Οι μεν... Ηθελαν μια ευκαιρία να θυμίσουν στους πάντες ποιοι είναι τα αφεντικά...
Οι δε... Ήθελαν ένα πρόσχημα για να κωλοτουμπιάσουν...
Αμφότεροι κυνηγούσαν ένα άλλοθι, απέναντι σε...
μια κοινωνία που έπρεπε να παραμυθιαστεί.
Ας θυμίσουμε λοιπόν τι λέγαμε όταν ξεκινούσε αυτό το υπέροχο μονόπρακτο, στο οποίο πολλοί "επένδυσαν" ότι περίσσευε στα καμμένα τους μυαλά. Λέγαμε λοιπόν, αναφερόμενοι στην πραγματική ταυτότητα και στη δυναμική φυσιογνωμία της πολιτικής συμφωνίας ανάμεσα στη «Λέγκα» και στους «Πέντε αστέρες», τη στιγμή που όλοι θριαμβολογούσαν: "Η φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών αυτής της πολιτικής συμφωνίας, είναι το πρωτεύον ζήτημα από το οποίο θα πρέπει να ξεκινήσει κανείς, γιατί είναι και αυτό που σε τελευταία ανάλυση θα καθορίσει και το εύρος των πραγματικών πολιτικών τους προθέσεων… Το να περιγράφονται απλώς ως «αντισυστημικοί» με γνώμονα τη ρητορική τους δεν αρκεί.Αυτό που πρέπει να απαντηθεί, είναι απέναντι σε ποιους θεσμούς του συνολικού οικοδομήματος τοποθετούνται, και πόσο ασυμβίβαστη μπορεί να εκλαμβάνεται η όποια υποτιθέμενη αντισυστημικότητά τους".
Το αποτέλεσμα μιλά από μόνο του...
"Και δες θάμα κι αντίθαμα… Παράξενο… Μεγάλο…
Εβγήκαν όλοι νικητές… και χάσαν όλοι οι άλλοι
Και πήραν το οικόπεδο… και παν για να το χτίσουν…
Ολονυχτίς το χτίζανε… Το βράδυ γκρεμιζόταν…"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου