Σύστημα πολλαπλής υβριδικής επίθεσης που οδηγεί την χώρα στον γεωπολιτικό εκφυλισμό

Τα ανατολικά σύνορα της χώρας καταλύθηκαν στην πράξη, και όποιος επιμένει να μην το αντιλαμβάνεται, σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Στην Γεωπολιτική, η βαρύτητα των εξελίξεων, δεν σταθμίζεται με εργαλείο την κατά κανόνα άτολμη προσέγγιση που επιχειρεί αυτός που υφίσταται τις επιπτώσεις τους, αλλά με βάση τον βαθμό που αυτές οι εξελίξεις, υπηρετούν τους σχεδιασμούς εκείνου που τις προκαλεί.

Επομένως… Το Μεταναστευτικό, με τις άμεσες αλλά και τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του, δεν θα τα αξιολογήσουμε με εργαλείο τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με βάση την προκλητική δουλοπρέπεια που επιδεικνύει στην διαχείρισή του, η ΝΔ.

Οφείλουμε να τα αξιολογήσουμε πρωτίστως, με βάση τις επιδιώξεις της Τουρκικής επιθετικά αναθεωρητικής Γεωστρατηγικής, και τον βαθμό που συμβάλουν στην υλοποίηση αυτών των επιδιώξεων.

• Καλύτερο όπλο, δεν θα μπορούσε να προσφέρει η «Διεθνής Κοινότητα» στα χέρια του Ερντογάν. Αλλά... 
• Και καλύτερη μέθοδο για την αυτοθυματοποίησή της, από το να στοιχίζεται άκριτα πίσω από την διαχείριση που προτείνει ΑΥΤΗ η «Διεθνής Κοινότητα», δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει η πολιτική ελίτ της χώρας, για να οδηγήσει τον τόπο στην ολοκληρωτική γεωπολιτική του κατάρρευση.

Το πρόβλημα έχει ήδη προσλάβει διαστάσεις εφιαλτικές, γι’ αυτό και...
η αντιμετώπιση του δεν μπορεί να εξαντλείται σε πρωτοβουλίες πυροτεχνηματικού χαρακτήρα. Προφανώς δεν αρκούν οι καταγγελίες, τα ψηφίσματα, οι δηλώσεις και οι καταδίκες κάθε λογής, διότι ο πραγματικός αντίπαλος είναι ένα σύγχρονο τέρας. 

• Ένας γεωπολιτικός Φρανκενστάιν που εμφυτεύεται σε ολόκληρη την επικράτεια... 
• Μια καταστροφική πολιτική που λειτουργεί ως φτηνή θεραπαινίδα του... 

Και όλα αυτά συνθέτουν ένα σύστημα πολλαπλής υβριδικής επίθεσης, που οδηγεί την χώρα στην αποσύνθεση και στον γενικευμένο γεωπολιτικό εκφυλισμό.

Αυτή η πολύπλοκη επίθεση λοιπόν, δεν αντιμετωπίζεται με έναν ανούσιο κλεφτοπόλεμο, γιατί αυτή η μάχη δεν πρόκειται να κριθεί στα σημεία.

Αρνητικά επιδρούν επίσης και οι κάθε λογής τυχοδιωκτισμοί, οι οποίοι ενορχηστρώνονται από την ανεύθυνη πατριδοκαπηλία, γιατί απογοητεύουν, αποθαρρύνουν και εν τέλει οδηγούν στην παρατεταμένη αποστράτευση μια κοινωνία που έχει ήδη καταληφθεί από συμπτώματα γενικευμένης παράλυσης, και χρειάζεται ένα ισχυρό ΝΙΚΗΦΟΡΟ σοκ για να σταθεί όρθια και να επανενεργοποιηθεί, μετά το παρατεταμένο παρκάρισμα στο οποίο την οδήγησαν οι όψιμοι πολιτικοί σαλταδόροι.

Αυτό που απαιτείται λοιπόν, είναι η ανατροπή της κατάστασης που τείνει να επιβληθεί ως μόνιμη, και για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση, επιβάλλεται να ανατραπούν πρώτα απ’ όλα οι όροι που την διέπουν, και να αλλάξουν εκ θεμελίων οι κανόνες του παιχνιδιού.

Αυτή είναι η κυρίαρχη πρόκληση. Και οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε οι πάντες, πως το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που ΔΕΝ αντιμετωπίζεται ξεκομμένα και αποσπασματικά από τις παραμέτρους που το συνθέτουν, αλλά μονάχα μέσα από την συνολικότερη ανατροπή της γεωπολιτικής μέγγενης στην οποία έχει παγιδευτεί η χώρα.

Είναι λοιπόν φανερό, ότι στη θέση των μικρών αναποτελεσματικών δράσεων και ξεσπασμάτων οργής που δεν είναι κατακριτέα, αλλά δεν οδηγούν πουθενά και δεν αφήνουν πολιτική παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα, θα πρέπει να τοποθετήσουμε ως κοινό πόθο όλων, την ανάγκη δημιουργίας ενός πραγματικού πολιτικού κινήματος Εθνικής χειραφέτησης… Ενός πολιτικού κινήματος αντίστασης, Εθνικής Σωτηρίας και γεωπολιτικής ανάταξης της χώρας, που δεν θα διαχειριστεί απλά μια ατζέντα προκλήσεων, αλλά θα στοχεύσει ευθέως στην καρδιά της πραγματικής εξουσίας.

Απέναντί του, δεν θα αρκεστεί να θέσει με απλοϊκό τρόπο μονάχα το «Μεταναστευτικό», γιατί τόσο το «Μεταναστευτικό» όσο και ο τρόπος με τον οποίο το υφίσταται η χώρα μετά την γεωπολιτική του εργαλειοποίηση, ΕΙΝΑΙ συνέπεια και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το πρωτογενές πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

• Ως «παρεμπίπτον» και «παράγωγο» πρόβλημα επομένως, μόνο κατά ένα μέρος -το μικρότερο- οφείλεται στο γνωστό φλύαρο αφήγημα περί «κατατρεγμένων» και «θυμάτων» του Ιμπεριαλισμού. 

Πρόκειται για ένα αφήγημα, το οποίο -ειρήσθω εν παρόδω- πέρα από τον όποιο βαθμό βασιμότητας που αναντίρρητα διαθέτει, είναι στην πράξη ένα ύπουλο και επικίνδυνο αφήγημα, αφού το τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται, επιχειρεί να εμφανίσει την συνέπεια ως αναπόφευκτη, και την υποχρέωσή μας να συμβιώσουμε με τον εφιάλτη, ως μοιραία και αδιαπραγμάτευτη.

• Ως «παρεμπίπτον» και «παράγωγο» πρόβλημα λοιπόν, κατά το άλλο μέρος του -και αυτό είναι το μεγαλύτερο- οφείλεται στα ιδιαίτερα γεωπολιτικά δεσμά με τα οποία αλυσοδένεται η χώρα, λόγω των υποτιθέμενα στρατηγικών της επιλογών, και εξ αιτίας των άβουλων και πλήρως χειραγωγούμενων πολιτικών παπαγάλων που την κυβερνούν, και οι οποίοι μαϊμουδίζουν «σεβόμενοι τις διεθνείς της υποχρεώσεις».

Αυτή η κατάσταση είναι που πρέπει να ανατραπεί, και αυτός ο αγώνας, έχει ευρύτερα πολιτικά χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να συνεχίσει να αντιμετωπίζεται ως one day show…

Σε αυτόν τον αγώνα, δεν αρκεί να προσχωρήσουν μονάχα μεμονωμένοι πολίτες υπό το καθεστώς της οργής και της αγανάκτησης, αλλά απαιτείται να ενσωματωθεί, και το μεγαλύτερο μέρος των αιρετών, οι οποίοι πιεζόμενοι και από την κοινωνία, θα πρέπει επιτέλους να συναισθανθούν πως η μεγάλη τους ευθύνη, δεν είναι το εμπόριο του «ανθρωπισμού», αλλά η οργάνωση μιας δευτερογενούς γραμμής άμυνας, όταν η χώρα απειλείται με κατάρρευση.

Μόνο μια τέτοια στρατηγική επιθετικής άμυνας, μπορεί να εμπνεύσει την κοινωνική δράση… Να καταστήσει την κοινωνία πρωταγωνιστή… Να επιβάλλει διαφορετικές προτεραιότητες και ατζέντα πραγματικής Εθνικής χειραφέτησης… Να εξαναγκάσει σε απόσυρση το δουλοπρεπές πολιτικό προσωπικό και να το τιμωρήσει παραδειγματικά για τις ολέθριες επιλογές του… 

Και εν τέλει να συμβάλει στην ανάδειξη μιας πραγματικά Δημοκρατικής και Πατριωτικής εξουσίας, που θα δρομολογήσει και την γενικευμένη γεωπολιτική ανάταξη της πατρίδας μας.

Εδώ λοιπόν είναι που χρειάζεται η συμβολή των προσωπικοτήτων, των πρεσβευτών, των αναλυτών, των μαχόμενων πολιτικών, των δημοσιογράφων, των δημάρχων, των εκπροσώπων φορέων και συλλογικοτήτων κλπ κλπ κλπ…

• Στον σχεδιασμό της πολιτικής δράσης… 
• Στην συμβολή για την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών… 
• Στην κλιμάκωση και στην πολιτικοποίηση των περιφερειακών κινητοποιήσεων… 
• Στην πολύπλευρη στήριξη ενός συνεπούς πολιτικού αγώνα…

Αυτό είναι που πρέπει να χτίσουμε, αν θέλουμε πραγματικά να οχυρώσουμε την πατρίδα μας, και όχι να εναποθέσουμε ένα φορτίο ματαιοδοξίας πάνω στο πληγωμένο της κουφάρι…

• «Αντιρατσιστικοί» νόμοι και μια συνολικά λαθραία αντίληψη για την αλήθεια και την λογική, στραγγαλίζουν την καθημερινότητα των πολιτών…
• «Εκπαιδευτικοί» νεολογισμοί, επιστρατεύονται και διαστρέφουν τις ψυχές των παιδιών, κατασκευάζοντας τους αυριανούς κωδικούς και όχι υπεύθυνους πολίτες μιας κυρίαρχης χώρας…
• Δήμαρχοι, ιεράρχες και πολιτευτές συναγωνίζονται σε «ουμανιστική» δουλοπρέπεια, και ενσωματώνονται πρόθυμα στο πρόγραμμα της γεωπολιτικής αποσύνθεσης και εθνοπολιτικού μεταμορφισμού της χώρας…
• Μια ντουζίνα τσαρλατάνοι της πατριδοκαπηλίας, δηλητηριάζουν και κατασυκοφαντούν συνθήματα που υπό διαφορετικές προϋποθέσεις θα μπορούσαν να εμπνεύσουν και να συνεγείρουν…

Πάρτι διάλυσης και μιας ανίερης μπίζνας έχει στηθεί σε ολόκληρη την επικράτεια στο πλαίσιο μιας πανάθλιας «μεταναστευτικής» πολιτικής…

Και το ερώτημα είναι… Τι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι που θα ήθελαν πραγματικά κάτι ν αλλάξει σ αυτόν τον τόπο…

Τρέμουν τον ίσκιο τους και τον αντίλογο;;; Την πολιτική και οργανωτική τους ανεπάρκεια που δεν τολμούν να κοιτάξουν κατάματα;;; Κυνηγούν εναγωνίως την πέτσινη αυτοϊκανοποίησή τους σε μια αίθουσα με 50 γνωστούς γυρολόγους, πρόθυμους να διαθέσουν κάθε φορά τα «μπράβο» τους και τα «ζήτω» τους;;;

Και η επόμενη μέρα;;; Θα είναι απλώς ακόμη χειρότερη από κάθε προηγούμενη, αν δεν αποφασίσουμε τώρα να γίνουμε ο καταλύτης που θα μετατρέψει την διάσπαρτη αγανάκτηση σε ποτάμι πολιτικής οργής που θα καταπιεί τις πολιτικές τους επιλογές και τα ανδρείκελα που τις υπηρέτησαν αδιαφορώντας για την ζημιά που κάνουν στην χώρα.

Όλους τους παραπάνω λοιπόν, η πατρίδα και η κοινωνία τους χρειάζεται, όχι στις αίθουσες των διαλέξεων, αλλά εκεί που θα σκαρώνεται ο ολοκληρωμένος πολιτικός σχεδιασμός για την επόμενη μέρα.

Η πρόσκληση είναι ανοικτή και διαρκής... Ας αλλάξουμε αυτό που πρέπει ν αλλάξει ΚΑΙ με τον βαθμό της ανταπόκρισής μας σε αυτήν...

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"