Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Δείτε πως είναι στημένο το κόλπο ανάμεσα στην κατοχική διοίκηση και τα ελληνόφωνα ανδρείκελα για τη διάλυση της χώρας

Όλα ξεκινούν από ένα υπαρκτό πρόβλημα, το οποίο κατέστη υπαρκτό επειδή ακριβώς οι ίδιοι το δημιούργησαν. Στήνουν λοιπόν πρώτα το πρόβλημα (που στην περίπτωσή μας λέγεται "βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος...


Στη συνέχεια οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι παίρνουν φωτιά. Ζητούμενο είναι να μεταφέρουν στον πολίτη σύσσωμη την ενοχή για την απόλυτη διάλυση... Σύσσωμη την ευθύνη για την "αντιμετώπιση της κατάστασης"... Και φυσικά το...

σύνολο των συνεπειών από την επερχόμενη τραγωδία. 


Η κατοχική διοίκηση λοιπόν απαιτεί... τα ελληνόφωνα ανδρείκελα νομοθετούν μετατρέποντας έτσι την κατοχική απαίτηση σε εθνικό δίκαιο, Και έτσι σύσσωμη η κοινωνία την επόμενη κιόλας στιγμή μετατρέπεται σε μια εν δυνάμει παρανομούσα κοινωνία, στην οποία θα πρέπει επιπροσθέτως να επιβληθούν και οι σχετικές κυρώσεις (βλέπε εξοντωτικές ποινές που φτάνουν ακόμη και στις δημεύσεις περιουσιών). Η αδυναμία λοιπόν της εξυπηρέτησης του ελληνοποιημένου κατοχικού δικαίου εκλαμβάνεται ως παρανομία, και η επιβολή των προβλεπόμενων (καθ υπόδειξη κυρώσεων) θεωρείται απονομή δικαιοσύνης. Κάπως έτσι έγινε πάλι το θαύμα με το ΟΑΕΕ (το γνωστό σε όλους μας για τη νομιμοποιημένη και σκανδαλώδη ανομία του ΤΕΒΕ. 
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Η υποχρεωτική εισφορά στο τζίρο των αυτοαπασχολούμενων που ήταν να εφαρμοστεί από 1/1/2013 αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ μετά από θύελλα αντιδράσεων και συμφωνία με τους δανειστές, ξαναζωντανεύει και αποκτά ειδικό ρόλο στην αποκαλούμενη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού. 

Στο νόμο 3986 του 2011 και συγκεκριμένα στο άρθρο 44, υπήρχε η επίμαχη παράγραφος, που άναψε «φωτιές» όταν ήρθε η ώρα της εφαρμογής: «Από 1.1.2013 θεσπίζεται εισφορά υπέρ ΟΑΕΕ ανά κλάδο επιχείρησης ως ποσοστό επί των ετήσιων εσόδων (τζίρου) της επιχείρησης. Το ποσοστό εισφοράς καθορίζεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μετά από ειδική οικονομική μελέτη του Υπουργείου Οικονομικών και γνώμη του ΣΚΑ.».
Επί της ουσίας, αυτό που επρόκειτο να εφαρμοστεί ήταν μια εισφορά 0,2% σε τζίρους πάνω από 100.000 ευρώ, με προσδοκία 600 εκατ. ευρώ, που θα κάλυπταν τις «τρύπες» του ΟΑΕΕ.
Μετά από θυελλώδεις συσκέψεις της τότε κυβέρνησης, αποφασίστηκε ότι το επίμαχο μέτρο- μαζί με το νέο μισθολόγιο των ενστόλων- θα πρέπει να μείνει στο συρτάρι, κάτι που τελικά αποδέχθηκε και η Τρόικα, όχι χωρίς γκρίνια.
Τελικά επειδή η ζωή μας κάνει κύκλους, η εισφορά του 2011 ξαναβρίσκεται ανάμεσα μας, αν και με υποτίθεται διαφορετική φιλοσοφία, αφού πλέον το... χαρατσάκι δεν θα πηγαίνει γενικώς και αορίστως «υπέρ ΟΑΕΕ» αλλά στην ατομική μερίδα του ασφαλισμένου, προκειμένου να «χτίσει» τη μελλοντική του σύνταξη.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει ούτε γραμμή είναι ο λόγος για τον οποίο η εισφορά αυτή «πάγωσε» πριν εφαρμοστεί: Η καθίζηση του τζίρου μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να καλύψουν ούτε καν τις σημερινές, τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές, με αποτέλεσμα να «φουσκώνουν» μήνα με το μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στον ΟΑΕΕ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου