Όταν διά του βοηθού του σουλτάνου Ερντογάν (σ.σ.: Μεβλούτ Τσαβούσογλου) υποδεικνύεται ότι ο κατοχικός ηγέτης κ. Μουσταφά Ακιντζί εκφράζει (στο Κυπριακό) «προσωπικές απόψεις», μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί ποια διαπραγμάτευση θα διεξαχθεί και ποιες οι προοπτικές, όταν και όποτε αυτή αρχίσει...
του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Πώς θα συζητά με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ο Μουσταφά Ακιντζί, όταν θα βρίσκεται εκεί υπό την «προσωπική του ιδιότητα»; Βεβαίως θα συζητά και θα εκφράζει την επίσημη τουρκική πολιτική, όπως και στο παρελθόν, όμως η τοποθέτηση αυτή του Μεβλούτ Τσαβούσογλου ήταν χαριστική βολή για...
τον κ. Ακιντζί (συνέντευξη στον «Πολίτη», 25.11.2018).
Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, επιβεβαίωσε μεν το προφανές, αλλά έχει σημασία και η χρονική συγκυρία κατά την οποία γίνεται η παραδοχή αυτή. Όταν, δηλαδή, καταβάλλονται προσπάθειες για επανάληψη των διαπραγματεύσεων.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε αυτό που ήταν γνωστό, αλλά στην ελληνοκυπριακή πλευρά κάποιοι αρνούνται να το αποδεχθούν. Ότι ο Μουσταφά Ακιντζί, οι εκάστοτε εγκάθετοι της Τουρκίας στα κατεχόμενα είναι μόνο εκφραστές της πολιτικής της Άγκυρας. Διαφορετικά μπαίνουν στο περιθώριο. Δεν έχουν σημασία οι προθέσεις (στην προκειμένη περίπτωση του κ. Ακιντζί), αλλά το γεγονός ότι δεν μπορεί να επηρεάσει, να εκφράσει και να υλοποιήσει πολιτικές χωρίς τη συγκατάθεση της Άγκυρας. Υπενθυμίζεται η πρώτη… βολή από Ερντογάν προς τον κατοχικό ηγέτη, ήταν μόλις ο τελευταίος ανέλαβε. «Τα αφτιά του ακούνε αυτά που λέγει», είπε ο Ερντογάν σχολιάζοντας τη δήλωση Ακιντζί (27.4.2015), ότι το καθεστώς των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και παράνομης «ΤΔΒΚ» πρέπει να αλλάξει. Και έκτοτε –για να είμαστε ακριβείς– ήπιε το αμίλητο νερό. Τα όσα είπε ο κ. Τσαβούσογλου σβήνουν και την τελευταία ψευδαίσθηση όσων επένδυαν και επενδύουν στον Μουσταφά Ακιντζί. Το θέμα δεν είναι να ζει κανείς στις ψευδαισθήσεις του, ως κλασσικός αιθεροβάμων, αλλά να μην μετατρέπονται σε επίσημη πολιτική. Η Λευκωσία ενίοτε έπεφτε στις παγίδες της Άγκυρας, που πρόβαλλε ένα σκηνικό «του καλού, του κακού και του άσχημου». Από τον καιρό του Ραούφ Ντενκτάς αυτό το παιχνίδι ήταν επαναλαμβανόμενο και πολλές φορές η ελληνοκυπριακή πλευρά παρασυρόταν από τα επικοινωνιακά τερτίπια της Τουρκίας και επένδυε στο ανύπαρκτο.
Την ίδια ώρα που η κατοχή εδραιωνόταν και στις διαπραγματεύσεις προσφέρονταν μονομερώς δώρα προς την Άγκυρα. Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έθεσε το πλαίσιο μέσα στο οποίο θέλει η Άγκυρα να κινηθεί στο Κυπριακό. Ουσιαστικά, αυτό που επιδιώκεται από τουρκικής πλευράς είναι να υπάρξει συμφωνία για τη μορφή της λύσης, την οποία περιγράφει ως εξής: «Οι δύο πλευρές πρέπει να ζήσουν ειρηνικά η μια δίπλα στην άλλη. Και δεύτερον, αυτό να γίνει μέσα από μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και μέσω μιας διαρκούς και δίκαιης λύσης». Είναι σαφές για τα όσα έχει αναφέρει για τα διάφορα εναλλακτικά σενάρια, για άλλες μορφές λύσεις. Συζητήθηκαν στο Κραν Μοντάνα (σ.σ. εννοεί την τετ α τετ συνάντησή του με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη), στη συνάντηση με Ν. Αναστασιάδη και των εγγυητριών δυνάμεων τον Σεπτέμβριο στην έδρα του ΟΗΕ. Δεν περίμενε κανείς να «κάψει» τους συνομιλητές του, αλλά είναι πρόδηλο ότι οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται πλέον σε συναντήσεις «εκτός του κουτιού» και μακριά από μία βιώσιμη και λειτουργική συμφωνία.
Γιατί η διαβίωση «δίπλα – δίπλα» προβάλλει μια διευθέτηση διαχωριστική, σε μια λογική συνομοσπονδίας δυο κρατών, που εσχάτως συζητείται στις «εκτός του κουτιού» συναντήσεις. Σενάριο με διαχωριστικά χαρακτηριστικά είναι και η ΔΔΟ, αλλά φαίνεται πως τα όσα συζητά η Άγκυρα είναι κάτι διαφορετικό, αν και κοντινό. Τα περί εγγυήσεων και μόνιμης παρουσίας στρατευμάτων είναι γνωστά και δεν έχουν εκφραστεί και στο Κραν Μοντάνα, γι’ αυτό και κατέρρευσε και η Πενταμερής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου