Να το μάθημα της δημοκρατίας που συντελεί στην εδραίωσή της και στην καλύτερη λειτουργία της, από τις διεισδυτικές αναλύσεις του παγκοσμίως γνωστού Γάλλου πολιτικού φιλοσόφου Σ. Μοντεσκιέ (1689-1755), ο οποίος έγραφε σχετικά και τα εξής:...
του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ
"Όση λιγότερη πολυτέλεια υπάρχει σε μια δημοκρατία, τόσο πιο τέλεια είναι αυτή… μια ψυχή διεφθαρμένη από την πολυτέλεια, έχει...
πολλές άλλες επιθυμίες. Σε λίγο γίνεται εχθρός των νόμων που την πιέζουν..
Όταν οι Ρωμαίοι διεφθάρησαν, οι επιθυμίες τους έγιναν απεριόριστες… εκεί οι νόμοι δεν είχαν καμμία τιμή. Όταν με μια γενική ροπή, όλος ο κόσμος παρασυρόταν στην ηδυπάθεια, τι θα γινόταν η αρετή;"
Συνεχίζοντας ο Μοντεσκιέ και συγκρίνοντας τις δημοκρατίες της αρχαίας Ελλάδος, έγραφε: "Οι υγιείς Ελληνικές δημοκρατίες, στο ζήτημα αυτό, είχαν θαυμάσιους θεσμούς. Οι πλούσιοι χρησιμοποιούσαν το χρήμα τους στις γιορτές, στους χορούς, στις ιπποδρομίες, σε τιμητικές λειτουργίες. Ο Πλούτος φορολογούνταν εκεί όπως και η φτώχεια" (βλ. το κλασικό του έργο: "Το πνεύμα των νόμων", εκδ. "Αναγνωστίδη", Αθήνα χ.χ. σελ. 110-112).
Αυτή την ηθική εξαχρείωση των Ρωμαίων ανέδειξε ο Κ. Βάρναλης στο έργο του: "Οι δικτάτορες" (Αθήνα 1957). Εκεί η κατάρρευση της δημοκρατίας συνοδεύθηκε με την ολοκληρωτική κατάρρευση των ηθικών αξιών, με την παράλληλη εξαχρείωση των λαϊκών μαζών.
Τα αντίθετα, γράφει ο Μοντεσκιέ, γινόταν στις Ελληνικές δημοκρατίες και ιδιαίτερα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, όπου αναδείχθηκαν μεγάλα πνευματικά ταλέντα με τις γνωστές χορηγίες και όπου ο Πολίτης ακονιζόταν στις αρχές τη ηθικής και της ανιδιοτελούς προσφοράς στην πατρίδα (βλ. π.χ. το έργο μου: "Αρχαία και σύγχρονη δημοκρατία", Αθήνα 2007, από τις εκδόσεις "Πελασγός" - Ι. Γιαννάκενας".
Τα γράφω αυτά για να υποδηλώσω και να υπογραμμίσω ότι στη βοθροποιημένη μεταπολιτευτική δημοκρατία κυβερνώντες και κομματόσκυλα λεηλάτησαν τα δημόσια ταμεία σε ένα ντελίριο κατάκτησης της πολυτέλειας και του άνομου πλούτου, εκμαυλίζοντας ταυτόχρονα τις αγελαίες μάζες με τη μέθοδο της κοπριτοκρατίας και όχι μόνο. Κάτω από το πέλμα αυτής της καλπάζουσας και ανόμου πολυτέλειας ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι αυτή η "δημοκρατία" θα πέθαινε.
Πρέπει να επισπεύσουμε το θάνατό της για να οικοδομήσουμε μια άλλη ρωμαλέα και με ηθικές αξίες πάνω στα ερείπια της παλιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου