ΕΑΝ ΣΕΒΟΤΑΝ έστω ελάχιστα στοιχειωδώς την κρατική της υπόσταση η Κυπριακή Δημοκρατία, εάν αυτό το κράτος δεν ήταν αξιοθρήνητα ανεπρόκοπο, η κυβέρνησή του, με όλες τις συναρμόδιες υπηρεσίες του θα είχαν ήδη προβεί σε όλες τις διεθνώς νόμιμες και επιβεβλημένες ενέργειες...
του ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΑΥΡΟΥ
τους ανυπεράσπιστους αιχμαλώτους Έλληνες Κυπρίους που σκότωσε εν ψυχρώ, και «καίγεται» από τη λύπη του για όσους ξέφυγαν απ’ τις αιμοβόρες επιδόσεις του, τις οποίες μάλιστα και προσδιορίζει ο ίδιος ως… «είδος τέχνης»!
ΚΑΥΧΗΘΗΚΕ και από τηλεοράσεως – βέβαιος ων ότι επιβραβεύεται κιόλας από το τουρκικό κράτος και από τις εξουσίες στο κατοχικό καθεστώς του Ψευδοκράτους και από την πλειονότητα ίσως των κουβαλημένων απ’ την Τουρκία πληθυσμών που διαμένουν σφετεριζόμενοι τα σκλαβωμένα από τον Αττίλα, 44 ήδη χρόνια, ελληνικά εδάφη της Κύπρου – για τις εν ψυχρώ μαζικές δολοφονίες Ελλήνων Κυπρίων αιχμαλώτων, κατά τις επιχειρήσεις του Αττίλα το 1974, ο «βετεράνος αξιωματικός» των «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ Turgut Yenagrali.
ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ αποτρόπαια και στυγερά κακουργήματα που ο ίδιος ισχυρίζεται με περηφάνια ότι διέπραξε. Η ομολογία του επαληθεύει κατ’ απόλυτο και συγκεκριμένο τρόπο τις προσωπικές μαρτυρίες που είχαν αφηγηθεί, με τύψεις συνειδήσεως, ως αυτόπτες κι αυτήκοοι μάρτυρες, Τούρκοι και Κούρδοι υπηρετήσαντες σε μονάδες του τουρκικού στρατού εισβολής το ‘74 και οι οποίες είχαν καταγραφεί:
(α) ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της πανεπιστημιακού Σοφίας Ιορδανίδου, «Νταλγκά – νταλγκά, κύματα – κύματα, η μαρτυρία ενός Τούρκου αξιωματικού για τη δεύτερη εισβολή στην Κύπρο», εκδόσεις Νέα Σύνορα – Α.Α. Λιβάνης 1998. Με όσα αφηγήθηκε ο Τούρκος πανεπιστημιακός Γιαλτσίν Κιουτσούκ που είχε υπηρετήσει το 1974 ως έφεδρος υπολοχαγός στον Αττίλα 2.:
– Ο ΓΙΑΛΤΣΙΝ ΚΙΟΥΤΣΟΥΚ, είχε δηλώσει: «Ομαδικές εκτελέσεις αιχμαλώτων έγιναν από τον τουρκικό στρατό. Τις περισσότερες δολοφονίες τις διέπραξαν οι Τουρκοκύπριοι, οι γνωστοί μουκαβέτ μουτζαχίντ… Ανήκαν στην παραστρατιωτική δύναμη που λειτουργούσε μέσα στην τ/κ κοινότητα, τη γνωστή ΤΜΤ». (σελ. 145)
(β) ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του Κούρδου δημοσιογράφου στη Νορβηγία Ρόνι Αλάσορ που εκδόθηκε στα ελληνικά, το 2001, από τις εκδόσεις Καστανιώτης, με τίτλο «Διαταγή Εκτελέστε τους Αιχμαλώτους». Με τις λεπτομερείς επώνυμες μαρτυρίες οκτώ αυτοπτών μαρτύρων, βετεράνων στρατιωτών των μονάδων του Αττίλα κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για τα διαπραχθέντα εγκλήματα πολέμου:
– Ο ΧΑΤΖΙ ΚΙΟΦΕΝ λοχίας στο 61 Σύνταγμα Πεζικού της 28 Μεραρχίας του Αττίλα, που έλαβε μέρος στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις Λαπήθου και Λευκωσίας, κατέθεσε ότι : «Οι παραστρατιωτικές ομάδες των Τ/κ, οι λεγόμενοι μουτζαχίντ, ήταν αιμοβόροι και απάνθρωποι, σάπιοι πέρα για πέρα… Πλιατσικολόγοι, με φονικά ένστικτα, ήταν ξεκάθαρο ότι είχαν λογαριάσει από πριν πως θα βασάνιζαν τους Ελληνοκύπριους… Οι μουτζαχίντ κυρίως, αλλά και μερικοί αξιωματικοί, δολοφονούσαν σε όλη τη διαδρομή… Στη Λάπηθο, σε μια χαράδρα είχαν πετάξει περίπου εκατόν πτώματα Ελλήνων» (σελ. 45).
ΧΡΗΣΙΜΟ είναι να υπενθυμίσουμε ότι: Τον Ιανουάριο 1975 η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ήδη από 7μήνου ένα καθημαγμένο και φρικτά ακρωτηριασμένο από την τουρκική εισβολή κράτος. Ο Ελληνισμός, στην Κύπρο, υπέστη μιαν απίστευτων διαστάσεων προδοσία – ήττα, από την ανθελληνική χούντα των δικτατόρων της Αθήνας. Και σφαγιάσθηκε ανελέητα από την, απίστευτης βαρβαρότητας, πολεμική εισβολή των στρατευμάτων της Τουρκίας. Η οποία αξιοποίησε, προς τούτο, την ελεγχόμενη (από το 1958) δια της ΤΜΤ πλήρως υπό του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγική μειονότητα των Τουρκοκυπρίων.
ΚΙ ΟΜΩΣ σ’ εκείνη την φρικιαστική κατάσταση, η Κ.Δ, με χιλιάδες νεκρούς και αγνοουμένους και 200 χιλιάδες πρόσφυγες, είχε τη δύναμη Κράτους Δικαίου, να καταδικάσει σε θάνατο έναν Ελληνοκύπριο φονιά αθώων γυναικοπαίδων Τουρκοκυπρίων:
– ΤΗΝ Κυριακή 12η Ιανουαρίου 1975, στην 1η σελίδα του «Φιλελευθέρου» δημοσιεύτηκε ότι: «Εις θάνατον κατεδικάσθη ο Γιαννής Βουνιώτης για τον φόνο πέντε Τουρκισσών. Θα εκτελεσθή 13 Μαρτίου».
– Η «ΧΑΡΑΥΓΗ» του ΑΚΕΛ, την ίδια μέρα, 12.1.1975 δημοσίευε ότι: «Ποινή θανάτου στον Ιωάννη Α. Βουνιώτη. Για τον φόνο πέντε Τουρκάλλων. Το Έκτακτο Κακουργιοδικείο που συνεδριάζει στην πόλη μας, κατεδίκασε σε θάνατο τον Ιωάννη Αντωνίου Βουνιώτη, 35 ετών, από το Βουνί και τελευταία κάτοικο Μοναγρίου, αφού τον βρήκε ένοχο στην κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης των πέντε Τουρκάλλων στις 10 Νοεμβρίου 1974 στην περιοχή της Άλασσας. Η εκτέλεση της ποινής σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, θα γίνει στις 13 προσεχούς Μαρτίου. […] Την κατηγορία διηύθυνε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας κ. Α. Φράγκος με βοηθούς τον κ. Μ. Φλουρέντζο και τη δ. Γεωργία Κωνσταντίνου. Το Κακουργιοδικείο απάρτιζαν ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Λεμεσού κ. Α. Λώρης, ο ανώτερος Δικαστής κ. Χρ. Χατζητσαγκάρης και ο Επαρχιακός Δικαστής κ. Χρ. Πιτσιλλίδης».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Του καταδικασθέντος εις θάνατον η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια. Δεν πρόλαβε να την εκτίσει. Αυτοκτόνησε στις φυλακές.
*Αρθρογράφος στην εφημερίδα Σημερινή και ραδιοφωνικός παραγωγός στο Ράδιο Πρώτο
Πηγή: Απόψεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου