Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Η Κομισιόν τους αναγκάζει να προσκυνήσουν την ΕΛΣΤΑΤ και τον Γεωργίου και να θάψουν τη χώρα - Κανένας εξευτελισμένος δεν παραιτείται

«Ο Τσακαλώτος βάζει συνεχώς κόκκινες γραμμές τις οποίες αναγκάζεται να παραβιάσει αμέσως μετά» λέει στις ιδιωτικές συζητήσεις του ανώτατος οικονομικός παράγοντας...
 
Κόκκινη γραμμή για την Κομισιόν η υπεράσπιση της ΕΛΣΤΑΤ

Ο  Ευκλ. Τσακαλώτος, παρά τη σχετική επιστολή που έλαβε προ ημερών υπογεγραμμένη από τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  Βλ. Ντομπρόβσκις και τους επιτρόπους Π. Μοσκοβισί και Μ. Τίσεν, απέτυχε να...
εκφράσει την εμπιστοσύνη του στην εγκυρότητα των στατιστικών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ υπό τον  Α. Γεωργίου.

Σε δύσκολη θέση η Αθήνα
«Είναι θέμα χρόνου για την κυβέρνηση να υπαναχωρήσει και να υποστηρίξει δημοσίως την εγκυρότητα των στοιχείων διότι διαφορετικά φέρεται να αμφισβητεί τα θεμελιώδη μεγέθη χρέους και ελλείμματος επάνω στα οποία στηρίζονται η επικείμενη ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης για την απελευθέρωση των 2,8 δισ. της υποδόσης, η δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος και ασφαλώς η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους που αναμένεται να τεθεί στο Eurogroup της 9ης Σεπτεμβρίου» λέει ο ίδιος παράγοντας. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι η υπόθεση των στατιστικών στοιχείων της περιόδου 2010-2015 αποτελεί κόκκινη γραμμή και για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ η δημόσια επιβεβαίωση της εγκυρότητάς τους από την κυβέρνηση αναδεικνύεται στο κυριότερο προαπαιτούμενο για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Επομένως, ο κ. Τσακαλώτος θα έχει μια μοναδική ευκαιρία να... παραβιάσει τη δική του κόκκινη γραμμή κατά την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον κ. Μοσκοβισί αύριο, Δευτέρα, στις Βρυξέλλες. Αλλωστε μετά τη δημόσια παρέμβαση της Κομισιόν, της επιτρόπου κυρίας Τίσεν και της ένταξης του θέματος προς συζήτηση στο Eurogroup  της 9ης Σεπτεμβρίου, είναι προφανές ότι το ζήτημα έχει αναχθεί σε μείζον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αλλά ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν για να καταλάβουμε γιατί η Επιτροπή στηρίζει τα στοιχεία από το 2010 και μετά.

Το κατηγορώ του Γιούνκερ
«Ας μην το συζητάμε. Μπορεί ο Παπανδρέου όταν κέρδισε τις εκλογές να μην ήθελε να αποδεχθεί αμέσως ορισμένα πράγματα, αλλά η χρεοκοπία της Ελλάδας οφείλεται στον Καραμανλή» είπε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ένα μεσημέρι του Αυγούστου 2014 σε έλληνες συνομιλητές του και μάλιστα με ύφος που δεν σήκωνε κουβέντα. Ο τότε πρωθυπουργός  Αντ. Σαμαράς και ο τότε υπουργός Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος, δύο εκ των συνομιλητών του κ. Γιούνκερ, προφανώς δεν συμφωνούσαν, αλλά δεν έδωσαν συνέχεια στην αντιπαράθεση για να μην προσβάλουν τον φιλοξενούμενό τους. Το γεύμα, με κυρίως πιάτο (εκτός από τον κ. Καραμανλή...) μια ψητή συναγρίδα Αιγαίου, έγινε στις 4 Αυγούστου 2014 στο εστιατόριο «Tudor» στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου «King George» της πλατείας Συντάγματος. Στο τραπέζι πρωταγωνιστούσε ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης  Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος είχε ανοίξει τη συζήτηση για τις ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, ο τότε υπουργός Οικονομικών  Γκίκας Χαρδούβελης, ο οποίος, όπως πάντα, μιλούσε ελάχιστα, αλλά και ο εξ απορρήτων πρωθυπουργικός σύμβουλος Στ. Παπασταύρου με το γνώριμο ύφος Σφίγγας. Ο φιλέλληνας κ. Γιούνκερ, κοιτάζοντας πότε την Ακρόπολη και πότε τους συνομιλητές του, φαίνεται ότι δεν άντεξε τον καταιγισμό των συνειρμών και εξήγησε ευθέως σε όλους με αριθμούς, στοιχεία και παραδείγματα ότι η κυβέρνηση Καραμανλή ευθύνεται για τη χρεοκοπία όχι τόσο γιατί εκτόξευσε το έλλειμμα και το χρέος, αλλά κυρίως γιατί κληροδότησε στην επόμενη κυβέρνηση την υποχρέωση να δανειστεί 300 δισ. ευρώ μέσα σε μία τετραετία για να καλύψει δάνεια που έληγαν, τόκους και ελλείμματα. Ηταν μαθηματικώς αδύνατον να συμβεί. Η χρεοκοπία ήταν εξασφαλισμένη, η σκληρή λιτότητα προδιαγεγραμμένη και η ξένη βοήθεια ζωτική και απαραίτητη.   

Είχε προβλέψει τη χρεοκοπία
Ο κ. Γιούνκερ φέρεται μάλιστα να είχε προβλέψει αυτή την εξέλιξη ήδη από τις αρχές του 2009, όταν ήταν πρόεδρος του Eurogroup. «Πρέπει να συζητήσουμε τι θα κάνουμε σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν κατορθώσει να συνεχίσει να δανείζεται από τις αγορές» είπε κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup της 19ης Ιανουαρίου 2009 στις Βρυξέλλες, για να εισπράξει την άμεση απάντηση του  Ι. Παπαθανασίου, που μόλις είχε διαδεχθεί τον Γ. Αλογοσκούφη στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργείου Οικονομικών: «Ναι, αλλά να συζητήσουμε και τι θα κάνουμε με τα τοξικά των ευρωπαϊκών τραπεζών που ασφαλώς δεν αφορούν την Ελλάδα γιατί οι ελληνικές τράπεζες είναι καθαρές αλλά επηρεάζουν ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία».

Ο κ. Γιούνκερ, που δεν ήθελε να συμβεί κάτι τέτοιο σε συνεδρίαση του Eurogroup, ακύρωσε αμέσως τη συζήτηση με την κοφτή φράση «the matter has never been discussed» («το θέμα δεν συζητήθηκε ποτέ») και προχώρησε στα θέματα της ημερησίας διατάξεως.   

Ο Τσίπρας, ο Καραμανλής και η «διεθνής συνωμοσία»
Η πλευρά Καραμανλή δεν παραδέχεται την «ευρωπαϊκή ανάγνωση» της κρίσης και συμμαχεί με την κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία περιορίζει την απόδοση ευθυνών στις κυβερνήσεις μετά το 2009. Τη στρατηγική δικαίωσης του κ. Καραμανλή υλοποιούν μεθοδικά στενοί συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, όπως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος και ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης (και επικεφαλής της ΕΥΠ επί Καραμανλή...) Δ. Παπαγγελόπουλος.

Ολοι μαζί συντηρούν τον μύθο ότι η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε από τον κ. Καραμανλή, αλλά από μια διεθνή συνωμοσία κατά του κ. Καραμανλή - απέναντι στην οποία μάχεται τώρα και η κυβέρνηση Τσίπρα. Το «παραμύθι» χτίζεται επάνω στις εξής παράλογες συντεταγμένες. Ενώ ουδείς αμφισβητεί το ύψος των δαπανών και του δανεισμού έως το 2009 σε ευρώ, όλοι δαιμονοποιούν τη μεθοδολογία διαμόρφωσης του κεντρικού λογαριασμού ελλείμματος στο τέλος του 2010.
Επιμένουν ότι η καταγραφή των δαπανών με βάση τους κανόνες της Eurostat (που ισχύουν και εφαρμόζονται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα!) ισοδυναμεί με την προδοσία κάποιου εθνικού μυστικού.

Αναφέρονται στην ενσωμάτωση στο χρέος 5,4 δισ. από off-market swaps σε κάθε έτος για την τετραετία 2006-2009 και αυθαιρέτως πολλαπλασιάζουν το ποσό επί τέσσερα για να ισχυριστούν ότι «φόρτωσαν το χρέος με 20 δισ.» ενώ η δαπάνη είναι μία και μοναδική και δεν επαναλήφθηκε τέσσερις φορές. Λένε ότι «η Γερμανία δεν εντάσσει στο έλλειμμα τους σιδηροδρόμους ενώ η Ελλάδα ενέταξε τον ΟΣΕ», αλλά αποκρύπτουν ότι η Ελλάδα το έπραξε γιατί τα έσοδα του ΟΣΕ βρίσκονταν επί τρία χρόνια κάτω από το 50% των δαπανών του με αποτέλεσμα να υπαχθεί (μαζί με άλλες 16 ΔΕΚΟ) στον σχετικό πανευρωπαϊκό κανόνα της Eurostat για τη συμπερίληψη δαπανών ΔΕΚΟ στο έλλειμμα.

Αδιαφορούν ότι όλες αυτές οι αλλαγές καταγραφής έγιναν τρεις μήνες μετά (και όχι πριν) την ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο. Αποσιωπούν ότι Μνημόνιο σημαίνει ευρωπαϊκό πρόγραμμα αναχρηματοδότησης ελληνικών κρατικών δανείων που δεν εξυπηρετούσαν πλέον οι αγορές και χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε καν χώρα. Και ισχυρίζονται ότι η οριστική λογιστική απεικόνιση του ελλείμματος (στο τέλος του 2010) εγκλώβισε την Ελλάδα σε ένα δεύτερο Μνημόνιο (το 2012) που κόστισε 210 δισεκατομμύρια ευρώ. Λένε δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι εμφανή και γνωστά στην Ευρώπη και στις αγορές χρέη από swap και ΔΕΚΟ που δεν καταγράφονταν στο επίσημο ελληνικό έλλειμμα και χρέος, μόλις ενσωματώθηκαν στους επίσημους λογαριασμούς «πυροδότησαν» επιπλέον κόστος 210 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους Ελληνες!

Δεν πρόκειται για τρέλα ή για παρανόηση, αλλά για ακόμη μία απάτη, όπως η αλήστου μνήμης «απογραφή» του 2004. Οι νεοκαραμανλικοί και η κυβέρνηση συντηρούν μια συζήτηση επιπέδου «σανού» για τους ανενημέρωτους και για τον όχλο και προσβάλλουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη των πολιτών προκειμένου να υπάρχουν (και να συνυπάρχουν...) πολιτικά παριστάνοντας τους «αντιστασιακούς».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου