Δευτέρα 8 Απριλίου 2019

Ο πολιτικός εκφυλισμός... Τα πρόδρομα φαινόμενα και τα πρόθυμα εργαλεία

Αυτός ο εκφυλισμός στον οποίο έχει περιέλθει η πολιτική, δεν είναι κάτι που προέκυψε ανεξάρτητα από τις ανοχές μας…

μέλους της ΠΓ της ΔΗ.ΠΟ.Σ "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Τα πρώτα crash tests τις δοκίμασαν αυτές τις ανοχές, αξιοποιώντας διάφορες τριτοκλασάτες τραγικές φιγούρες του συστήματος, στο ρόλο του λαγού. Δεν αντιδράσαμε, αν και θα έπρεπε… Σε κάποιες περιπτώσεις γοητευτήκαμε κιόλας… Σε κάποιες τρίτες, ενδεχομένως αγανακτήσαμε, όχι απέναντι στο φαινόμενο, αλλά απέναντι σ εκείνους που δεν «μάσησαν» και αποκάλυψαν από την πρώτη, στιγμή πως όλο τούτο το φαιδρό σκηνικό δεν στήνεται τυχαία.

Ανήκουμε σε αυτούς που προειδοποιήσαμε έγκαιρα και σε χρόνο ανύποπτο, ότι η πολιτική ζωή του τόπου σύρεται σε μια πρωτόγνωρη εκφυλιστική διαδικασία. Δυστυχώς, κάποιοι επειδή βολεύονταν, και κάποιοι άλλοι επειδή δεν ήταν ψυλλιασμένοι, θεωρούσαν πως δεν χαλάει δα και ο κόσμος βρε αδερφέ, αν αφεθούμε να μας σαγηνέψει η σαχλαμάρα και η πολιτική ρηχότητα. Άλλωστε τι έχουμε να χάσουμε από αυτό, αν είναι μέρος της πολιτικής κριτικής;;; Τίποτε!!! (έλεγαν)… Ας αφεθούμε να το απολαύσουμε!!! (έλεγαν)

Και τώρα ήρθε η ώρα του ταμείου…
Μια κοινωνία που φρόντισαν πρώτα να εξοικειωθεί με τον φτηνό πολιτικό λόγο και τον καιροσκοπισμό, αργά ή γρήγορα θα βρισκόταν αντιμέτωπη με...
την σκληρή πραγματικότητα και με ένα ιδιότυπο εκφυλιστικό πολιτικό σοκ, ακόμη και στον τρόπο διαχείρισης κρίσιμων εθνικών υποθέσεων.

Τα 153 χεράκια που προσέδωσαν κύρος εθνικής υπογραφής στην Συμφωνία των Πρεσπών, υπήρξαν ένα προϊόν μιας κατ’ εξοχήν νοσηρής πολιτικής διεργασίας, η οποία πέρα από το αληθές των όποιων καταγγελιών έχουν διατυπωθεί, δεν παύει παρά να σηματοδοτεί τον απόλυτο εκφυλισμό… την απόλυτη πολιτική αμετροέπεια… την απόλυτη κατάντια της πολιτικής, και μάλιστα σε συμπεριφορά σχετιζόμενη με κρίσιμο εθνικό ζήτημα.

Οι συμπεριφορές των Κουντουράδων… Τα απίθανα φαινόμενα των Μεγαλοοικονόμου… Των Παπακωσταίων και των δανεικών βουλευτών… Η αποκαθήλωση κάθε έννοιας πολιτικής μπέσας από την μεριά των ΑΝΕΛ… Η συμβολοποίηση κάποιων πολιτικών παρουσιών που ήσαν και θα παραμείνουν στον αστερισμό του απόλυτου τίποτε… Είναι στο σύνολό τους παράγωγα της ανοχής μας. Μιας ανοχής η οποία εκβιάστηκε, γιατί εμείς δεν αντισταθήκαμε όταν το σύστημα σερβίρισε ότι πιο αποκρουστικό είχε στη διάθεσή του για να διασφαλίσει τον εθισμό μας.

Αυτό πληρώσαμε…
Την ανοχή που δείξαμε σε κάτι ακατανόμαστους γραφικούς τύπους, που υποτίθεται πως μόχθησαν για τον Μακεδονισμό, και με τις συμπεριφορές, τα συνθήματα και την στάση τους, ευτέλισαν έναν σημαντικό πανεθνικό αγώνα.

Την ανοχή που δείξαμε στην βιομηχανία της πολιτικής εξαργύρωσης που έσπευσαν να στήσουν οι Πατσικοϊακωβίδηδες, και μόλις έπαψε η τρόμπα του συστήματος να δίνει αέρα στο πολιτικό σαπάκι που έστησαν, διαμελίστηκαν στα εξ ών συνετέθησαν, και τώρα ο μεγάλος πολιτικός ηγέτης που "θα έπαιρνε τα μολύβια από το χέρια των βουλευτών", μοστράρει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος σε συνδυασμό της Αθήνας. 

Τα λέγαμε τότε… Αποκαλύπταμε τότε… Αλλά εκείνη την περίοδο η μέθη της συλλαλητηριολογίας, δεν άφηνε και πολλά περιθώρια ν ακούσουμε την φωνή της λογικής. Τότε… Τα καλά παιδιά… Τα «φιλαράκια σας»… Είχαν βάλει πλώρη για τα ύπατα αξιώματα του βουλευτή… Και λίγο καιρό μετά άρχισε ο ένας να καταγγέλλει τον άλλο για μωροφιλοδοξίες.

Πληρώσαμε την ανοχή που δείξαμε στα αξιοθρήνητα ΜΑΠΕΤ ΣΟΟΥ… Ξέρετε… Εκείνα των "συλλαλητηρίων" με τα 87 άτομα (παρά την διεθνή υποστήριξη) στην πλατεία Συντάγματος… Με το θλιβερό ΕΠΑΜ σε ρόλο πολιτικού αβανταδόρου. Η πολιτική κριτική που ασκήσαμε βέβαια, κατέταξε οριστικά στην κατηγορία του περιθωριακού πανηγυριού που απλώς βγάζουν γέλιο τα ΜΑΠΕΤ ΣΟΟΥ, και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για την διάλυση του θλιβερού ΕΠΑΜ με όλα όσα ακολούθησαν στο εσωτερικό του… Η ζημιά ωστόσο σωρευτικά έχει ήδη γίνει. Η κοινωνία εξοικειώνεται με την αναποτελεσματικότητα της γραφικότητας και αυτό έχει κόστος.



Πληρώσαμε την ανοχή σε σικέ πρωτοβουλίες των παρατρεχάμενων της ΛΑΕ, που πότε ξέπλεναν τους προηγούμενους ψαρεύοντας στα θολά νερά μιας παράπλευρης πατριδοφλυαρίας, και πότε «έκαιγαν» οποιαδήποτε προσπάθεια δεν μπορούσαν να την ενσωματώσουν στο μαντρί παραγωγής ψήφων για λογαριασμό της ΛΑΕ.

Γιατί λοιπόν μας παραξενεύει σήμερα αυτή η απίστευτη γλίτσα στην κεντρική πολιτική σκηνή;;;

Είναι απολύτως σύμφυτη ΚΑΙ με την φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών αλλά ΚΑΙ με το περιβάλλον μέσα στο οποίο υποχρεώνονται να διαχειριστούν το επικίνδυνο μείγμα της νοσηρής φιλοδοξίας - εξουσιομανίας με την δουλοπρέπεια στην οποία πλειοδότησαν απέναντι στους "θεσμούς".

Το καθεστώς ανοχής που συντήρησαν... Και ο διάχυτος εκφυλιστικός βόρβορος του οποίου την δημιουργία ενίσχυσαν, απλώς διευκόλυνε να εξαντλούνται οι αντιδράσεις σε εκδηλώσεις αηδίας, γι αυτό το πρωτοφανές πολιτικό καραγκιοζηλίκι στο οποίο επιδίδονται οι πάντες, διεκδικώντας ένα ρόλο στην νομή της εξουσίας και έχοντας παρατήσει την χώρα στο έλεος των εξελίξεων.

Τίποτε απ όλα αυτά ωστόσο δεν θα μπορούσε να γίνει, αν όλοι αυτοί οι απαράδεκτοι πρωταγωνιστές, αισθάνονταν την καυτή ανάσα της κοινωνίας στον σβέρκο τους. Η ανοχή και η συντήρηση αυτής της αθλιότητας που προηγήθηκε, δεν ήταν παρά ένα εργαλείο που διευκόλυνε αντικειμενικά το δικό τους μεγάλο σάλτο μορτάλε στην αθλιότητα και στον γενικευμένο πολιτικό και αξιακό εκφυλισμό.

Και δεν είναι μονάχα οι κυβερνητικές μαριονέτες που πλειοδοτούν σε αυτό. Η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος, αυτή την περίοδο τέτοια γραμμάτια υπογράφει…

Ο Τζουμάκας έρχεται σήμερα, επειδή ξεχάσαμε ήδη την Λοΐζου που έφυγε χθες… Επειδή δεν μιλήσαμε ποτέ για τους αλλοδαπούς υποψηφίους και την διαδρομή τους μέχρι τα ψηφοδέλτια… Επειδή ανεχτήκαμε τη Δούρου να απαξιώνει την ευθύνη της για 130 δολοφονίες και να προβάλει ως πολιτική αξία που θα αναβαθμίσει την περιφέρεια μιας πολλαπλά ναρκοθετημένης και πλήρως υποθηκευμένης στο ΤΑΙΠΕΔ περιοχής, μια παρουσία που ακούει στο όνομα Jason
  • Όλα αυτά γίνονται, γιατί προσπερνούμε εύκολα τα αντίστοιχα που συμβαίνουν σε δήμους και περιφέρειες όλης της χώρας.
  • Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί προσπερνούμε το γεγονός πως δεν είναι καλύτερες και φυσικά δεν είναι διόλου πιο πολιτικές οι αντίστοιχες κολεγιές του ΚΙΝΑΛ και της Φώφης…
Οι Θεοχαρόπουλοι και οι κάθε λογής γυρολόγοι, Μπίστηδες, Μύστηδες και λοιποί, υπάρχουν γιατί υπάρχει Ο ΓΑΠ… Ο ΓΑΠ  υπάρχει και οι διεργασίες στο ΚΙΝΑΛ είναι τέτοιες, διότι τίποτε δεν θα πρέπει να αποκλείεται ούτε καν η μεγάλη κολεγιά με τον ΣΥΡΙΖΑ…

Αλλά και τα πολιτικά φλερτ της ΝΔ δεν διέπονται από αξιοπρεπείς πολιτικούς κανόνες. Ούτε στο επίπεδο της κεντρικής πολιτικής ούτε βεβαίως και στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Πως άλλωστε μπορεί να αποτυπωθεί αυτό το σύστημα των πολιτικών κανόνων, στο πρόσωπο των Τατσόπουλων κλπ...

Συνεκτικός κρίκος για τα πάντα, είναι η προοπτική της εξουσίας… Είναι η νομή της εξουσίας… Είναι η προθυμία συνέχισης των ίδιων και απαράλλακτων πολιτικών.

Και δεν είναι διόλου διαφορετική η κατάσταση στο εξωκοινοβουλευτικό στερέωμα. Οι «πολιτικές συμφωνίες» που συνάπτει η ΛΑΕ και έχουν δει το φως της δημοσιότητας, είναι για γέλια... Για πολλά γέλια... Είναι ένας αχταρμάς... 
  • Απαράδεκτης προχειρότητας… 
  • Ανεπίτρεπτης πολιτικής υποχωρητικότητας… 
  • Καταφανούς σκοπιμότητας… 
Και με το βλέμμα στραμμένο στην μοιρασιά της επιχορήγησης. Και όποιος αμφισβητεί αυτήν την αλήθεια, ας ρίξει μια ματιά ΕΔΩ.

Αυτό είναι το περιβάλλον κύριοι. Ένα περιβάλλον απόλυτης νοσηρότητας και συνενοχής. Ένα περιβάλλον που το συντήρησε η ανοχή μας… Ένα περιβάλλον του οποίου το αποτύπωμα της εκφυλιστικής παρακαταθήκης που δημιουργεί, θα σηματοδοτήσει πολύ δυσάρεστες εξελίξεις στο μέλλον.

Αυτή είναι η απάντηση του πολιτικού καιροσκοπισμού στην έκκληση «ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ»… Διότι το «ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ» όταν αποσπάται από την ουσία της πολιτικής, δημιουργεί και αναπαράγει εκτρώματα… Σε αυτό το «ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ» και με αυτούς τους όρους, η ανταπόκριση δημιουργεί μονάχα συνενοχές και συνενόχους.

Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέξαμε από την πρώτη στιγμή, να σταθούμε απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα και να τα κατονομάζουμε με τον τρόπο που  τους πρέπει, σε όποιον και αν αφορούν.

Αυτός είναι ο λόγος που ουδέποτε συμφωνήσαμε με την λογική που λέει πως με τις απαράδεκτες συμπεριφορές των "μικρών" δεν αξίζει να ασχολείται κανένας, αφού ο αντίπαλος δεν είναι αυτοί αλλά το "καθεστώς".

Το "καθεστώς" όμως, δεν είναι μια έννοια αφηρημένη. Και όταν επιχειρείται να συγκεκριμενοποιηθεί, η απαρίθμηση δεν μπορεί να εξαντλείται μονάχα σε "όσα βλέπει η πεθερά". 

Έχουμε υποχρέωση να την επεκτείνουμε σε οτιδήποτε είναι πρόθυμο να εργαλειοποιηθεί και να συμβάλει στην εμπέδωση της στρατηγικής του... Ακόμη και της νοσηρής κουλτούρας του μέσα στην κοινωνία. Και σε αυτήν την κατεύθυνση, αρκετοί ήσαν οι επίδοξοι "μικροί" που δεν έδειξαν να διαθέτουν τις απαραίτητες αντιστάσεις.

Όμως το τίμημα αυτής της ιστορίας, η Ελληνική κοινωνία το πλήρωσε ήδη πολύ ακριβά, με την ανοχή που την έσπρωξαν να δείξει απέναντι στον "μικρό" ΣΥΡΙΖΑ. Το σημερινό κυβερνητικό έκτρωμα, γέννημα εκείνης ακριβώς της ανοχής είναι... 

Στο ερώτημα αν θα μπορούσε η εξέλιξη να είναι διαφορετική, η  απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ναι θα μπορούσε…

Μικρότητες, δισταγμοί και αναποφασιστικότητα δεν επέτρεψαν να δημιουργήσουμε αυτό που πραγματικά χρειάζεται η πατρίδα μας και η ζωή μας.

Τα ΜΜΕ από την άλλη μεριά, συντήρησαν ψευδαισθήσεις προβάλλοντας καιροσκόπους κάθε λογής, και τους οποίους στην συνέχεια τους «έκαιγαν» με μια διαδικασία που την γνωρίζουν καλά, επιδιώκοντας να εκφυλίσουν κάθε προσδοκία και να εγκλωβίσουν σταδιακά την κοινωνία στα πολιτικά υποπροϊόντα τους.

Όσοι από μας συνειδητοποιούμε αυτήν την αλήθεια, είναι στο χέρι μας να φροντίσουμε έτσι ώστε πάρα πολύ σύντομα, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ της επιλογής ανάμεσα σε χρεοκοπημένους και φτηνούς κάθε απόχρωσης, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΛΗΜΜΑΤΟΣ που θα πρέπει να έχουν όλοι οι άλλοι, αλλά και πρωταγωνιστικός παράγοντας της λύσης που έχει πραγματικά ανάγκη ο τόπος μας…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου