ΤΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΗΛΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΛΗΣΤΕΨΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΟΙ ΓΥΠΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ ΟΣΜΙΣΤΗΚΑΝ ΥΠΕΡΑΠΟΔΟΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΡΕΙΠΙΑ - ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΜΕΝΟ ΥΠΟΤΕΛΕΣ ΑΣΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ...

του ΓΙΑΝΝΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Οι παλιές "ένδοξες" μέρες μπορεί να έχουν παρέλθει αλλά οι κακές συνήθειες δεν κόβονται ούτε καν περιορίζονται. Η κυβέρνηση και τα διάφορα κατεστημένα οικονομικά μέσα ενημέρωσης σχεδόν πανηγυρίζουν για...

την επανάκαμψη, έστω μικρή και σταδιακή, των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων, τα οποία παρουσιάζονται, σχεδόν, ως τα χελιδόνια που προμηνύουν την αναπτυξιακή άνοιξη.

Ως παράδειγμα αυτής της έλευσης των κεφαλαίων παρουσιάζεται το ενδιαφέρον των ξένων funds για την πρόσφατη έκδοση ομολόγων του δημοσίου, τη συμμετοχή τους στην αύξηση κεφαλαίου των τραπεζών, ειδικότερα της Eurobank και της Εθνικής και τέλος η διαφαινόμενη συμμετοχή τους στην έκδοση μιας σειράς εταιρικών ομολογιακών δανείων.

Βλέπουν πράγματι τα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια,πολλά εκ των οποίων είναι κυριολεκτικά γύπες, μια έξοδο της χώρας μας από το τούνελ και πολύ περισσότερο μια σχετικά γρήγορη αναπτυξιακή απογείωση και γι' αυτό ξεμυτίζουν προς την Ελλάδα;

Νομίζουμε ότι μια τέτοια εκτίμηση θα ήταν κάτι παραπάνω από αφελής.

Η διεθνής κεφαλαιακή κερδοσκοπία και ιδιαίτερα οι ξένες τράπεζες, δεν έχουν καμμία αυταπάτη για μια οικονομία που έχει αβίωτο και ασήκωτο χρέος σχεδόν 180% του ΑΕΠ, συνεχίζει να βρίσκεται για έβδομο χρόνο (!) σε ύφεση και αποεπένδυση, ενώ διαθέτει 1,5 εκατ. ανέργους!

Τότε γιατί ο κερδοσκοπικός πυρετός κάνει εκ νέου την εμφάνισή του στη χώρα μας;

Οι λόγοι είναι πολλοί. Θεμελιώδες είναι η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων στον αναπτυγμένο κόσμο, κεφάλαια που διατηρήθηκαν μέσα στην κρίση και τα οποία δεν βρίσκουν δυνατότητες αποδοτικών παραγωγικών επενδύσεων μέσα στο κλίμα στασιμότητας που κυριαρχεί στο πιο αναπτυγμένο τμήμα του καπιταλιστικού κόσμου.

Τα πιο επιθετικά απ' αυτά τα κεφάλαια είναι έτοιμα με το παραμικρό ίχνος οικονομικής "βελτίωσης", ακόμα και αυταπάτης, να εκστρατεύσουν στην περιφέρεια, αρκεί να τους προσφερθούν δελεαστικές και ακόμα καλύτερα ληστρικές αποδόσεις.
 

Αυτές τις αποδόσεις ληστείας τις προσφέρει τώρα η παραδομένη κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου στη χώρα μας, προκειμένου να κάνει αξιόπιστα τα Success story που εναγωνίως σερβίρει, ενώ την ίδια ώρα η Γερμανία εκ μέρους της ΕΕ παρέχει για άλλη μια φορά ομπρέλα «ασφαλείας» στην κερδοσκοπία, "εγγυούμενη" ότι δεν θα υπάρξει «κούρεμα» χρέους, αντίθετα ανώδυνη ρύθμισή του και ότι η Ελλάδα , σε κάθε περίπτωση, θα παραμείνει στην νομισματική και οικονομική «φυλακή» του ευρώ, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ασκούμενες οικονομικές πολιτικές.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, όσο και αν η πολιτική αβεβαιότητα είναι υπαρκτή , τα διεθνή funds είναι διατεθειμένα να αναλάβουν με το αζημίωτο το ρίσκο της ελεγχόμενης, ενδεικτικής και σχεδιασμένης έλευσής τους στην Ελλάδα.

Είναι τόση και τέτοια η αρπακτικότητα και η βουλιμία τους ώστε οι απατηλές εγγυήσεις να υπερνικούν τους μείζονες κινδύνους από τη στιγμή που τους προσφέρονται ληστρικά επιτοκιακά λάφυρα και ειδικές εγγυήσεις δικαίου.

Σε καμμία σχεδόν μη-τρικοσμική οικονομία δεν προσφέρει το δημόσιο ονομαστικό επιτόκιο περίπου 5% και πραγματικό 6%+, για πενταετή ομολογιακό δανεισμό στο Αγγλικό δίκαιο και με άγνωστες πρόσθετες εγγυήσεις.

Σε καμμία σχεδόν μη αναδυόμενη οικονομία μεγάλες τράπεζες και εταιρείες δεν προσφέρουν επιτόκια σε εταιρικά ομόλογα που ξεκινούν από 4,5% (βλ. Εθνική Τράπεζα), φτάνουν στο 5% (βλ. Τρ. Πειραιώς) και ανέρχονται μέχρι 7% (βλ. MIG) και ακόμα παραπάνω.

Πουθενά αλλού δεν προσφέρεται κοψοχρονιά ο έλεγχος μεγάλων Τραπεζών με εξευτελιστικές τιμές μετοχών και μεγάλες απώλειες δημόσιου χρήματος, όπως γίνεται αυτό το διάστημα με τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στη Eurobank και την Εθνική (βλ. εδώ), κάτι που συνιστά το έγκλημα των εγκλημάτων και το σκάνδαλο των σκανδάλων της τελευταίας περιόδου.

Και όμως αντί να επικρατεί θρήνος και απογοήτευση για τη ληστεία και τα ασύμφορα επιτόκια που κανένα κράτος και επιχείρηση δεν μπορεί να αντέξει, πολύ περισσότερο το ελληνικό κράτος, η ελληνική οικονομία και οι ελληνικές επιχειρήσεις, τα «παπαγαλάκια» της κυβέρνησης και των μίντια , μαζί και οι εξωνημένες οικονομικές στήλες, πανηγυρίζουν για την καταλήστευση και την γιορτάζουν ως την επανεμφάνιση του μεσσία, που στην προκειμένη περίπτωση αντιπροσωπεύουν το Fairmax Fund, η Capital Research and management, η Willburr Ross , η Fidelity, η Mackenzie, η Brookfield, η Black Rock, η Pimco, η Deutsche Bank, η UBS Wealth and Management κ.α..

Η θλιβερή ιστορία επαναλαμβάνεται σε αυτήν την χώρα, μόνο που η επανάληψη δεν γίνεται ως φάρσα , όπως συχνά λέγεται αλλά ως μια μακάβρια επιχείρηση για να λεηλατηθεί ότι έχει απομείνει σε αυτή ως αξία και να παραδοθεί στο μέλλον αυτή η χώρα ως άθλια περιθωριοποιημένη μπανανία, προσφερόμενη μόνο ως πάμφθηνο τουριστικό θέρετρο με επιμελέστατο υπηρετικό προσωπικό.

Ίσως για την Ελλάδα ως τελευταία ευκαιρία παραμένει μια ριζοσπαστική συμπαραταγμένη Αριστερά και ένας συνειδητός εξεγερμένος λαός, που θα επωμισθούν το βάρος μιας δύσκολης, αλλά βαρύτατης συγκρουσιακής και ελπιδοφόρας προοδευτικής ανασυγκρότησης.

ΙΣΚΡΑ