ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ???

Οι Ευρωπαίοι δεν πιέζουν γιατί φοβούνται την πολιτική αποσταθεροποίηση στη χώρα, όπως αυτή απειλήθηκε από την άνοδο των δυο άκρων που σε κάποια στιγμή ξεπέρασαν σε επιρροή το 1/3 του εκλογικού σώματος...

του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Ούτε κατά την περίοδο του εμφυλίου που διέλυσε τη χώρα, η επιρροή των δυο άκρων ήταν μεγαλύτερη, γεγονός που σημαίνει πως...

υπό προϋποθέσεις σ’ αυτή τη χώρα πάντα υπάρχει ικανή δεξαμενή «παλαβών» για να τη διαλύσει μέσω της αλληλοσφαγής.

Όμως η σιωπηλή πλειοψηφία εμφανίζει σημάδια αφύπνισης από το λήθαργο της ευημερίας με δανεικά που πλασαρίστηκε σαν παρασιτική βαλκανική εκδοχή σοσιαλισμού για τους εργαζόμενους και καπιταλισμού για την κρατικοδίαιτη ολιγαρχία.

Οι «Τσιπροκαμένοι» που υπόσχονταν τη συνέχιση της ευημερίας με δανεικά μέσω του εκβιασμού της Ευρωζώνης(και παγκόσμιας οικονομίας) με νομισματικό «πυρηνικό ολοκαύτωμα» ή την ζωή χαρισάμενη με τα δισ. των πολεμικών αποζημιώσεων και τα τρισ. των πετρελαίων που δεν έχουν βρεθεί ακόμη, είναι επίσης  σε υποχώρηση...

Η κυβέρνηση εμφανίζει πλεονάσματα και μοιράζει μερίσματα, γιατί πιστεύει πως μια χειρονομία καλής θέλησης προς λίγους είναι ικανή να αντιστρέψει τη δυσαρέσκεια της διάλυσης της μεσαίας τάξης μέσω της ακατάσχετης φοροεπιδρομής και αυτής του 1,5 εκατ. ανέργων του ιδιωτικού τομέα την ίδια στιγμή που ούτε οι επίορκοι δεν έχουν απομακρυνθεί από το δημόσιο.

Εσχάτως, προεκλογικά μάλιστα αρχίσαν τα δημοσιεύματα για το πόσοι θα προσληφθούν στο δημόσιο το 2014.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει τη σημαίνει η είδηση που δημοσίευσε χθες η Δήμητρα Καδδά στο Capital με τίτλο: Κομισιόν: Ανακαλύφθηκαν εκκρεμείς επιστροφές φόρων €2,5 δισ.

Επιστροφές φόρων 2,5 δισ. ευρώ ανακαλύφθηκαν πρόσφατα, οι οποίες θα πληρωθούν το 2015 και βαραίνουν το χρέος. Το ποσό είναι επιπλέον των 8 δισ. ευρώ οφειλών του κράτους προς ιδιώτες που προβλεπόταν αρχικά στο πρόγραμμα και η αναφορά περιλαμβάνεται στην νέα έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που περιλαμβάνει η έκθεση αξιολόγησης της Κομισιόν η οποία ανακοινώθηκε την Παρασκευή…»

Ήτοι, τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα. Ό,τι έκαναν ο Αλογοσκούφης και ο Παπαθανασίου και έκρυβαν τα ελλείμματα συνεχίζονται παρά το στραπάτσο τα χρεοκοπίας.

Σε σχέση με το 2009-10 που χρεοκόπησε η χώρα, υπάρχει μια μικρή διαφορά στο διεθνές σύστημα που το εκλαμβάνουμε σαν επιστροφή στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης. Υπάρχει τεράστια ρευστότητα στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα από την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων, η οποία μάλιστα ενισχύθηκε για την περίπτωσή μας  από την φυγή κεφαλαίων από τις αναπτυσσόμενες με τα ασταθή νομίσματα.

Η καμπύλη των αποδόσεων μεταξύ μακροπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων ομολόγων στη μεγαλύτερη οικονομία συρρικνώνεται, αποκαλύπτοντας την εξασθένιση του αντίκτυπου της αύξησης της ρευστότητας στην ανάπτυξη.

Με λίγα λόγια οι ευνοϊκές συνθήκες στο διεθνές περιβάλλον που ήταν η αιτία να εισρεύσει μικρή σχετικά ρευστότητα και στην Ελλάδα δείχνουν να έχουν ημερομηνία λήξης. Κρίσεις σαν την ελληνική συνήθως έχουν πολλά στάδια μέχρι να βρεθεί η έξοδος.

Η ελληνική περίπτωση χρειάζεται θεραπεία - σοκ για να επανέλθει σε ισορροπία. Αυτό δεν έγινε μετά το 2010 γιατί  δεν υπήρχαν οι πολιτικές  προϋποθέσεις, αλλά δύσκολα θα το αποφύγουμε προσεχώς.

Κατά το προηγούμενο στάδιο το κόστος της χρεοκοπίας το πλήρωσαν οι κάτωθι:

Οι φορολογούμενοι: Αύξηση των φόρων καθώς και ανάληψη του κόστους ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το δημόσιο χρέος.

Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα: 1,5 εκατ. άνεργοι...

Οι μέτοχοι των τραπεζών: Οι τιμές μηδενίστηκαν...

Οι ομολογιούχοι: Τα ομόλογα «κουρεύτηκαν».

Οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι: Φορτώθηκαν το χρέος των ιδιωτών προς την Ελλάδα.

Οι συνταξιούχοι: Ενώ είχαν καταβάλει εισφορές οι συντάξεις του μειώθηκαν ενδεχομένως λιγότερο από αυτές των προνομιούχων των ευγενών ταμείων ή πελατών που συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα και νέμονται σημαντικό μέρος της επιδότησης των ταμείων από το προϋπολογισμό.

Από την καταστροφή γλίτωσαν οι καταθέτες των τραπεζών και οι κάτοχοι μερικών μη τραπεζικών καλών μετοχών οι τιμές των οποίων επέστρεψαν στα προ του 2010 επίπεδα.

Στο επόμενο «κραχ»  είτε προκύψει από το εξωτερικό, είτε από το εσωτερικό, οι πιθανότητες να πληγούν οι καταθέτες έχουν αυξηθεί... Ενώ για τις  μετοχές, η τύχη παίζει σημαντικό ρόλο, αλλά η επίγνωση των εταιρειών χωρίς υποχρεώσεις που θα αντέξουν και την επόμενη κρίση είναι ακόμη σημαντικότερο...

Βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος, όπως η τελευταία έκθεση της Alpha Bank:

«Ως εκ τούτου, αναμένεται και η επανεκκίνηση της διαδικασίας επιστροφής των ελληνικών καταθέσεων και η δραστική μείωση της εξάρτισης των ελληνικών τραπεζών για τη χρηματοδότησή τους από την ΕΚΤ.

Η συνεπαγόμενη αποκατάσταση μιας θετικής πορείας αύξησης των τραπεζικών χορηγήσεων αναμένεται να αποτελέσει ισχυρό παράγοντα ενίσχυσης της ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας, πιθανότατα από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 και ιδιαίτερα από το 2015.

Όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης στην ελληνική Οικονομία με την προώθηση της δημοσιονομικής προσαρμογής και με την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, ταυτόχρονα με τη σημαντική βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας μέσω των σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που έχουν ήδη συντελεστεί» εκτιμάται στην εβδομαδιαία ανάλυση της τράπεζας...»

Στις αγορές και την οικονομία όλοι δικαιούνται μια φάση δικαίωσης. Ο ίδιος όμως δεν παραλείπω να δίνω σημασία και στο άρθρο του Μαρτιν Γουλφ στους Financial Times. Έγραφε λοιπόν πριν λίγες μέρες ο κ. Γούλφ σ’ ένα άρθρο με τίτλο «Μην αφήνετε το χρήμα στα χέρια των... τραπεζών»:

«Το τραπεζικό σύστημα είναι τόσο ασταθές επειδή το κράτος του επέτρεψε να δημιουργήσει όλο το χρήμα και μετά έπρεπε να το διασφαλίσει. Στην επόμενη κρίση -που σίγουρα θα έρθει- η μόνη λύση θα είναι να χάσουν οι τράπεζες τη δυνατότητα δημιουργίας χρήματος..»

Απλά φοβάμαι πως πριν αλλάξουν τα δεδομένα για τους τραπεζίτες - καταθέτες και τα επισφαλή δάνεια θα υποστούν ανάλογες συνέπειες.

capital.gr