Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Φτάνουν πια τα πειράματα και τα παιχνίδια... Η Ελλάδα το πλήρωσε ακριβά...

Αλήθεια για πόσο καιρό ακόμη θα πρέπει οι Έλληνες να πειραματίζονται και από τον ένα ψεύτη να πέφτουν στον άλλο; Από τη μια κυβέρνηση που είχε τα λεφτά, να ακούει και να πιστεύει στα διάφορα Ζάπεια και από εκεί στο σχίσιμο των μνημονίων; Αυτό είναι ένα ερώτημα και χρειάζεται να απαντηθεί από τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά...


του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΥΠΡΙΩΤΗ

Τα τελευταία 7 χρόνια των μνημονίων και της κρίσης, οι Έλληνες τα είδαν όλα, άσχετα από το ιδεολογικό πρόσημο που διαχειριζόταν την εξουσία. Ίδιοι και απαράλλακτοι οι λύκοι, από το ένα φάσμα του πολιτικού φάσματος μέχρι το άλλο. Και από όλους τους εκπροσώπους του...
κυβερνητικού τόξου, χόρτασαν από λόγια,από ψέματα, από αυτοκτονίες και θανάτους λόγω κακουχιών και πάρα πολύ κόσμος από φτώχεια. 

Αλλά και από αυτούς που δεν κυβέρνησαν δεν είδαν κάτι καλλίτερο, ούτε είδαν καμιά ουσιαστική προσπάθειά τους για την ανατροπή αυτού του μονόδρομου. Και πως ήταν δυνατό να δουν, αφού και αυτοί το ίδιο πολιτικό σύστημα εξυπηρετούν με…. διαφορετικά λόγια. 

Έτσι με αυτά και με τούτα έχουμε φτάσει στο σημερινό σημείο, που για πολύ κόσμο είναι σημείο αδιεξόδου, αφού στην κυριολεξία οι πολίτες, εκτός από απογοητευμένοι είναι και μπερδεμένοι.Δεν ξέρουν τι να κάνουν, δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, δεν ξέρουν τελικά ποιον να εμπιστευτούν. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές συζητήσεις ακούς να λένε, ότι θέλουν να δουν μία πολιτική δύναμη, που να μην έχει σχέση με όλες τις υπάρχουσες και να ακολουθήσουν έναν ηγέτη, που να τους εμπνέει, που να μπορούν να τον εμπιστευτούν. 

Αυτή είναι με πολύ λίγα και απλά λόγια μια από τις διάφορες προσεγγίσεις της κατάστασης που ακούγεται από τον απλό κόσμο. Από τον κόσμο που υποφέρει, που βρίσκεται έξω από την κομματοκρατία των εξυπηρετήσεων, τον κόσμο του μόχθου, των εργαζομένων, των απλών νοικοκυραίων όπως λέγαμε από παλιά όταν αναφερόμαστε στον κορμό της κοινωνίας. Εδώ λοιπόν που έφτασε η Ελλάδα είναι καιρός να σταματήσουμε να παίζουμε το παιχνίδι των πάσης φύσεως και λογής πολιτικάντηδων και των στενών τους συμφερόντων. 

Αρκετά πια είδαν, βιώσανε και υπέστησαν οι Έλληνες. Αρκετά ένιωσαν στο πετσί τους τον οικονομικό ανασκολοπισμό τους. Όμως ύστερα από τα όσα έχουν υποστεί, έμαθαν πολύ καλά, το βλέπουν συνεχώς έστω και αν ακόμη κάποιοι έχουν τις αμφιταλαντεύσεις τους, ότι το ευρώ είναι μια πραγματική γκιλοτίνα, είναι η νέα λαιμητόμος. Και έμαθαν επίσης πολύ καλά, ότι οι δανειστές είναι οι βάναυσοι σαδιστές. Και με δαύτους, είναι πολύ φυσικό ότι δεν χωράει κανένας συμβιβασμός. Πόσο μάλλον διαπραγμάτευση. Είναι φανερό, δεν χρειάζονται πια άλλες επεξηγήσεις. 

Η συνέχεια της εναλλαγής των ίδιων κομμάτων σε κυβερνητική εξουσία, με ότι και αν τάζουν πριν να αναλάβουν διαχείριση, είναι αδύνατο να φέρει κάτι το διαφορετικό στην Ελλάδα και στους Έλληνες, εκτός από κατάρρευση, από εξαθλίωση και τέλος από θάνατο. Γιατί είναι αδύνατο με παλιά και δοκιμασμένα υλικά, να θέλουμε να κτιστεί κάτι το καινούργιο; Αυτό λοιπόν που έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος και οι Έλληνες, είναι το νέο, το άφθαρτο που στελεχώνεται από νέες ζωογόνες δυνάμεις, βγαλμένες από τα σπλάχνα του ίδιου του λαού, που όλον αυτόν τον καιρό της κρίσης πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν μαζί με τον λαό που υποφέρει, που βασανίζεται, που βλέπει τα παιδιά του να ξενιτεύονται και την περιουσία του να βγαίνει στο σφυρί! Αυτήν την πολιτική δύναμη έχει ανάγκη σήμερα ο λαός και ο τόπος. 

Είναι η πολιτική δύναμη που θα συγκροτήσει την Πατριωτική Δημοκρατική Διακυβέρνηση του τόπου πολύ σύντομα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου