ΣΤΟ ΧΑΟΣ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ

Ούτε... πρωθυπουργό δεν μπορεί να σταυρώσει η μετακανταφική Λιβύη! Την Κυριακή των Βαΐων παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο πρωθυπουργός Αμπντάλα αλ-Θένι, ο οποίος είχε επιφορτιστεί από το λιβυκό κοινοβούλιο να φτιάξει κυβέρνηση μόλις τέσσερις μέρες νωρίτερα... 

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Αιτία της παραίτησής του από το ανώτατο αξίωμα της χώρας δεν ήταν οι δυσκολίες εξεύρεσης συμμάχων για να συγκροτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά μια αποτυχημένη απόπειρα...

δολοφονίας του! Ο Aλ-Θένι κατήγγειλε με ανακοίνωσή του την «προδοτική επίθεση» εναντίον του ίδιου και της οικογένειάς του, αλλά ταυτόχρονα το έβαλε στα πόδια. Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα στο χάος της Λιβύης. Αλλωστε και ο προηγούμενος πρωθυπουργός Αλί Ζεϊντάν, ο οποίος καθαιρέθηκε τον περασμένο μήνα από το λιβυκό κοινοβούλιο ως παντελώς ανίκανος να αποκαταστήσει την εξουσία της κυβέρνησης σε αρκετά λιμάνια ζωτικής σημασίας για την εξαγωγή πετρελαίου, είχε πέσει θύμα βραχυχρόνιας απαγωγής πέρυσι! 

Για σιγουριά, μάλιστα, ο Αλί Ζεϊντάν, μόλις τον καθαίρεσε το κοινοβούλιο, έφυγε στην Ευρώπη για να γλιτώσει τη ζωή του! Η εξουσία της κεντρικής λιβυκής κυβέρνησης περιορίζεται στην Τρίπολη και τα περίχωρά της, και δεν μπορεί να εκπληρώσει ούτε καν την ελάχιστη αποστολή που επιθυμούν οι αμερικανονατοϊκοί πάτρωνές της: να διασφαλίσει την ασφάλεια των λιμανιών από όπου εξάγεται το λιβυκό πετρέλαιο. Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις - πέντε περιοχές της Λιβύης σήμερα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χωριστά «κράτη», καθώς απουσιάζει εντελώς κάθε ίχνος της κεντρικής εξουσίας. «Κράτη» όμως δεν μπορούν να χαρακτηριστούν για τον απλούστατο λόγο ότι στο εσωτερικό των περιοχών αυτών δεν υπάρχει κανένα ίχνος αυτοτελούς κρατικού μηχανισμού.

Υπάρχουν μόνο φύλαρχοι που αλληλοσπαράσσονται, συμμαχούν και την άλλη στιγμή συγκρούονται μεταξύ τους και δολοφονούν ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί δολοφονούν δικαστές, ξένους πολίτες και άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, αν πετύχουν κανέναν! Ολη η αχανής νότια Λιβύη βρίσκεται εκτός ελέγχου της κεντρικής κυβέρνησης. Βρίθει ισλαμιστικών συμμοριών που καταληστεύουν τον πληθυσμό. Από πλευράς έκτασης, μιλάμε για περίπου τα... δύο τρίτα της Λιβύης! Παντελώς εκτός ελέγχου βρίσκεται και η βορειοανατολική περιοχή της Βεγγάζης, όπου οι δολοφονίες και οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αντιμαχόμενων φυλάρχων είναι καθημερινές. Ακόμη πιο ανατολικά, στην περιοχή της πόλης Ντέρνα, η εξουσία βρίσκεται στα χέρια εξτρεμιστικών ισλαμιστικών συμμοριών. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στο λιμάνι της Σύρτης, στο κέντρο της ακτογραμμής της Λιβύης.

Μιλάμε για τέτοια κατάσταση που στις 20 Μαρτίου η κεντρική κυβέρνηση κάλεσε επίσημα «τη διεθνή κοινότητα και ειδικά τον ΟΗΕ να παράσχουν την αναγκαία βοήθεια για να εξαλειφθεί η τρομοκρατία», αναφέροντας μάλιστα ονομαστικά τις περιοχές της Βεγγάζης, της Σύρτης και της Ντέρνα. Τους Λίβυους φυλάρχους δεν τους ενδιαφέρει φυσικά η τύχη της χώρας τους ή η ευημερία του λιβυκού λαού. Πρόκειται για κατσαπλιάδες που το μόνο που τους νοιάζει είναι πόσα λεφτά θα βάλουν στις τσέπες τους από τις πωλήσεις πετρελαίου. Αυτή η γενικευμένη ανασφάλεια όμως έχει επιφέρει δραματική πτώση στις εξαγωγές του λιβυκού πετρελαίου. Στις αρχές του 2013 η Λιβύη παρήγε 1,4 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, αλλά στην αρχή του φθινοπώρου της ίδιας χρονιάς η παραγωγή είχε μειωθεί κατά... 85%, πέφτοντας στα 200.000 βαρέλια την ημέρα! Τρελάθηκαν οι Λίβυοι λήσταρχοι μόλις είδαν τόσα λεφτά στις αρχές του 2013 και έτσι στη συνέχεια όρμησαν οι πάντες να αρπάξουν με όποιο μέσο είχαν στη διάθεσή τους.

Αλλοι καταλάμβαναν πετρελαιοπηγές, άλλοι καταλάμβαναν λιμάνια, άλλοι άρπαζαν πετρελαιαγωγούς για να εκβιάσουν την κατάσταση. Εφτασαν στο σημείο να καταλάβουν πετρελαιοπηγές και λιμάνια ακόμη και οι... φρουροί των εγκαταστάσεων αυτών! Δεν έμεινε στεριανή πετρελαιοπηγή που να μην έχει σταματήσει την παραγωγή πετρελαίου για κάποιο λόγο, για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι πετρελαϊκές εταιρείες και οι λιβυκές αρχές χάνουν έτσι κάθε μέρα πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια - που είναι φυσικά και η μόνη τους αγωνία γύρω από τη Λιβύη.

ΕΘΝΟΣ