ΒΟΥΛΓΑΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

Στη δεύτερη φάση της περνάει η κυβερνητική αφήγη­ση περί success story: ένα «κοινωνικό μέρισμα» από το πρωτογενές πλεόνασμα εν είδει εκλογικού επιδόματος, μια επικοινωνιακή «έξοδος στις αγορές»... 

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ

Μια προεκλο­γική αναβολή των δύσκολων μέτρων ώστε να περιληφθούν στο τρίτο μνημόνιο και η κυβέρνηση περιχαρής ανακοινώνει την έξοδο από την κρίση και την επιτήρη­ση, με τον πρωθυπουργό να αναγγέλλει ότι...

το 2020 το επίπεδο των εισοδημάτων θα βρεθεί στα επίπεδα του 2008. Ως εκ τούτου, «ψηφίστε μας».

Ωραίο το παραμύθι, αλλά το ερώτημα είναι ποιος θα το πιστέψει. Όλα τα σπουδαία εξ άλλου μεταφέρθηκαν για την επομένη των εκλογών, με πρώτο και κύριο το εργα­σιακό. Ο συνδυασμός των μέτρων που αφορούν την ερ­γασία στήνει ένα εφιαλτικό σκηνικό, το οποίο καταργεί όλα όσα γνωρίζαμε για το θεσμικό πλαίσιο εδώ και δε­καετίες.

Ταυτόχρονα με τους θορυβώδεις - επικοινωνιακούς πα­νηγυρισμούς, η κυβέρνηση όσο το δυνατόν πιο σιωπη­λά προχωρά με αποφασιστικότητα στη θεσμοθέτηση της αποφασισμένης «βουλγαροποίησης» της εργασίας: οι νέες οδυνηρές δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι των δανειστών οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα αποτυπω- θούν στο νομοσχέδιο-σκούπα που θα έρθει στη Βουλή.

Το εν λόγω νομοσχέδιο θα ολοκληρώσει τα όσα είχαν σχεδιαστεί με το πρώτο μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο σχέδιο σταθεροποίησης:
♦    Εξαφάνιση των συλλογικών συμβάσεων.
♦    Μείωση του κατώτατου μισθού.
♦    Κατάργηση των τριετιών και των ωριμάνσεων.
♦   Απελευθέρωση των απολύσεων.
♦    Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (δηλαδή χαρι­στική βολή στα ταμεία).

Κάπως έτσι, ο «δράκος» που κρύβει η κυβερνητική «ιστο­ρία επιτυχίας» κόβει βόλτες ελεύθερος και τον συναντά ο καθένας πια μπροστά του αντιμετωπίζοντας το φά­σμα της ανεργίας, τις περικοπές στην αμοιβή και την ευέλικτη υπεραπασχόλησή του... Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτός ο «δράκος» κόβει βόλτες και στα ερω­τηματολόγια των δημοσκοπήσεων καθώς τα αποτελέ­σματα που καταγράφονται - απ' όσους δέχονται να συμ­μετέχουν στις έρευνες - περιγράφουν τη σύγχυση, τον θυμό και την αμηχανία μιας κοινωνίας, η οποία σχοινο­βατεί πολιτικά πηγαίνοντας προς την κάλπη, αναποφά­σιστη και απρόβλεπτη.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ