ΤΟ "ΤΟΞΟ ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ" ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ

Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι συνεκπαιδεύσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, με αυτές των ΗΠΑ. Πρόσφατα αμερικανικά μαχητικά F-15 γέμισαν τους ουρανούς πάνω από τη νότια Ελλάδα, σε κοινές ασκήσεις με ελληνικά αεροσκάφη... 

Μονάδες του στόλου έκαναν από κοινού ασκήσεις στο Μυρτώο με το πιο σύγχρονο αεροπλανοφόρο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού. Αμερικανοί πεζοναύτες συνεκπαιδεύτηκαν με αντίστοιχες ελληνικές δυνάμεις στη Μαγνησία. Ολα στο πλαίσιο εμπέδωσης του δόγματος...

διασύνδεσης και διαλειτουργικότητας που έχει ορίσει το ΝΑΤΟ για την ταχύτερη ανάπτυξη και καλύτερη απόδοση των στρατευμάτων των κρατών μελών του. Στο ίδιο πλαίσιο, ελληνική φρεγάτα στάλθηκε σε ευρωατλαντική αποστολή, να περιπολεί στην Ερυθρά θάλασσα, ενάντια στην «πειρατεία» και άλλες «ασύμμετρες απειλές» προστατεύοντας μονοπωλιακά συμφέροντα. Ακριβώς τέτοιες εκπαιδεύσεις προσωπικού που στελεχώνει αγήματα νηοψιών γίνονται αδιάκοπα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής, στη Σούδα, «το διαμάντι του ΝΑΤΟ» όπως το χαρακτηρίζουν. Το δε στρατηγείο στη Λάρισα παραχωρήθηκε να λειτουργήσει ως Κέντρο Επιχειρήσεων της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.

Σε πολιτικό επίπεδο, ο υπουργός Αμυνας, εκτός από τη συμμετοχή του στις Συνόδους των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, δέχτηκε τελευταία διαδοχικά στο υπουργείο τους ομολόγους του από ΠΓΔΜ, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία. Υπέγραψε προγράμματα στρατιωτικής συνεργασίας, διαφήμισε τις δυνατότητες του «αμυντικού συστήματος» της χώρας, ανήγγειλε τη διοργάνωση στην Αθήνα, τέλη Απρίλη, έκτακτης Συνόδου των υπουργών Αμυνας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ανάλογη δραστηριότητα επιδεικνύει και ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών που ξεκίνησε τη χρονιά επισκεπτόμενος Γαλλία και ΗΠΑ. Κατόπιν, και ως προεδρεύων στο Συμβούλιο της ΕΕ, επισκέφτηκε τις πρωτεύουσες των Δυτικών Βαλκανίων, ενώ επίκεινται συναντήσεις του και με τους ΥΠΕΞ Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Πρόσφατα μετείχε σε σύσκεψη με τους ΥΠΕΞ Ουγγαρίας, Πολωνίας, Σλοβακίας και Τσεχίας, για το ουκρανικό. Στο ίδιο πλαίσιο, προπαγανδίζοντας τις ευρωενωσιακές θέσεις για το ζήτημα επισκέφτηκε την Ουκρανία. Επιπλέον, βρίσκεται σε συνεννοήσεις με τον Ισραηλινό ομόλογό του και άλλους, σε μια προσπάθεια να αναδειχτεί η Ελλάδα σε «ενεργειακό κόμβο».

Η εντεινόμενη στρατιωτική δραστηριότητα γεννά, καταρχάς, πολλά ερωτήματα για το πού ακριβώς το πάνε, τι άλλο σχεδιάζουν. Βεβαίως η Ελλάδα είναι ένα κράτος με συγκεκριμένη οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη που δεν της επιτρέπει να παίξει ηγετικό ρόλο σε μια σειρά εξελίξεις. Επιδιώκει όμως στο μέτρο των δυνάμεών της να κερδίσει τασσόμενη βεβαίως με την πλευρά του «ευρατλαντισμού» από την κόντρα που οξύνεται. Αποδεικνύεται πόσο κάλπικη για το λαό είναι η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυβέρνηση δεν ασκεί όλες τις δυνατότητες που έχει για να παίξει ενεργό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Κριτική δηλαδή με κριτήριο τις επιδιώξεις του ελληνικού κεφαλαίου. Προσώρας η συγκυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ πασχίζει με συντονισμένες κινήσεις να αποδείξει (σε ΝΑΤΟ και ΕΕ) ότι η «χώρα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στο τόξο της αστάθειας που ξεκινά από Ουκρανία και τη γύρω περιοχή, διασχίζοντας Βαλκάνια και Τουρκία, περνώντας από Συρία στη Βόρεια Αφρική, φτάνει μέχρι Τυνησία» όπως διαμηνύουν κυβερνητικοί παράγοντες. Προσπάθεια προώθησης θέσεων της ελληνικής αστικής τάξης, διεύρυνσης της ζώνης επιρροής της, γεωπολιτικής αναβάθμισής της, στον ανταγωνισμό της με κεφάλαια άλλων χωρών, της περιοχής όπως η Τουρκία.

Ο στόχος της αναβάθμισης της ελληνικής άρχουσας τάξης ευνοεί σε τίποτε το λαό; Σε καμία περίπτωση. Το αποδεικνύει το ίδιο το παράδειγμα της Ουκρανίας, χώρα με πολλά «γεωπολιτικά πλεονεκτήματα» («ενεργειακός κόμβος», με ανεπτυγμένη βιομηχανία, υποδομές, με σημαντικότατη γεωστρατηγική θέση, πλούσιο ορυκτό πλούτο κ.λπ.). 

Mέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού, των διεθνών ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συμμαχιών, τα λεγόμενα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα» αποτελούν
κόλαση κι όχι ευλογία για τους λαούς. 

Απόδειξη ότι η «διαπραγματευτική ισχύς», η γεωστρατηγική «αναβάθμιση», η ιμπεριαλιστική «ειρήνη» προετοιμάζουν νέες ιμπεριαλιστικές συρράξεις. Οτι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί έναν πραγματικά ειρηνικό κόσμο με ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών. 

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ