Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΕΥΜΑ ...

Βρισκόμαστε στο έτος 1944. Ήδη το καλοκαίρι έχει έρθει και οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στην χώρα δεν θα κρατήσει πολύ. Οι σφαγές, οι εκτελέσεις και τα μπλόκα εντείνονται. Παράλληλα ο ΕΛΑΣ πολεμά αποφασιστικά για την ημέρα της απελευθέρωσης που κοντοζυγώνει...

Παράλληλα μεγάλη ανυπομονησία έχει απλωθεί στους συνεργάτες των Γερμανών στην Αθήνα και όλη την χώρα. Τι θα συμβεί τώρα που ο Κόκκινος Στρατός προελαύνει ακάθεκτος ? Τι θα απογίνουν εκείνοι ? Οι Γερμανοί φαίνονται καθησυχαστικοί. Υπόσχονται για όσους το επιθυμούν... 

Να τους πάρουν μαζί τους στην Γερμανία όταν επιστρέψουν. Οι Γερμανοί τελικά θα εγκαταλείψουν την Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, πριν όμως από αυτό διοργάνωσαν μια αποχαιρετιστήρια φιέστα...
Με κάθε επισημότητα, οι Γερμανοί αποστέλλουν προσκλήσεις σε όλον τον "καλό" κόσμο της Αθήνας και των προαστίων. Καλούν κάθε είδους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες, χωροφύλακες, δοσιλόγους και μαυραγορίτες. Η γιορτή λαμβάνει χώρα στο μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου. Σε αυτήν θα λάβουν μέρος πάνω από 100 καλεσμένοι και υψηλά ιστάμενοι της γερμανικής διοίκησης. Οι δοσίλογοι Γκόβερης, Κωστούλας, Φαρδούλης, Κούκας, Λιάσκας Χαμουρτζόγλου, Γιαννόπουλος, οι μαυραγορίτες Σταματόπουλος, Δενδρινός, Λιναρδάκης, Άρνης και Έξαρχος, ο Πέππας, προμηθευτής των Γερμανών ο Μιχαηλίδης γνωστός μαυραγορίτης λαδιού, ο Κωσταντόπουλος, ταγματάρχης των ταγμάτων ασφαλείας, ο Γεώργιος και η Αλεξάνδρα Λακιώτη καταδότες των Γερμανών, οι δοσίλογοι Χατζηδημητρίου και Σιάκος και ο Παπαβασιλείου στέλεχος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Ελλάδας και άλλοι πολλοί.
 
Η φιέστα θα ξεκινήσει με χορό, αργότερα ένα πλούσιο τραπέζι θα στρωθεί για να αποχαιρετισθούν οι συνδαιτυμόνες. Κρέας και φαγητά που σπάνιζαν ακόμα και από τα πιό εύπορα σπίτια και μπύρα άφθονη γερμανική μπύρα. Το γεύμα θα συνεχιστεί μέχρι τα ξημερώματα και τέλος θα έλθει το γκραν φινάλε. Με τις πρώτες αχτίδες του ηλίου οι Γερμανοί αποχωρούν χαιρετώντας ευγενικά τους καλεσμένους τους. 
Αμέσως μετά μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών θα μπουν οπλισμένοι στο κτίριο και θα εκτελέσουν εν ψυχρώ τους καλεσμένους. Όλοι δωσίλογοι. Δεν θα επιβιώσει ούτε ένας.
Αυτό ήταν το μεφιστοφελικό τέλος πολλών από τους δοσίλογος της κατοχής που μας φέρνει στο νου το αρχαίο ρητό περί προδοσίας και προδοτών, "Την προδοσία αγάπησαν πολλοί, τον προδότη κανένας..." 

2 σχόλια:

  1. ΤΩΡΑ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΕ??? ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ???
    ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΥΟ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΜΠΟΛΕΜΟΙ ΚΑΙ ΩΦΕΙΛΕΣ ΝΑΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ ή ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑΦΤΙΑΧΝΑΝ ΤΟΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ!
    Ή ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ!
    ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ-ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ, ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ???
    ΟΠΟΙΟΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ, ΦΟΝΕΥΘΗΚΕ!!!
    ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ, ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ-ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΑΪΖΕΝΧΑΟΥΕΡ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΩΛ, ΔΟΞΑΣΤΗΚΕ, ΠΟΛΥ ΔΟΞΑΣΤΗΚΕ!!!
    ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ: ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΕΣ ΜΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΒΙΑΣΘΗΚΑΝ-ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΠΟΛΛΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΘΑΝΑΝ, ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΩΛ, "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΑΛΛΙΑ"!!!
    ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ! ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ???
    ΟΛΑ Τ' ΑΛΛΑ ΝΟΗΜΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το δίλημμα κύριε Γεωργιάδη, δεν μπορεί να αποτελεί δίλημμα πολιτικά σκεπτόμενων ανθρώπων και ο λόγος είναι απλός. Οι διεθνείς τοκογλύφοι ως πραγματική εξουσία, προωθούσαν τους στόχους και υλοποιούσαν τις πολιτικές προτεραιότητές τους, με τις αποφάσεις και το έργο των πολιτικών εξουσιών. Στις μέρες μας οι υποτιθέμενα κοινοβουλευτικές δημοκρατίες - όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα - αυτές ακριβώς τις πολιτικές υλοποιούν. Σε άλλες εποχές και φυσικά και στο μέλλον ενδεχομένως κάτω απο διαφορετικές συνθήκες, οι πολιτικές μηχανές μέσω των οποίων καθηλώνονται οι λαοί και υπηρετούνται οι πολιτικές των διεθνών τοκογλύφων, ήταν και θα είναι και τα φασιστικά καθεστώτα. Επομένως το δίλημμα αυτού του είδους δεν έχει καμία απολύτως υπόσταση. Ο φασισμός είναι μια από τις μορφές της πολιτικής εξουσίας των διεθνών τοκογλύφων και επιβάλλεται από τα ισχυρά οικονομικά τους συμφέροντα. ¨οτι ταυτίζεται λοιπόν αντικειμενικά, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να επέχει και θέση διλήμματος προκειμένου να κληθεί κάποιος να επιλέξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή