Αν εξαιρέσουμε το περιβόητο πλέον erga omnes, μια νομικο-πολιτική έννοια ή φόρμουλα η οποία αναγνωρίζεται απ’ όλο τον κόσμο ως τελείως αυτονόητη...
Και καμία χώρα στο κόσμο δεν διανοήθηκε ποτέ να χρησιμοποιεί ειδικά ένα εθνικό όνομα για το εσωτερικό της και ένα άλλο για τις σχέσεις με τις ξένες χώρες, φόρμουλα που μήνες τώρα μας πιπιλίζουν σαν ένας εκ μηχανής θεός που σώζει την Ελλάδα από κακοτοπιές και, απ’ την άλλη, σήμερα τελείως παράλογα μας έχει απασχολήσει εξ αιτίας μιας χώρας η οποία παρανοϊκά σκέφθηκε να πραγματοποιήσει μια άλλη παραβίαση της παγκόσμιας νομιμότητας ζητώντας...
διπλές ονομασίες απολύτως ηλίθιες, νομικά/πολιτικά και ιστορικά εκτός πάσης λογικής, οπότε η πρόσφατη και θριαμβευτικά διατυμπανισμένη «κατάκτηση» αυτής της έννοιας και εφαρμογής (του erga omnes) δεν πρέπει να μας κάνει να νομίζουμε πως κατακτήσαμε ποιος ξέρει ποιο Έβερεστ, δεδομένου του ότι πρόκειται για μια φόρμουλα καθόλα φυσιολογική και εκ των ουκ άνευ σε κάθε ευνομούμενο κράτος σ’ αυτόν τον πλανήτη Γη, εκτός λοιπόν από το, για όλο τον κόσμο, «κανονικό» erga omnes που η Ελλάδα καυχιέται πως πέτυχε(!) να αποσπάσει μετά από ομηρικές μάχες, αυτή η ίδια Ελλάδα, σταθερή εντύπωση είναι ότι:
1) έδωσε στους Σκοπιανούς, ή μάλλον κυριολεκτικά χάρισε (ενώ κανένας Έλληνας πολίτης, απ’ ό, τι ξέρουμε, δεν έδωσε ποτέ στη κυβέρνηση καμία εξουσιοδότηση να προβεί σε αυτό το τεράστιο και επικινδυνέστατο «δώρο» στους Σλάβους Σκοπιανούς) το όνομα «Μακεδονία» έστω και, για τους εγκληματικά αφελείς, στα σλάβικα «Makedonija», έστω και με το καμουφλάζ της «Severna», Βόρεια (μάλλον αναφορικά σε μια «Νότια» ελληνική), σάμπως ο γεωγραφικός προσδιορισμός να είναι ικανή εγγύηση μη παράλογων εθνοτικών και εδαφικών απαιτήσεων στο μέλλον,
2) χάρισε, όσο κι αν θέλουμε να παίξουμε με τις λέξεις, την «μακεδονική ταυτότητα», μια ταυτότητα η οποία από 3000 χρόνια είναι συνυφασμένη αποκλειστικά με ό, τι είναι ελληνικό και όχι βέβαια σλαβικό!
3) χάρισε μια «μακεδονική γλώσσα» (πάλι παίζοντας με τις λέξεις) εννοώντας, σκέτη τρέλα, μια γλώσσα βουλγάρικη, όταν η σίγουρα στην αρχαιότητα υπάρχουσα «μακεδονική διάλεκτος» (όπως επισημάνουν σημαντικοί ξένοι επιστήμονες) άλλο δεν ήταν παρά μια «ελληνική διάλεκτος», μια εκ των ελληνικών διαλέκτων,
4) στην ουσία και περιληπτικά χάρισε τα κυριότερα απ’ όσα ζητούσαν οι Σκοπιανοί, για να μη πούμε τα βασικά, πάντα με ένα μεγάλο ευχαριστώ στην eminence grise των Γερμανών και Αμερικανών πατρόνων, απόλυτοι φίλοι της Ελλάδας στα λόγια και απόλυτοι εχθροί στις πράξεις στις πλείστες περιπτώσεις που γνωρίζουμε. Τώρα, δοθείσης της αφθονίας σοφιστικών στοιχείων στην «Συμφωνία», το να λέμε – σαν παρηγοριά στον καταδικασμένο – ότι ναι μεν δώσαμε την «μακεδονική ταυτότητα» στον Σλάβο Σκοπιανό, αλλά αυτή η ταυτότητα δεν (θα) έχει καμία σχέση με την πρωταρχική ελληνική ταυτότητα των Μακεδόνων – είναι όχι μόνο μια απελπιστική εξαπάτηση του εαυτού μας (μικρό το κακό, για εκείνους που το σκαρφίστηκαν ) και προ παντός του ελληνικού μακεδονικού λαού, που μάλλον θεωρείται άξιος εμπαιγμού, αλλά και μια πραγματική ύβρις διότι, είτε το θέλουμε είτε όχι, με αυτόν τον τρόπο του αφαιρέσαμε το εθνολογικό ιστορικό του υπόβαθρο προς όφελος ξένων, ένα υπόβαθρο που τον έκανε ισότιμο μέλος όλης της οικογένειας των Ελλήνων.
Η «εφεύρεση» αυτής της σλαβικής «μακεδονικής ταυτότητας» πιστεύω πως συνίσταται σε μια κυριολεκτική «ελληνική απάτη», ακριβής συγγενής και παράλληλα πιστή αντιγραφή και αντανάκλαση μιας προηγούμενης, ανάλογης «σκοπιανής απάτης», διότι, όπως ξέρουμε αλλά κανείς δεν μερίμνησε να το επισημάνει: τι παράξενο!, είναι κιόλσς αρκετός καιρός που έχει αλλάξει το σκοπιανό «τροπάρι»: τώρα οι πάντα πονηροί Σλάβοι των Σκοπίων δεν λένε πια ότι είναι απόγονοι του Μεγαλέξανδρου, αλλά το αφήγημά τους έγινε πιο «βατό», πιο «σοφιστικό»: απλά λένε ότι είναι μεν Σλάβοι (τελευταία το είπε και ο Ντιμίτροφ), αλλά πάντα γηγενείς της περιοχής της Μακεδονίας που συμπίπτει με τα πάτρια εδάφη τους: τουτέστιν είναι «γεωγραφικοί» Μακεδόνες!
Μεγάλη εκφραστική πρόοδος και επινόηση.
Και για να είναι πιο πειστικοί, αφαίρεσαν το όνομα του Alexander Veliki από το αεροδρόμιο και τον αυτοκινητόδρομο, προνοώντας ωστόσο να μην το παρακάνουν, αφήνοντας στη θέση του το περίοπτο έφιππο άγαλμά του στο οποίο, λένε, θα τοποθετήσουν, προς τιμήν της «μακεδονο-ελληνικής φιλίας», μια ταμπελίτσα που θα υπενθυμίζει πως είναι ο αρχαίος Έλληνας στρατηλάτης. Το ίδιο θα κάνουν με όλα τα άλλα αγάλματα Ελλήνων/Μακεδόνων επιφανών ανδρών: θα μείνουν με τις ταμπελίτσες τους τις οποίες μπορούν, αν είναι ανάγκη, να αφαιρέσουν σε μια ώρα! Έτσι, για παν ενδεχόμενο, θα είναι πάντα παρόντα τα αγάλματα στη «Βόρεια Μακεδονία» γιατί, ποιος ξέρει; μπορεί κάποια μέρα να ξαναγίνουν «χρήσιμα» στους Βόρειους Μακεδόνες, αφού οι Έλληνες είχαν την καλοσύνη να τους βαφτίσουν και με τη βούλα τους «Σλάβους μακεδονικής ταυτότητας», όπως εξάλλου λένε και επιμένουν να λένε οι ίδιοι οι «Βόρειοι Μακεδόνες Σλάβοι»! Κιόλας ο Ζάεφ δήλωσε πως η Συμφωνία διαφυλάττει την «μακεδονική και πολιτιστική ταυτότητά» τους. Και βέβαια όταν λένε «ταυτότητα», τίποτα δεν αποκλείει να εννοούν «εθνότητα». Αμφιβάλλει κανείς; Μένει να μάθουμε τί θα απογίνουν τα μεγάλα κτίσματα με τους καθαρά αρχαίους ελληνικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς που δεν συνάδουν βέβαια με τον σλαβισμό τους.
Με αυτό το «κόλπο» τούμπαραν κανονικά τους Έλληνες που καυχιόνται ότι «πήραν πίσω» την ελληνικότητα της Μακεδονίας δίνοντας στους χαζούς Σκοπιανούς, που ευχαρίστως «δέχθηκαν»(!), την «σλαβικότητα της Μακεδονίας». Επομένως μένει πάντα επίκαιρη η χειρότερη προοπτική και δεν είναι καθόλου απίθανο να έρθει μια μέρα όπου οι «Μακεδόνες/Πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας» (αλήθεια, αν οι Σκοπιανοί δεν είναι, όπως μας λένε οι Τσίπρας/Κοτζιάς, «Μακεδόνες», δηλαδή «όνομα και πράμα» ελληνικό, τότε γιατί να υπάρχει αυτή η λέξη στο «όνομά» τους;! ) με το σχήμα Makedonskij της Severna Makedonija (πόση «Μακεδονία» χαραμισμένη!…) θα απαιτήσουν την «πρωτοτυπία» και μοναδικότητα του καταστατικού τους ονόματος και κατά συνέπεια την «αποσιώπηση» (δηλαδή την κατάργηση) του αντίστοιχου ελληνικού ως παράνομου και καταχρηστικού, όσο ριψοκίνδυνο και παράλογο αυτό κι αν φαίνεται.
Και άντε μετά τρέχα να πιάσεις τον Τσίπρα και τον Κοτζιά για ό, τι έκαναν και ό, τι δεν έκαναν…
Επίσης, εξίσου σοφιστικά, το να λέμε – σαν παρηγοριά του κρεμασμένου – ότι ναι μεν δώσαμε την «μακεδονική γλώσσα» στον Σλάβο Σκοπιανό, αλλά «προστατευτήκαμε» πλήρως διότι «προνοητικά»(!) ζητήσαμε να εγγράφεται πως αυτή η γλώσσα δεν θεωρείται και δεν ταυτίζεται με την «ελληνική μακεδονική», αλλά να είναι και να θεωρείται μια «μακεδονική σλαβική», ή καλύτερα «μακεδονική της σλάβικης γλωσσικής οικογένειας»!, δηλαδή σαν να λέμε ότι και η σλαβικο-βουλγάρικη γλώσσα που μιλιέται εκεί είναι μακεδονική απλά και μόνο γιατί ομιλείται σε χώρο που πριν από 3000 χρόνια ήταν (λένε! αλλά σίγουρα δεν αληθεύει) Μακεδονία ή σαν να λέμε πως οι Μακεδόνες της περιοχής αυτής είναι Σλάβοι ή μαζί και το αντίθετο – κουλουβάχατα, με ό, τι πιο παλαβό αυτό σημαίνει μες στο μυαλό των κυβερνώντων «εφευρετών», μήπως υπάρχει κάποιος σώφρων που μπορεί να ξεδιαλύνει το κουβάρι και να μας πείσει για την λογική του;
Πρόσφατα κάποιος αλαφροΐσκιωτος πολυπράγμων είπε πως η έννοια της «Μακεδονίας» είναι μόνο γεωγραφική και διόλου εθνολογική, χωρίς να μπορεί να καταλάβει όλο το μέγεθος αυτής της λεκτικής απάτης, μια απάτη πάνω στην οποία άλλωστε στηρίχθηκαν πάντα οι Σκοπιανοί για τα συμφέροντά τους, όπως και οι διάφοροι υποστηριχτές τους ΗΠΑ, ΕΕ, ΟΗΕ, Γερμανία, κλπ. για τα δικά τους συμφέροντα. Ρώτησαν ποτέ στους Έλληνες της Μακεδονίας αν η Μακεδονία τους είναι απλώς έννοια γεωγραφική ή όχι;! Αλλά γιατί να το ρωτήσουν; Δεν συμφέρει! Και είπε επίσης πως με την Συμφωνία η Ελλάδα θα αποκτήσει ένα αμέτρητο γεωγραφικό βάθος επιρροής στην Severna Makedonija, σχεδόν εννοώντας πως αυτή η Makedonija θα μπορεί να είναι ως και ένας «δορυφόρος» της Ελλάδας, μια δική της longa manus! Μόνο που του «ξέφυγε», έτσι, en passant, πως στην τέως ΠΓΔΜ δεν θα αργήσει να εμφανιστεί κάποια αμερικανική βάση δίδυμη εκείνης στο Κόσοβο και ότι η Severna Makedonija δημιουργήθηκε όχι τόσο για να «ησυχάσει» η Ελλάδα (που από τώρα και στο εξής θα πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί), όσο για μια καλύτερη αμερικανική εποπτεία και «ακτινοβολία» στο «μαλακό υπογάστριο» των Βαλκανίων έως την Αυστρία, περιλαμβανομένης και της κάπως «άτακτης» Σερβίας.
Και μετά απ’ όλα ετούτα, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, σε αντάλλαγμα των όσων ουσιαστικών και ουσιωδών παραχώρησε η Ελλάδα με το σύστημα της τρελής παραδοξολογίας («πήρε πίσω τον μακεδονικό πολιτισμό» που περιλαμβάνει βεβαίως και την «μακεδονική ταυτότητα» και την «μακεδονική γλώσσα»!), και τα οποία το πιθανότερο είναι πως δεν θα περάσει πολύς καιρός και θα τα βρει μπροστά της, η Ελλάδα πραγματικά και πραγματιστικά τί πήρε το τόσο ουσιαστικό και βασικό; Στην πραγματικότητα, τίποτα το καταλυτικό, τίποτα το αντίστοιχο που να εξισορροπεί την απώλεια ενός ολόκληρου ονόματος και μιας ταυτότητας 3000 χρόνων – βασικό σήμερα ατού, με τα παράγωγά του, των Σκοπίων, όπως δεν θα αργήσουμε να το καταλάβουμε στη συνέχεια των σχέσεων με την Ελλάδα. Πήρε, λέει, την «αναθεώρηση του Συντάγματος». Φανταστικό.
Και η «τυπική» αλλαγή ορισμένων άρθρων και διατάξεων θα αλλάξουν και την νοοτροπία και τις φανερές/κρυφές επιδιώξεις ενός λαού εμποτισμένου και φανατισμένου με την «μακεδονικότητά» του; Μέσα σε μια ατελείωτη παγκόσμια ροή αλλαγής δεδομένων θα νιώσουμε ασφαλείς με την «αναθεώρηση»; Και το «αναθεωρημένο» Σύνταγμα αποκλείεται να μπορεί κάποτε να «αναθεωρηθεί» ξανά και να επανέλθει ό, τι σήμερα έχει «αναθεωρηθεί» ή αφαιρεθεί (ή μάλλον «θα αφαιρεθεί» στο μέλλον που έχουμε μπροστά μας); Πήρε, λέει. το «τέλος του αλυτρωτισμού» των Σκοπιανών και οι Σκοπιανοί έπαψαν ως εκ θαύματος να διατηρούν αλυτρωτικές ενστάσεις! Γιατί; κάποιος θα μπορούσε να σκεφθεί πως τα Σκόπια θα «πολεμούσαν» την Ελλάδα (με όπλα ή δίχως) για «να πάρουν πίσω» την «σκλαβωμένη» Μακεδονία του Αιγαίου; Ή μήπως ότι οι Σκοπιανοί θα δημιουργούσαν «φασαρίες» μέσα στην ελληνική επικράτεια για να πραγματοποιήσουν τιε επεκτατικές, αλυτρωτικές επιταγές του Συντάγματός τους; Η Ελλάδα δηλώνει πως η Συμφωνία με την ΠΓΔΜ είναι πολύ καλή. Δικαίωμά της, αν και ειλικρινά δεν φαίνεται να είναι ακριβώς έτσι, γιατί εκείνη πήρε τα αυτονόητα και έδωσε στους άλλους τα ουσιώδη.
Τα Σκόπια πάλι κι αυτά λένε πως η συμφωνία είναι πολύ καλή γιατί επιβεβαιώνει την ταυτότητα και την εθνική οντότητα, που δηλώνουν δική τους, «δικαιώνοντάς» τους! Ε ναι, εδώ ακριβώς είναι η μεγάλη διαφορά με την Ελλάδα: ναι, όντως, μόνο αυτοί, οι Σκοπιανοί, έχουν δίκιο να λένε πως είναι καλή η Συμφωνία, γιατί το να είσαι το ΚΡΑΤΟΣ ΜAΚΕΔΟΝΙΑ/MΑΚEDONIJA, το να έχεις την TAYTOTHTA ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ(MAKEDONSKIJ και το να ΜΙΛΑΣ την ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ/MAKEDONSKIJ JEZIK έστω και με την υποκριτική και βλακώδη «υποσημείωση» ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία ελληνική Μακεδονία (κάτι που σε μερικά χρόνια θα το ξεχάσουν όλοι), διερωτώμαι και ερωτώ του εγκέφαλους της ελληνικής πλευράς: στην διεθνή σκακιέρα και στις διεθνείς σχέσεις τί το μακεδονικό έμεινε στην Ελλάδα;!
Από εδώ και πέρα, μέσα στη παγκόσμια πολιτική και οικονομία, τί θα υπερισχύσει;
η ΚΡΑΤΙΚΗ «σλάβικη Μακεδονία», η «μακεδονική σλάβικη ταυτότητα»,
η «μακεδονική σλάβικη γλώσσα» ή η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ τοπική «ελληνική Μακεδονία»,
η «μακεδονική ελληνική ταυτότητα», η «μακεδονική ελληνική διάλεκτος»;
Η απάντηση δυστυχώς δεν είναι ό, τι καλύτερο για τα «ελληνικά χρώματα», όπως το αντιλαμβάνονται οι πάντες, πλην εκείνων που δρομολόγησαν και πολέμησαν για να επιβάλουν την «ωραία» συμφωνία. Και μετά απ’ όλα αυτά, όταν με το καλό η Severna Makedonija θα μπει θριαμβευτικά πρώτα στην ΕΕ και αμέσως μετά στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα πιστεύει πως με τα βασικά που δώρισε και τα επουσιώδη που της «παραχώρησαν», θα γίνει γκαρδιακή φίλη και πρώτος εμπορικός και πολιτικός partner, και πάει λέγοντας, με τους βόρειους γείτονες; Αν τώρα υπάρχουν σε σκοπιανό έδαφος 50 ελληνικές επιχειρήσεις, σε 6 μήνες θα γίνουν 500, με όποια ζημία αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα. Πειράζει στους σημερινούς θριάμβους στις Πρέσπες;! Πόσα όνειρα θερινής νυκτός μπορεί να βλέπει ένας κυβερνήτης δίχως να καταλάβει πως είναι «θερινής νυκτός»;
Και είναι απολύτως κατακριτέα και απορριπτέα η τάση και ιδίως η νοοτροπία υποχωρητικού μινιμαλισμού ατόμων που ασχολούνται με τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας (αρθρογράφοι, σχολιαστές, αναλυτές, κλπ.) οι οποίοι ακούγονται να λένε και να γράφουν πως, δήθεν γιατί «δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα» ή «δεν θα μας αφήσουν να πάρουμε τα δικά μας» ή «για χάρη της ειρήνης της περιοχής» ή ακόμη «ο διεθνής παράγων έχει τις προτεραιότητές του» και άλλα τοιαύτα φαιδρά, φτάνουν στο σημείο να «ξεχνούν» ή καθαρά να απεμπολούν τα βασικά, οντολογικά, εθνικά συμφέροντά μας και να λένε περίπου δογματικά: «ας πάρουμε αυτά που μπορούμε ή μας δίνουν τώρα γιατί αν δεν τα πάρουμε μπορεί και να τα χάσουμε μετά»! Μια συμπεριφορά ό, τι χειρότερο. Η πολυλογία δεν έχει κανένα νόημα. Και η καίρια ερώτηση είναι και θα είναι: τέλος πάντων, για όλα όσα έδωσε η Ελλάδα σήμερα και ζωντανά, χαρίζοντας ουσιαστική και erga omnes οριστική εθνική μακεδονική οντότητα σε μια χώρα/μπάχαλο σε απελπιστική αναζήτηση ενός ubi consistam, άξιζε τον κόπο να δεθεί με μια συμφωνία που εν πολλοίς ισχύει ex nunc για την ίδια, αλλά ex tunc για την Βόρεια Μακεδονία; Τα διάφορα «πυροτεχνήματα» περί «ελέγχου» της κατάστασης από την Ελλάδα χάρη αυτής της Συμφωνίας, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εκτός χώρου και χρόνου. Αυτό θα φανεί σε μερικούς μήνες ή σε κάποιο χρόνο.
Το πιο άσχημο όμως είναι πως σε μια Ελλάδα διαχρονικά χώρα της πολιτικής ατιμωρησίας, όποιο «λάθος» έγινε τώρα με τα Σκόπια και θα βλάψει σε βάθος χρόνου την Ελλάδα δεν θα το πληρώσουν σίγουρα οι δράστες, αλλά ως συνήθως ο «κυρίαρχος λαός»! Το ίδιο δεν έγινε και με τα κλοπιμαία 320 δις του 2009/2010 και εξής; Εν πάση περιπτώσει ο Τραμπ θα γιορτάσει την πρώτη του μεγάλη νίκη του στην Ελλάδα: σίγουρα δεν πήγε χαμένη η επίσκεψη που του ‘κανε ο μικρός «αριστερός πρώτη φορά», τρόπος του λέγειν. Ζήτω λοιπόν ο Τραμπ! Κατά τα άλλα, επειδή όπως ξέρουμε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ας ελπίσουμε πως και αυτή η Συμφωνία δεν θα είναι απατηλή σαν τις απάτες που είπαμε παραπάνω και η Ελλάδα δεν θα έχει πάλι με τα ίδια της τα χέρια περάσει στο λαιμό της τη θηλιά της, οριστικής αυτή τη φορά, αγχόνης, μια λέξη που περιέχει το ίδιο έτυμο της λέξης «άγχος» για όσους θα έχουν την ατυχία να το γνωρίσουν. Και δυστυχώς «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις » ο «αγαπητός» Ζάεφ ξέχασε κατά λάθος το «Βόρειο» στη «Μακεδονία» και είπε θριαμβευτικά: «οι Έλληνες, οι Μακεδόνες»! Κιόλας εξαφανίστηκαν οι «Βόρειο-Μακεδόνες»;! Τί να πούμε; Και πού ‘σαι ακόμα;!
Υστερόγραφο 1. Επισημάνθηκε με νηφαλιότητα ότι με την αναγγελία της ελληνο-«βορειομακεδονικής»(!) Συμφωνίας ακολούθησε ένας καταιγισμός συγχαρητηρίων και επιδοκιμασιών από όλα ανεξαιρέτως τα δυτικά και «δυτικόφρενα» κράτη και από όλους τους δυτικούς «αμερικανοδηγούμενους» κυβερνώντες, προεξάρχοντος του περιώνυμου The United States Department of State, ο.ε.δ. Κάτι ανάλογο δεν είχε γίνει συμπτωματικά το 2004 με το Σχέδιο Ανάν στη Κύπρο; Περίεργος και ύπουλος – αν και στην ουσία όχι και τόσο πολύ – αυτός ο ολοκληρωτικός συγχρωτισμός 14 χρόνια μετά, πάλι υπό την «διεύθυνση» του ΗΠΟΗΕ!
Υστερόγραφο 2. Ούτε λίγο ούτε πολύ κάποιος (Foreign Policy: παντού οι γνωστοί «αστερόεις υποβολείς») προθυμοποιήθηκε αμέσως να προτείνει να δοθεί το Nobel Ειρήνης στους Τσίπρα/Ζάεφ για τη συμφωνία τους! Ύποπτο πολύ, για μια Σύμβαση όπου η Ελλάδα, κεκαλυμμένα αλλά πραγματικά (όπως βέβαια δεν θέλει να το παραδεχθεί η ίδια και οι «φίλοι και σύμμαχοι» της) προικίζει τους Σλάβους με τα «μακεδονικά προνόμια» που θα έχουν τώρα πια και την απόλυτη διεθνή ισχύ και απήχηση. Πάντως, για να έχει γίνει μια πρόταση του είδους σίγουρα σημαίνει πως οι Αμερικανοί θεωρούν την Συμφωνία Τσίπρας/Ζάεφ μια δική τους μεγάλη νίκη στα Βαλκάνια.
Υστερόγραφο 3. Ο εξαίρετος φίλος, επιστήμονας και μελετητής του Δικαίου της Θάλασσας Θεόδωρος Καρυώτης ανακάλυψε, σε μοναδικά άλλωστε ορατή θέση στη Συμφωνία Τσίπρα/Ζάεφ, και γνωστοποιεί στους πάντες μια άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία της Συμφωνίας: «ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς δίνει, προκαταβολικά, δικαιώματα στους Σκοπιανούς επί της ΑΟΖ της Ελλάδας που ακόμη δεν έχουμε ανακηρύξει και οριοθετήσει»! Και σχετικά λέει: «η ερώτηση που γεννά ερωτηματικά είναι γιατί εμείς προσθέσαμε κάτι αυτονόητο σε άρθρο που ασχολείται με το Δίκαιο της Θάλασσας;» Δηλαδή: η Ελλάδα ως μη όφειλε, αναλαμβάνει δέσμευση όχι μόνο πριν καν οποιαδήποτε οριοθέτηση της ΑΟΖ της, αλλά και χωρίς καν να της το έχουν προηγουμένως ζητήσει τα Σκόπια! Πρόκειται για μια νομικο-πολιτική πρωτοβουλία που δεν έχει γίνει ποτέ από κανένα κράτος από το 1982 έως σήμερα. Πολύ ύποπτο…πιο βασιλικός του βασιλιά! Κάτι που απαιτεί πειστικές εξηγήσεις που δεν θα έρθουν όμως ποτέ!
Υστερόγραφο 4. Σε 50 χρόνια, όταν θα διαβαθμιστούν τα σχετικά πολιτικά αρχεία, θα μάθει ο κόσμος ποιες κομπίνες έγιναν πριν και μετά από την υπογραφή στις Πρέσπες. Αλλά θα είναι…κάπως αργά πια.
Κρεσέντσιο Σαντζίλιο Ελληνιστής, συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου