Η μηχανή απαγωγών του Ισλαμικού Κράτους

Ενας σκοτεινός κόσμος διαφθοράς, δολοφονιών και προπαγάνδας που απέφερε στην οργάνωση περίπου 25 εκατ. δολάρια μόνο τον περασμένο χρόνο...

Κατάσκοποι, πληροφοριοδότες, απαγωγείς, φύλακες και διαπραγματευτές εμπλέκονται στο τεράστιο δίκτυο απαγωγών του Ισλαμικού Κράτους που, σύμφωνα με...

στοιχεία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, απέφερε στην οργάνωση περίπου 25 εκατ. δολάρια μόνο τον περασμένο χρόνο. Στο ντοκιμαντέρ του «The Islamic State Kidnap Machine» («Η μηχανή απαγωγών του Ισλαμικού Κράτους») για το αραβικό BBC ο σύρος δημοσιογράφος Ομάρ αλ Μακντούντ συνάντησε μερικούς από τους εμπλεκομένους και περιγράφει έναν σκοτεινό κόσμο διαφθοράς, δολοφονιών και προπαγάνδας στην καρδιά του Ισλαμικού Κράτους.

«Πριν από δύο χρόνια ο αμερικανός δημοσιογράφος Στίβεν Σότλοφ με επισκέφθηκε στο σπίτι μου στις Ηνωμένες Πολιτείες και μου είπε ότι σχεδίαζε ένα ταξίδι στη Συρία. Προσπάθησα να τον μεταπείσω, να αλλάξει γνώμη, αλλά δεν άκουγε. Τρεις ημέρες αργότερα μου έστειλε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από το Χαλέπι για να μου ζητήσει κάτι πληροφορίες. Λίγο αργότερα τον απήγαγαν. "Υπήρχαν τρία αυτοκίνητα. Τα είδα από απόσταση περίπου 500 μέτρων" είπε ο Γιουσούφ Αμπουμπάκερ, μεσάζων του Σότλοφ που ταξίδευε μαζί του. Ο Σότλοφ και ο Αμπουμπάκερ χωρίστηκαν. "Προσπάθησα να φωνάξω αλλά μου έλεγαν να πάψω" είπε ο Αμπουμπάκερ, τον οποίο απελευθέρωσαν περίπου 15 ημέρες αργότερα εξαιτίας της σχέσης του με μια πανίσχυρη ταξιαρχία στον αντικυβερνητικό Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA). Αλλά έπειτα από έναν χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 2014, το Ισλαμικό Κράτος δημοσιοποίησε ένα βίντεο με τον αποκεφαλισμό του Σότλοφ, ακολουθώντας τη δολοφονία ενός ακόμη αμερικανού δημοσιογράφου, του Τζέιμς Φόλεϊ, σε παρόμοιες συνθήκες» περιγράφει ο Μακντούντ.

Συνολικά 181 δημοσιογράφοι και μπλόγκερ έχουν σκοτωθεί στη Συρία από το 2011, σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα. Τουλάχιστον 29 αγνοούνται ή κρατούνται όμηροι από το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τζιχαντιστικές οργανώσεις. Στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας ο Μακντούντ συνάντησε έναν άνδρα, ο οποίος ζήτησε να τον αποκαλεί με το ψευδώνυμο Αμπού Χουράιρα.

Ενα άτυπο «υπουργείο Απαγωγών» στοχεύει κυρίως δημοσιογράφους  

Δουλειά του ήταν να εντοπίζει τους εργαζομένους στα μέσα ενημέρωσης που κάλυπταν τις συγκρούσεις και να κανονίζει την απαγωγή τους. Προσποιούνταν ότι ήταν σύρος πρόσφυγας και ζητούσε από τους μεσάζοντες να τον συστήσουν στους δημοσιογράφους. Υστερα από μερικές συναντήσεις τούς πρότεινε ένα ασφαλές σημείο κοντά στα σύνορα για γύρισμα. Επειτα έδινε στους απαγωγείς τις λεπτομέρειες του σχεδίου του. «Τα είχα οργανώσει όλα μαζί τους. Το μόνο που χρειαζόταν να κάνω ήταν να τους παραδώσω το άτομο. Τότε ανελάμβανε άλλος και δεν χρειαζόταν να κάνω κάτι παραπάνω. Ή μπορεί να με απήγαγε κι εμένα και να με απελευθέρωνε ύστερα από λίγο» είπε ο Χουράιρα στον σύρο δημοσιογράφο.

Αρχικά ο Χουράιρα πολεμούσε στο πλευρό του FSA. Αργότερα όμως άρχισε να περνάει χρόνο με μια οργάνωση που είχε δεσμούς με την Αλ Κάιντα και στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει για το Ισλαμικό Κράτος. Ο Χουράιρα συμφώνησε να συναντήσει τον Μακντούντ επειδή πια είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει το Ισλαμικό Κράτος για πάντα. Ο Χουράιρα τού έδειξε φωτογραφίες από ομήρους, μηνύματα και ηχογραφήσεις συνομιλιών με ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Ράκα. Εξήγησε ότι πρόκειται για μια καλολαδωμένη μηχανή απαγωγών, με πολλούς πρόθυμους να δώσουν πληροφορίες για τα θύματα είτε για τα χρήματα είτε από ιδεολογία.

Το Ισλαμικό Κράτος έχει ένα ολόκληρο «υπουργείο» αφιερωμένο στις απαγωγές, σύμφωνα με τον Χουράιρα. Στοχεύει κυρίως ξένους δημοσιογράφους από τη στιγμή που πατούν το πόδι τους στη Συρία. Σύμφωνα με μια έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, το Ισλαμικό Κράτος το 2014 έβγαλε 25 εκατ. δολάρια από τα λύτρα. Μερικές φορές η οργάνωση απάγει ανθρώπους όχι για τα χρήματα αλλά για να τους τιμωρήσει. Τον Ιανουάριο του περασμένου χρόνου μασκοφόροι εισέβαλαν στο γραφείο του σύρου δημοσιογράφου Μιλάντ αλ Σιχάμπι στο Χαλέπι και τον απήγαγαν αφού έκλεψαν και όλον τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του. Τον κράτησαν σε ένα κελί για 13 ημέρες μαζί με άλλους 200 Σύρους.

Ετρωγα και προσευχόμουν με δεμένα μάτια και χειροπέδες»

«Μου είχαν δέσει τα μάτια για δέκα ημέρες. Προσευχόμουν έτσι, έτρωγα έτσι. Υστερα από τις δέκα ημέρες μού έβαλαν και χειροπέδες. Προσευχόμουν με χειροπέδες» είπε ο ίδιος. Επειτα τον μετέφεραν σε ένα μεγαλύτερο δωμάτιο με άλλους φυλακισμένους, όπου μπορούσαν να ακούσουν τα βασανιστήρια που έκαναν σε κρατουμένους. Κάποιους τους εκτέλεσαν επειδή δεν προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ. Ο Αλ Σιχάμπι κατάφερε να δραπετεύσει όταν ο FSA υποχρέωσε τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή να οπισθοχωρήσουν. Τον κράτησαν αιχμάλωτο για 16 ημέρες. Οι πρώτες καταγεγραμμένες απαγωγές ξένων δημοσιογράφων στη Συρία έγιναν το 2012. Ενα από τα θύματα ήταν οΟστιν Τάις, ο οποίος απήχθη κοντά στη Δαμασκό λίγες ημέρες αφότου γιόρτασε τα 31α γενέθλιά του. Κανένας δεν γνωρίζει πού βρίσκεται αφού καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την απαγωγή του. Γιατί όμως κάποιοι όμηροι απελευθερώνονται χωρίς οι κυβερνήσεις τους να έχουν πληρώσει λύτρα;

«Στην έρευνά μου για τους μεσάζοντες που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις μού είπαν για έναν επιχειρηματία που πηγαινοερχόταν μεταξύ Παρισιού και Κωνσταντινούπολης, όπου είναι ιδιοκτήτης ενός φούρνου. Οταν επιτέλους τον συνάντησα, αποδείχθηκε ότι ήταν κάποιος που γνώριζα από την αρχή της επανάστασης, ο Μουτέζ Σακλάμπ. Είπε ότι ενεργούσε ως μεσάζων μεταξύ των απαγωγέων και των οικογενειών των θυμάτων, χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο επαφών σε όλη τη Συρία. "Καλείς τους απαγωγείς, τους ρωτάς αν έχουν αυτό το άτομο. Σου λένε "ναι". Τους ζητάς αποδείξεις και σε ρωτάνε τι απόδειξη θέλεις. Μου είχαν πει να ρωτήσω το όνομα ενός πεθαμένου μεγάλου αδελφού, το μέρος και την ημερομηνία θανάτου του. Ετσι κάναμε την ερώτηση, πήραμε απαντήσεις, κάτι που μας επιβεβαίωσε ότι το άτομο ήταν ζωντανό» εξήγησε ο Σακλάμπ, ο οποίος έχει μεσολαβήσει για την απελευθέρωση του βέλγου συγγραφέα Πιερ ντα Πράτα και του ιταλού δημοσιογράφουΝτομένικο Κίρικο. Σε αυτή την περίπτωση απαγωγείς ήταν πρώην αντάρτες του FSA, που αργότερα έγιναν μέλη ισλαμιστικών οργανώσεων. Ωστόσο δύο φορές που ο Σακλάμπ προσπάθησε να διαπραγματευθεί με το Ισλαμικό Κράτος ήταν λιγότερο επιτυχημένες.

ΤΟ ΒΗΜΑ