Σε αυτό το αλισβερίσι της ντροπής, ο καθένας ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει...

Όχι… Δεν είναι μίασμα… Δεν είναι εθνικιστικό παραλήρημα, η αντίθεση αυτού του λαού σε μια πράξη μειοδοσίας, απέναντι στο βαρύ ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο της Μακεδονικής υπόθεσης, η οποία βγαίνει στο σφυρί από τους αδίστακτους που αναγόρευσαν σε ‘’εθνική στρατηγική’’ την ιδεοληψία και την απόλυτη δουλοπρέπεια...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

μέλους της ΠΓ του ''Μετώπου ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Ναι βεβαίως υπάρχουν γραφικοί και ματαιόδοξοι που επιχειρούν να καπηλευτούν, προκειμένου να εξαργυρώσουν στην συνέχεια αυτόν τον αγώνα, αλλά δεν χαίρουν απολύτως καμίας εκτίμησης από τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους.

Οι γραφικοί και οι ματαιόδοξοι, επιχειρούν απλώς να καλύψουν το κενό, που άφησαν όλοι όσοι είχαν εθνική και ιστορική υποχρέωση να πρωτοπορήσουν.

Να το καλύψουν και ταυτόχρονα να ευνουχίσουν τις προσδοκίες μιας κοινωνίας που έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και να φοβάται για όλα όσα πρόκειται ν ακολουθήσουν.

Να το καλύψουν αλαλάζοντας. Με κραυγές… Ενίοτε και με φαιδρή συνθηματολογία… Να το καλύψουν υποστηριζόμενοι και από τα συστημικά ΜΜΕ… Προκειμένου να εκτρέψουν την οργή σε ελεγχόμενη βαλβίδα… Να την καθηλώσουν σε...
μια άμυνα χωρίς καμία απολύτως πολιτική προοπτική.

• Γι αυτό δεν καταδεικνύονται οι πραγματικοί χορογράφοι… 
• Γι αυτό δεν κατονομάζονται οι πραγματικοί υπεύθυνοι… 
• Γι αυτό συγκαλύπτεται το σχέδιο που μεταβιβάζει ουσιαστικά την κυριότητα της χώρας και εργαλειοποιεί την Μακεδονία

Αυτοί όλοι λοιπόν ανταποκρίνονται στο ρόλο τους και εξασφαλίζουν απεριόριστη υποστήριξη για να τον φέρουν σε πέρας αποτελεσματικά…

Οι ίδιοι ποντάρουν στην πιθανότητα να κεφαλαιοποιήσουν την ανοχή των αφελών προκειμένου ν αναρριχηθούν στο πολιτικό μισθολόγιο… Και το σύστημα που τους αβαντάρει επενδύει στη ματαιοδοξία τους.

Σε αυτό το αλισβερίσι της ντροπής, ο καθένας ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει...

Το ερώτημα είναι γιατί όλοι οι υπόλοιποι απαρνήθηκαν τον δικό τους τον ρόλο. Γιατί επιμένουν να κατασυκοφαντούν τις πρωτογενείς αντιδράσεις του λαού και της νεολαίας.

Είμαστε στο παραπέντε της υπερψήφισης του εκτρώματος… Και σε μια ιστορική στιγμή που θα έπρεπε να είχε πυροδοτηθεί και στην τελευταία γωνιά αυτού του τόπου η γενικευμένη πολιτική αντίσταση… Ο καθένας όμως, ασχολείται με το δικό του μικρόκοσμο, αρνούμενος να κάνει αυτά που του αναλογούν ώστε να ριζοσπαστικοποιηθεί πολιτικά η αγανάκτηση και η οργή της κοινωνίας.

Για το ΚΚΕ, αυτή η ιστορία, είναι (και σωστά) μέρος του βρώμικου Αμερικανονατοϊκού σχεδίου, που χρειάζεται χώρο και του είναι παντελώς αδιάφορη η χώρα και η ρητορική της εθνικής αξιοπρέπειας. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό κύριοι… 

Είναι και ανελέητο πλιάτσικο στον πολιτισμό και στην ιστορία, που επιχειρείται με τη βαρύτητα της Εθνικής υπογραφής να νομιμοποιήσει τη μειοδοσία και να φέρει τη χώρα πιο κοντά στον κίνδυνο του γεωπολιτικού της ακρωτηριασμού, και τα Βαλκάνια σε περιβάλλον γενικευμένης αποσταθεροποίησης…

Για τη ΛΑΕ, απλώς πέρα βρέχει. Κυνηγητό ισορροπιών ανάμεσα στην εθνομηδενιστική της πτέρυγα και σε όσους αντιδρούν στην προκλητική ρητορική της, και γαρνίρισμα της επικαιρότητας με σκηνικό δήθεν συμπλεύσεων που δεν οδηγούν πουθενά. Όλα τα υπόλοιπα τα φορτώσαμε στον κόκορα των ‘’κίτρινων γιλέκων’’, αλλά την Ελληνική νεολαία που βγήκε στους δρόμους, την αφορίσαμε με υπεροψία επιδεικτική.

Δεν είστε σωματείο κύριοι. Καλός ο κοινωνικός ακτιβισμός στον οποίο επιδίδεστε, αλλά είστε πολιτικό κόμμα και αυτό σημαίνει πολιτική ευθύνη της οποίας το μέγεθος οφείλετε και να συνειδητοποιείτε.

Αν είναι να ψηφίσει κάποιος εσάς επειδή πάτε στα συμβολαιογραφεία, ακυρώνοντας έναν για κάθε χίλιους πλειστηριασμούς που διενεργούνται στην κατεχόμενη χώρα, είναι προτιμότερο να ψηφίσει το ΚΚΕ που πάει ΚΑΙ στα εργοστάσια… ΚΑΙ στους καταπέλτες… ΚΑΙ σε όλα όσα ουδέποτε πλησιάσατε… ΚΑΙ που ουδέποτε εξέλαβε την πληρωμή των φόρων ως ‘’πατριωτικό καθήκον’’ (διότι πρέπει να τα λέμε και αυτά). ΚΑΙ που σε τελευταία ανάλυση, δεν αναζητά την πολιτική του περπατησιά, καρκινοβατώντας στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Όποιος καταδικάζει τον εαυτό του συνειδητά σε αποκούμπι... Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να του αναγνωρίσει η κοινωνία το ρόλο του πρωταγωνιστή.

Και όλοι οι υπόλοιποι… Οι μικροί και οι ανώνυμοι… Που είναι;;; Ποιες είναι οι μεγάλες αποφάσεις τους και η πολιτική τους συμβολή σε αυτή την κρίσιμη ιστορική συγκυρία;;;

• Όταν έπρεπε να οργανωθεί το κίνημα της πολιτικής αντίστασης… Μάζευαν υπογραφές για να κάνουν δημοψήφισμα, έτσι απλά για να βρισκόμαστε σε δουλειά…
• Όταν έπρεπε να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του χαμένου χρόνου που είχε μεσολαβήσει… Αποφάσισαν να διακινούν προκηρυξούλες στους σταθμούς του ‘’ΜΕΤΡΟ’’, για να θριαμβεύσουν οι selfies…
• Όταν έπρεπε να συμφωνήσουν στην ανάγκη οριοθέτησης του πολιτικού πλαισίου που θα έπρεπε να έχει αυτός ο αγώνας για να προσλάβει δυναμική και να προσβλέψει σε αποτελέσματα… Ξεκρέμασαν το γιλεκάκι τους γιατί μετά τις selfies, έπρεπε να θριαμβεύσουν ΚΑΙ οι εμμονές.

Αυτό όμως δεν είναι κίνημα… Είναι κατάντια…

Αυτή η διαχείριση προκλήσεων… Δεν συνιστά ευθύνη… Συνιστά καιροσκοπισμό…

Και είναι προφανές πως την ώρα της αποτίμησης που οσονούπω πλησιάζει… Όσο και αν μοχθήσουν κάποιοι ν ανέβουν στο βάθρο του κριτή, η ιστορία είναι βέβαιο πως θα τους καθηλώσει στο εδώλιο των συνενόχων…

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"