ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΛΕΡΩΜΕΝΑ ΤΑ ΒΡΑΚΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ

Όχι κύριοι… Οι χειρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την υπόθεση της Σαμπιχά Σουλεϊμάν και η συνολική στάση αυτού του κόμματος απέναντι στα ζητήματα που αφορούν στη Θράκη…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δεν μπορεί και δεν είναι ένα εσωτερικό διαδικαστικό  ζήτημα που εξαντλείται στην εσωκομματική του λειτουργία, αλλά ένα ζήτημα κλειδί, αποκαλυπτικό για τη φυσιογνωμία της ρευστής πατριωτικής φυσιογνωμίας αυτού του κόμματος, και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από το σύνολο του πολιτικού κόσμου.

Πολύ δε περισσότερο που η ένοχη σιωπή της ηγεσίας του απέναντι στις δηλώσεις του τουρκοπροσκυνημένου (διότι τι άλλο μπορεί να είναι κάποιος όταν υιοθετεί την τουρκική επιχειρηματολογία αναφορικά με το συνολικό στάτους στη  Θράκη???) υποψηφίου του που ακούει στο όνομα Δ. Χριστόπουλος*, και ο οποίος τολμά όταν μιλά για τη μουσουλμανική μειονότητα να τη χαρακτηρίζει ως ένα «τουρκικό ατόφιο πράμα», δεν αφήνει ούτε το ελάχιστο περιθώριο παρερμηνείας από κανέναν καλοθελητή. Πολύ δε περισσότερο που αυτός ο κύριος...

παραμένει στη θέση του και δεν έχει αποπεμφθεί με τις κλωτσιές για παραδειγματισμό όλων.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι σ ένα ευαίσθητο και κορυφαίο εθνικό θέμα, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από κανέναν ως ζήτημα απλά εσωκομματικής λειτουργίας, και  καμία πολιτική δύναμη δε δικαιούται να κρύβεται πίσω από τέτοιες λογικές με τρόπο προσχηματικό και ανεπίτρεπτο.

Διότι απέναντί μας δεν έχουμε ένα θέμα οργανωτικής διαχείρισης αναφορικά με την ανάδειξη ενός υποψηφίου, αλλά το ξεβράκωμα της πολιτικής ηγεσίας ενός κόμματος, απέναντι σε μια κορυφαία εθνική πρόκληση, απόλυτα χορογραφημένη από τον τουρκικό επεκτατισμό και υλοποιούμενη καθημερινά από τα χρηματοδοτούμενα καθάρματα του τουρκικού προξενείου στη Θράκη.

Συνιστά λοιπόν κορυφαίο πολιτικό θέμα, ένα κόμμα που διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία του τόπου, να ελέγχεται για τουλάχιστον μειωμένα εθνικά αντανακλαστικά στον πυρήνα της πολιτικής του ηγεσίας.

Απέναντι σ αυτή την πρωτοφανή εθνική πρόκληση, κανείς δε δικαιούται να σιωπά, και πάνω απ όλα δε δικαιούνται να σιωπούν οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις.

Ολόκληρο το πολιτικό φάσμα του τόπου μας – από την άθλια συγκυβέρνηση του τόπου μέχρι και την ηγεσία του ΚΚΕ – οφείλουν αυτή τη στιγμή να τοποθετηθούν άμεσα και χωρίς περιστροφές, καταγγέλλοντας κάθε φαινόμενο εθνικής μειοδοσίας, και βέβαια χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό απέναντι στο τουρκικό προξενείο και στα χρηματοδοτούμενα τσογλάνια του που αλωνίζουν ασύδοτα, απειλούν Έλληνες πολίτες και εκβιάζουν στη Θράκη. 

Τίποτε και για κανέναν δεν είναι δεδομένο. Απέναντι σ αυτό το λαό και φυσικά απέναντι στη Θράκη μας, οφείλετε όλοι να αποδείξετε ότι δε σας κρατά από πουθενά το προξενείο του αίσχους και οι πράκτορές του στην περιοχή. Βγείτε λοιπόν και πείτε τα πράγματα με τ όνομά τους.

Όταν μια πολιτική δύναμη τολμά να αυτοταπεινώνεται μπροστά στο προξενείο και τους λακέδες του, όλοι οι υπόλοιποι οφείλουν να σηκώσουν ψηλά και έμπρακτα τη σημαία της εθνικής περηφάνειας.

• Οι υπεύθυνοι αυτής της εθνικά μειοδοτικής διαχείρισης θα πρέπει να αποπεμφθούν…

• Η πολιτική ηγεσία αυτού του κόμματος θα πρέπει να βγει με ξεκάθαρη πολιτική θέση απέναντι στη μειονότητα, στο προξενείο, τους πράκτορές του και τους τουρκικούς σχεδιασμούς…

• Τα πολιτικά κόμματα στο σύνολό τους, αντί να σιωπούν υποκρινόμενα οφείλουν να καταδικάσουν απερίφραστα τέτοιες εθνικά μειοδοτικές πρακτικές…

• Και συνολικά το πολιτικό σύστημα οφείλει με αφορμή αυτό το γεγονός να δώσει μια άνευ προηγουμένου πολιτική σφαλιάρα, στην Άγκυρα και τα ντόπια τσιράκια και μισθοδοτούμενα όργανά της.

•  Θεωρούμε δε ότι και η ίδια η δικαστική εξουσία, έχει συνταγματική υποχρέωση να παρέμβει, αποφαινόμενη για το δικαίωμα ενός κόμματος να συμμετέχει στις εθνικές εκλογές, από τη στιγμή που η ηγεσία του καθίσταται εκ των πραγμάτων ελεγχόμενη για σοβαρό εθνικό ατόπημα, που αγγίζει τα όρια της εθνικής προδοσίας.

Επιτέλους στον τόπο μας οι μεν θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο πολιτικός καθωσπρεπισμός δεν μπορεί να ταυτίζεται, να σιωπά και να ανέχεται το κλείσιμο του ματιού και τη σιωπηρή συγκατάβαση σε ξένα κέντρα που ορέγονται το διαμελισμό της Ελλάδας…

Αλλά και οι δε θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι είναι άλλο πράγμα ο διεθνισμός των λαών και άλλο πράγμα ο ψευτοδιεθνισμός των ηλιθίων.

Ότι είναι άλλο πράγμα η αντιπαράθεση με το νεοναζιστικό εθνικισμό και εντελώς διαφορετικό ζήτημα η περιφρόνηση του εθνισμού του λαού μας.

Ότι το ένα πράγμα συνιστά θεμιτή δημοκρατική υποχρέωση, και το άλλο αγγίζει και ενίοτε ξεπερνά τα όρια της εθνικής προδοσίας.

Απέναντι σ αυτό το αίσχος λοιπόν κανείς δε δικαιούται να σιωπά. Όλοι οφείλουν, άμεσα.. τώρα… να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά στις εσωκομματικές διεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για τη στάση όλων – μηδενός εξαιρουμένου – απέναντι σε ένα κορυφαίο ζήτημα πατριωτισμού και εθνικής στάσης απέναντι στην εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Σιωπή σημαίνει συνενοχή…

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Δείτε τι λέει ο εν λόγω κύριος σε άρθρο του στο TVXS

• -"Αν κάποιοι λοιπόν πρέπει να κοιτάξουν στον καθρέφτη για να αποδώσουν τις ευθύνες που η μειονότητα, στην πλειοψηφία της, τουρκοποιήθηκε, είναι αυτοί που αίφνης «ανακάλυψαν» τους Τσιγγάνους και τους Πομάκους για να τη διασπάσουν"... "Ανακαλύφθηκαν" λοιπόν κατά τον εν λόγω κύριο οι Πομάκοι και οι τσιγγάνοι.

• -"Το ότι στη μειονότητα της Θράκης υπάρχουν τρεις εθνοτικές ομάδες είναι ιστορικά δεδομένο, και έτσι δεν χρειάζεται να επιμείνω ούτε σε αυτό. Τέλος, το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων είναι απαραβίαστο ό,τι και λέει αυτός που αυτοπροσδιορίζεται. Διότι αν είμαστε υπέρ του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού κάποιου επειδή μας αρέσει ότι δηλώνει Τσιγγάνος, ενώ παραβιάζουμε το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού αυτού που λέει ότι είναι Τούρκος, κάποιο λάκκο έχει η φάβα"... Λάκο λοιπόν έχει η φάβα που λέγεται Συνθήκη της Λωζάνης, και τρείς οι εθνοτικές μειονότητες (γιατί όμως διδάσκονται τα τουρκικά???) κατά τον εν λόγω κύριο την οποία (συνθήκη) κατά τ άλλα δηλώνει πως δε την αμφισβητεί.

• -"Ο αριστερός αγώνας εναντίον των εθνικισμών, μειονοτικών ή μη, είναι διμέτωπος. Υπάρχουν φυσικά διαβαθμίσεις ή εστιάσεις (ανάλογα με τη συγκυρία, το θέμα που επικρατεί, τον εθνικισμό που είναι κυρίαρχος), ωστόσο ο αγώνας πρέπει να παραμένει σταθερά και αταλάντευτα διμέτωπος. Αν δεν είναι, τότε μετατρέπεται, ηθελημένα ή μη,  σε αγώνα του ενός εθνικισμού ενάντια στον άλλο"... Αυτά λέει ο εν λόγω κύριος σε άρθρο του με τίτλο: "Γιατί  σωστά κόπηκε η Σαμπιχά Σουλεϊμάν"... Δεν μπήκε στον κόπο όμως να μας εξηγήσει από που προκύπτει ο εθνικισμός της Σαμπιχά από τις δηλώσεις της, και κυρίως που είναι ανακριβείς οι καταγγελίες της για τη στάση και τη δράση του προξενείου.