Η Θύμιους... Η Νίκους... Κοθώνια διάφορα... Απόνερα ΚΥΠατζήδικα ... Αλλά και Μελανσόνηδες όλων των λογιών... Δεν βάλθηκαν απλά να μας
κάνουν να ξεχάσουμε κι αυτά που ξέραμε...
μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"
Ελάχιστη σημασία έχει αν είναι απλώς ανόητοι ή κατά παραγγελία δρώντες. Τα
μυαλά των ανθρώπων έβαλαν στο στόχαστρο με το βλέμμα στραμμένο σε πολιτικές
καριέρες, και αυτό είναι κάτι που το τονίσαμε από την πρώτη στιγμή...
Ξέθαψαν τους Μάηδες του 68, αλλά απέκρυψαν τους Κον Μπετίτ
τους...
Φαντασιώνονται ριζοσπαστισμούς, ακέφαλες εξεγέρσεις,
ακέφαλους καβαλάρηδες κλπ, αλλά και την ολική επαναφορά Ντε Γκωλ ξέχασαν, και
το ριζοσπαστισμό του "δικαιωματισμού" που ξεπήδησε ως φυντάνι της
επαναστατημένης εποχής, σκοπίμως αποσιωπούν, γιατί απλώς δεν συμφέρει να το
αναδείξουν...
Προφανώς και τιμούμε τις μαχητικές κινητοποιήσεις του Γαλλικού
λαού...
Προφανώς και τιμούμε τον αγώνα ακόμη και του κάθε
μεμονωμένου εργαζόμενου που δίνει τη μάχη της προσωπικής και οικογενειακής του
αξιοπρέπειας καθημερινά...
Και επειδή ακριβώς τιμούμε όλα τούτα, οφείλουμε να κρατάμε
αποστάσεις από τους καιροσκόπους της "ανάλυσης" και...
της πολιτικής
καπηλείας.
Τιμούμε και θα τιμούμε τους αγώνες αυτού του λαού και του
κάθε λαού, για αυτό και οφείλουμε να έχουμε μέτρο στην πολιτική αποτίμηση,
ακόμη και αν αύριο το αναλώσιμο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου (Μακρόν) καταρρεύσει.
Γιατί ακόμη και μια τέτοια εξέλιξη, θα είναι νίκη αλλά
ταυτόχρονα θα είναι και ελιγμός. Τα "ακέφαλα" κινήματα, δεν έχουν
απέναντί τους την αθωότητα ενός αφελούς, αλλά την παντοδυναμία των μηχανισμών
ενός συστήματος, που ξέρει καλά να ενσωματώνει και σε κάθε περίπτωση να εκφυλίζει, ότι δεν το αμφισβητεί εκ
θεμελίων.
Είναι μεγάλη κουβέντα λοιπόν ο "ριζοσπαστισμός"
για να μπορεί να χωράει στα στόματα εκείνων που δεν τόλμησαν να εμπιστευτούν
ούτε τη σκιά τους, και που θυμώνουν ακόμη και μαζί της αν νοιώσουν ότι τους
απειλεί την "πρωτιά", επειδή κάνει τα παιχνίδια του ο Ήλιος...
Τους γνωρίσαμε... Τους μάθαμε... Τα φλύαρα μυθιστορήματά
τους δεν μας συγκινούν...
Τιμητές ενός ριζοσπαστισμού τον οποίο ουδέποτε
επέδειξαν ούτε καν με τις πρακτικές τους, δεν μπορούν να γίνουν.
Το λέω λοιπόν για πολλοστή φορά... Τιμούμε τον αγώνα του
Γαλλικού λαού, τη μαχητικότητα, την αγωνιστικότητα και την αποφασιστικότητά
του... Τον τιμούμε όποιο και αν είναι τελικά το αποτέλεσμα, για την
υποδειγματική και αξιέπαινη προσπάθειά του να χειραφετηθεί, να αμφισβητήσει, ακόμη
και να ανατρέψει...
Σας υπόσχομαι όμως πως τις επόμενες μέρες θα πέσει πολύ
γέλιο με όλους αυτούς τους αυτόκλητους ριζοσπαστικαρχίδηδες που επιμένουν να
μπερδεύουν την πολιτική με τις λαχανίδες.
Έξοχο άρθρο. συγχαρητήρια .Ας έχουν γνώση ..οι φέροντες γνώση
ΑπάντησηΔιαγραφή