Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018

Ματζούνια... Μαγιοβότανα... Και μπόλικος πολιτικός εκφυλισμός

Το να ανακαλύπτεις κάπου ανάμεσα στις καντηλήθρες… στα μαγιοβότανα… σε κάθε λογής ματζούνια... Ανάμεσα στα μυστικά που σου εκμυστηρεύτηκαν οι Άγιοι της Ορθοδοξίας… σε κάθε λογής πνευματικές μπαγαποντιές… στην ακατάσχετη μυθοπλασία… και στο πλεόνασμα μιας νοσηρής Ρωσοκουλτούρας…

μέλους της ΠΓ του "Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"
και της "Πανελλαδικής πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Πατρίδας μας"

Έναν απίθανο φαφλατά που να αισθάνεται και κάτοχος του χρίσματος για τη σωτηρία της χώρας, θα μπορούσε κάτω από διαφορετικές συνθήκες, να συνιστά μια γραφική προσπάθεια αναβίωσης του Μεσαιωνισμού, σε μια ιστορική εποχή που έχει τις δικές της άμυνες ν αντισταθεί σ αυτό το παραμύθι.

Στην Ελλάδα όμως του 2018, αυτό το νοσηρό φαινόμενο συνιστά μια επικίνδυνη εξέλιξη, κι αυτό για τέσσερις κυρίως λόγους:

Πρώτον γιατί στην εκφυλιστική διεργασία που αποδομεί την υγιή σχέση του πολίτη με την πολιτική, μια τέτοια αντίληψη παραλαμβάνει τη σκυτάλη από το Σώρρα, για να οικοδομήσει μια εξ ίσου νοσηρή κατάσταση, που παραπέμπει σε άλλου τύπου πολίτη, και αυτό έχουμε υποχρέωση να το αποτρέψουμε.

Δεύτερον γιατί η οικοδόμηση μιας πολιτικής σχέσης με συνεκτικό υλικό τα ματζούνια και τα μαγιοβότανα, συνιστά προσβολή στην πολιτική αξιοπρέπεια των ανθρώπων, και αυτός ο τραγέλαφος θα πρέπει να...
αποκαλύπτεται, χωρίς αναστολές και δεύτερες σκέψεις.

Τρίτον γιατί η αναβίωση ενός νέου τύπου Σωρρισμού ή Καζακισμού στην πολιτική διεργασία, συνιστά μια άκρως αναχρονιστική εξέλιξη με φυσική συνέπεια ή την δημιουργία ενός μικρού στρατού απερίσκεπτων φανατισμένων ή την μαζική αποστράτευση (στην πιο λάιτ του εκδοχή) στην οποία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια κάθε παραμυθιασμένος πολίτης.

Τέταρτον γιατί το μιντιακό σύστημα και τα κέντρα που του υπαγορεύουν διαχειριστικές προτεραιότητες στην επικοινωνία, υιοθετούν πρακτικές που αποκαλύπτουν πως θέλουν να στηρίξουν και να ενισχύσουν τέτοια μορφώματα, με στόχο…

  • τον εγκλωβισμό του λαού σε αδιέξοδα και αυταπάτες…
  • τον εκφυλισμό της αυθεντικής λαϊκής πατριωτικής αντίληψης προσβλέποντας στον παροπλισμό της σε συνθήκες καταφανούς πολιτικής και εθνικής δουλοπρέπειας. Και φυσικά…
  • την χρησιμοποίησή τους ως δεκανίκια ικανά να ανακόψουν ανεπιθύμητες κοινωνικές διεργασίες με στόχο την πολιτική ανατροπή.
Η εμφανιζόμενη δημοσκοπική του υπερενίσχυση προφανώς και δεν είναι τυχαία.Το καινούριο βέβαια με τον κ. Βελόπουλο (ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω γνωρίζει σχετικά καλά τον κώδικα της επικοινωνίας) είναι πως σε αυτό το εγχείρημα της απόλυτης πολιτικής κενότητας, επιχειρεί να προσδώσει στοιχεία σοβαροφάνειας (συγκριτικά πάντα με το τυχαρπαστιστάν των Σώρρα – Καζάκη), και επειδή όλα δείχνουν πως έχει διασφαλισμένη την μιντιακή αβανταδορία, δεν είναι διόλου τυχαίο που καταφέρνει να ενσωματώσει στο εγχείρημά του, ορισμένες μέχρι πρότινος «ουδέτερες» παρουσίες τεχνοκρατών, σε μια προσπάθεια να διασφαλιστεί θεματικό κύρος σε ορισμένες μεμονωμένες και αποσπασματικές πολιτικές προσεγγίσεις του.

Είναι όμως άλλο πράγμα το κατ ανάθεσην θεματικό κύρος σε ορισμένες μεμονωμένες πολιτικές προσεγγίσεις, και εντελώς διαφορετικό η γενικευμένη ανάγκη πλήρωσης ενός συνολικά κούφιου πολιτικού λόγου, ο οποίος αντικειμενικά δεν αναπληρώνεται.

Ο κ. Βελόπουλος, δεν είναι προϊόν πολιτικής παρθενογένεσης. Είναι γέννημα θρέμμα ενός πολιτικού συστήματος που γονάτισε… που παρέδωσε την αξιοπρέπεια της χώρας… που θεμελίωσε τη δοτή πολιτική και θεσμική διοίκηση στον τόπο μας… Και που ως μέρος αυτού του συστήματος, μόνο πράγματα που τον βαρύνουν έχει να επιδείξει στην πολιτική του διαδρομή.

Δεν είναι τυχαία άλλωστε η προσχηματική γλώσσα με την οποία επιχειρεί να προσεγγίσει στα πολιτικά του υλικά το πολιτικό αποτύπωμα το οποίο άφησε πίσω της ΚΑΙ η δική του πολιτική παρουσία.

Έτσι για παράδειγμα, η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ» του κ. Βελόπουλου μας λέει ότι: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ είναι σίγουρη πως η Ελλάδα δεν είχε κανένα λόγο να ζητήσει τη βοήθεια του ΔΝΤ»… 

Αλλά φυσικά δεν μας λέει ποια ήταν η προσωπική του στάση όταν κλήθηκε να αποφασίσει επ αυτού που σήμερα δηλώνει σίγουρος πως δεν ήταν αναγκαίο να γίνει…

Μας λέει επίσης πως: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ πιστεύει πως η Ελλάδα θα μπορούσε μόνη της να χρηματοδοτηθεί με εσωτερικό δανεισμό, με την έκδοση εθνικών ομολόγων δηλαδή, πριν φύγουν πάνω από 100 δις € καταθέσεις στο εξωτερικό, αρκεί να εμπιστευόταν οι Έλληνες το κράτος τους, όπως πολλοί άλλοι λαοί». 

Όπως αντιλαμβάνεστε για τον κ. Βελόπουλο, δεν τίθεται θέμα πρακτικών οι οποίες σωρευτικά οδήγησαν στην υπερχρέωση της χώρας. 

Για τον κ. Βελόπουλο, απλώς φταίνε οι πολίτες της που δεν εμπιστεύτηκαν το κράτος δυνάστη… το κράτος της απολύτως εξαρτημένης εθνικής δουλοπρέπειας… το κράτος του οποίου οι πολιτικές επιλογές που ελήφθησαν στο πλαίσιο των εξαρτήσεών του, οδήγησαν στην εκτρωματική κατάσταση του 2010… του κράτους το οποίο μεταξύ άλλων λειτούργησε και ως εκτροφείο του λαμογιστάν.

Από τον κ. Βελόπουλο επίσης ομολογείται πως: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ θεωρεί πως η σημερινή καταστροφή της πατρίδας μας οφείλεται στην κακή διαχείριση της κρίσης τόσο από τους νέους πιστωτές της μέσω της Τρόικα που τη δάνεισαν για να διασώσουν τις τράπεζες τους, όσο και από τις κυβερνήσεις της»

Όπως αντιλαμβάνεστε, για τον κ. Βελόπουλο υπήρχε μόνο κακή διαχείριση «πραγματικού προβλήματος»… «πραγματικών κρισιακών αριθμών»… 

Και δεν υπήρξαν συνειδητές επιλογές εκβιαστικής καθυπόταξης, μέσα από τις οποίες και με πρόσχημα τη διαχείριση της κρίσης, επιδιώχτηκε από τις συμμορίες των εκβιαστών να βάλουν στο χέρι τον πραγματικό πλούτο της χώρας.

Και η τραγικότητρα του κ. Βελόπουλου δεν σταματά εδώ. Τα αυτονόητα που συνιστούν την πεμπτουσία άσκησης εθνικής κυριαρχίας, τα εναποθέτει στην επιθυμία του και στην καλή του την καρδιά αφού μας δηλώνει πως: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ επιθυμεί να ελέγχονται απόλυτα από τους ικανότερους Έλληνες και όχι από ξένους το Υπουργείο Οικονομικών, η Τράπεζα της Ελλάδος, η ΕΛΣΤΑΤ και η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, θεωρώντας πως οι τέσσερις αυτοί πυλώνες μπορούν να εγγυηθούν την πρόοδο και την ευημερία της χώρας».

Τι λέτε καλέ;;; «επιθυμείτε;;;» απλώς και… ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΕΤΕ;;;…
Και τι ακριβώς επιθυμείτε;;; «την διαχείριση από τους ικανότερους Έλληνες» ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ επί αυτών των θεσμών;;;

Και με τους υπόλοιπους δοτούς «θεσμούς» (ΤΑΙΠΕΔ, ΚΕΑΟ, ΑΑΔΕ κλπ) τι ακριβώς θα κάνετε;;;

Τι ακριβώς θα κάνετε με τα παρανόμως υποθηκευμένα και κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία τους δημοσίου;;;

Και συνεχίζει το παραλήρημα ανευθυνολογίας ο κ. Βελόπουλος δηλώνοντας πως: «Σκοπός μας είναι να μειώνουμε συνεχώς το χρέος ως προς το ΑΕΠ αυξάνοντας το ΑΕΠ»
  • Και πως θα το κάνετε αυτό;;;
  • Με ποιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων;;;
  • Σε ποιους τομείς;;;
  • Με ποιόν τρόπο θα υπερκεράσετε τις υποχρεωτικές νόρμες και ντιρεκτίβες που καθηλώνουν;;;
  • Τι ακριβώς θα κάνετε με τα απαγορευτικά τερτίπια που έχουν προσυπογραφεί και αλυσοδένουν τη χώρα;;;
  • Με τον κ. Φούχτελ;;;
Ρηχές και μη ανθεκτικές ούτε καν σε στοιχειώδη κριτική οι πολιτικές θέσεις που συνθέτουν το πρόγραμμα του κ. Βελόπουλου, και μια πρώτη γεύση πήραμε απ’ όλα τα παραπάνω.

Ωστόσο θα επανέλθουμε… Θα επανέλθουμε γιατί ψαρεύει στον αστερισμό των αφελών ο κ. Βελόπουλος και το μεταμοντέρνο μεσαιωνικό μαγαζί που έστησε καπηλευόμενος την ευκολοπιστία των πολιτών… Πρόθυμος να ενταχθεί σε «μεταμνημονιακή» διατεταγμένη υπηρεσία, σε ρόλο προθύμων που προορίζεται για πολιτικά δεκανίκια του συστήματος.

Θα επανέλθουμε γιατί όσο η πολιτική ζωή παραδίδεται σε πραματευτάδες ματζουνιών, μαγιοβότανων, και σε σωτήρες με απ’ ευθείας αναθέσεις των Αγίων… Ο πολιτικός εκφυλισμός δεν θα έχει τέλος… Η πατρίδα μας δεν θα έχει μέλλον… Η στοιχειώδης πολιτική και άλλη αξιοπρέπεια, θα αναχωρήσει οριστικά και αμετάκλητα από την καθημερινότητα των πολιτών.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου