Ελληνογαλλική συμφωνία - Συνδυασμός προκλήσεων για σοβαρούς περιφερειακούς παίκτες

Η Ελληνογαλλική συμφωνία είναι μια θετική των πραγμάτων εξέλιξη, όχι μονάχα γιατί αναβαθμίζει σημαντικά και απολύτως στοχευμένα τις επιχειρησιακές δυνατότητες της πατρίδας μας, αλλά κυρίως διότι συγκεκριμενοποίησε και ενεργοποιεί μια στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ των δύο χωρών, σε ένα περιβάλλον σημαντικών, πολύμορφων και μεταβαλλόμενων προκλήσεων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το συγκριτικό πλεονέκτημα αυτής της συμφωνίας, είναι η δυναμική που αποπνέει σε ένα περιβάλλον εξαιρετικής αστάθειας. Πρόκειται για μια εξόχως σημαντική προστιθέμενη αξία, η οποία, σε ότι μας αφορά, δεν θα πρέπει να αναλωθεί σε πανηγυρισμούς και αυταρέσκεια, αλλά να μετουσιωθεί άμεσα σε συγκεκριμένο πολιτικό και άλλο έργο, ικανό να σηματοδοτήσει την αναγκαία μεταστροφή στην στρατηγική σκέψη που κυριαρχεί στην χώρα μας, διότι τα πράγματα πλέον δεν είναι διόλου απλά. Οι ρυθμοί θα αλλάξουν… Οι εξελίξεις επιταχύνονται… Οι προκλήσεις θα κλιμακωθούν… Οι δυνατότητες διευρύνονται, παράλληλα όμως με τις απαιτήσεις αλλά και τους κινδύνους… 

Ο στρατηγικός μας σχεδιασμός θα πρέπει επιτέλους να αποκτήσει την ευρύτητα του σχεδιασμού ενός μικρομεσαίου περιφερειακού γεωπολιτικού δρώντα, ο οποίος οφείλει να απογαλακτιστεί οριστικά από την μίζερη και νοσηρή ψυχολογία του δεδομένου που ψάχνει γύρω του φουστάνι για να γραπωθεί, σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας…

Τα παραπάνω, είναι ορισμένα μόνο από τα πολλά σύνθετα και κρίσιμα προβλήματα της επόμενης μέρας. Η αποτελεσματική τους διαχείριση δεν μπορεί να συνεχίσει να επαφίεται στις μίζερες σκέψεις και...

Ελληνορθόδοξοι Ιεράρχες ή πλυντήρια του Τουρκικού επιθετικού νεο-οθωμανικού αφηγήματος;

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Με αφορμή τον τραγικό Ελπιδοφόρο… Την τραγική δήθεν «συγγνώμη» του, την οποία υποκριτικά απηύθυνε στον Ελληνισμό… Και κυρίως με αφορμή την τραγική κατάσταση την οποία επιβεβαίωσαν μεταξύ άλλων  ΚΑΙ όλα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στις ΗΠΑ, καλό θα είναι να επισημάνουμε τα ακόλουθα:

1. Δεν είναι δυνατόν σε αυτή την χώρα να αναγκαζόμαστε, κάθε φορά που ανακύπτουν προβλήματα, να συζητάμε και ουσιαστικά να επαναπροσδιορίζουμε τα αυτονόητα. Κάθε συζήτηση που βάζει με την ανοχή μας στο τραπέζι τα αυτονόητα, αυτό που επιτυγχάνει σε τελευταία ανάλυση, είναι να αποδομεί το αδιαπραγμάτευτο του χαρακτήρα τους. Αυτό οφείλει να το γνωρίζει καλά ΚΑΙ ο Ελπιδοφόρος αλλά ΚΑΙ οι πολιτικές ηγεσίες σε Ελλάδα και Κύπρο, που απεδέχθησαν με τον όποιον τρόπο την συμμετοχή τους σε αυτήν την εκφυλιστική και επιζήμια μπακαλοσυζήτηση, που μόνο κακό έκανε στον Ελληνισμό.

2. Ο οφειλόμενος σεβασμός στον Αρχιεπίσκοπο της Αμερικής όπως βεβαίως και στον Οικουμενικό Πατριάρχη, είναι δεδομένος. Αλλά δεν είναι και δεν μπορεί να είναι δεδομένος, ΟΥΤΕ άκριτα ΟΥΤΕ βεβαίως ανεξάρτητα από...

Η νέα χαρτογραφία ισχύος σε μια οριστικά πολυδιασπασμένη Δυτική Αρχιτεκτονική

Η συμφωνία AUKUS μεταξύ των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αυστραλίας, δημιουργεί ένα νέο περιβάλλον ανταγωνισμού ισχύος στην ευρύτερη περιοχή, η αξιολόγηση του οποίου ωστόσο, δεν θα πρέπει να εξαντλείται στην πρώτη ανάγνωση των αμιγώς γεωπολιτικών του χαρακτηριστικών…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και αυτό, γιατί παράλληλα με την διαφοροποίηση ορισμένων κρίσιμων παραμέτρων ισχύος, διαμορφώνεται στην ουσία και ένα νέο περιβάλλον (μη) κανόνων, ένα νέο περιβάλλον (μη) αρχών που θα επιδιώκεται να διέπει πλέον τις διμερείς και πολυμερείς σχέσεις μεταξύ των κρατών. Πρόκειται δηλαδή για μια νέου τύπου, μεταμοντέρνα προσέγγιση, που εγκαινιάζει με τρόπο «θεαματικό», την υπέρβαση στην πράξη της παραδοσιακής δυτικής αντίληψης για τις συμμαχικές δομές, τον ρόλο τους, αλλά και τους θεμελιώδεις λειτουργικούς κανόνες που αφορούν στην σχέση μεταξύ των μερών τους.

Στρατευμένοι στρατηγιστές έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να εκθειάσουν αυτήν την στροφή των Αμερικανών στην λογική της αλα καρτ εργαλειοποίησης των «συμμάχων» τους, θεωρώντας πως η επιλογή της υπεργολαβικής ανάθεσης ρόλου στην διαχείριση των προκλήσεων που σχετίζονται με την περιφερειακή ισορροπία ισχύος, είναι μια έξυπνη διαχειριστική επιλογή. Οι πιο αισιόδοξοι μάλιστα από αυτούς, θεωρούν πως πρόκειται για μια κίνηση «στρατηγικού ματ» που σηματοδοτεί την ολική επαναφορά των ΗΠΑ στην κορυφή του διεθνούς στρατηγικού μάνατζμεντ για λογαριασμό ολόκληρου του Δυτικού κόσμου. Πρόκειται για εκτιμήσεις αβάσιμες και κατάφορα επιφανειακές, που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια.

Η πρωτοβουλία των Αμερικανών, ΔΕΝ παραπέμπει σε χειρισμό Υπερδύναμης που διαχειρίζεται με αυτοπεποίθηση και στρατηγική επάρκεια μια...

Εξωτερική πολιτική: Αγοράζοντας φούμαρα στην δευτερογενή Αμερικανική αγορά των προθύμων

Τα πράγματα φαίνεται ότι δεν πηγαίνουν καθόλου καλά με τον περιφερειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής αλλά και της Ν.Α. Μεσογείου και αυτή η εξέλιξη, αναμένεται να ενεργοποιήσει ένα ντόμινο διεργασιών που μπορεί να απειλήσουν ευθέως την συνοχή της Ατλαντικής συμμαχίας, ενώ την ίδια στιγμή, επιτείνονται και τα φαινόμενα του στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ των ΗΠΑ και των παραδοσιακών τους συμμάχων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Από την πρώτη στιγμή χαρακτηρίσαμε «στρατηγική» την ήττα των Αμερικανών στο Αφγανιστάν και δεν το κάναμε σταθμίζοντας αυτοτελώς το αποτέλεσμα της εμπλοκής τους στον αδιέξοδο εικοσαετή πόλεμο και σε ένα πεδίο από το οποίο αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν ταπεινωμένοι. Η ήττα των Αμερικανών υπήρξε στρατηγική, πρωτίστως διότι επισφράγισε και τυπικά, την οριστική αποκαθήλωσή τους, από την πλανητική πρωτοκαθεδρία, ενώ ταυτόχρονα επιβεβαίωσε την ουσιαστική απώλεια της δυνατότητάς τους να συνεχίσουν να μονοπωλούν τον στρατηγικό έλεγχο στην ευρύτερη περιοχή.

Στις παράπλευρες συνέπειες αυτής της εξέλιξης, εντάσσεται και η ουσιαστική τροποποίηση της φυσιογνωμίας των παραδοσιακών συμμαχικών σχέσεων, αφού πλέον με επίκεντρο τις ΗΠΑ, διαμορφώνονται συμμαχικά περιβάλλοντα δυο ταχυτήτων… 

• Με τους πρόθυμους του παρασιτισμού από την μια, να σπεύδουν να στοιχηθούν άκριτα πίσω από τις όποιες επιλογές και προτεραιότητες των Αμερικανών… 
• Και τους γεωπολιτικά χειραφετημένους δρώντες από την άλλη, οι οποίοι διεκδικούν διευρυμένο και πρωταγωνιστικό ρόλο στην νέα περιφερειακή Αρχιτεκτονική Ισχύος.

Η Εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, καρκινοβατεί στην προσπάθειά της να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις κρίσιμες παραμέτρους αυτής της εξίσωσης. Χάνει τον παραδοσιακό της δυναμισμό, παραδίδεται στον τακτικισμό και... 

Η νέα Μεσανατολική εξίσωση και η 5η φάλαγγα της κυρίαρχης συστημικής στρατηγικής σκέψης

Η κατάρρευση της ψευδαίσθησης για την δήθεν Αμερικανική υπεροχή στο Αφγανιστάν και η συνακόλουθη ολοκληρωτική εγκατάλειψή του στην εξουσιαστική βουλιμία των Ταλιμπάν, δεν συνιστά απλώς μια μεταβολή στο διοικητικό status μιας μεμονωμένης χώρας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται επί της ουσίας, για μια σημαντική ανατροπή θεμελιωδών δεδομένων, που διαμορφώνει μια συνολικά καινούρια κατάσταση, με ιδιαίτερο εσωτερικό δυναμισμό, αλλά και με ευρύτερες περιφερειακές και άλλες προεκτάσεις. Όχι μονάχα γιατί μια σκληρή Ισλαμική φονταμενταλιστική σέχτα, αποκτά τον έλεγχο μια χώρας και μέσω αυτού του ελέγχου, οι Ταλιμπάν αναβαθμίζονται αντικειμενικά σε κρίσιμο περιφερειακό αλλά και υπολογίσιμο διεθνή δρώντα. Αλλά κυρίως διότι μετά από αυτήν την εξέλιξη… 

• Το σύνολο των παραδοσιακών περιφερειακών προκλήσεων επικαιροποιείται και επαναπροσδιορίζεται, σε ένα περιβάλλον που αντικειμενικά καθίσταται περισσότερο ασταθές αλλά και ιδιαίτερα απρόβλεπτο… 
• Νέες προκλήσεις ισχύος αναδεικνύονται και έρχονται να προστεθούν σε μια δυναμικά μεταβαλλόμενη περιφερειακή ατζέντα… 
• Νέοι ρόλοι αλλά και νέοι δρώντες έρχονται να εμπλακούν στο περιφερειακό γεωπολιτικό μπρα ντε φερ και φυσικά να τροποποιήσουν τους όρους του παιχνιδιού αλλά και την ίδια την φυσιογνωμία του επίδικου, που διεκδικούν εναγωνίως την νομή του.

Είναι λοιπόν φανερό, ότι η νέα Μεσανατολική εξίσωση, καθίσταται περισσότερο σύνθετη αλλά και δυσεπίλυτη, αφού τις σοβαρές παραμέτρους της δεν τις προσδιορίζουν πλέον κατ’ αποκλειστικότητα οι...