισμών, δυνατοτήτων και κυρίως αντίληψης, εντός του οποίου μπορεί να κινείται η πολιτική συμπεριφορά των κυβερνώντων, κάθε φορά που καλούνται να διαχειριστούν κρίσιμες εθνικές και περιφερειακές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας…

Κυρίως αυτό που υπάρχει, είναι ένα ιδιότυπο περιβάλλον ομηρίας μέσα στο οποίο συμπιέζεται και εν τέλει φυλακίζεται η κυρίαρχη πολιτική σκέψη, ενώ άπαντες θεωρούν απαγορευτική κάθε προσπάθεια «απόδρασης» από...

Τα εξοπλιστικά ως φερετζές ανεπίτρεπτων Εθνικών υποχωρήσεων και συμβιβασμών

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Επώνυμοι αρθρογράφοι και «αναλυτές» παντός επιστητού, δεν διστάζουν ακόμη και να αυτοσχεδιάζουν με την αλόγιστη επίκληση κάθε λογής προσχημάτων, προκειμένου να ξεπλύνουν τους τραγικούς διπλωματικούς χειρισμούς του Έλληνα πρωθυπουργού, ο οποίος, μαζί με το επιτελείο του, φροντίζει να υπενθυμίζει προς πάσαν κατεύθυνση, ότι είναι πρόθυμος και κυρίως ότι είναι «ανοικτός» σε κάθε απόπειρα εξωγενούς χειραγώγησης, προσφέροντας έτσι στους καλοθελητές απλόχερα, το κίνητρο αλλά και την απεριόριστη δυνατότητα να σπεύσουν να αξιοποιήσουν την ομολογημένη του προθυμία…

Πρόκειται για μια αρθρογραφία γλοιώδη, προκλητική, χυδαία και από κάθε άποψη εμετική, που δεν διστάζει να υποβαθμίσει το πρόβλημα και τις καταστροφικές συνέπειές του για την χώρα, προκειμένου να στηρίξει έτσι ένα πολιτικό επιτελείο που στην επιεικέστερη των αναγνώσεων επιμένει να λειτουργεί χωρίς στρατηγική στόχευση και να ερωτοτροπεί με εξαιρετικά επικίνδυνους και παραλυτικούς τακτικισμούς που ακυρώνουν στην πράξη ολόκληρο το διπλωματικοπολιτικό οπλοστάσιο της πατρίδας μας…

Ο αδίστακτος γενίτσαρος Χακάν Φιντάν, πιεζόμενος αφόρητα από τις καταιγιστικές εξελίξεις στην Μ. Ανατολή και κυριευμένος από το άγχος της Τουρκικής Εξωτερικής πολιτικής, η οποία επιδιώκει πάση θυσία να αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και κυρίως να εξασφαλίσει για λογαριασμό της τον έλεγχο των εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, έσπευσε να αξιοποιήσει την επικοινωνιακή πάσα που προσφέρουν απλόχερα στην Τουρκική εξωτερική πολιτική οι  εκφραστές του ντόπιου γενιτσαρισμού, και επιστρατεύοντας το...

Επιθετική επαναφορά του δόγματος Μονρόε - Στρατηγική πρόκληση και όχι ερέθισμα για την πολιτική μας αισθητική

Προς το παρόν – και πριν ακόμη από την επίσημη «πρώτη» του εκλεγμένου Αμερικανού προέδρου Τραμπ – αυτό που καταγράφεται είναι ένα κρεσέντο εξαιρετικά αδόκιμων παρεμβάσεων, οι οποίες, σε πρώτη ανάγνωση, φαίνεται να έχουν έντονο το άρωμα του γεωπολιτικού αναθεωρητισμού…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η συχνότητα, το εύρος αλλά κυρίως το περιεχόμενο των συγκεκριμένων παρεμβάσεων, επιβεβαιώνουν ότι στις προθέσεις του προεδρικού επιτελείου της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, είναι να επιβληθεί - πρωτίστως μεταξύ των συμμάχων της - ένα νέο περιβάλλον κανόνων και παραδοχών, που θα επαναδιατυπώσουν την έννοια της Υπερδύναμης, θα επαναπροσδιορίσουν το πλαίσιο των «δικαιωμάτων» πάνω στο οποίο θα «χτίζει» την συστημική της γεωστρατηγική και φυσικά θα υπαγορεύσουν τους όρους μιας νέας διαρκούς υποτέλειας αφ’ ενός (όλων εκείνων οι οποίοι επιλέγουν για τον εαυτό τους τον ρόλο του υποτελούς), αλλά και μιας επιλεκτικά προνομιακής σχέσης αφ’ ετέρου (για εκείνους που διεκδικούν αυξημένο περιφερειακό ρόλο στην νέα διεθνή τάξη). 

Πρόκειται για ρόλους οι οποίοι μοιραία θα συνυπάρχουν σε μια νέου τύπου γεωπολιτική συμμαχία με συμμάχους πολλαπλών ταχυτήτων, ούτως ώστε να μπορεί να υπηρετείται πληρέστερα και κατά περίπτωση η περιφερειακή αλλά και η ευρύτερη στρατηγική των Αμερικανών.

Από αυτήν την άποψη, τόσο οι επιθετικοί λεονταρισμοί με επίκεντρο και αποδέκτες τον Καναδά, τον Παναμά, το Μεξικό και την Γροιλανδία, όσο και τα συμμαχικά «μαχαιρώματα» σε βάρος των Βρετανών πολιτικών, αλλά και οι εκδηλώσεις θαυμασμού και εκτίμησης απέναντι στην νεοοθωμανική – αναθεωρητική Τουρκία, δεν συνιστούν μεμονωμένα και ατυχή περιστατικά ενός «υπερφίαλου και εμμονικού υπερήλικα» και του απερίσκεπτου επιτελείου του, όπως επιχειρούν να τα χαρακτηρίσουν ορισμένοι, αλλά μια οργανωμένη προσπάθεια του Αμερικανικού κατεστημένου, που αναζητεί διέξοδο από τα πολλαπλά αδιέξοδά του και την αναζητεί με τρόπο επιθετικό, σπεύδοντας να αξιοποιήσει στο έπακρο την διεθνή συγκυρία με τις νέες προκλήσεις της αλλά και τα παραλυτικά φαινόμενα μεταξύ των παραδοσιακών συμμάχων των ΗΠΑ, τα οποία...

Η Λωζάνη παραδίδεται σε ένα ντόμινο Αναθεωρητισμού και ημείς άδωμεν πουλώντας φούμαρα στους Λιβανέζους

Οι εξελίξεις στην Μ. Ανατολή, με αποκορύφωμα την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στην Συρία, έχουν δημιουργήσει μια νέα κατάσταση η οποία – παρά την σοβαρότητά της – φαίνεται ότι ΔΕΝ έχει καταφέρει να αφυπνίσει την Ελληνική πολιτική τάξη από τον διαχρονικό της λήθαργο και φυσικά ΔΕΝ έχει καταφέρει να την αποσπάσει από την μίζερη ενασχόλησή της με τις κακοδαιμονίες του νοσηρού μικρόκοσμου στον οποίο έχει εγκλωβιστεί εδώ και κάμποσες δεκαετίες…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Μ. Ανατολή εξελίσσεται σταδιακά σε ένα εργαστήρι ανασύνθεσης του ευρύτερου περιφερειακού status, με την Συρία να αναγορεύεται σε θερμοκοιτίδα δυναμικών ανατροπών που απειλούν να επαναπροσδιορίσουν τους όρους της ισορροπίας ισχύος και πιθανότατα το ίδιο το γεωγραφικό αποτύπωμα της περιοχής. Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά ρευστό περιβάλλον καταγράφουμε:

Α. Την υποστολή και όπως διαφαίνεται την οριστική απόσυρση του Παλαιστινιακού από την περιφερειακή ημερήσια διάταξη, τουλάχιστον με την μορφή και το πλαίσιο των διεκδικήσεων και των αιτημάτων με τα οποία το είχαμε γνωρίσει μέχρι σήμερα και αυτό σε συνάρτηση με την ταυτόχρονη εισβολή του Κουρδικού στην περιφερειακή εξίσωση…

Β. Την επιχειρησιακή αποδυνάμωση, την αχρήστευση και εν τέλει την διαφαινόμενη και τυπικά διάλυση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, γεγονός που σηματοδοτεί την βίαιη ανακοπή της δυνατότητας του Ιράν να παρεμβαίνει άμεσα και με δυναμισμό στις περιφερειακές εξελίξεις…

Γ. Την διαφαινόμενη θεσμική αναβάθμιση της τρομοκρατικής οργάνωσης HTS (Χάγιατ Ταχρίρ αλ Σαμ) η οποία μετά το ουσιαστικό ξέπλυμά της από την...

Μ. Ανατολή: Ανατροπές στην φυσιογνωμία και την ταυτότητα των πρωταγωνιστών στο νέο ισοζύγιο ισχύος

Τονίσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι την επόμενη μέρα της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, η θέση της Ρωσίας στο Διεθνές σύστημα, ΔΕΝ θα κριθεί ούτε αυτοτελώς, ούτε βεβαίως κατ’ αποκλειστικότητα από τον έλεγχο που θα καταφέρει τελικά να διασφαλίσει πάνω στο καταπατημένο οικόπεδο της Ουκρανίας. Πολύ δε περισσότερο, που το τίμημα για την ίδια την Ρωσία, θα είναι εξαιρετικά βαρύ…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η περίφημη «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση», η οποία, με καθαρά επιχειρησιακούς όρους μιλώντας, θα έπρεπε να ήταν υποδειγματική ως προς τα θεμελιώδη της, δηλαδή ως προς τον σχεδιασμό, την ευστοχία της, την αποτελεσματικότητά της, την επιβεβαίωση της εικόνας υπεροχής την οποία φιλοτέχνησε επιμελώς για λογαριασμό της η Ρωσία κατά την διάρκεια των προηγούμενων δεκαετιών και κυρίως ως προς τον βαθμό της ουσιαστικής ενσωμάτωσής της στο στρατηγικό αφήγημα μιας Υπερδύναμης που θα έπρεπε να διαμηνύει την ακλόνητη αποφασιστικότητά της να διατηρήσει ρόλο πρωταγωνιστικό στο ισοζύγιο ισχύος του διεθνούς συστήματος…

Εν τούτοις, αυτή η επιχείρηση εξελίχθηκε σε μια επιχείρηση κατατριβής, που αποδόμησε σταδιακά την εικόνα της Ρωσίας και απομυθοποίησε πλήρως τις πραγματικές δυνατότητές της να διαχειριστεί αποτελεσματικά, ακόμη και παραδοσιακές προκλήσεις επί του πεδίου και μάλιστα σε ένα πεδίο απολύτως γνώριμο και επιχειρησιακά οικείο στους σχεδιασμούς των επιτελών. Είναι λοιπόν φανερό, ότι η πραγματική σχέση «κόστους – οφέλους», έτσι όπως αυτή αποτιμάται στην πράξη, με την «Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση» να εξελίσσεται πλέον σε...

Στο νέο σκηνικό, η μοιραία εξέλιξη θα φέρει την Τουρκία σε τροχιά σύγκρουσης με το Ισραήλ

Η εκδοχή για την οποία προειδοποιήσαμε χθες, είναι αυτό το οποίο βλέπουμε να εκτυλίσσεται ήδη από σήμερα τα ξημερώματα στην Συρία. Η κατάρρευση του καθεστώτος, με την - χωρίς καμιά ουσιαστική αντίσταση - κατάληψη ΚΑΙ της Δαμασκού από τους εξτρεμιστές, συνιστούν ένα σημείο καμπής το οποίο καταδεικνύει ότι η σύγκρουση στην Μ. Ανατολή περνά πλέον σε μια άλλη διάσταση…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι κοινωνικοπολιτικές και θρησκευτικοπολιτισμικές συνιστώσες που πρωταγωνιστούσαν στην εξισορροπητική χορογραφία υπό τον Άσαντ, περιθωριοποιούνται βίαια και η διαχείριση της εξουσίας περνά πλέον στα χέρια μιας συμμαχίας Ισλαμιστών, οι οποίοι δεν κρύβουν τον φιλοτουρκικό προσανατολισμό τους.

Οι «προστάτιδες δυνάμεις» (Ρωσία, Ιράν) οι οποίες συντηρούσαν διαχρονικά το καθεστώς του Άσαντ, αυτήν την φορά το εγκατέλειψαν στην τύχη του, συναισθανόμενοι ίσως τις δικές τους αδυναμίες να προσφέρουν περισσότερα και υποκύπτοντας ενδεχομένως στην φορτική (δια της αναπαραγωγής αδιεξόδων και εκβιασμών) πίεση της Τουρκίας, η οποία εισβάλει πλέον δυναμικά στην εξίσωση του Μεσανατολικού, έχοντας τις δικές της ιδιαίτερες γεωστρατηγικές επιδιώξεις.

Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία τροποποιεί δραματικά τα ισχύοντα στην ευρύτερη περιοχή, ΤΟΣΟ στο επίπεδο της Δυναμικής ΟΣΟ και σε αυτό της Γεωγραφίας.

Τα σύνορα της Συρίας θα τροποποιηθούν. Η ύπαρξη του Κουρδικού και κυρίως η αποφασιστικότητα της Τουρκίας προκειμένου, όχι μόνο να αποτρέψει επώδυνες γι’ αυτήν εξελίξεις αλλά κυρίως να...

Ας σοβαρευτούμε πια... Καμιά Ρωσία δεν προστατεύει την κυριαρχία της χώρας

Παίρνουμε την είδηση... Μοστράρουμε την σάλτσα... Και σερβίρουμε παραμύθι τους αφελείς... Πάμε να το δούμε όλο αυτό στην πράξη...

Η Ρωσική άσκηση που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην Α. Μεσόγειο, συμπεριλαμβάνει και χρήση πυραυλικών συστημάτων... 

Για τον λόγο αυτόν ο Γκερασίμοφ ενημέρωσε εκτενώς τον Αμερικανό στρατηγό Μπράουν για τον σχεδιασμό της άσκησης, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανό ατύχημα στο οποίο δυνητικά θα μπορούσαν να εμπλακούν Αμερικανικές μονάδες που πλέουν στην περιοχή, οι οποίες αποτελούνται από τα τρία αμφίβια πλοία με 2.200 πεζοναύτες, καθώς και από  τα αντιτορπιλικά που παρέχουν αντιπυραυλική άμυνα για το Ισραήλ…

Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης άσκησης, οι Ρώσοι με σχετική τους ανακοίνωση γνωστοποίησαν ότι: «Από καθορισμένη περιοχή στις ακτές της Μεσογείου, πλήρωμα του παράκτιου πυραυλικού συστήματος Bastion εκτόξευσε έναν πύραυλο κρουζ Onyx».

Αν και το σημείο της εκτόξευσης δεν αποκαλύφθηκε, ο πύραυλος κρουζ εκτοξεύτηκε πιθανώς από τη βάση της Ρωσίας στην Ταρσό της Συρίας, τη μοναδική άλλωστε ναυτική βάση της Ρωσίας στο εξωτερικό…

Να τονίσουμε εδώ ότι, ο σχεδιασμός και τα οπλικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν κατά την διάρκεια αυτής της άσκησης, απαιτούσαν...

Επιθετική διάταξη με την Ελλάδα να αντιπαραθέτει Γεραπετρίτηδες και φλύαρες ασυναρτησίες

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι απαντήσεις για όλα όσα διαδραματίζονται αυτήν την στιγμή στην Μ. Ανατολή με επίκεντρο το θέατρο των επιχειρήσεων της Συρίας, δεν είναι εύκολες. Ο κίνδυνος της διάψευσης καιροφυλακτεί. Και αυτός ο κίνδυνος, δεν αφορά μονάχα στις ποικίλες ερμηνευτικές προσεγγίσεις που υιοθετούνται από τους αναλυτές, αναφορικά με την ταυτότητα, τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς των πρωταγωνιστών, τόσο των εμφανών όσο και εκείνων που κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο, αλλά επεκτείνεται ΚΑΙ στο «δια ταύτα» που αφορά στην φυσιογνωμία της επόμενης μέρας.

Αυτό σημαίνει, ότι η (διόλου) «αιφνίδια» γι’ αυτό και καλά σχεδιασμένη τζιχαντιστική αντεπίθεση που απειλεί να διαχυθεί και να τροποποιήσει δραματικά το status της ευρύτερης περιοχής, δεν εξαντλείται στο «φαίνεσθαι» και δεν περιορίζεται στην ζώνη των συγκρούσεων έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται την συγκεκριμένη στιγμή.  Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία τροφοδοτείται και πάνω απ’ όλα συντηρεί κρυφές ατζέντες, αλληλοεπικαλυπτόμενα συμφέροντα και επιδιώξεις, πολύπλοκες τακτικές, εναλλασσόμενους ενίοτε δε και αντιφατικούς προσεταιρισμούς, σύνθετα παιγνίδια ισορροπιών, ενώ...

Ο Γκιουλέρ κάνει την δουλειά του. Εμείς τι ακριβώς κάνουμε είπαμε;;;

Όχι κύριοι… Το παιγνίδι της Τουρκίας είναι ΚΑΙ επικοινωνιακό αλλά ΔΕΝ είναι μόνο επικοινωνιακό και φυσικά ΔΕΝ είναι πρωτίστως επικοινωνιακό. Ας μην σπεύδουν λοιπόν (όσοι έσπευσαν ήδη) να αντιμετωπίσουν επιφανειακά και επιπόλαια τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Γκιουλέρ, διότι αυτές οι δηλώσεις, δεν προσφέρονται για επιφανειακές και επιπόλαιες προσεγγίσεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Τουρκία προφανώς επενδύει στο να κάμψει το φρόνημα των Ελλήνων πολιτών, όπως θα έκανε και κάθε στρατηγικά σκεπτόμενη δύναμη προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα και προς όφελός της την αντιπαράθεσή της με κάποια άλλη δύναμη, αλλά καλό θα είναι να μην παραμυθιαζόμαστε διότι αυτό στο τέλος της ημέρας θα έχει βαρύτατο κόστος. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι:

Α. Προφανώς η αποδυνάμωση του εσωτερικού μετώπου και η καλλιέργεια κλίματος συγχύσεων, ηττοπάθειας, κατωτερότητας και απογοήτευσης, είναι μια κρίσιμη παράμετρος, την οποία όπως ήδη τονίσαμε, κάθε στρατηγικά σκεπτόμενη δύναμη θα ενέτασσε χωρίς δεύτερη σκέψη στο οπλοστάσιό της. Μόνο που αυτή η παράμετρος, παρά την εξαιρετική σπουδαιότητά της, δεν ρευστοποιεί κέρδη κατά την διαδικασία μιας διαπραγμάτευσης και μάλιστα σε συνθήκες «ήρεμων νερών» οι οποίες έχουν επιβληθεί προσωρινά στο Ελληνοτουρκικό σύστημα κατ’ απαίτηση τρίτων. Η επένδυση σε αυτήν την παράμετρο, αποδίδει μόνον ή εάν θέλετε κυρίως, όταν...

Αυτοκαταστροφική εξωτερική πολιτική με ανύπαρκτο Εθνικό στίγμα

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι χάρτες που υιοθετεί η Ε.Ε στο πλαίσιο των μελετών της για τον θαλάσσιο Ευρωπαϊκό χωροταξικό σχεδιασμό, συνιστούν ένα εξαιρετικής σημασίας όπλο στα χέρια της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία θα μπορούσε με το κατάλληλο μείγμα διπλωματικών και πολιτικών πρωτοβουλιών, να τοποθετήσει ολόκληρη την ΕΕ μπροστά στις ευθύνες της και σταθερά απέναντι στον επιθετικό και επικίνδυνο τουρκικό αναθεωρητισμό…

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και γνώριζε ότι αυτή η διαδικασία ήταν σε πλήρη εξέλιξη, εν τούτοις δεν φρόντισε να διαχειριστεί το πλαίσιο του Ελληνοτουρκικού διαλόγου με έναν έξυπνο τρόπο ούτως ώστε να φέρει σταδιακά την Άγκυρα αντιμέτωπη με μια νέα κατάσταση και τοποθετημένη απέναντι στο σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών.

Αντιθέτως, έκανε ότι μπορούσε για να υπονομεύσει το κύρος της Ευρωπαϊκής αποτύπωσης, να αποδυναμώσει την ισχύ του Ευρωπαϊκού θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού ο οποίος...

Πισώπλατη μαχαιριά που θα οδηγήσει σε πολιτική και κυβερνητική παράλυση την ίδια την χώρα.

Επειδή τα παπαγαλάκια κάθε λογής, συνεχίζουν το δούλεμα και επιμένουν να θέλουν να βγάλουν λάδι έναν επικίνδυνο πρωθυπουργό, καταφεύγοντας σε συλλογιστικές λαθροχειρίες θεωρώντας ότι οι πάντες είμαστε αφελείς, ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα από τα αυτονόητα:…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Βεβαίως κάθε πρωθυπουργός θα διέγραφε ένα στέλεχος της παράταξής του εάν αυτό το στέλεχος υπονόμευε με τις πράξεις και την στάση του, την σταθερότητα της κυβέρνησής του.

Δεύτερον: Πράξεις οι οποίες δυνητικά υπονομεύουν την σταθερότητα μιας κυβέρνησης, ειδικά όταν πρόκειται για τις πράξεις ενός πρώην πρωθυπουργού, είναι αυτές οι οποίες αποδεδειγμένα απομειώνουν το αποτύπωμα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, σε κρίσιμες, κομβικές και θεμελιώδεις κυβερνητικές αποφάσεις που αφορούν στην λειτουργία της χώρας.

Τρίτον: Η κριτική για κυβερνητικούς χειρισμούς που σχετίζονται με κορυφαία Εθνικά θέματα, όπως αυτό του πραγματικού περιεχομένου του Ελληνοτουρκικού διαλόγου και της κατεύθυνσης στην οποία επιζητείται να οριοθετηθεί ο διάλογος για το Κυπριακό, δεν αφορούν στην σταθερότητα της όποιας κυβέρνησης αλλά στην ίδια την υπόσταση και στο μέλλον της Ελλάδας.

Όταν κατά μείζονα λόγο αυτή η κριτική, διατυπώνεται σε μια ιστορική συγκυρία κατά την οποία οι Τουρκικές αποκαλύψεις για το περιεχόμενο του διαλόγου προκαλούν τρόμο και ΔΕΝ διαψεύδονται, ενώ την ίδια στιγμή ο αρμόδιος Υπουργός Εξωτερικών, επιδίδεται σταθερά σε...

Στρατόπεδα που περισσεύουν έχουμε... Εθνικό Αμυντικό δόγμα έχουμε;;;

Γι’ ακόμη μια φορά οι αποφάσεις που αφορούν στις Ένοπλες Δυνάμεις, παραμένουν δέσμιες στην λογική που αναφέρεται «στου Κασίδη το κεφάλι»…

Πρώτον: Δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση της χώρας να αποφαίνεται εντελώς ξαφνικά ότι κάποιες εκατοντάδες στρατόπεδα θα πρέπει να κλείσουν, διότι η παραμονή τους σε λειτουργία "καθιστά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας ΜΗ αξιόμαχες"… Αυτή η δήλωση σημαίνει ότι χρόνια ολόκληρα… Δεκαετίες ολόκληρες οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας ήσαν καθ’ ομολογία των κυβερνητικών αξιωματούχων ΜΗ αξιόμαχες… Αυτό θέλετε να πείτε κύριοι;;;

Δεύτερον: Όχι… Δεν είναι λάθος να επανεκτιμώνται τα πραγματικά δεδομένα στις νέες συνθήκες και να...

Η στρατηγική ήττα των Δημοκρατικών και το δίδυμο στοίχημα της διοίκησης Τραμπ

Μετά την ανατροπή που συντελέστηκε στις ΗΠΑ, πολιτικοί αναλυτές και αρθρογράφοι από ολόκληρο τον πλανήτη, έχουν επιδοθεί σε μια φρενήρη προσπάθεια, προκειμένου να καταδείξουν τις αιτίες της εκλογικής συντριβής της Κάμαλα Χάρις και των Δημοκρατικών, αλλά και την σχέση αυτών των αιτιών με τις αντίστοιχες αιτίες που άνοιξαν και πάλι, για λογαριασμό του Τραμπ και των Ρεπουμπλικανών, διάπλατες τις πόρτες του Λ. οίκου…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η ντετερμινιστική αντίληψη η οποία φαίνεται να κυριαρχεί στην πλειοψηφία αυτών των αναλύσεων, δεν είναι μονάχα εύκολη και απλουστευτική στην χρήση της ως κλασικό ερμηνευτικό εργαλείο. Στην πράξη, συνιστά και ένα βολικό καταφύγιο για την προσπάθεια όλων εκείνων που ΔΕΝ θα ήθελαν να θέσουν το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων αλλά ΚΑΙ των δικών τους πολιτικών ευθυνών, για λογικές και αντιλήψεις που στήριξαν, συντηρώντας ένα ψευδεπίγραφο κλίμα δήθεν αποδοχής εκ μέρους των κοινωνιών, των καταστροφικών πολιτικών που κυριάρχησαν στις ΗΠΑ και στον Δυτικό κόσμο κατά την διάρκεια των προηγούμενων χρόνων.

Και βεβαίως, στην πιο ακραία εκδοχή της ερμηνευτικής λαθροχειρίας που επιστρατεύεται από συγκεκριμένα πολιτικά και μιντιακά κέντρα, υπάρχουν και εκείνοι οι δήθεν αναλυτές που από την πρώτη στιγμή έχουν επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών, στην προσπάθειά τους να καταγράψουν τις κατηγορίες των ψηφοφόρων που καταψήφισαν τον Τράμπ κατά την διάρκεια της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης. Και το κάνουν, υπερτονίζοντας το ειδικό πολιτικό βάρος εκείνων που τον καταψήφισαν, αδιαφορώντας όμως πλήρως… ΚΑΙ για το κίνητρο… ΚΑΙ για την έκταση, αλλά ΚΑΙ για τον δυναμισμό εκείνων που τον υπερψήφισαν.

Φυσικά όλη αυτή η περί διαγραμμάτων συζήτηση, δεν γίνεται για να φωτίσει το πρόβλημα, ούτε βεβαίως για να τοποθετηθεί ανοικτά πάνω στα καινούρια δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί. Γίνεται για να συγκαλύψει κορυφαία στοιχήματα και κρίσιμα διακυβεύματα που καθόρισαν την εκλογική συμπεριφορά των Αμερικανών και που όλα δείχνουν ότι θα αποτελέσουν την θερμοκοιτίδα για την εμφάνιση και την εφαρμογή νέων επιθετικών πολιτικών που θα απορυθμίσουν εύθραυστες περιφερειακές ισορροπίες (με πολλές προκλήσεις αλλά και με όλους τους κινδύνους που ενσωματώνονται σε μια τέτοια εξέλιξη) και συνακόλουθα θα...

Όχι… Δεν είναι όλα ρόδινα με την επίσκεψη του Ν. Χριστοδουλίδη στις ΗΠΑ

Δεν συμμερίζομαι τους πανηγυρισμούς που εκδηλώνονται με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Κύπρου στις ΗΠΑ και την συνάντησή του με τον πρόεδρο Μπάιντεν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Προφανώς το ίδιο το γεγονός, σηματοδοτεί την απαρχή μιας καινούριας κατάστασης την οποία οφείλουν οι πάντες να πάρουν υπ’ όψιν τους πάρα πολύ σοβαρά. Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη την οποία ουδείς δικαιούται να παραβλέψει η πολύ περισσότερο να υποτιμήσει την σημασία της και να ασχοληθεί επιφανειακά με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται.

Πρωτίστως όμως, αυτός που οφείλει να αντιμετωπίσει την νέα κατάσταση με την δέουσα σοβαρότητα και ευθύνη, είναι ή ίδια η κυπριακή πολιτική ηγεσία, η οποία θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει την πολυτέλεια να αφήνει τις ευκαιρίες που δημιουργούνται να περνούν αναξιοποίητες. Κυρίως όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει προς πάσαν κατεύθυνση, εάν αυτό που διεκδικεί για την χώρα την οποία εκπροσωπεί, είναι ένας πρωταγωνιστικός ρόλος στα περιφερειακά δρώμενα ή εάν η ίδια είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί με ορισμένες γκλαμουράτες τουφεκιές στον αέρα, που όμως δεν δημιουργούν υποθήκες και δεν αναβαθμίζουν ουσιαστικά, πραγματικά και πάνω απ’ όλα ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ, την γεωστρατηγική της υπόσταση εν όψει των εξελίξεων της επόμενης μέρας.

Ας γίνουμε λοιπόν σαφέστεροι…  

Α. Στον περιφερειακό σχεδιασμό της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η γεωπολιτική υπόσταση της Κύπρου, φαίνεται ότι... 

Οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές και η ώρα “μηδέν” πλησιάζει…

Τίποτε δεν έχει τελειώσει με το Ιράν και καλό θα είναι όλοι μας να διαβάζουμε πολύ προσεκτικά τις ανακοινώσεις της ισραηλινής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η προχθεσινή αλληλουχία των πρώτων Ισραηλινών απαντητικών πληγμάτων, ταπείνωσε το Ιράν και ταυτόχρονα αποδόμησε ένα σημαντικό βήμα ΑΠΟ και ΜΕ το οποίο, ασκεί και ανατροφοδοτεί τον περιφερειακό τυχοδιωκτισμό του. Οι φλυαρίες της πολιτικής ηγεσίας του, κατέρρευσαν στα μάτια των Ιρανών πολιτών και αυτό δεν θα είναι χωρίς συνέπειες σε ότι αφορά στους χειρισμούς της επόμενης μέρας…

Είναι θέμα χρόνου να σπρωχτεί η ιρανική ηγεσία σε νέο τυχοδιωκτισμό, υπό το βάρος των ανατροφοδοτούμενων ανασφαλειών της, προσβλέποντας έτσι στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης του πληθυσμού. Μόνο που αυτό θα είναι το θανάσιμο λάθος της…

Το Ισραήλ στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, ιεραρχεί τις τακτικές του προτεραιότητες και πολύ καλά κάνει και τις ιεραρχεί… Οι τυχοδιωκτικές εμμονές, τόσο της Χαμάς, όσο και της Χεζμπολάχ, νομιμοποιούν πλήρως την επιδίωξή του να τις αφανίσει οριστικά και...

Η Εθνική μειοδοσία και το ψευδεπίγραφο αφήγημα ενός δήθεν ισορροπημένου συμβιβασμού

Λυτούς και δεμένους επιστράτευσε το πρωθυπουργικό επιτελείο για να ευνουχίσει και εν τέλει να εξοβελίσει από τον δημόσιο διάλογο την έννοια της «Eθνικής μειοδοσίας» αναφορικά με την διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής και τους κρίσιμους κυβερνητικούς χειρισμούς που σχετίζονται με το περιεχόμενο της Ελληνοτουρκικής ατζέντας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τι και αν ο ίδιος ο αρμόδιος Υπουργός του, ο κ. Γεραπετρίτης, σπεύδει όχι μόνο να διατηρήσει απολύτως ενεργά όλα όσα σηματοδοτεί αυτή η έννοια, αλλά φροντίζει παράλληλα με αυτό, να μας γνωστοποιήσει ότι την εργολαβία που του ανατέθηκε, θα φροντίσει να την φέρει σε πέρας και δεν δίνει δεκάρα τσακιστή εάν η ίδια του η πατρίδα θα τον αντιμετωπίσει ως Εθνικό μειοδότη, εξ αιτίας των χειρισμών, των επιλογών και κυρίως των υπαναχωρήσεων με τις οποίες ετοιμάζεται να υποδεχτεί την Τουρκική μαξιμαλιστική ατζέντα…

Δεν μας είπε όμως ο κύριος πρωθυπουργός και οι δικοί του άνθρωποι που έσπευσαν να δαιμονοποιήσουν την έννοια του Εθνικού μειοδότη…

Πως είναι δυνατόν να αναγνωρίζει ο ίδιος ότι η Τουρκία πλειοδοτεί σε παραλογισμό και απαιτήσεις που συνθέτουν την Τουρκική μαξιμαλιστική ατζέντα και περιφρονούν κατάφορα το Διεθνές Δίκαιο και την ίδια στιγμή να θεωρείται ανυπόστατη η έννοια της μειοδοσίας, στην στάση των εμπλεκομένων εκπροσώπων της χώρας μας, που αναζητούν φόρμουλα συμβιβασμού η οποία όμως...

Θα είναι θανατηφόρα, ακριβή και αναπάντεχα…

Όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη, η σύγκρουση στην Μ. Ανατολή, έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και κορυφαίο στρατηγικό διακύβευμα, το οποίο βεβαίως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την παραδοσιακή ανάγνωση που θέλει να βλέπει από την μια τους δόλιους Παλαιστίνιους που αναζητούν εναγωνίως την πατρίδα που δικαιούνται και από την άλλη τους ανάλγητους Εβραίους, που επιμένουν να μην τους αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. Η σταθερή και πλέον ευθεία όσο και απροσχημάτιστη εμπλοκή του Ιράν σε αυτήν την σύγκρουση, έρχεται, ίσως με τον πιο μοιραίο τρόπο, να «κλειδώσει» αμετάκλητα τις παραπάνω κρίσιμες διαπιστώσεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Θα πρέπει επίσης να είναι σαφές ότι αυτή η παράμετρος που σχετίζεται με τον χαρακτήρα και το διακύβευμα της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης, δεν αφορά μονάχα στα εργαλεία και στην ενδεδειγμένη μέθοδο της γεωπολιτικής ανάλυσης η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί εάν δεν θέλουμε να μας αιφνιδιάσουν οι ίδιες οι εξελίξεις…

Επεκτείνεται, επιδρά και εν τέλει βάζει την δική της ανεξίτηλη σφραγίδα, ακόμη και στην επιχειρησιακή φυσιογνωμία αυτής της σύγκρουσης. Στην ίδια την φύση αυτού του πολέμου. Επομένως, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι όλη αυτή η αποπροσανατολιστική και εξόχως παρελκυστική φλυαρία που αναπτύσσεται για δήθεν ανακωχή, για πιθανή εκεχειρία, για προσωρινή ή οριστική, με όρους ή άνευ όρων παύση των συγκρούσεων, για το τι θα πρέπει να εξαιρεθεί και τι θα πρέπει να συμπεριληφθεί στους στόχους της Ισραηλινής απάντησης στο Ιράν, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματική ατζέντα του παρασκηνίου, στην διαμόρφωση της οποίας βεβαίως δεν έχουν καμία απολύτως επιρροή οι γελοιότητες και οι ανισόρροποι χειρισμοί του απερχόμενου και τελούντος σε καθεστώς απόσυρσης Αμερικανού προέδρου…

Το Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένο να αναγνωρίσει θεσμική υπόσταση στις διαλυμένες τρομοκρατικές οργανώσεις και φυσικά δεν πρόκειται να...

Το στοίχημα της 7ης Οκτωβρίου, η σύγκρουση που κακοφόρμισε και ο IMEC ως κορυφαία στρατηγική πρόκληση…

Από την πρώτη στιγμή που επιβεβαιώθηκε το μέγεθος της κτηνώδους δολοφονικής επίθεσης της Χαμάς την 7^η του περασμένου Οκτωβρίου, που είχε ως συνέπεια την μαζική δολοφονία περισσοτέρων των 1200 νέων, αθώων και ανυποψίαστων ανθρώπων, άρχισε να γίνεται φανερό ότι ο πλανήτης έμπαινε πλέον οριστικά και αμετάκλητα σε μια νέα εποχή…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η κλιμάκωση των επομένων ημερών, μας υπενθύμισε με τον πιο τραγικό τρόπο, ότι τα απαραίτητα ερμηνευτικά και μεθοδολογικά εργαλεία που οφείλουμε όλοι μας να επιστρατεύσουμε για την προσέγγιση των εξελίξεων που είχαν ήδη πυροδοτηθεί, δεν θα μπορούσαν να έχουν πλέον καμία απολύτως σχέση με τις παραδοσιακές απλοϊκές και μονοδιάστατες συναρτήσεις και παραδοχές στις οποίες καταφεύγαμε κατά το παρελθόν, προκειμένου να αξιολογήσουμε κρίσιμες παραμέτρους μιας περιφερειακής σύγκρουσης, έστω και εάν ενίοτε είχαν εμπλοκή σε αυτήν, ακόμη και περισσότεροι των δύο δρώντες.

Άλλωστε δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά μονάχα ελάχιστες ημέρες, για να αποδειχτεί ότι, αυτό που άρχιζε να ξετυλίγεται μπροστά μας με αφορμή την συγκεκριμένη επίθεση, αλλά και όλα όσα έμελλε να ακολουθήσουν, μόνο τύποις και μόνο για λίγο, θα μπορούσε να εκλαμβάνεται ως μια...

Ας κρατήσουμε θεμιτές αποστάσεις από συναισθηματικές απολυτότητες

Τον Αύγουστο του 2024, δηλαδή μόλις τον προηγούμενο μήνα, επιστρατεύτηκε ο πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας και ειδικός σε θέματα Ιράν, Τουρκίας και Μέσης Ανατολής ο γνωστός Michael Rubin, προκειμένου να μας εξηγήσει το γιατί η Τουρκία δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει το stealth μαχητικό 5ης γενιάς δηλαδή το F-35…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Σήμερα, έναν μήνα μετά, επιβεβαιώνεται ότι την περίοδο που ο πρώην αξιωματούχος συνέτασσε το άρθρο του, στο βρώμικο παρασκήνιο της συναλλαγής, οι Αμερικανοί πρότειναν στους Τούρκους να παρκάρουν στο Ιντσιρλίκ τους S-400, προκειμένου να μην τσαλακωθεί το γόητρο του Ερντογάν, και αμέσως μετά να επανενταχθούν κανονικά στο πρόγραμμα των F-35…

Φυσικά μέχρι την τελική και οριστική επιβεβαίωση της όποιας εξέλιξης, πολλά είναι αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν. Αυτό όμως που έχει σημασία να κατανοήσουμε, είναι το γεγονός ότι στο παρασκήνιο οι πάντες δουλεύουν για να πάρει η Τουρκία τα F-35 διατηρώντας ταυτόχρονα το σύστημα S-400 και όχι για να συνειδητοποιήσει τον οριστικό της αποκλεισμό από αυτά.

Κατά τα λοιπά, εμείς συνεχίζουμε να διαβάζουμε και να αναπαράγουμε τις «αξιόπιστες» αναλύσεις του Michael Rubin, χωρίς να...