Η ήττα και ο αφανισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι εθνικό, ηθικό και πολιτισμικό καθήκον για κάθε πολίτη

«H βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία της ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις, είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε και υπάρχουν άγνωστοι, πολλοί που δεν ξέρουν, αλλά που αξίζουν…» 

Γιώργος Σεφέρης

Η φράση αυτή του Γιώργου Σεφέρη εκφράζει απόλυτα τη σημερινή πραγματικότητα και είναι μια εύστοχη και αξιοπρεπής απάντηση στο πολιτικό σύστημα και όλες τις εκφράσεις του...

του Γ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ

Ωστόσο, παρότι «βλάπτουν την Συρία το ίδιο» (Κ. Καβάφης), υπάρχει ένα κεντρικό διακύβευμα σ’ αυτές τις εκλογές. Η ανάγκη να ξεμπερδέψουμε οριστικά με τη μεταπολίτευση και τις καταστροφές που έχει επισωρεύσει τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια, από το 1990 και μετά, δηλαδή η ανάγκη να ηττηθεί οριστικά και τελεσίδικα ο μηδενισμός και ο εθνομηδενισμός, και πριν απ’ όλους...

ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, εάν το καθεστώς του γενικευμένου ευτελισμού θεσμών και αξιών, ιδιαίτερα των κοινωνιοκεντρικών και πατριωτικών, εγκαθιδρύθηκε από το ΠΑΣΟΚ και κυριάρχησε απόλυτα στην περίοδο του Σημίτη, η έσχατη έκφρασή του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας. Ακριβώς διότι αντιπροσωπεύουν το ιδεολογικό κουκούλι του μηδενισμού και του εθνομηδενισμού το οποίο, καθώς η μεταπολίτευση κλείνει τον κύκλο της, αναδεικνύεται στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Καθόλου τυχαία, ο παλιός πολιτικός εκφραστής αυτού του χώρου, το ΠΑΣΟΚ, έχει μεταβληθεί σε λείψανο του παλιού εαυτού του και η μάζα των ψηφοφόρων του έχει μετακινηθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Με αυτή την έννοια, η πολιτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές θα αποτελέσει μια πράξη κάθαρσης και απελευθέρωσης για την ελληνική κοινωνία. Για μια πληθώρα από λόγους και αιτίες τις οποίες θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε στα ακόλουθα κύρια σημεία:

Πρώτον, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του αποτελούν το νευραλγικό κέντρο του εθνομηδενισμού που, στις σημερινές συνθήκες, συνιστά τον υπ’ αριθμό ένα εχθρό και κίνδυνο της πατρίδας μας. Και αυτό διότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός κινδυνεύουν κυριολεκτικώς με ιστορική έκλειψη τις επόμενες δεκαετίες, απειλούμενοι από την οικονομική παγκοσμιοποίηση, τη δημογραφική κατάρρευση, τη μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό και την είσοδο μεταναστευτικών ρευμάτων από την Ανατολή. Η Ελλάδα κινδυνεύει να μεταβληθεί και πάλι σε μια σύγχρονη επαρχία του νεοθωμανισμού ή, ακόμα χειρότερα, σε μια αποικία Γερμανών, Αμερικανών και Οθωμανών ταυτοχρόνως, χωρίς ταυτότητα και υπόσταση. Απειλείται με τη μεταβολή της σ’ έναν λιβανοποιημένο ή κοσοβοποιημένο «χώρο» αντί για χώρα με ανεξαρτησία και αυτόνομο πολιτισμό. Η ιδεολογική κυριαρχία της μηδενιστικής και εθνομηδενιστικής αριστεράς, την οποία εκφράζει κατεξοχήν ο ΣΥΡΙΖΑ, και η οποία εκφράστηκε και κατά τους έξι μήνες διακυβέρνησής του με την πολιτική του στο μεταναστευτικό, την παιδεία, στον νόμο για την ιθαγένεια και στην εξωτερική πολιτική –κατ’ εξοχήν σε ό,τι αφορά στο κυπριακό–, θα πρέπει με κάθε τρόπο να λάβει τέλος. Και όχι μόνο για τα δεινά που επιφέρει αλλά και για το ότι κινδυνεύει να επαναφέρει ως αντίπαλο δέος φασιστικές και ναζιστικές ιδεολογίες που θα εμφανιστούν ως το μόνο αντίβαρο στον εθνομηδενισμό της κυρίαρχης αριστεράς. Η ήττα λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ είναι προϋπόθεση για τη συγκρότηση, επιτέλους, μιας πατριωτικής εκδοχής της αριστεράς αλλά και για την αποδυνάμωση του υπεδάφους πάνω στο οποίο οικοδομείται η ναζιστική ακροδεξιά.

Κατά δεύτερο λόγο, ο μηδενιστικός και κοσμοπολίτικος ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ηττηθεί ώστε να μπορέσουν να αναδειχθούν στο προσκήνιο τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του πολιτισμού μας, να αναδειχθεί το δημογραφικό ζήτημα ως το μεγαλύτερο εθνικό ζήτημα της χώρας, να προσανατολιστεί η παιδεία μας προς μια σύγχρονη κατεύθυνση, η οποία, όμως, θα στηρίζεται στην παράδοσή μας, και θα απορρίπτει τη λογική της ήσσονος προσπάθειας και της διάλυσης των εκπαιδευτικών μηχανισμών. Διότι όλες οι λογικές των «πολυπολιτισμικών» του ΣΥΡΙΖΑ οδηγούν όχι μόνο σε πληθυσμιακή και μορφωτική κατάρρευση, αλλά κινδυνεύουν να νομιμοποιήσουν τις πιο ακραίες φιλελεύθερες αντιλήψεις για την αξία μιας ιεραρχίας φασιστικού τύπου, απέναντι στην παντελή έλλειψη αξιοκρατικής αξιολόγησης, και την αδιαφορία για την πατρίδα και την παράδοση που προκαλεί μια αριστερά που έχει ως πρότυπό της τον Φλαμπουράρη, τονΤσίπρα, τον Βαρουφάκη και τον Κουράκη.

Τρίτον, διότι η εκλογική επιβράβευση ενός κόμματος που διέλυσε, μέσα σε έξι ή εφτά μήνες, ό,τι είχε απομείνει από την ελληνική οικονομία, με την κατάρρευση των επενδύσεων, το κλείσιμο των τραπεζών, τη μείωση του εθνικού εισοδήματος, την απώλεια δεκάδων δισεκατομμυρίων σε καταθέσεις, τη διάλυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αύξηση της ανεργίας, ισοδυναμεί με επιβράβευση του Ηρόστρατου και ακόμα περισσότερο με επιβεβαίωση μιας καθολικής τύφλωσης του ελληνικού λαού. Και αυτό, μόνο και μόνο διότι οι πονηροί γιάπηδες του Μαξίμου και οι επιτήδειοι εργολάβοι, μέντορές τους, επέλεξαν να προχωρήσουν σε εκλογές πριν να έρθει ο λογαριασμός από το επαίσχυντο μνημόνιο το οποίο υπέγραψαν. Πράγματι, θέλουν να αποδείξουν αυτό που επαναλαμβάνει διαρκώς ο νεαρός τυχοδιώκτης, ότι οι Έλληνες έχουν όντως μνήμη χρυσόψαρου;

Τέταρτον. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ηττηθεί, και μάλιστα κατά κράτος, διότι εξαπάτησε τον ελληνικό λαό και το πλειοψηφικό αντιμνημονιακό του αίσθημα, με αποκορύφωμα το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα, το οποίο προκάλεσε προκειμένου να αποσυνθέσει ολοκληρωτικά το αντιστασιακό ήθος του ελληνικού λαού. Διότι τον οδήγησε σε μία ψεύτικη σύγκρουση ώστε να μπορέσει να λύσει τα εσωτερικά προβλήματα του κόμματός του και να υπογράψει εν τέλει το πλέον επαίσχυντο μνημόνιο. Οδήγησε το αντιμνημονιακό κίνημα –το οποίο εκμεταλλεύτηκε σε αγαστή σύμπνοια με έναν εκ συστήματος συκοφάντη και κάπηλο του πατριωτισμού, τον Πάνο Καμμένο– σε μια επαίσχυντη ήττα. Εξαφάνισε τα τελευταία υπολείμματα ελπίδων για μια πορεία που, τα επόμενα χρόνια, θα επέτρεπε τη σταδιακή απομάκρυνσή μας από τα μνημόνια και την κατεδάφιση του μνημονιακού και θεσμικού συστήματος που δημιούργησε. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑνΕλ μετέβαλαν του Έλληνες σε έναν ηττημένο λαό που, στην καλύτερη περίπτωση, προσδοκά και επιβραβεύει τα μνημονιακά κόμματα που θα του προκαλέσουν τη μικρότερη “ζημιά”.

Πέμπτον, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηττηθεί διότι αποτελεί την επιλογή των ξένων, την επιλογή των Αμερικανών, της κας Μέρκελ, του Ολάντ και των Βρυξελλών, διότι αποτελεί την κύρια επιλογή του νεοθωμανισμού και του τουρκικού προξενείου στη Θράκη, διότι αποτελεί την επιλογή του Μπόμπολα, του Ψυχάρη και των Βαρδινογιανναίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το όργανο παλαιών αλλά και νέων τζακιών, στη λογική πως μόνον αυτός μπορεί να ελέγξει τις λαϊκές αντιδράσεις, όπως είχε συμβεί με το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, και επομένως θα διασφαλίσει εν τέλει την ομαλή εφαρμογή του μνημονίου.

Έκτον, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταψηφιστεί γιατί η ανάδειξή του σε κυρίαρχο πόλο της πολιτικής ζωής, έστω και με μία ψήφο, συναινούντος του άθλιου εκλογικού νόμου και των πενήντα εδρών που προσφέρει ως δώρο, θα οδηγήσει σε νέες περιπέτειες και καταστροφές τη χώρα, μέχρις ότου αποσυρθεί οριστικά από το πολιτικό προσκήνιο. Και, εξάλλου, αυτό είναι το επιχείρημα όχι μόνο πολλών συστημικών παραγόντων αλλά και πολλών φίλων. Ας αναλάβουν να διεκπεραιώσουν αυτοί το μνημόνιο έτσι ώστε να διαλυθούν μια ώρα αρχύτερα και να επιτρέψουν την ταχύτερη έξοδό μας σε μια νέα εποχή και ίσως και τη συγκρότηση ενός πατριωτικού, δημοκρατικού και κοινωνιοκεντρικού πόλου. Δεν συμμεριζόμαστε αυτό το επιχείρημα διότι το κύριο μέλημά μας δεν είναι με ποια ταχύτητα θα καταστραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ –πράγμα που αποτελεί νομοτελειακή εξέλιξη– αλλά το πώς αυτή η αποσύνθεση θα επισύρει τις λιγότερες δυνατές καταστροφές στη χώρα και τον λαό. Πιθανώς να είναι πιο αργή η διαδικασία αποδόμησής του, στην περίπτωση που δεν θα αναλάβει αυτός τον πρώτο ρόλο στην εξουσία. Όμως, το κύριο μέλημά μας είναι η ταχύτερη κατά το δυνατό απομάκρυνσή του, έτσι ώστε να αποφευχθούν νέες καταστροφές και συμφορές. Τόσο στο πεδίο της οικονομίας όσο και στο μεταναστευτικό και στα εθνικά θέματα – κατ’ εξοχήν δε το κυπριακό, όπου προετοιμάζεται με μεγάλη ταχύτητα ένα νέο σχέδιο Ανάν με συνεργούς τους Συριζαίους (λέγε με Σία Αναγνωστοπούλου). Επειδή για μας προέχει πάντα το συμφέρον της χώρας και όχι το στενό ιδεολογικό μας συμφέρον, δεν είμαστε της λογικής να αποτελειώσουν τη χώρα ώστε να καταστραφούν και οι ίδιοι ταχύτερα.

Έβδομον, εν τέλει η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, και κυρίως της ηγετικής του ομάδας, έχει και μια ισχυρή ηθική και αισθητική διάσταση. Η επιβράβευση από τον ελληνικό λαό, και ιδιαίτερα τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, μιας ομάδας που προβάλλει ανενδοίαστα τον πλούτο και τις διασυνδέσεις του, με τις εξακόσιες χιλιάδες ευρώ του «αριστερού» Τσακαλώτου στην Μπλακ Ροκ, και τις βρωμοδουλιές του Κατρούγκαλου και του μέντορα του Τσίπρα, Φλαμπουράρη· με τις βίλες και τα κότερα, με τα οποία πέρασε το καλοκαίρι ο «ματωμένος για να μην ματώσουμε εμείς», εκλεκτός των πάσης φύσεως διαπλεκομένων και πρεσβειών. Αυτός που έχει το θράσος να επιδεικνύει τα 16.000 ευρώ που κοστίζουν οι δυο βλαστοί του για την ιδιωτική εκπαίδευσή τους, και την επομένη να σχίζει τα πανάκριβα σακάκια του στο Κερατσίνι ως υπερασπιστής του λαού. Δεν πρόκειται δε μόνο για ένα ζήτημα ηθικής τάξης, που απομυθοποιεί και αποενοχοποιεί τη διαπλοκή πλούτου και εξουσίας και εθίζει τον λαό να ακολουθεί και να μιμείται τους πλούσιους, αλλά και για ένα βαθύτατα αισθητικό ζήτημα. Ίσως προσωπικό, αλλά ελπίζω όχι μόνο. Δεν απεχθάνομαι τίποτε περισσότερο από τους γιάπηδες και την ψευδο-ριζοσπαστικότητά τους. Δεν πηγαίνουν στην εκκλησία για να παντρευτούν ή για να βαφτίσουν τα παιδιά τους και δεν φορούν γραβάτες, αλλά κυκλοφορούν με κότερα, μένουν σε βίλες εφοπλιστών και συναγελάζονται με όλων των ειδών του «ανακτορικούς», πλασάροντας το νέο στυλ της τρέντυ εξουσίας, το ίδιο που είχε εισαγάγει ο πιο πλούσιος άνθρωπος του πλανήτη, ο Μπιλ Γκέητς και οι γιάπηδες της Wall Street, τα ήθη των οποίων εισήγαγαν ο Βαρουφάκης, ο Τσίπρας και οι περί αυτών.

Για όλους αυτούς του λόγους, και χιλιάδες άλλους, ο ελληνικός λαός θα πρέπει να δώσει ένα μάθημα στους νεογιάπηδες που υπέκλεψαν την ψήφο του τον Ιανουάριο του 2015 και στο δημοψήφισμα του Ιουλίου, ώστε να αρχίσει επιτέλους μια νέα πορεία για τη χώρα μας. Διάφοροι πονηροί, αβανταδόροι του κυρίου Τσίπρα, θα πουν πως, με αυτόν τον τρόπο, πριμοδοτούμε το παλιό πολιτικό σύστημα. Για μας δεν υπάρχει τίποτα πιο παλιό από τον Τσίπρα, τον Φλαμπουράρη και την παρέα του, επιπλέον δε, το παλιό πολιτικό σύστημα είναι κλινικά νεκρό και επιβιώνει μόνο και μόνο ως αντίπαλο δέος στις καταστροφές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας ανασταίνει τη Φώφη και τον Μεϊμαράκη. Όσο ταχύτερα λοιπόν αποκαθηλώσουμε, τελειώσουμε, την έσχατη έκφρασή του, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο γρήγορα θα περάσουμε σε μια νέα ιστορική περίοδο χωρίς να κινδυνεύσουμε να εμφανιστεί ως νέο το ναζιστικό κόμμα και οι ιδέες του. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κάθε είδους εθνομηδενιστές πρέπει να φύγουν το ταχύτερο δυνατό από το προσκήνιο, διότι αποτελούν τον σπόνσορα της Χ.Α. και των ακροδεξιών ιδεών.

Μόνον εάν ο ελληνικός λαός αρχίσει να συγκροτεί νέες πολιτικές δυνάμεις και κυρίως νέα προτάγματα θα φράξουμε τον δρόμο και σε πιθανές εκτροπές της δημοκρατίας, παράλληλα με τις εξίσου πιθανές εθνικές καταστροφές που μας απειλούν στη γωνία του δρόμου. Διότι, αν η χούντα των συνταγματαρχών έκλεισε μια ιστορική περίοδο με την καταστροφή της Κύπρου, και ο μεταπρατικός εκσυγχρονισμός κλείνει με τα μνημόνια και τις οικονομικές καταστροφές που επέφερε, ας αποφύγουμε όσο μπορούμε και άλλες μεγαλύτερες καταστροφές που μας απειλούν. 

ΑΡΔΗΝ