Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

Το πληγωμένο από το διαμελισμό κουφάρι της Βαλκανικής, ξαναματώνει επικίνδυνα

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα με το πραγματικό παρασκήνιο που σχετίζεται με το έκτρωμα των Πρεσπών, και οι ψευτολεονταρισμοί του κ. Καμμένου έχουν περισσότερες από μια αναγνώσεις…

Ως τέτοιες δεν σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο μα την γιαλατζή μαγκιά την οποία επιχειρεί να πουλήσει στους εναπομείναντες αφελείς της εκλογικής του βάσης…

Ούτε βεβαίως σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο με μια επίπλαστη επιχειρηματολογία που αποσκοπεί να μειώσει το εύρος της θεαματικής του υπαναχώρησης και της διάψευσης των προσδοκιών…

Ο κ. Καμμένος μέσα στην ερμαφρόδιτη πολιτική παραφροσύνη του, λειτουργεί άλλοτε ως λαγός και άλλοτε ως κοινός ρουφιανάκος, που αποκαλύπτει σταδιακά πλευρές από τα επικίνδυνα σενάρια τα οποία έχει υπ όψιν του το κυβερνητικό επιτελείο, και τα οποία αποκρύπτει σκόπιμα από τον δικαιολογημένα και καθολικά ανησυχούντα Ελληνικό λαό.

Μέσα από σπασμωδικές, αποσπασματικές και χωρίς σαφές πολιτικό έρμα αντιδράσεις, αυτό το οποίο αποκαλύπτεται, είναι πως πέρα από τα τυπικά προδιαγεγραμμένα αναφορικά με τις διαδικασίες που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη συμφωνία των Πρεσπών, αυτό που πραγματικά ανησυχεί, είναι το δυναμικό και απολύτως ασταθές περιβάλλον μέσα στο οποίο καλούνται να λειτουργήσουν ΟΛΟΙ οι άμεσοι και έμμεσοι συντελεστές και παράγοντες, που με...
τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σχετίζονται και εν πολλοίς επιδρούν στην έκβαση των συμφωνηθέντων.


Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτό το οποίο επιβεβαιώνεται, είναι ο επικίνδυνος ρόλος του κ. Κοτζιά, οποίος…
  • Προσυπέγραψε μια σημαντική εθνική ήττα που δεν αποκλείεται να προσλάβει τα χαρακτηριστικά τραγωδίας, με την απεμπόληση του «ΜΑΚΕΔΟΝΙΣΜΟΥ». Και…
  • Υποθήκευσε την υπόσταση της χώρας - με πρώτο θύμα την Εξωτερική της πολιτική – «κλειδώνοντας» γι αυτήν έναν ρόλο αμφιλεγόμενο στο μηχανισμό της αστάθειας που έχει ενεργοποιηθεί σε ολόκληρη τη Βαλκανική, με αμφιλεγόμενη έκβαση, και με την πατρίδα μας να έχει ουσιαστικά ενσωματωθεί ως μέρος αυτού του προβλήματος, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, στη συνάρτησή του με τις δρομολογούμενες εξελίξεις.

Με το έκτρωμα των Πρεσπών, όχι μόνο δεν έκλεισε κάποιο ανοικτό μέτωπο όπως ψευδώς ισχυρίζεται ο κ. Κοτζιάς, αλλά ενεργοποιήθηκε μια ιδιαιτέρως επικίνδυνη γεωπολιτική ρευστότητα με τη χώρα να έχει τεθεί αμετάκλητα στην περιδίνησή της, και μάλιστα σε μια εποχή που το πληγωμένο από το διαμελισμό κουφάρι της Βαλκανικής, ξαναματώνει επικίνδυνα.

Το άρθρο του Μ. Ιγνατίου που παραθέτουμε στην συνέχεια, δεν μπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό και δειλά – δειλά αποκαλύπτει πολλά από αυτά που συνιστούν καμπανάκι συναγερμού, ο οποίος θα πρέπει να ξεσηκώσει τη χώρα.

Φυσικά θα επανέλθουμε… Και θα επανέλθουμε αναλυτικά και εμπεριστατωμένα… Διότι όπως έχουμε πει και δεν το παίρνουμε πίσω, σε αυτή την πραγματικά κρίσιμη ιστορική συγκυρία, που θα έπρεπε να κλιμακώνεται ΚΑΙ στο επίπεδο της πολιτικής… αλλά ΚΑΙ στο επίπεδο της οργανωτικής προετοιμασίας, ο ξεσηκωμός του Ελληνικού λαού με στόχο την υπεράσπιση ΚΑΙ της Πατρίδας του ΚΑΙ της Δημοκρατίας…

Ανεύθυνοι πολιτικοί τσαρλατάνοι επιμένουν να λειτουργούν διχαστικά, προσβλέποντας σε μικροπολιτικά οφέλη, πότε με ψευδεπίγραφους "ΑΝΕΝΔΟΤΟΥΣ", που ταυτοποιούνται με επιπόλαιους και ανίκανους πρωταγωνιστές… Και πότε με τις κλασικές ξεματιάστρες, λιβανίστρες, αγιοβοτανίστρες και κάθε λογής Ρωσοπαραμυθιαστές του Βελοπουλιστάν, που διεκδικούν ένα ρόλο στο πολιτικό στερέωμα, για τις υπηρεσίες πολιτικού αποπροσανατολισμού στις οποίες είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν.

Με όλους αυτούς τους κυρίους προφανώς θα επανέλθουμε… Ακολουθεί το σχετικό άρθρο του Μ. Ιγνατίου
Κ. Κυριακόπουλος

Η υπόθεση του Σκοπιανού θα μπορούσε να εξελιχθεί ξανά σε μεγάλο ζήτημα για την Ελλάδα, εάν η απάντηση στο δημοψήφισμα είναι θετική, αλλά στη συνέχεια, δεν αλλάξει το Σύνταγμα, όπως προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών. 

Ο βασικός λόγος που δεν θα συμβεί αυτό, είναι εάν δεν υπερψηφίσουν την αλλαγή του Συντάγματος τουλάχιστον 81 βουλευτές.  Πρόκειται κυριολεκτικά για άλμα στο κενό, διότι για να καταφέρει ο Ζόραν Ζάεφ να ανατρέψει τα σημερινά δεδομένα πρέπει να γίνει ένα θαύμα. Και στην εποχή μας δεν γίνονται… Γι’ αυτό, ο Σκοπιανός πρωθυπουργός έχει εισαγάγει «μακεδονικές» κορώνες στην επιχειρηματολογία του, και τροφοδοτεί έτσι τον εθνικισμό και στους οπαδούς του, που υποτίθεται πως διαφέρουν από τους ακροδεξιούς του προέδρου Γιόργκι Ιβάνοφ. Οι συνεχείς αναφορές στην «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα, προκαλούν όσους Έλληνες διαφωνούν με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να «κλείσει» το θέμα της ονομασίας. 

Και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ξεπερνούν το 70% του ελληνικού λαού. Χθες, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Νικολά Ντιμιτρόφ, φώναξε προκλητικά ότι είναι «Μακεδόνας» και ανέλυσε τη Συμφωνία των Πρεσπών με προκλητικό τρόπο: “Όταν η συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ», είπε, «η χώρα μου θα λέγεται Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και θα είμαστε Μακεδόνες που θα μιλάμε τη μακεδονική γλώσσα”. Είναι αυτό το σημείο που έχασε η Ελλάδα στη διαπραγμάτευση, παρά το γεγονός ότι πέτυχε την διαφοροποίηση του ονόματος και την αλλαγή του Συντάγματος, εφόσον γίνει. 

Και εδώ θα παιχτούν όλα και μάλιστα με εξαιρετικά δυσάρεστο τρόπο. Είναι γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε ταχύτατα σε συμφωνία με τους Σκοπιανούς στη βάση μίας θεωρίας που αναπτύχθηκε ότι πρέπει να κλείσουν τα θέματα με χώρες όπως τα Σκόπια και η Αλβανία, για να ασχοληθεί η ελληνική διπλωματία με την Τουρκία, η οποία απειλεί μονίμως στο Αιγαίο και την Κύπρο. Η Αθήνα πανηγύρισε για τη συμφωνία, αλλά εξόργισε τον λαό. 

Η αλήθεια είναι, όπως γράψαμε πολλές φορές, ότι μία χώρα δεν χάνει ποτέ από τα …τσικό. Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα μπορούσε να κερδίσει πολλά περισσότερα, ειδικά στα ευαίσθητα -για τον ελληνικό λαό- ζητήματα. Ο καθένας έχει τις απόψεις του και η κυβέρνηση τις δικές της. Αλλά, φοβάμαι πως δεν θα είναι η ομαλή η οριστική επίλυση αυτού του εθνικού προβλήματος καθώς στα Σκόπια κυριαρχεί ένας αρρωστημένος εθνικισμός και τα μυαλά του εκλεκτού του Σόρου, πρωθυπουργού Ζάεφ, είναι …πάνω από το κεφάλι του. Πήραν αέρα. Νομίζει πως κυβερνά μία μικρή υπερδύναμη. Παρά το γεγονός ότι ανήκω στη μειοψηφία, αυτών δηλαδή που πιστεύουν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα απορριφθεί, την ίδια στιγμή είναι δικαιολογημένη η ανησυχία της πλειοψηφίας των πολιτών, για την επόμενη ημέρα εάν δεν επικρατήσει το «ναι». Αναρωτιούνται: ακόμα και αν νικήσει ο Ζόραν Ζάεφ τους εθνικιστές του προέδρου Ιβάνοφ στο δημοψήφισμα, πως θα πείσει 81 Σκοπιανούς νομοθέτες να δεχθούν την αλλαγή του Συντάγματος. 

Και επιμένω σε αυτό το σημείο, διότι από τη μία στιγμή στην άλλη θα μπορούσαμε να βρεθούμε στην «προτέρα κατάσταση» και μάλιστα εκτεθειμένοι. Στο παρασκήνιο διεξάγεται μία διαπραγμάτευση, μέχρι «τελικής πτώσεως» μεταξύ των Κοσοβάρων και των Σέρβων, οι οποίοι συζητούν την ανταλλαγή εδαφών για να κλείσει και αυτό το αιματηρό κεφάλαιο. 

Οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει και έχουν τις ευλογίες και των Αμερικανών και των Ρώσων. Διπλωμάτες πιστεύουν ότι αν ανακοινωθεί η συμφωνία πριν από το σκοπιανό δημοψήφισμα, θα επηρεαστεί το αποτέλεσμα, καθώς οι Αλβανόφωνοι, επηρεασμένοι από τη νίκη των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο, θα αρνηθούν να ονομαστούν «Μακεδόνες». Αυτό θα προκαλέσει πολιτικό χάος στα Σκόπια, και ίσως οι εθνικιστές των δύο πλευρών ξεθάψουν τα καλασνίκοφ. Και εκεί που η Ελλάδα επιχείρησε να κλείσει το Σκοπιανό, θα βρεθεί σε απόσταση αναπνοής από μία πιθανή στρατιωτική σύγκρουση. 


Η κλοπή του ονόματος της ελληνικής Μακεδονίας, είναι μία υπόθεση που προκαλεί μίση και πάθη και στις δύο χώρες. Θεωρώ ότι αν ήταν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα στα θέματα της ιθαγένειας και της γλώσσας, θα επικρατούσε αυτόματα η ειρήνη και θα κοβόταν ο δρόμος στους εθνικιστές. Τώρα είναι ορθάνοικτος και οι επιπτώσεις θα είναι πολύ επικίνδυνες. Διότι εκεί που επιδιώκαμε τη μόνιμη ειρήνη μπορεί να βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων καταστάσεων…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου