Οι κρίσιμες συνολικότερες ανατροπές που σηματοδοτεί η Τουρκική εισβολή στην Συρία

Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ωρών, επιβεβαιώνουν πως στα τεκταινόμενα στο θέατρο του Συριακού, δεν υπάρχει χώρος για επιφανειακές αναγνώσεις…

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Κρατώντας αποστάσεις διακριτές από τον πόλεμο της επικοινωνίας που είναι η άλλη όψη των αυθεντικών πολεμικών επιχειρήσεων, φαίνεται πως είναι απαραίτητο να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στα παρακάτω κρίσιμα ζητήματα...

Πρώτον: Για την τουρκική αναθεωρητική στρατηγική, η ελεγχόμενη ζώνη "ασφαλείας" ήταν απλώς το πρόσχημα για την εισβολή στην Συρία. Οι πραγματικές στοχεύσεις είναι ευρύτερες, και σχετίζονται με την διακηρυγμένη πρόθεση Ερντογάν για την εκτεταμένη και ντε φάκτο ανατροπή των δεδομένων της Λωζάνης. Η Τουρκία ουσιαστικά επιχειρεί την βίαιη επαναφορά στην διεθνή ατζέντα του Ανατολικού ζητήματος, αρνούμενη να συμβιβαστεί με τα τετελεσμένα που δρομολόγησε η ήττα της στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1774.

Δεύτερον: Οι φτηνές και λιπόψυχες προσεγγίσεις που στο όνομα της διαχρονικής κουρδικής αφέλειας, επιστρατεύονται και επιχειρούν να νομιμοποιήσουν την ένοπλη επέμβαση του γεωπολιτικού κατσαπλιά σε κυρίαρχο κράτος, είναι ανόητες, εμμονικές, άθλιες και...
απαράδεκτες προσεγγίσεις, φτηνών αβανταδόρων, και ως τέτοιες δεν είναι διόλου μα διόλου αθώες και αφελείς.

Τρίτον: Οι ανομολόγητες προθέσεις της Τουρκίας, φαίνεται πως είναι σε πλήρη γνώση των Αμερικανών, οι οποίοι φρόντισαν να της διασφαλίσουν τα απαραίτητα προσχήματα, ΚΑΙ με την ολιγωρία τους στο πλαίσιο της Αμερικανοτουρκικής συμφωνίας για την ζώνη ασφαλείας, αλλά ΚΑΙ με το σύνολο των παλινωδιών που ακολούθησαν με το φιάσκο των κυρώσεων. Πρόκειται για εξέλιξη που πιστοποιεί την απόλυτη αδυναμία των ΗΠΑ να παρέμβουν αποτρεπτικά στις εξελίξεις, και αποκαλύπτει την παρασιτική αντίληψη της υπερδύναμης, που φαίνεται να εναποθέτει πιθανότητες ανάκτησης μέρους του ελέγχου της περιοχής της Μέσης Ανατολής, στις σπόντες και στις αλλεπάλληλες γκέλες που προσδοκά να ενεργοποιήσει με την δράση της η βουλιμική Τουρκία.

Τέταρτον: Η πολιτική και θεσμική Ευρώπη, παραμένει καθηλωμένη στην νιρβάνα της γεωπολιτικής της ανεπάρκειας, και το μοναδικό που αρκείται να διακρίνει από τις εξελίξεις που τείνουν να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο, είναι οι ανθρωπιστικές συνέπειες μιας κρίσης και πέραν αυτού ουδέν. Η Ευρώπη αρνείται να συνειδητοποιήσει ότι εισέρχεται σταδιακά στην περιδίνηση ενός γεωπολιτικού εφιάλτη, κι αυτή η πολιτική ανεπάρκεια της ευρωπαϊκής ελίτ, θα αποβεί μοιραία για εξελίξεις που ήδη δρομολογούνται.

Πέμπτον: Η κατάντια του ΟΗΕ, απλώς επιβεβαιώνει ότι το διεθνές σύστημα ασφαλείας με την μορφή που το γνωρίσαμε τελεί υπό κατάρρευση, και αλίμονο από αυτούς που δεν συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα της ετοιμότητάς τους, ΕΙΤΕ να αποτρέψουν αρνητικές εξελίξεις, ΕΙΤΕ να υποδεχτούν με συγκεκριμένες στοχεύσεις και προσεταιρισμούς το καινούριο που έρχεται.

Έκτον: Ελλάδα και Κύπρος, παραδομένες στις αυταπάτες από τα πολλά χτυπήματα στην πλάτη αλλά και στην δουλοπρέπεια, αρνούνται να συναισθανθούν πως έχουν εγκλωβιστεί στην γειτονιά μιας αναδυόμενης κόλασης, και παραμένουν αμήχανες να παρακολουθούν τις ανόητες αυταπάτες των δύο προέδρων τους, με τις δηλώσεις των οποίων γελούν και τα πόμολα.

Έβδομον: Η Ελλάδα και η Κύπρος, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η κλεψύδρα αδειάζει. Η αναγκαία δογματική και στρατηγική μεταστροφή, αν δεν συντελεστούν τώρα, και κυρίως αν δεν συνοδευτούν από πρωτοβουλίες και χειρισμούς πραγματικά πρωταγωνιστικούς, τότε οι εξελίξεις σύντομα θα καταστούν μη αναστρέψιμες.

Όγδοον: Η πέμπτη φάλαγγα των στρατευμένων "αναλυτών" διαχειρίζεται συνένοχα με την πολιτική ελίτ, μια απαράδεκτη ατζέντα μαζικού αποπροσανατολισμού της Ελληνικής κοινωνίας, σε μια εποχή που οι πολίτες θα έπρεπε να αφυπνίζονται για τα χειρότερα που είναι μπροστά.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"