Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Πολιτικός εκφυλισμός και πολιτικές ανακατατάξεις

Τα φαινόμενα του ανεξέλεγκτου πολιτικού εκφυλισμού ήταν αναμενόμενα. Είχαμε προειδοποιήσει γι’ αυτά και φυσικά είχαμε αποτολμήσει να καταδείξουμε την ευκαιριακή χρησιμότητά τους, ως ανάχωμα σε πιθανές πολιτικές διεργασίες που θα μπορούσαν να κυοφορήσουν κάτι ελπιδοφόρο…


Αυτός είναι και ο λόγος που τα φαινόμενα του πολιτικού εκφυλισμού, δεν εξαντλούνται στους πρωταγωνιστές της παραπολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά επεκτείνονται και σε περιθωριακές πολιτικές καρικατούρες που μετατρέπουν την πολιτική αντιπαράθεση σε φτηνή και αδιέξοδη χορογραφία που απωθεί, αηδιάζει και εν τέλει σπρώχνει τμήματα της κοινωνίας στον πολιτικό παροπλισμό.
Και βεβαίως, δεν είναι διόλου τυχαία η αναπαραγωγή της φαιδρής επιχειρηματολογίας, μέσα από την οποία:
  • Επιχειρείται να εμφανιστούν τα εκφυλιστικά φαινόμενα ως μια εναλλακτική προσπάθεια αντίστασης, σε μια κοινωνία στριμωγμένη στα αδιέξοδα που της καλλιεργούν. Και...
  • Προτείνεται να εξαιρεθούν από την πολιτική κριτική τα πάσης φύσεως μικρομέγαλα μορφώματα, ως δήθεν ακίνδυνα και ανάξια ν απασχολήσουν μιας και η προσοχή πρέπει να στραφεί στις μεγάλες μάχες που έχει να δώσει η Ελληνική κοινωνία.
Ποιοι διαδίδουν αυτήν την φτηνή «επιχειρηματολογία» εργαστηρίου;
Μα αυτοί που ερωτοτροπούν με αυτά τα μορφώματα. Και δεν είναι μονάχα η γύμνια από πολιτικά επιχειρήματα που...
τους αναγκάζει να καταφύγουν στην φτηνή και ανέξοδη κατινιά.
  • Είναι η ίδια η φυσιογνωμία της πνευματικής και της πολιτικής τους συγκρότησης.
  • Είναι η απέλπιδα προσπάθεια να συγκαλύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις.
  • Είναι ο ίδιος ο ρόλος που επιτελούν σε τελευταία ανάλυση, μέσα σε ένα περιβάλλον φτηνού πολιτικού κομπογιαννιτισμού και τίποτε περισσότερο.
Η μοίρα όλων αυτών είναι προδιαγεγραμμένη. Σε 15 ημέρες από σήμερα, θα βιώνουν την προσωπική και πολιτική τους τραγωδία. Η ζημιά όμως γίνεται, και από αυτήν την διαπίστωση οφείλει να ξεκινάει κανείς.

Στις Ευρωεκλογές που πέρασαν, είχαμε τους ερμαφρόδιτους πολιτικούς προσεταιρισμούς της ΛΑΕ. Η πολιτική τους γύμνια δεν μπόρεσε να συγκαλυφθεί αν και δόθηκε στη δημοσιότητα μια φτηνή υποτιθέμενα «πολιτική συμφωνία».
Το αποτέλεσμα το ξέρετε… ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ

Είχαμε επίσης το μεγάλο πολιτικό θέατρο των «εμπνευστών» ΠΑΤΣΙΚΑΣ – ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ κ Σια.
Το αποτέλεσμα το γνωρίζετε… ΕΞΑΫΛΩΣΗ

Είχαμε βεβαίως και το γνωστό ΜΑΠΕΤ ΣΟΟΥ με μπουμπουλίνες και μπουμπουλίνους όλων των ειδών.
Το αποτέλεσμα κι εδώ το έχετε συνειδητοποιήσει… ΚΑΤΑΝΤΙΑ…

Το σύστημα όπως αντιλαμβάνεστε, έχει πάντα τον τρόπο του να χρησιμοποιεί τους αφελείς και τους πολιτικά ανώριμους, για να κάνει το δικό του παιχνίδι, αξιοποιώντας τους μωροφιλόδοξους της εποχής. Και το έκανε…

Συντήρησε τον αδιέξοδο αντιπερισπασμό των πανηγυρτζήδων, και έσπρωξε όσο θέλησε να σπρώξει τους Βελόπουλους και τους Βαρουφάκηδες δημιουργώντας ένα καινούριο εργαλείο… ένα καινούριο επικοινωνιακό δίπολο στη θέση του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» και της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», οι οποίοι παροπλίζονται πλέον αφού πρώτα εξετέλεσαν την αποστολή τους.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα.  Την σκυτάλη πήρε το διαλυμένο και ανύπαρκτο ΕΠΑΜ, και επιχειρεί να «εμπορευτεί» πολιτικά, το ξοφλημένο brand name του πολιτικού καιροσκόπου Καζάκη.
  • Χωρίς πρόγραμμα…
  • Χωρίς πολιτική συμφωνία…
  • Χωρίς καθαρό πολιτικό λόγο…
Κουταμαρολογώντας και αμπελοφιλοσοφώντας… Με τρία περιφερόμενα τρόλ και άλλους τρείς γυρολόγους του καιροσκοπισμού, κι αυτό είναι όλο. Κάποιοι γιαλατζί «σοβαροί» γυρολόγοι που ψαρεύουν σε θολά νερά, και που μόλις βρουν το κατάλληλο περιβάλλον, σπεύδουν να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό.

Γιαλατζί κολεγιές… γιαλατζί επαναστάσεις… και γιαλατζί επενδύσεις στην σοβαρότητα των ασόβαρων… Είναι επιλογές καταδικασμένες να κυνηγούν την ουρά τους. Καμιά σοβαρή υπόθεση δεν μπορεί να συνεχίσει ν αναζητεί τακίμιασμα με φτηνές πολιτικές καρικατούρες αντίστοιχων προδιαγραφών.

Προφανώς και δεν συνιστά τίποτε το υπολογίσιμο αυτή η φαρσοκωμωδία. Το μόνο υπολογίσιμο που πετυχαίνουν όλοι αυτοί οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΘΙΑΣΟΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ, είναι η ζημιά… Η απογοήτευση… 
Οι αυταπάτες που ανακυκλώνουν σε πολιτικά άπειρα τμήματα του πληθυσμού.
Μόνο που πλέον το παραμύθι παρατράβηξε. Η ανάγκη να υπάρξει οριστικό πλέον τέλος με την ανοχή στις συμπεριφορές και στην παρουσία πολιτικών σαλταδόρων, είναι επείγουσα και αδιαπραγμάτευτη.

Απέναντί μας δεν έχουμε παρασυρμένους που αγωνιούν για την σωτηρία του τόπου. Έχουμε πρόθυμους καιροσκόπους που στην πρώτη ευκαιρία δεν διστάζουν να βγάλουν τα πάντα στο σφυρί ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ την σωτηρία του τόπου.

Η σωτηρία όμως δεν έρχεται με αυταπάτες και ανεύθυνα παιχνιδίσματα. Χρειάζεται αποφασιστικότητα και σθεναρή στάση απέναντι σε κάθε είδους λαγό που έμαθε να κουνάει τη φτέρη.
Είναι φανερό πλέον ότι κανείς από δαύτους δεν δικαιούται να συνυπάρχει εκεί που παίρνονται αποφάσεις και καθορίζονται τα βήματα της επόμενης μέρας. Και προφανώς δεν μιλάμε για τους ανυποψίαστους που παρασύρθηκαν, αλλά για τις τραγικές πολιτικές φιγούρες που πρωταγωνιστούν σε αυτήν την επιχείρηση του αποπροσανατολισμού.

Δύσκολη… Πικρή αλήθεια… Αλλά έχουμε υποχρέωση όλοι να την κατανοήσουμε. Η ιστορία δίνει ευκαιρίες, αλλά δεν τις μοιράζει απλόχερα.

Όποιοι αρνούνται να κατανοήσουν και να αποδεχτούν τα αυτονόητα, δυστυχώς δεν είναι και δεν θα 
γίνουν ποτέ μέρος της λύσης. Μέρος του προβλήματος θα παραμείνουν. Είναι το ίδιο το πρόβλημα στην πιο αποκρουστική του μορφή.


1 σχόλιο: