Δευτέρα 1 Απριλίου 2019

Η Τουρκική γεωστρατηγική και η Ελληνική αυτοκαταστροφική δουλοπρέπεια


Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία, δεν προσφέρεται για επιφανειακές αναγνώσεις. Ανεξάρτητα από το πόσο υπολογίσιμο ήταν το ράπισμα για τον Ερντογάν με την οριακή αν και αμφισβητήσιμη νίκη στην Κωνσταντινούπολη και τις απώλειες σε Άγκυρα και Σμύρνη, το βέβαιο είναι πως σε κάθε περίπτωση βγαίνει κερδισμένος ο τουρκικός επιθετικός εθνικισμός.
Και μπορεί ο ίδιος ο Ερντογάν να δηλώνει πως μέχρι στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση το 2023 θα δώσει βάρος στην οικονομική ενδυνάμωση της Τουρκίας, όμως αυτό δεν πρέπει να μεταφράζεται με λάθος τρόπο από κανέναν και ο λόγος είναι απλός.


Πρώτον. Η Τουρκία με την επιθετική της πολιτική και την εργαλειοποίησή της ως ιδιότυπος γεωπολιτικός μπαλαντέρ τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για την Ρωσία, έχει εμπλακεί σε μια...

διεθνή ατζέντα με στρατηγικά χαρακτηριστικά, κι αυτή η εξέλιξη είναι μη αναστρέψιμη.
Δεύτερον. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των πρώιμων δηλώσεων Ερντογάν, η παραπάνω ατζέντα έχει ανάγκη και από συγκεκριμένο πολιτικό καύσιμο για να τροφοδοτηθεί και αυτό μόνο σε μια ακόμη πιο επικίνδυνη Τουρκία μπορεί να οδηγήσει.
Τρίτον. Πέρα και ανεξάρτητα από τις πραγματικές προθέσεις Ερντογάν, τον τόνο στις εξελίξεις θα τον δώσουν ΚΑΙ οι ιεραρχήσεις της ενισχυμένης πλέον αντιπολίτευσης. Στο πλαίσιο αυτού του ιδιότυπου συναγωνισμού, οι πάντες θα συμπαρασύρουν τους πάντες σε ακρότητα και όλοι μαζί το καράβι σε καθολική αναθεωρητική εκτροπή, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον το οποίο προσφέρεται για τέτοιου είδους εκτραχύνσεις.
Προφανώς και θα επανέλθουμε με περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση πάντως τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα και πολύ πιο σοβαρά από τη διάσταση που φαίνονται διατεθειμένοι να τους δώσουν, οι επιπόλαιοι αριθμολάγνοι των εκλογών...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου