Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

ΛΙΣΣΑΒΩΝΑ: Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΠΟΥ ΕΚΧΩΡΗΣΕ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Πολλές χώρες διαπραγματεύθηκαν τους όρους ένταξής τους στην Συνταγματική Συνθήκη και πέτυχαν να εισέλθουν υπό όρους, διαφυλάσσοντας τα εθνικά τους Συντάγματα. Η Ελλάδα αντίθετα, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και με την πλήρη συναίνεση και της μείζονος αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου, δέχθηκε να υπαγάγει το εθνικό της δίκαιο, δηλαδή το Εθνικό Σύνταγμά της, στο δίκαιο της Συνθήκης της Λισσαβώνας, χωρίς καμμία απολύτως διαπραγμάτευση

"Corruptisima republica plurimae leges."
"Όσο πιο διεφθαρμένο είναι ένα κράτος, τόσο περισσότερους νόμους έχει."
Cornelius Tacitus - "Annals" (c. 116 A.D.)


Προϊόν μετεξέλιξης πολλών προηγούμενων συνθηκών, η Συνθήκη της Λισσαβώνας είναι στην ουσία το Ευρωσύνταγμα. Μέσα σε αυτό υπάρχει το "primacy clause". Πρόκειται για την νομική διατύπωση που αναφέρεται στο πoιό Σύνταγμα υπερέχει, κι επομένως επιβάλλεται στα υπόλοιπα. Στην  Συνταγματική Συνθήκη (Λισσαβώνας) διατυπώνεται ρητά ότι οι νόμοι της Συνθήκης αυτής συνιστούν το ανώτατο δίκαιο όλων των συμβαλλομένων χωρών. Επομένως τα εθνικά δίκαια των συμβαλλομένων χωρών εκτοπίζονται. O τρόπος που έφεραν την Συνθήκη αυτή για ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν ενδεικτικός των προθέσεων τους να περάσουν "νύχτα" ένα δαιδαλώδες κείμενο το οποίο καταργεί την εθνική κυριαρχία του κράτους-μέλους της ΕΕ αλλά και τις ατομικές ελευθερίες...


Για τον λόγο αυτό, πολλοί άξιοι ευρωβουλευτές αντιστάθηκαν ζητώντας να γίνουν δημοψηφίσματα στις χώρες-μέλη και περισσότερος χρόνος ώστε να μπορέσουν όλοι να διαβάσουν την εκ χιλιάδων σελίδων αποτελουμένη Συνθήκη!!! ¨Όχι μόνο δεν εισακούσθηκαν αλλά κατά παράβαση της ίδιας της δημοκρατικής διαδικασίας της ΕΕ, η Συνθήκη-Ευρωσύνταγμα επεβλήθη πραξικοπηματικά από τους μυστικούς επινοητές και τους φανερούς υποστηρικτές της. Παρακολουθείστε τα γεγονότα των ημερών εκείνων ΕΔΩ.

Πολλές χώρες διαπραγματεύθηκαν τους όρους ένταξής τους στην Συνταγματική Συνθήκη και πέτυχαν να εισέλθουν υπό όρους, διαφυλάσσοντας τα εθνικά τους Συντάγματα.


Η Ελλάδα αντίθετα, με την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ του Κ. Καραμανλή και με την πλήρη συναίνεση και της μείζονος αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου, δέχθηκε να υπαγάγει το εθνικό της δίκαιο, δηλαδή το Εθνικό Σύνταγμά της, στο δίκαιο της Συνθήκης της Λισσαβώνας, χωρίς καμμία απολύτως διαπραγμάτευση, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΟΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΑΣΠΙΖΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ. Επιπλέον, τόσο η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και η τότε αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ απέκρυψαν τελείως από τον Ελληνικό Λαό τα περιεχόμενα της Συνθήκης αυτής και το γεγονός ότι εκχωρούσαν με την αποδοχή της, την ανεξαρτησία της πατρίδας μας σε όλα τα επίπεδα.


Τοprimacy clause”, ήτοι ποιό Σύνταγμα επιβάλλεται στα υπόλοιπα υπάρχει στο εξής σημείο:
Aπό την σελίδα C 83/344 με ημερομηνία 30.3.2010 της διαδικτυακής Official Journal of the European Union, και πιο συγκεκριμένα από το τμήμα:
DECLARATIONS
ANNEXED TO THE FINAL ACT OF THE INTERGOVERNMENTAL CONFERENCE WHICH ADOPTED THE TREATY OF LISBON,
signed on 13 December 2007

17. Declaration concerning primacy
The Conference recalls that, in accordance with well settled case law of the Court of Justice of the European Union, the Treaties and the law adopted by the Union on the basis of the Treaties have primacy over the law of Member States, under the conditions laid down by the said case law.
The Conference has also decided to attach as an Annex to this Final Act the Opinion of the Council Legal Service on the primacy of EC law as set out in 11197/07 (JUR 260):
Opinion of the Council Legal Service
of 22 June 2007
It results from the case-law of the Court of Justice that primacy of EC law is a cornerstone principle of Community law. According to the Court, this principle is inherent to the specific nature of the European Community. At the time of the first judgment of this established case law (Costa/ENEL,15 July 1964, Case 6/641 ( 1 ) there was no mention of primacy in the treaty. It is still the case today. The fact that the principle of primacy will not be included in the future treaty shall not in any way change the existence of the principle and the existing case-law of the Court of Justice.
___________
( 1 ) “It follows (…) that the law stemming from the treaty, an independent source of law, could not, because of its special and original nature, be overridden by domestic legal provisions, however framed, without being deprived of its character as Community law and without the legal basis of the Community itself being called into question.

και η μετάφραση στα ελληνικά:
17. Δήλωση σχετικά με την υπεροχή
Η Διάσκεψη υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι Συνθήκες και το δίκαιο που θεσπίζεται από την Ένωση βάσει των Συνθηκών υπερισχύουν του δικαίου των κρατών μελών, υπό τους όρους που ορίζονται στην εν λόγω νομολογία.
Επίσης, η Διάσκεψη αποφάσισε να προσαρτηθεί στην παρούσα τελική πράξη η γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας του Συμβουλίου σχετικά με την υπεροχή, η οποία περιλαμβάνεται στο έγγραφο 11197/07 (JUR 260):
«Γνωμοδότηση της Νομικής Υπηρεσίας του Συμβουλίου
της 22ας Ιουνίου 2007
Από τη νομολογία του Δικαστηρίου απορρέει ότι η υπεροχή του κοινοτικού δικαίου αποτελεί θεμελιώδη αρχή του εν λόγω δικαίου. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η αρχή αυτή είναι συνυφασμένη με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Κατά την πρώτη απόφαση στο πλαίσιο αυτής της πάγιας νομολογίας (Costa/ENEL ( 1 ), 15 Ιουλίου 1964, υπόθεση 6/64) δεν υπήρχε μνεία της υπεροχής στη Συνθήκη, πράγμα που εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα. Το γεγονός ότι η αρχή της υπεροχής δεν θα περιληφθεί στη μελλοντική Συνθήκη ουδόλως μεταβάλλει την ύπαρξη της αρχής και την υφιστάμενη νομολογία του Δικαστηρίου. ___________ ( 1 ) “(…) συνάγεται ότι, εφ’όσον το δίκαιο που γεννήθηκε από τη Συνθήκη απορρέει από αυτόνομη πηγή δικαίου, δεν είναι δυνατόν, λόγω του ιδιόμορφου πρωτότυπου χαρακτήρα του, να του αντιτάσσεται οποιοδήποτε εσωτερικό νομοθετικό κείμενο, χωρίς να χάνει τον κοινοτικό του χαρακτήρα και χωρίς να διακυβεύεται η νομική βάση της ίδιας της Κοινότητας”.» 

H ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ.
 
H Συνθήκη της Λισσαβώνας επιβάλλει μεταξύ άλλων και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, στα αντικείμενα και στο περιβάλλον στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνθήκη αυτή επιβάλλει δηλαδή την ηλεκτρονική παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση των πολιτών, των ζώων, των φυτών, των προϊόντων και του περιβάλλοντος της ΕΕ. Αντίστοιχες συνθήκες άλλων Ενώσεων (Αμερικανικής Ένωσης, Αφρικανικής Ένωσης...) επιβάλλουν την ηλεκτρονική παγκοσμιοποιημένη διακυβέρνηση των πολιτών και των άλλων εκμεταλλεύσιμων πόρων των αντίστοιχων ηπείρων. Ενορχηστρωτής της όλης παγκοσμιοποίησης σε πλανητικό επίπεδο είναι ο ΟΗΕ! Αυτό φαίνεται καθαρά εάν επισκεφθείτε και έχετε την υπομονή να διαβάσετε σχετικά έγγραφα που υπάρχουν online σε σχετικές σελίδες του οργανισμού αυτού, όπως:
United Nations e-government development database:
agenda 21:
Η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ που προσχώρησαν στην Συνθήκη της Λισσαβώνας υποχρεούνται να συμμορφωθούν με το καθεστώς της παγκόσμιας ηλεκτρονικής διακυβέρνησης όπως αυτό καθορίζεται στην Συνθήκη αυτή. Για τον λόγο αυτό ασκείται τεράστια πίεση στις κυβερνήσεις για "διαρθρωτικές αλλαγές" και ιδιαίτερα στην ελληνική κυβέρνηση, δεδομένου ότι η χώρα μας προσχώρησε στην Συνθήκη αυτή άνευ όρων. Πρόκειται για τις αλλαγές που παραδίδουν την δημοκρατική διακυβέρνηση των χωρών-μελών της ΕΕ στην παγκοσμιοποιημένη ηλεκτρονική διακυβέρνηση και που δημιουργούν και τις κατάλληλες ηλεκτρονικές δομές για τον σκοπό αυτό.
Το γεγονός αυτό είναι εμφανές όταν διαβάσει κανείς το μνημόνιο, την δανειακή σύμβαση και τις επιστολές πρόθεσης προς το ΔΝΤ της ελληνικής κυβέρνησης στα πλαίσια της αίτησης της χώρας μας για δανειοδότηση αφού σε μερικά από αυτά τα έγγραφα περιγράφονται αναλυτικά οι σχετικές αλλαγές της ηλεκτρονικοποίησης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στους τομείς της υγείας, της οικονομίας, της ενέργειας, της παιδείας, της ασφάλισης, των πληρωμών κλπ.
Όπως προαναφέραμε, η παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση ενορχηστρώνεται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Έτσι, όχι μόνο οι πολίτες της ΕΕ, αλλά και οι πολίτες των υπόλοιπων ηπειρωτικών ενώσεων (Αμερικανικής Ένωσης, Αφρικανικής Ένωσης κλπ), αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να χάσουν την ιδιότητα του πολίτη και την προστασία της ελευθερίας και των ατομικών τους δικαιωμάτων, όπως αυτά ήταν κατοχυρωμένα στα εθνικά συντάγματα των χωρών-μελών της κάθε Ένωσης, και να αποκτήσουν υποχρεωτικά την ιδιότητα του χρήστη παγκοσμιοποιημένων και κεντρικά ελεγχόμενων ηλεκτρονικών δικτύων, εάν δεν αφυπνισθούν και δεν αντιδράσουν γρήγορα. 
 
Γιατί επί των ημερών μας επιχειρείται η εκ των άνω (ΟΗΕ, ΕΝΩΣΕΙΣ, ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ) ενοποίηση όλων των υπηρεσιών και των φυσικών πόρων του πλανήτη σε ηλεκτρονικά δίκτυα από το ένα μέρος, αφού πρώτα γίνεται η ηλεκτρονική καταγραφή τους και η κωδικοποίησή τους, και από το άλλο μέρος επιχειρείται ο εξαναγκασμός των πολιτών-χρηστών να φέρουν ειδικές προσωπικές κάρτες με ηλεκτρονικούς πομποδέκτες εάν θέλουν να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες και στους φυσικούς πόρους αυτούς (παιδεία, υγεία, αγορά τροφίμων, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος κλπ).    Για τον λόγο αυτό ζούμε την έντονη, επιστημονικά σχεδιασμένη και πολιτικά προωθούμενη, προπαγάνδα της ΕΕ, αλλά και των υπόλοιπων πλανητικών Ενώσεων, για την επιβολή της ηλεκτρονικής "κάρτας πολίτη".
Για τους λόγους αυτούς, η πολιτική ατζέντα δεν περιλαμβάνει μόνο την απαλλαγή των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων του ελληνικού λαού από το επαχθές δημόσιο χρέος, αλλά και την ενημέρωσή του για όλα τα δεδομένα που απειλούν την ελευθερία και την αυτοδιάθεσή του. Η ενημέρωση αυτή θα του επιτρέψει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πολιτικής ατζέντας και να αξιώσει από τους πολιτικούς του ταγούς να λάβουν θέση εφ' όλης της ύλης της, έτσι ώστε να τους αξιολογήσει σωστά και να μην κάνει άλλες λάθος επιλογές στις επόμενες εκλογές ή σε ενδεχόμενα δημοψηφίσματα.

Aπό τον ακόλουθο σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε και να κατεβάσετε την Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία απαρτίζεται από δύο συνθήκες, οι οποίες έχουν την ίδια ισχύ.

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ
(στα ελληνικά)

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ
  (στα αγγλικά)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου