Πες μου αδελφέ. Τουρκοκύπριε αδελφέ. Τι σε ενοχλεί σε αυτό το νησί; Το γεγονός ότι η Κύπρος βρίσκεται υπό κατοχή ή μήπως το να λέγεται ότι είναι υπό κατοχή;;;...
του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Στο εξής να μην αποκαλούμε κατοχή την κατοχή και κατακτητή τον κατακτητή; Να αποκαλούμε τον κατοχικό στρατό μόνο «τουρκικό στρατό»; Τι θα γίνει αν τον αποκαλέσουμε κατοχικό στρατό; Θα χάσεις το κέφι σου; Θα χαλαστείς πολύ; Η κατοχή είναι ανήθικη λέξη; Είναι βρισιά; Οι Γάλλοι δεν αποκαλούσαν κατοχικό στρατό τον γερμανικό στρατό που...
μπήκε στο Παρίσι, αλλά μόνο γερμανικό στρατό; Οι κατοχικοί στρατοί ουδέποτε αποδέχονται τον εαυτό τους ως κατοχικούς. Τον αποδέχονται ως απελευθερωτή. Επειδή εσύ ως Τουρκοκύπριος θεωρείς απελευθερωτή τον στρατό σε αυτό το νησί, θες να τον θεωρούν απελευθερωτή και οι Ελληνοκύπριοι; Ενοχλείσαι όταν τον αποκαλούν κατοχικό στρατό;
Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Dome, για παράδειγμα, να μην λέει ότι «το ξενοδοχείο μου βρίσκεται υπό κατοχή»; Να μην λέει ότι «ο κατοχικός τουρκικός στρατός με έδιωξε από εκεί»; Τι να λένε οι Βαρωσιώτες, αν δεν λένε ότι «το Βαρώσι βρίσκεται υπό την κατοχή του τουρκικού στρατού εδώ και 44 χρόνια»; Πώς να εξηγήσουν στους ξένους το γιατί δεν μπορούν να πάνε στο Βαρώσι εδώ και 44 χρόνια;
Αγαπητέ Τουρκοκύπριε αδελφέ μου.
Προσβάλλεσαι όταν σε αποκαλούν ψευδοκράτος; Δεν είναι ψεύτικο; Μήπως υπάρχει κανείς στον κόσμο που αναγνωρίζει αυτό το κράτος; Δεν ξέρεις ότι τέτοια κράτη αποκαλούνται είτε «ψεύτικα», είτε «μαριονέτες», είτε «δορυφόροι»; Θίγεσαι επειδή σου λένε την αλήθεια κατάμουτρα; Τι θες να σου λένε; Βόρεια Κύπρος; Αν υπάρχει βορράς υπάρχει και νότος, έτσι δεν είναι; Δύο κράτη δηλαδή; Έτσι βρήκαν τον δρόμο να σου επιβάλλουν τα δύο κράτη; Ξέρεις πότε θα σωθείς; Όταν καταλάβεις και εσύ ότι αυτό το κράτος είναι ψευδοκράτος. Τι πρέπει να λέμε, δήθεν, αντί για «κλεμμένες περιουσίες, λάφυρα»; Κοίτα τι μας προτείνουν οι ειδικοί: «Επηρεαζόμενες περιουσίες». Από πού βρήκαν αυτήν τη μαγική λέξη; Θαυμάζω την ικανότητά τους. Επηρεαζόμενες! Από πού επηρεάστηκαν κύριέ μου; Από τη βροχή; Από το χαλάζι; Από την ξιφολόγχη, από τις σφαίρες; Από πού; Έλα και κατέκτησε τα εδάφη μου. Πάρε μου το σπίτι με τη βία. Πάρε το ξενοδοχείο μου. Πάρε το εργοστάσιό μου. Κατέστρεψε τους κόπους που έκανα μια ζωή. Αλλά εγώ να μην μπορώ να σε αποκαλέσω καν σφετεριστή. Να μην μπορώ να σε αποκαλώ κλέφτη. Να μην μπορώ να σε αποκαλώ άρπαγα και πλιατσικολόγο. Έτσι; Θίγεσαι όταν σε αποκαλούν κλέφτη; Δεν είσαι κλέφτης; Δεν έκλεψες; Μήπως είναι δικό σου το σπίτι στο οποίο κάθεσαι, το χωράφι το οποίο καλλιεργείς, η γη πάνω στην οποία έφτιαξες καζίνο; Ποιος σου έδωσε τον τίτλο ιδιοκτησίας; Το ψευδοκράτος σου; Το κράτος είναι ψεύτικο. Ο τίτλος ιδιοκτησίας είναι ψεύτικος. Και ζητάς ευγένεια γι’ αυτήν την κλεψιά.
Γι’ αυτό σπάζουν το κεφάλι και ετοιμάζουν για εσένα ένα νέο γλωσσάρι. Ε, Ευρώπη! Τι είσαι ικανή να κάνεις. Τι θαυμάσια λατρεία για την ειρήνη! Βρήκες τον δρόμο να αποκαταστήσεις και τον κατακτητή και τον πλαστογράφο και τον κουρσάρο και τον κλέφτη! Κακότυχο νησί που δεν τιμώρησες τους δολοφόνους σου, ικανοποίησες τους κατακτητές σου και ακόμα δεν μπόρεσες να βρεις τους αγνοούμενούς σου! Πατρίδα μου! Που ακόμα δεν έμαθε ότι η ειρήνη δεν θα έρθει σκουπίζοντας τις βρομιές κάτω από το χαλί. Αν έχεις τη δύναμη κύριέ μου που έφτιαξες το γλωσσάρι, αφαίρεσε εκείνη τη σημαία από το βουνό. Απάλλαξε το Βαρώσι από τα φίδια. Τερμάτισε τις στρατιωτικές ασκήσεις. Να μην μείνει καμία απαγορευμένη περιοχή στην οποία να μην μπορώ να εισέλθω! Αν θα έρθει η ειρήνη, θα έρθει με πράξεις και όχι με γλωσσάρια. Τα λόγια τελείωσαν. Είμαστε στον τόπο που τέλειωσαν οι λέξεις. Τι έγινε που τόσο καιρό τραγουδούσαμε μαζί την Τηλλυρκώτισσα;
Αυτό το γλωσσάρι μου θύμισε μια οικογένεια χωρικών που πήρε το άρρωστο παιδί της στον γιατρό στην Τουρκία. Ο γιατρός του έγραψε υπόθετα και τους είπε «να τα βάζετε στον πρωκτό του παιδιού». Είπαν εντάξει και έφυγαν, αλλά δεν ήξεραν πού να βάλουν το υπόθετο. Πού είναι ο πρωκτός; Θέλησαν να τηλεφωνήσουν στον γιατρό και να τον ρωτήσουν, αλλά φοβήθηκαν ότι θα θυμώσει. Μην έχοντας τι άλλο να κάνουν, στο τέλος του τηλεφώνησαν και τον ρώτησαν. «Βάλτε το στον κώλο του», είπε ο γιατρός. Κατόπιν τούτου, η γυναίκα γύρισε στον άνδρα της και του είπε: «Κοίτα, δεν σου είπα ότι θα θύμωνε ο γιατρός;» Αυτό το γλωσσάρι θυμίζει και τον ποιητή Τζαν Γιουτζέλ. Ο ποιητής ήταν σε μια δίκη, λέει. Δικαζόταν για μια βρισιά. Υπεράσπισε τον εαυτό του. Είπε το εξής: «Σε αυτήν την χώρα ούτε τον κώλο δεν θα μπορούμε να αποκαλούμε κώλο κύριε δικαστά;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου