Νέα "γεωπολιτικά δίπολα"... Το πρόπλασμα της Γιάλτας του 21ου αιώνα???

Τα σχετιζόμενα με τις εξελίξεις στη Συρία, απαιτούν ψυχρή ανάγνωση, αποκλειστικά και μόνο των πραγματικών δεδομένων... 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Οι συναισθηματικές προσεγγίσεις απλώς συγκαλύπτουν την πραγματικότητα, και δημιουργούν αυταπάτες που καθηλώνουν τις αντιστάσεις των λαών, και φέρνουν πιο κοντά τις εθνικές τραγωδίες. Στη Συρία λοιπόν, συνυπάρχουν όλοι αυτοί οι παράγοντες που συνθέτουν τη γεωπολιτική πραγματικότητα του 21^ου αιώνα.

• Υπάρχει εμφύλιος… 
• Υπάρχουν συμμορίες εξτρεμιστών που δρουν ως καταλύτης και ενεργούμενο, με στόχο την τροποποίηση του γεωπολιτικού χάρτη… 
• Στη Συρία εξαλλάχθηκε ένας γεωστρατηγικός σχεδιασμός που κατέρρευσε, μετά την ανεξέλεγκτη τροπή που πήρε η «Αραβική Άνοιξη»… 
• Στη Συριακή σύγκρουση εμπλέκονται με τρόπο ενεργητικό, ΚΑΙ οι κορυφαίοι που συνθέτουν τη φυσιογνωμία του σύγχρονου πολυπολικού κόσμου, αλλά ΚΑΙ οι ισχυροί περιφερειακοί παράγοντες που διεκδικούν επιθετικά, ρόλο και μερίδιο στη Γεωπολιτική της επόμενης μέρας…

Η Συρία επομένως, δεν είναι εξομοιωτής, αλλά ένα πραγματικό θέατρο επιχειρήσεων. Άρα και ένα πραγματικό περιβάλλον εφαρμογών και στρατηγικής διαχείρισης... ΚΑΙ συμμαχιών... ΚΑΙ προσεταιρισμών... ΚΑΙ αντιπαλοτήτων... ΚΑΙ αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων... αλλά ΚΑΙ "ανίερων" συμμαχιών…

Δεν ξέρω πόσο βιαστικό ή παρακινδυνευμένο είναι να ισχυριστεί κανείς πως στη Συρία, ή με επίκεντρο τη Συρία, δημιουργείται το πρόπλασμα της Γιάλτας του 21^ου αιώνα, η οποία βεβαίως (αν υπάρξει) θα είναι προϊόν ανελέητης σύγκρουσης, αλλά είναι βέβαιο πως στο συγκεκριμένο περιβάλλον, καταγράφονται στρατηγικές διεργασίες που...

έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα και χρήζουν αυξημένης προσοχής και μελέτης…

Το κέντρο βάρους του στρατηγικού ενδιαφέροντος των ισχυρών δείχνει να αναπροσαρμόζεται και να μετατοπίζεται αμοιβαδοειδώς… 

Το κυρίαρχο ποιοτικό χαρακτηριστικό αυτού του ενδιαφέροντος, είναι η ισχυρή του ταύτιση με την ενεργειακή ατζέντα, και η δυναμική του ενσωμάτωση με το "νέο εμπορικό προφίλ" στο όνομα των αναγκών του οποίου δρομολογούνται ευρύτερες γεωστρατηγικές ανακατατάξεις… 

Στο πλαίσιο της εν εξελίξει σύγκρουσης η οποία θέτει επί τάπητος και το ζήτημα των κορυφαίων στρατηγικών προσεταιρισμών, φαίνεται πως δημιουργούνται νέα εξισορροπιστικά «γεωπολιτικά δίπολα» που θα μπορούσαν ενδεχομένως να διασφαλίσουν στρατηγική λειτουργικότητα στις νέες υπό διαμόρφωσην συμμαχίες.

Έτσι οι εξελίξεις στη Συρία, φαίνεται πως δεν αποσυνδέονται από τις συντελούμενες ανακατατάξεις στη Βαλκανική, και με αυτή την έννοια... 

• Οσο η Βαλκανική θα «κλειδώνει» ως ενεργειακό – διαμετακομιστικό hub υπό Αμερικανικό έλεγχο... 
• Τόσο η Συρία και συνολικά οι κυοφορούμενες ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή, θα μπορούσαν να είναι το αντιστάθμισμα εν είδει παροχής στη Ρωσία, ενδεχομένως και ως ένα «συνεργατικό hub” που να μπορεί να αντιστοιχίζεται με τα συντελούμενα στη Βαλκανική. Και κυρίως θα μπορούσε να «κλειδώσει» μια τέτοια εξέλιξη, προκειμένου να εκβιαστεί μια διαδικασία επιταχυνόμενης στοχοποίησης της Κίνας.
• Στις διεργασίες επίσης που αναφύονται σε ένα τέτοιο δυναμικό περιβάλλον, δημιουργούνται ενδεχομένως και προϋποθέσεις για περισσότερο "ευέλικτη" διαχείριση των περιφερειακών παικτών από τους κορυφαίους του πλανήτη.

Στη Συρία επίσης, οι Κούρδοι υπήρξαν το εθνικό αναλώσιμο που χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ οι οποίες ωστόσο μοιραία θα έπρεπε κάποια στιγμή να κάνουν μια επιλογή με ευρύτερες γεωστρατηγικές προεκτάσεις. Και η Τουρκία αποτελεί ισχυρό φιλέτο και δυναμικό παίκτη και ως τέτοιος δύσκολα εγκαταλείπεται.

Η επιλογή Τραμπ επομένως, δεν ήταν μια παρανοϊκή επιλογή, αλλά μια σταθμισμένη στρατηγική απόφαση σε έναν παρανοϊκά εξελισσόμενο κόσμο.

Η Τουρκία υπήρξε προσωρινά ο γεωπολιτικός ωφελημένος από αυτή την εξέλιξη, αποδεικνύοντας πως υπολογίσιμοι είναι μόνον οι «μη δεδομένοι»… Και πως γεωπολιτική αποταμίευση μπορεί να προκύψει, μόνο στο βαθμό που υπάρχει σχέδιο και συγκεκριμένη στρατηγική.

Οι εξελίξεις ωστόσο στη Συρία, διευρύνουν μοιραία και το πεδίο των γενικότερων ανατροπών. Η Ελληνική εξωτερική πολιτική μπορεί να πανηγυρίζει -με αποδέκτη την καθημαγμένη Ελληνική κοινωνία- για τις περίφημες «στρατηγικές συμμαχίες» στις οποίες έχει εμπλακεί η χώρα, ωστόσο τα πάντα είναι τόσο ρευστά και τόσο απρόβλεπτα, που οι εξελίξεις σύντομα θα αιφνιδιάσουν.

• Πρώτον: Γιατί αυτές οι «συμμαχίες» είναι απολύτως ετεροβαρείς, και το πραγματικό τίμημα που είναι η εκχωρημένη εθνική κυριαρχία, ακόμη δεν ήρθε η ώρα για να το αποτιμήσουμε…
• Δεύτερον: Γιατί σε αυτές τις «συμμαχίες» και συνολικά μέσα σε ένα περιβάλλον αυξημένης ρευστότητας, οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις του τόπου φρόντισαν πρώτες να δείξουν στους πάντες, πως έχουν βγάλει στο σφυρί το χώρο, και την ίδια τους την χώρα την αποδόμησαν από εκείνα τα χαρακτηριστικά που προσδίδουν γεωπολιτική υπόσταση και αδιαπραγμάτευτα στοιχεία κυριαρχίας.
• Τρίτον: Γιατί οι προσωρινά κλονισμένες σχέσεις των ισχυρών περιφερειακών παικτών, μοιραία θα τεθούν υπό καθεστώς  επανεξέτασης. Και μια τέτοια εξέλιξη, δεν μπορούν να την αποτρέψουν τα «σιγουράκια» της Γεωπολιτικής, όταν θα κριθεί πως την υπαγορεύουν διάφορα ισχυρά γεωπολιτικά διακυβεύματα. Σε μια τέτοια εξέλιξη, τα «σιγουράκια» της Γεωπολιτικής θα βρεθούν στη μοίρα των Κούρδων, και τότε κάποιοι θα είναι υπόλογοι για εθνικές τραγωδίες τις οποίες συνηγόρησαν συνειδητά.
• Τέταρτον: Γιατί όσο η Ευρώπη θα επιχειρεί να ανακτήσει το απολεσθέν μερίδιο από τα συντελούμενα στην περιοχή, η βόμβα τους ISIS επανενεργοποιείται, και μια καινούρια βιομηχανία παραγωγής προσφυγιάς, θα έρθει να συμπιέσει έτι περαιτέρω τη χώρα μας, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, οι Ευρωπαίοι "στρατηγικοί της σύμμαχοι" φρόντισαν να αποβάλλουν από τη γεωγραφική Ευρώπη, απομονώνοντάς την με τα συρματοπλέγματα της "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης"...

Το πολιτικό προσωπικό βεβαίως το οποίο πρωταγωνίστησε στη φούσκα του παρασιτικού προστατευτισμού, αναζητεί εναγωνίως το δικό του εφήμερο success, και η ανικανότητά του να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συντελείται στο εγγύς και ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον είναι προφανής.

Η δήλωση όμως του Α'ΓΕΕΘΑ Αποστολάκη, έρχεται να καταδείξει το πραγματικό πρόβλημα, και μαζί με αυτό έρχεται να προειδοποιήσει τους πάντες, για τους πραγματικούς όρους με τους οποίους θα κληθεί να το αντιμετωπίσει η πατρίδα μας. Και ο αρχηγός υπήρξε σαφής: "ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ"...

Και το χειρότερο όλων, είναι πως όλοι τούτοι που επιμένουν να αποκρύπτουν αυτή την αλήθεια, και να επιδίδονται σε φλυαρίες για τα μεγάλα και τρανά που οικοδόμησαν υπηρετώντας ουσιαστικά την ενεργειακή ασφάλεια των ισχυρών και όχι την εθνική ασφάλεια της χώρας...

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που φρόντισαν να οδηγηθεί η πατρίδα μας σε αυτό τον μοναχικό δρόμο... Αποδυναμωμένη... Πλήρως εξαρτημένη... Με τη σημαία της Εθνικής αξιοπρέπειας σε διαρκή υποστολή... Με ρημαγμένη την κοινωνία... Με πρωτογενές πλεόνασμα θράσους και έχοντας αναγορεύσει τη δουλοπρέπεια σε "Εθνική στρατηγική"...

Η Συρία λοιπόν, επτά χρόνια τώρα, μέσα από το δικό της δράμα, έχει αναγορευτεί και σε εργαστήρι παραγωγής χρήσιμων συμπερασμάτων, τα οποία όμως ουδείς από το ελληνικό πολιτικό προσωπικό μπήκε στον κόπο να αποκωδικοποιήσει. Κι αυτό όπως όλα δείχνουν, θα έχει κόστος το οποίο αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να αποτιμηθεί... 

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"