Τα ποτήρια δεν είναι μόνο μισογεμάτα ή μισοάδεια. Δηλαδή δεν υπάρχουν μόνο δύο αντίθετες όψεις μιας κατάστασης. Μπορείς κάλλιστα να κοιτάξεις ένα ποτήρι με την ίδια ποσότητα από πάνω και να δώσεις τη δική σου ερμηνεία, αλλά έτσι είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταλάβεις πόση ποσότητα περιέχει μέσα...
του ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στα μεθεόρτια της βομβιστικής επίθεσης εναντίον του Σκάι και της Καθημερινής.
Ο ιδιοκτήτης του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού κ. Γιάννης Αλαφούζος θεωρεί την κυβέρνηση «ηθικό αυτουργό» της επίθεσης. Ο δε γνωστός και έμπειρος δημοσιογράφος κ. Νίκος Χατζηνικολάου υποστηρίζει ότι...
η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε μια «νομιμοποιητική βάση» για την επίθεση. Συγκεκριμένα, ο κ. Χατζηνικολάου θύμισε τον χαρακτηρισμό «βοθροκάναλα» του υπουργού Πολάκη και το εμπάργκο της κυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ) όσον αφορά συμμετοχή στελεχών της/του σε εκπομπές του Σκάι.
«Όταν αποκαλείς βοθροκάναλα δημιουργείς νομιμοποιητική βάση για τέτοιες επιθετικές ενέργειες» είπε, ενώ προσέθεσε ότι έτσι «δημιουργείται πολεμικό κλίμα«. Παρότρυνε δε την κυβέρνηση να επανεξετάσει τη στάση της απέναντι στα ΜΜΕ όταν ενοχλείται με την κριτική τους.
Ο δημοσιογράφος, μάλιστα, του άλλοτε Mega Channel και αρχηγός του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, πρότεινε σαν άμεση «επαναστατική» ενέργεια αντιμετώπισης της τρομοκρατίας να σταματήσει το εμπάργκο στα κανάλια!
Θα θυμίσω εδώ τον δικαιολογημένο θυμό του κ. Χατζηνικολάου το 2013, όταν ο προβεβλημένος δημοσιογράφος του Σκάι Μπάμπης Παπαδημητρίου είχε προτείνει το ενδεχόμενο συνεργασίας «μιας σοβαρότερης Χρυσής Αυγής» για τη δημιουργία κυβερνητικού συνασπισμού, «όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες». Το βίαιο ιδεολογικό, πολιτικό και τελικώς και ποινικό ιστορικό της εν λόγω οργάνωσης είναι γνωστό και περιττό να υπενθυμίσουμε. Άραγε, γιατί ο χαρακτηρισμός του -πράγματι προκλητικού- κ. Πολάκη εξαγριώνει περισσότερο, συγκριτικά με χαρακτηρισμούς που έχουν εκτοξεύσει στελέχη κυρίως του Σκάι;
Ο βοθρο-χαρακτηρισμός και η στοχοποίηση
Η απόσταση από την αξιοπρεπή πολιτική κριτική του Σκάι μέχρι τον χαρακτηρισμό «βοθροκάναλο» είναι μεγάλη. Μα ακόμα μεγαλύτερο είναι το χάσμα όταν ισχυρίζεται κάποιος ότι ο βοθρο-χαρακτηρισμός όπλισε τα χέρια των τρομοκρατών. Η ιδιοκτησία και στελέχη του Σκάι υποστήριξαν δημόσια ότι η κυβέρνηση στοχοποίησε το κανάλι και ως εκ τούτου είναι ένας είδος ηθικού αυτουργού της βομβιστικής επίθεσης. Με τη θεωρία αυτή βοήθησε ή και ώθησε τη ΝΔ να εκμεταλλευθεί την υπόθεση για να πολιτική-εκλογική κερδοσκοπία.
Ο κ. Κικίλιας μίλησε ήδη γι’ αυτό. Ωστόσο, υπάρχουν σαφώς πιο δικαιολογημένα και από πολιτική άποψη πιο παραγωγικά πεδία για να διασταυρώσουν τα ξίφη τους αντιπολίτευση και συμπολίτευση.
Η αυθαίρετη αυτή θεωρία περί ηθικής αυτουργίας ουσιαστικά συνιστά μία επικίνδυνη μακαρθικού τύπου ρητορική, η οποία θυμίζει αυτό που κάνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άλλο πεδίο: όταν τσουβαλιάζει κάτω από την ομπρέλα της ακροδεξιάς όποιον ασκεί κριτική και αντιδρά π.χ. στη Συμφωνία των Πρεσπών. Εξίσου βαρύ, αυθαίρετο και επικίνδυνο είναι να μετατρέπεις ακόμα και ένα χυδαίο βρισίδι σε ηθική αυτουργία τρομοκρατικής επίθεσης.
Για τους τηλεθεατές, ακροατές και αναγνώστες που ενοχλούνται από κάποια ΜΜΕ, εν προκειμένω με τον Σκάι, ο κ. Χατζηνικολάου υποστηρίζει πως «το όπλο του πολίτη που έχει στα χέρια του είναι το τηλεκοντρόλ«. Αν σε πειράζει, δηλαδή, ένα πρόγραμμα ή ένας δημοσιογράφος άλλαξε κανάλι. Σε μια ιδανική τηλεοπτική δημοκρατία αυτό ίσως να ισχύει.
Όταν κάνεις παίκτες τους τρομοκράτες
Ωστόσο, αν και ακούγεται pathetic να μετατρέπεται σε όπλο δημοκρατίας ένα τηλεκοντρόλ, η αλλαγή του καναλιού δεν σημαίνει αυτομάτως καλύτερο ή διαφορετικό περιεχόμενο. Άλλωστε, όπως δήλωσε στον Σκάι και ο κ. Θεοδωράκης, «είμαστε μακριά από την ευρωπαϊκή αντιπαράθεση των ζητημάτων μας«. Υπενθυμίζουμε πως οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων Αγανακτισμένων το 2010-11 είχαν αντιμετωπιστεί αρνητικά από τον κ. Θεοδωράκη.
Ας μην ξεχνάμε ότι η τηλεοπτική σφαίρα αλλά και ευρύτερα τα κατεστημένα ΜΜΕ έχουν μοιραστεί σε πολύ λίγους. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο κάθε Έλληνας πολίτης που πατάει τα πλήκτρα του τηλεχειριστηρίου είναι ότι οι συχνότητες δεν ανήκουν πρωταρχικά στον κ. Αλαφούζο και στους άλλους ιδιοκτήτες των καναλιών. Είναι δημόσια περιουσία και έχουν εκχωρηθεί σ’ αυτούς από το κράτος.
Με άλλα λόγια, ο υποτιθέμενος πλουραλισμός σε μεγάλο βαθμό έχει καλυφθεί με την ίδια «σκόνη».
Οι πολίτες δεν ξεχνάνε την ωμή και ακραία προπαγάνδα των κατεστημένων καναλιών τα χρόνια της κρίσης με τα σουπεράκια από κάτω να αναγράφουν τι θα πάθει η Ελλάδα αν, αν, αν… Και τα λοιπά, και τα λοιπά…
Η χυδαία πεζοδρομιακή ρητορική τύπου Σπεράντζας Βρανά του Πολάκη δεν αρκεί για να οπλίσει τους τρομοκράτες. Αυτοί έχουν τη δική τους ατζέντα. Σίγουρα, όμως, η τρομοκρατική δράση μπορεί κάλλιστα να εργαλειοποιηθεί για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Οπότε, μην μείνεις εμβρόντητος όταν σου πουν ότι με τη θεωρία της ηθικής αυτουργίας όχι μόνο ουσιαστικά ποινικοποιείς και ως εκ τούτου καταργείς την κριτική, αλλά και ότι αναγορεύεις τους τρομοκράτες σε πολιτικό παράγοντα. Και τούτο, επειδή -σύμφωνα με τη θεωρία της ηθικής αυτουργίας- οι τρομοκράτες θα μπορούν να επηρεάσουν αποφασιστικά την πολιτική αντιπαράθεση που λαμβάνει χώρο στο πεδίο του κοινοβουλευτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου