Ο Αϊγμαν Ραμπί, εκπρόσωπος του Δικτύου Περιβαλλοντικών Οργανώσεων σε
άρθρο του στο «Ecologist», με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό,
καταγγέλλει το Ισραήλ για ένα συστηματικό έγκλημα σε βάρος των
Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης και της Γάζας...
Σχετικά με την πρόσβαση και
τη διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων, το οποίο συνδέεται με...
μια
«μαζική κλοπή των πόρων» από τις αρχές και την εταιρεία ύδρευσης του
Ισραήλ Mekorot.
Την ώρα που στους Ισραηλινούς εποικισμούς ξοδεύεται άφθονο νερό σε
καλλιέργειες και οπωρώνες, αλλά και για προσωπική χρήση, σε πισίνες
κ.α., οι Παλαιστίνιοι αδυνατούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους
ανάγκες. «Περίπου 2 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από μια τεχνητή λειψυδρία
που δημιουργήθηκε για να διατηρήσει και να ενισχύσει την κυριαρχία του
Ισραήλ και της Mekorot», σημειώνει ο Αϊγμαν Ραμπί.
Η κατάσταση στη Γάζα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι ανάγκες στην πυκνοκατοικημένη περιοχή καλύπτονται εξ ολοκλήρου από αλμυρό νερό (με τη μέθοδο της αφαλάτωσης) και από περιορισμένα αποθέματα τα οποία σε πολλές περιπτώσεις λόγω της ρύπανσης είναι ακατάλληλα για κατανάλωση. Αποτέλεσμα των τεράστιων ελλείψεων είναι οι Παλαιστίνιοι να αναγκάζονται να αγοράζουν το πόσιμο νερό, εμφιαλωμένο ή από υδροφόρες, σε υψηλές τιμές.
Οι συνθήκες για τους Παλαιστίνιους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ δεν είναι καλύτερες καθώς οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλές ελλείψεις, που ενισχύονται από τις παλιές και ανεπαρκείς υποδομές, οι οποίες λόγω κόστους και περιορισμών είναι αδύνατο να βελτιωθούν. Επίσης στη Δυτική Όχθη η Συμφωνία του Όσλο ΙΙ έχει θέσει σημαντικού περιορισμούς στις ποσότητες νερού αλλά και στις υποδομές ύδρευσης. Η συμφωνία, όπως υπογραμμίζει ο Αϊγμαν Ραμπί, επιτρέπει στους Παλαιστίνιους την χρήση μόλις 118 εκατ. κυβικών μέτρων νερού ανά έτος από γεωτρήσεις, πηγάδια, πηγές και βροχοπτώσεις, ωστόσο το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τετραπλάσιες ποσότητες (483 εκ. κυβικά μέτρα) από τις ίδιες παλαιστινιακές πηγές.
«Το αποτέλεσμα είναι το Ισραήλ μέσω της εταιρείας ύδρευσης Mekorot να ελέγχει το 80% των υδάτινων πόρων των Παλαιστινίων», σημειώνει ο Αϊγμαν Ραμπί. Σημειώνεται πως σήμερα η Mekorot προμηθεύει ετησίως την Παλαιστινιακή Αρχή με περίπου 60 εκατομμύρια κ.μ νερό. «Πρόκειται για μια συμφωνία που επέβαλε το Ισραήλ. Μια συμφωνία για την κατανομή των υδάτινων πόρων σκανδαλωδώς άνιση, ταπεινωτική και εξοργιστική», σχολιάζει η Αμίρα Χας, ισραηλινή δημοσιογράφος στην εφημερίδα Haaretz.
Η κατάσταση στη Γάζα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι ανάγκες στην πυκνοκατοικημένη περιοχή καλύπτονται εξ ολοκλήρου από αλμυρό νερό (με τη μέθοδο της αφαλάτωσης) και από περιορισμένα αποθέματα τα οποία σε πολλές περιπτώσεις λόγω της ρύπανσης είναι ακατάλληλα για κατανάλωση. Αποτέλεσμα των τεράστιων ελλείψεων είναι οι Παλαιστίνιοι να αναγκάζονται να αγοράζουν το πόσιμο νερό, εμφιαλωμένο ή από υδροφόρες, σε υψηλές τιμές.
Οι συνθήκες για τους Παλαιστίνιους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ δεν είναι καλύτερες καθώς οι κάτοικοι βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλές ελλείψεις, που ενισχύονται από τις παλιές και ανεπαρκείς υποδομές, οι οποίες λόγω κόστους και περιορισμών είναι αδύνατο να βελτιωθούν. Επίσης στη Δυτική Όχθη η Συμφωνία του Όσλο ΙΙ έχει θέσει σημαντικού περιορισμούς στις ποσότητες νερού αλλά και στις υποδομές ύδρευσης. Η συμφωνία, όπως υπογραμμίζει ο Αϊγμαν Ραμπί, επιτρέπει στους Παλαιστίνιους την χρήση μόλις 118 εκατ. κυβικών μέτρων νερού ανά έτος από γεωτρήσεις, πηγάδια, πηγές και βροχοπτώσεις, ωστόσο το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τετραπλάσιες ποσότητες (483 εκ. κυβικά μέτρα) από τις ίδιες παλαιστινιακές πηγές.
«Το αποτέλεσμα είναι το Ισραήλ μέσω της εταιρείας ύδρευσης Mekorot να ελέγχει το 80% των υδάτινων πόρων των Παλαιστινίων», σημειώνει ο Αϊγμαν Ραμπί. Σημειώνεται πως σήμερα η Mekorot προμηθεύει ετησίως την Παλαιστινιακή Αρχή με περίπου 60 εκατομμύρια κ.μ νερό. «Πρόκειται για μια συμφωνία που επέβαλε το Ισραήλ. Μια συμφωνία για την κατανομή των υδάτινων πόρων σκανδαλωδώς άνιση, ταπεινωτική και εξοργιστική», σχολιάζει η Αμίρα Χας, ισραηλινή δημοσιογράφος στην εφημερίδα Haaretz.
Στην ουσία το Ισραήλ προμηθεύει τους Παλαιστίνιους με το νερό τους.
Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να
πληρώσουν το νερό μέχρι και σε δεκαπλάσια τιμή σε σχέση με τους πολίτες
στο Τελ Αβιβ, ενώ σε κάποιες άλλες περιοχές αναγκάζονται να πηγαίνουν σε
διπλανές πόλεις για να αγοράσουν νερό σε υψηλότερες τιμές αν και ο
κεντρικός σωλήνας υδροδότησης περνάει μέσα από τις δικές τους περιοχές
για να καταλήξει τελικά σε κάποιο ισραηλινό οικισμό.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ οι ισραηλινοί στους εποικισμούς καταναλώνουν 400 λίτρα νερό την ημέρα ανά άτομα, ενώ η μέση κατανάλωση των Παλαιστινίων είναι 73 λίτρα ανά ημέρα. Μερίδα του πληθυσμού των Παλαιστινίων επιβιώνει με περίπου 10 λίτρα την ημέρα, κυρίως στις αγροτικές περιοχές, όπου βασίζονται σε συλλογή ομβρίων υδάτων. Υπολογίζεται πως περίπου 113.000 Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη δεν έχουν σύστημα ύδρευσης, ενώ σε εκατοντάδες χιλιάδες η παροχή νερού διακόπτεται κατά διαστήματα, ειδικότερα το καλοκαίρι.
Οι σοβαρές ελλείψεις σε νερό που αντιμετωπίζουν πολλές παλαιστινιακές κοινότητες επιδεινώνονται και από την δράση πολλών ισραηλινών εποίκων που κατάσχουν με τη βία πηγές. Ενδεικτικά, σύμφωνα με έκθεση επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε 22 από τις 60 πηγές νερού σε παλαιστινιακά εδάφη που βρίσκονται κοντά σε ισραηλινούς εποικισμούς καταγράφονται περιστατικά εκφοβισμού και βιας. Σε οκτώ μάλιστα περιπτώσεις οι πηγές πέρασαν υπό τον πλήρη έλεγχο των εποίκων, οι οποίοι με διάφορα μέσα εμποδίζουν την πρόσβαση στους Παλαιστίνιους προκαλώντας μια ντε φάκτο προσάρτηση των πηγών. Σε άλλες περιπτώσεις η βία και οι απειλές προέρχονται από τις ίδιες τις αρχές με στόχο τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων.
Στην καρδιά του «Απαρτχάιντ του νερού» βρίσκεται η εταιρεία ύδρευσης Mekorot, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο των υδάτινων πόρων της Δυτικής Όχθης για λογαριασμό του Ισραήλ το 1982. Όπως επισημαίνει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ «στην κοιλάδα του Ιορδάνη, λόγω γεωτρήσεων της ισραηλινής εταιρείας ύδρευσης Mekorot και της αγροτοβιομηχανικής εταιρείας Mehadrin έχουν στερέψει τα πηγάδια των Παλαιστινίων. Το 80% των υδάτινων πόρων της περιοχής καταναλώνεται από το Ισραήλ και τους εποίκους με τη Mekorot να προμηθεύει παράλληλα σχεδόν το 50% του νερού που καταναλώνουν οι Παλαιστινιακές κοινότητες».
Σημειώνεται πως το Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων της Παλαιστίνης ξεκίνησε από τις 22 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό) μια εκστρατεία ενάντια στην ισραηλινή εταιρεία, μια «Εβδομάδα ενάντια στην Mekorot». Στόχος της εκστρατείας, στην οποία συμμετέχει και η διεθνής οργάνωση «Φίλοι της Γης», είναι να κλιμακωθούν οι πιέσεις προς τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις για να μποϊκοτάρουν την εταιρεία. Υπενθυμίζεται πως τον Δεκέμβριο του 2013, ο μεγαλύτερος προμηθευτής πόσιμου νερού στην Ολλανδία, η εταιρεία Vitens, ανακοίνωσε τη διακοπή της συνεργασίας με τη Mekorot λόγω της δράσης της, ενώ πριν από λίγες ημέρες «χάλασε» και η συμφωνία με την Αργεντινή, ύψους 170 εκατ. δολαρίων, για εγκατάσταση μονάδων επεξεργασίας υδάτων.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ οι ισραηλινοί στους εποικισμούς καταναλώνουν 400 λίτρα νερό την ημέρα ανά άτομα, ενώ η μέση κατανάλωση των Παλαιστινίων είναι 73 λίτρα ανά ημέρα. Μερίδα του πληθυσμού των Παλαιστινίων επιβιώνει με περίπου 10 λίτρα την ημέρα, κυρίως στις αγροτικές περιοχές, όπου βασίζονται σε συλλογή ομβρίων υδάτων. Υπολογίζεται πως περίπου 113.000 Παλαιστίνιοι στη Δυτική Όχθη δεν έχουν σύστημα ύδρευσης, ενώ σε εκατοντάδες χιλιάδες η παροχή νερού διακόπτεται κατά διαστήματα, ειδικότερα το καλοκαίρι.
Οι σοβαρές ελλείψεις σε νερό που αντιμετωπίζουν πολλές παλαιστινιακές κοινότητες επιδεινώνονται και από την δράση πολλών ισραηλινών εποίκων που κατάσχουν με τη βία πηγές. Ενδεικτικά, σύμφωνα με έκθεση επιτροπής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε 22 από τις 60 πηγές νερού σε παλαιστινιακά εδάφη που βρίσκονται κοντά σε ισραηλινούς εποικισμούς καταγράφονται περιστατικά εκφοβισμού και βιας. Σε οκτώ μάλιστα περιπτώσεις οι πηγές πέρασαν υπό τον πλήρη έλεγχο των εποίκων, οι οποίοι με διάφορα μέσα εμποδίζουν την πρόσβαση στους Παλαιστίνιους προκαλώντας μια ντε φάκτο προσάρτηση των πηγών. Σε άλλες περιπτώσεις η βία και οι απειλές προέρχονται από τις ίδιες τις αρχές με στόχο τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων.
Στην καρδιά του «Απαρτχάιντ του νερού» βρίσκεται η εταιρεία ύδρευσης Mekorot, η οποία ανέλαβε τον έλεγχο των υδάτινων πόρων της Δυτικής Όχθης για λογαριασμό του Ισραήλ το 1982. Όπως επισημαίνει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ «στην κοιλάδα του Ιορδάνη, λόγω γεωτρήσεων της ισραηλινής εταιρείας ύδρευσης Mekorot και της αγροτοβιομηχανικής εταιρείας Mehadrin έχουν στερέψει τα πηγάδια των Παλαιστινίων. Το 80% των υδάτινων πόρων της περιοχής καταναλώνεται από το Ισραήλ και τους εποίκους με τη Mekorot να προμηθεύει παράλληλα σχεδόν το 50% του νερού που καταναλώνουν οι Παλαιστινιακές κοινότητες».
Σημειώνεται πως το Δίκτυο Περιβαλλοντικών Οργανώσεων της Παλαιστίνης ξεκίνησε από τις 22 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό) μια εκστρατεία ενάντια στην ισραηλινή εταιρεία, μια «Εβδομάδα ενάντια στην Mekorot». Στόχος της εκστρατείας, στην οποία συμμετέχει και η διεθνής οργάνωση «Φίλοι της Γης», είναι να κλιμακωθούν οι πιέσεις προς τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις για να μποϊκοτάρουν την εταιρεία. Υπενθυμίζεται πως τον Δεκέμβριο του 2013, ο μεγαλύτερος προμηθευτής πόσιμου νερού στην Ολλανδία, η εταιρεία Vitens, ανακοίνωσε τη διακοπή της συνεργασίας με τη Mekorot λόγω της δράσης της, ενώ πριν από λίγες ημέρες «χάλασε» και η συμφωνία με την Αργεντινή, ύψους 170 εκατ. δολαρίων, για εγκατάσταση μονάδων επεξεργασίας υδάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου