Εντός του 2015 οι Γαλλικές αντιτρομοκρατικές μονάδες GIGN (Groupe d’Intervention de la Gendarmerie Nationale και RAID (Recherche, Assistance, Intervention, Dissuasion) κλήθηκαν να επέμβουν σε πολλαπλές τρομοκρατικές επιθέσεις Τζιχαντιστών...
ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Κάποιες από αυτές τις επεμβάσεις ανήκουν στον πλέον σύνθετο και δύσκολο τύπο επιχείρησης, αυτόν της επεμβάσεως ενώ υφίσταται εν εξελίξει τρομοκρατική επίθεση και καλούνται οι μονάδες να...
δράσουν σε περιβάλλον ρευστό, με μεγάλους και άγνωστους αριθμούς ομήρων και υπόπτων.
Μία τέτοια επέμβαση είναι μία μέγιστη δοκιμασία για κάθε σύστημα ασφαλείας ενός κράτους στο πλαίσιο των πολιτικών αντιτρομοκρατίας, οι οποίες στη διεθνή πρακτική διαχωρίζονται σε antiterrorism / counterterrorism, με τον πρώτο όρο να δηλώνει τις γενικές κυρίως προληπτικές πρακτικές αποτροπής τρομοκρατικών επιθέσεων και τον δεύτερο το κατασταλτικό μέρος, αφού η τρομοκρατική επίθεση έχει ήδη εκδηλωθεί.
Αυτός ο διαχωρισμός των δύο όρων ήταν πιο ξεκάθαρος ειδικά τις δεκαετίες μετά τα γεγονότα της Ολυμπιάδας του Μονάχου, την τελευταία δεκαετία όμως, υπάρχει μία τάση σύμμειξης των όρων, αφού μετά την 11η Σεπτεμβρίου έχουμε περάσει σε αυτό που οι ειδικοί αποκαλούν mega-terrorism.
Αν επιχειρήσουμε να ορίσουμε δύο επιχειρήσεις – σταθμό των Γαλλικών μονάδων, αυτές είναι η ομηρεία σε νηπιαγωγείο του Neuilly το 1993 και η αεροπειρατεία στο αεροσκάφος της Air France το 1994. Χωρίς να εισέλθουμε στην πλήρη περιγραφή των επιχειρήσεων που θα απαιτούσε σελίδες επί σελίδων, ας αναφέρουμε μερικά επιμέρους στοιχεία των δύο αυτών επιχειρήσεων για να αντιληφθούμε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα αποτελούν προϊόν μακράς εμπειρίας και ορθής οργανώσεως.
Την 13η Μαΐου 1993, ο Γαλλοαλγερινός Erick Schmitt, ο οποίος έγινε γνωστός και ως Human Βomb από τα εκρηκτικά με τα οποία ήταν οπλισμένος, εισέβαλε σε νηπιαγωγείο του Neuilly στα προάστια του Παρισιού και κράτησε εικοσιένα μαθητές ομήρους μαζί με την νηπιαγωγό τους. Απαίτησή του, λύτρα εκατό εκατομμυρίων Γαλλικών φράγκων. Στη σκηνή κλήθηκε η RAID, η έως τότε πιο μυστικοπαθής ειδική μονάδα εν αντιθέσει με την υπέρ-προβεβλημένηGIGN.
Η ανάθεση του περιστατικού στην RΑΙD έγινε διότι υπήρχε μία εξειδίκευση σε περιστατικά όπου δράστες ήταν πρόσωπα με διαταραγμένο ψυχολογικό υπόβαθρο τα οποία χρήζουν ειδικού χειρισμού. Πράγματι, αν ανατρέξει κάποιος στον Τύπο της εποχής, διαπιστώνει την πολύ οργανωμένη ομάδα των διαπραγματευτών με τον ανάλογο τεχνικό εξοπλισμό και την ύπαρξη ειδικού ψυχολόγου που βρισκόταν μαζί με τους αγωνιούντες γονείς, διαδικασίες που εκείνη την εποχή ήταν ακόμη ψιλά γράμματα για πολλές ανάλογες μονάδες. Τελικά, η RAID εξουδετέρωσε τον Schmitt μετά από δύο ημέρες κι ενώ αυτός κοιμόταν.
Σύμφωνα με την ημι-ανεπίσημη εκδοχή, η μονάδα εισέβαλε στην αίθουσα ενώ ο ύποπτος κοιμόταν και διαχωρίστηκε, κάποια μέλη σκέπασαν τα παιδιά που επίσης εκοιμούντο με αλεξίθραυσμα γιλέκα, ενώ οι υπόλοιποι κάλυπταν τον ύποπτο. Ο ύποπτος ξαφνικά ξύπνησε και στράφηκε προς τον εκρηκτικό μηχανισμό οπότε πυροβολήθηκε στο κεφάλι με πιστόλι Glock 17L, το σκοπευτικό μοντέλο της εταιρίας.
Η εκδοχή αυτή δεν έπεισε αρκετούς που υποστήριζαν ότι ο ύποπτος πυροβολήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή. Πράγματι, υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο των ελεύθερων σκοπευτών της RAID μετυφέκια PGM Ultima Ratio (διαμετρήματος 7.62Χ51) τα οποία έφεραν σιγαστήρα. Πιθανόν να έγινε βολή ελευθέρου σκοπευτή με ταυτόχρονη έφοδο (sniper initiated assault), ενώ θεωρείται δεδομένη η χρήση σιγαστήρα είτε με πιστόλι είτε με υποπολυβόλο MP5SD εντός της αιθούσης ώστε να μην αναστατωθούν τα νήπια. Απόλυτα επιτυχής η επιχείρηση, χωρίς απώλειες ομήρων.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στη νηπιαγωγό Laurence Dreyfus, η οποία χειρίστηκε με άψογο τρόπο το περιστατικό πείθοντας τα παιδιά ότι ο «κύριος» ήλθε για να παίξουν όλοι μαζί ένα παιχνίδι (!) κρατώντας τα απασχολημένα. Δικαίως έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, την ύψιστη τιμητική διάκριση της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Η δεύτερη επιχείρηση, η έφοδος της GIGN στο αεροσκάφος της Air France (πτήση 8969) στο αεροδρόμιο της Μασσαλίας, που είχε καταληφθεί από τρομοκράτες της Aλγερινής Ισλαμιστικής οργάνωσης GIA τον Δεκέμβριο του 1994, καταρχήν είναι μία από τις καλύτερα εκτελεσθείσες επιχειρήσεις με μηδενικές απώλειες ανάμεσα στους 166 εναπομείναντες ομήρους την ώρα της επιχείρησης – οι τρομοκράτες είχαν δολοφονήσει τρεις ομήρους πριν την έφοδο της GIGN, ενώ είχαν απελευθερώσει στην Αλγερία όπου και εκδηλώθηκε η αεροπειρατεία 63 ομήρους. Στην αρχή της αεροπειρατείας εντός του αεροσκάφους βρίσκονταν 220 επιβάτες με δωδεκαμελές πλήρωμα).
Οι τρομοκράτες απαιτούσαν ανεφοδιασμό καυσίμων στο αεροσκάφος για πτήση από Μασσαλία προς το Παρίσι ζητώντας την τριπλάσια ποσότητα καυσίμων από αυτή που χρειαζόταν για το ταξίδι. Επιβεβαιώθηκε η αρχική πληροφορία από Αλγερινό πληροφοριοδότη, ότι δεν είναι κοινή αεροπειρατεία και ότι σχεδίαζαν να ρίξουν το αεροσκάφος στο Παρίσι σε αποστολή αυτοκτονίας. Αργότερα, οι Αλγερινές αρχές ανακάλυψαν προπαγανδιστικό έντυπο υλικό που θα έβγαινε στην δημοσιότητα μετά την επίθεση και που έδειχνε τον πύργο του Άιφελ σε κομμάτια.
Κλειδί στην επιτυχία της επιχείρησης, η διακρίβωση της παρουσίας και των τεσσάρων αεροπειρατών στον χώρο του πιλοτηρίου η οποία έγινε με τεχνικά μέσα και αναφορές των ελευθέρων σκοπευτών καθώς και η προηγηθείσα αναγνώριση εντός του αεροσκάφους από «υπαλλήλους» του αεροδρομίου που εξακρίβωσαν ότι το εσωτερικό δεν ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά και οι οποίοι είχαν εισέλθει στο αεροσκάφος για συντήρηση (παροχή τροφής και νερού-καθαρισμό των wc κ.λπ.).
Αν και δεν επετεύχθη απόλυτος αιφνιδιασμός κατά την έφοδο, ήταν κρίσιμο ότι δεν πρόλαβαν να διασκορπισθούν οι τρομοκράτες στους χώρους των επιβατών και περιορίσθηκαν στον χώρο του πιλοτηρίου όπου και εξουδετερώθηκαν μετά από εικοσάλεπτη ανταλλαγή πυρών ενώ οι άλλες ομάδες εκκένωσαν μέσω των εξόδων εκτάκτου ανάγκης τους ομήρους.
Κλειδί επίσης, η επιτυχής αναδιάταξη των δυνάμεων ασφαλείας μετά την ξαφνική μετακίνηση του αεροσκάφους περίπου στην ώρα λήξης του τελεσιγράφου που είχαν θέσει οι τρομοκράτες και το οποίο οδηγήθηκε σε άλλο χώρο του αεροδρομίου προφανώς για να ακυρώσει πλάνα επίθεσης. Κατά την πορεία αυτή τροχοδρόμησης οι τρομοκράτες πυροβόλησαν από παραθυράκι του πιλοτηρίου κατά του Πύργου Ελέγχου και άλλων παρακείμενων εγκαταστάσεων.
Αυτή η αιφνιδιαστική κίνηση συν το ότι οι τρομοκράτες δεν μιλούσαν απευθείας με τις αρχές αλλά μέσω των πιλότων (ώστε να μην δώσουν την ευκαιρία στους ειδικούς να αναλύσουν τα επίπεδα στρες στην φωνή τους), κατέδειξαν ότι υπήρχε τρομοκρατικό επιτελείο που μελετούσε ενδελεχώς τις τεχνικές αντιτρομοκρατίας.
Εξαιρετική ήταν η διαχείριση των διασωθέντων επιβατών που συγκεντρώνονταν στον χώρο υποδοχής ομήρων (hostage reception area) όπου δύναται να διεισδύσει κάποιος αεροπειρατής παριστάνοντας τον όμηρο. Η πορεία όλων των επιβατών ελεγχόταν πλήρως και μάλιστα όταν ο συγκυβερνήτης πήδηξε από το παράθυρο του πιλοτηρίου στο έδαφος για να σωθεί από τα πυρά του αρχηγού των τρομοκρατών, αμέσως καλύφθηκε από άνδρα της GIGN, ο οποίος απλά τον αναγνώρισε και τον άφησε να αποχωρήσει.
Μία παρατήρηση και για τις δύο επιχειρήσεις είναι ότι εκτός από το profiling των υπόπτων, θα πρέπει κατά το μέτρο του δυνατού να γίνεται και ένα υποτυπώδες profiling των ομήρων, ενώ πρέπει να αναμένονται και ενστικτώδεις κινήσεις των ομήρων υπό το κράτος του ενστίκτου επιβίωσης.
Στην αεροπειρατεία της Pan Am (Πτήση73) στο Καράτσι του Πακιστάν το 1986, ενώ η μονάδα των Πακιστανικών ειδικών δυνάμεων με την συνδρομή της Δύναμης Δέλτα (SFOD-D) ήταν stand by, οι αεροπειρατές άρχισαν να εκτελούν ομήρους και κάποιοι όμηροι άνοιξαν μόνοι τους τις πόρτες κινδύνου και έφθασαν στο έδαφος ερχόμενοι πρόσωπο με πρόσωπο με άνδρες των μονάδων εφόδου.
Η δε περίπτωση της νηπιαγωγού στην ομηρεία του Neuilly δεικνύει ότι πρέπει όλοι οι επαγγελματίες που εργάζονται σε μέρη όπου υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ομηριών, τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες και γενικά όπου υπάρχει συγκέντρωση πολιτών, να περνούν από ειδικά σεμινάρια, ώστε να υπάρχουν βασικές αρχές συμπεριφοράς του προσωπικού στην κρίσιμη στιγμή.
Αντί επιλόγου, είναι πιο επίκαιρος από ποτέ ο διάλογος ενός νεαρού Γάλλου φροντιστή της Πτήσης 8969, ο οποίος δήλωσε σε έναν αεροπειρατή ότι επιθυμεί να πυροβοληθεί πρόσωπο με πρόσωπο και όχι γονατιστός με σφαίρα πίσω από το κεφάλι όπως οι τρεις εκτελεσθέντες όμηροι. Η απάντηση του Τζιχαντιστή ήταν, «μην ανησυχείς θα πεθάνεις σαν μάρτυρας και θα σε περιμένουν 72 παρθένες στον Παράδεισο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου