Ανίκανη να προσδώσει ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ χαρακτηριστικά σε μια κατ΄ όνομα "στρατηγική" συμμαχία

Οι εξελίξεις στη Λιβύη θέτουν και πάλι επί τάπητος δυο κρίσιμα ζητήματα που οφείλει να λάβει πολύ σοβαρά υπ’ όψιν του το πολιτικό προσωπικό της χώρας, αλλά και η Ελληνική κοινωνία η οποία επιτέλους έχει την υποχρέωση να σταθμίσει το μέγεθος ΚΑΙ της δικής της ευθύνης για τις εκλογικές και τις πολιτικές της επιλογές...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Το ένα σχετίζεται με την διαρκή ετοιμότητα αλλά και την αποφασιστικότητα της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία επιδιώκει να παίξει ενεργό ρόλο στα διαδραματιζόμενα, σε μια περιοχή όπου οι ισορροπίες τελούν υπό καθεστώς δραματικής και ευρύτατης ανασύνταξης. Και…

Το δεύτερο αφορά στην ανησυχητική ανεπάρκεια της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η οποία αδυνατεί να συνειδητοποιήσει τα τεκταινόμενα στην περιοχή, και να τα εργαλειοποιήσει προς όφελος των εθνικών συμφερόντων.

Η ατολμία της να παρέμβει στις εξελίξεις «επιθετικά» και σχεδιασμένα, διεκδικώντας λόγο και ρόλο στις υπό διαμόρφωση ισορροπίες, με τρόπο και σε βαθμό ικανό να ισχυροποιήσει τα  κυριαρχικά της δικαιώματα και να «κλειδώσει» την περιφερειακή της θέση, παραμένει πρόβλημα το οποίο...

απαιτεί επείγουσα αντιμετώπιση.

Η Τουρκία, με τις επιλογές και τους χειρισμούς της, φροντίζει να θυμίσει στους πάντες πως είναι παρούσα στο πλαίσιο του περιφερειακού ρόλου που διεκδικεί.

• Παρούσα ΚΑΙ για να επηρεάσει την έκβαση των γεγονότων, υπέρ της φιλοϊσλαμικής κυβέρνησης της χώρας, διεκδικώντας ευρύτητα και μονιμότητα στον παρεμβατικό της ρόλο στην περιοχή…
• Παρούσα όμως ΚΑΙ επειδή προσβλέπει σε μια διμερή συμφωνία (η οποία ενδέχεται να διευρυνθεί) με στόχο τον καθορισμό της ΑΟΖ, έτσι ώστε να προωθείται στην πράξη η λογική της γαλάζιας πατρίδας.

Η Ελλάδα, παρά τις μεγαλοστομίες των κυβερνητικών της στελεχών, παραμένει ανησυχητικά απούσα και τραγικά ανέτοιμη να διαχειριστεί με τρόπο εποικοδομητικό, ακόμη και το πολιτικό κεφάλαιο για το οποίο καυχιέται ότι απεκόμισε μέσα από τις πολυμερείς «στρατηγικές» κατά τα λοιπά συνεργασίες. Έτσι…

Η Ελλάδα ΔΕΝ συνειδητοποιεί ότι παρά την διεθνή της αναγνώριση, η κυβέρνηση της Λιβύης παραμένει μια έωλη κυβέρνηση, η οποία ΔΕΝ κατάφερε να διασφαλίσει την «πολυπόθητη» μεταγκανταφική σταθερότητα στην περιοχή, και όπως προκύπτει ΔΕΝ έχει τελικά δεδομένη ούτε την καθαρή υποστήριξη των ΗΠΑ…

Η Ελλάδα ΔΕΝ συνειδητοποιεί ότι για να προσδώσει πραγματικά ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ χαρακτηριστικά σε μια συμμαχία κατ’ όνομα «στρατηγική», οφείλει να αναζητήσει τρόπους έτσι ώστε να θέσει αυτήν την συμμαχία σε διάταξη εξυπηρέτησης κρίσιμων στρατηγικών προτεραιοτήτων.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν της κλιμακούμενης αστάθειας, η Ελληνική εξωτερική πολιτική ΔΕΝ έχει ασχοληθεί και προφανώς ΔΕΝ έχει σχεδιάσει τρόπους αξιοποίησης της στήριξης που παρέχει η Αίγυπτος στον στρατάρχη Χάφταρ, έτσι ώστε να συμπαρασύρει και την ΕΕ σε μια μεταστροφή στάσης απέναντι στο «Λυβικό», στοχεύοντας να ρευστοποιήσει έξυπνες κινήσεις με διμερείς συμφωνίες που θα ισχυροποιήσουν την θέση της ΚΑΙ στο ζήτημα του προσδιορισμού της ΑΟΖ.

Απ’ όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται για πολλοστή φορά, πως η ανεπάρκεια της Ελληνικής πολιτικής ελίτ, είναι ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ανεπάρκεια, η οποία δυστυχώς διαπερνά όλο το εύρος των κρίσιμων ζητημάτων τα οποία σχετίζονται με την Εθνική ασφάλεια και την διαχείριση συνολικά της κρίσιμης εθνικής ατζέντας.

Γι’ αυτή την πολιτική ελίτ, η Ελλάδα παραμένει ένα αδρανές αποτύπωμα στο χάρτη.

• Χωρίς ενεργή διήθηση με το ευρύτερο γεωπολιτικό της περιβάλλον…
• Χωρίς σχεδιασμό επιβίωσης σε μια δυναμικά ανασυντασσόμενη περιοχή…
• Χωρίς σχεδιασμό για την ουσιαστική υπεράσπιση των αυτονόητων…

Και όλα αυτά σε μια ιστορική συγκυρία, όπου οι απειλές, έχουν αρχίσει πλέον να δραπετεύουν από το φραστικό τους περίγραμμα, και δημιουργούν καινούρια δεδομένα ή και τετελεσμένα στην γεωπολιτική και διπλωματική σκακιέρα.

Η Ελληνική εξωτερική πολιτική, εκεί που θα έπρεπε να αξιοποιήσει το εργαλείο της μυστικής διπλωματίας για την πραγματική ενδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας, παραιτήθηκε προκλητικά.

Στον πειρασμό της μυστικής διπλωματίας ενέδωσε αποκλειστικά και μόνο για να συνηγορήσει σε ανεπίτρεπτες εθνικές παραχωρήσεις, κι αυτό συνιστά πρόβλημα του οποίου ο λογαριασμός με το πανάκριβο τίμημα δεν θα αργήσει να έρθει…

Σχετικό μας άρθρο...

Διεθνής Κοινότητα σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"