Να γιατί ο «αντιμνημονιακός» λόξιγκας είναι ο ξεφτιλισμός του απατεώνα

Όταν ο πρώτος διχασμός δρομολογήθηκε μετά από την κορυφαία πράξη εθνικής προδοσίας που διέπραξε η συμμορία του Καστελόριζου, και για την οποία δε δικάστηκε, δεν καταδικάστηκε και δεν εκτελέστηκε κανείς από τους θλιβερούς της πρωταγωνιστές…

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Εμείς υπήρξαμε οι πρώτοι – και δυστυχώς οι μόνοι – που επιμείναμε ασυμβίβαστα στην πλαστότητα αυτής της παραμύθας. Σήμερα, μετά από έξι χρόνια κατοχής, παραδομένης εθνικής κυριαρχίας και με τη χώρα υποθηκευμένη στα συμβόλαια της ντροπής που προσυπέγραψαν οι ελληνόφωνοι με τις συμμορίες των εκβιαστών, είναι όλα πλέον πιο καθαρά ακόμη και για τον πιο δύσπιστο.

Το υποτιθέμενο «αντιμνημονιακό μέτωπο» και η δήθεν «αντιμνημονιακή» φυσιογνωμία των πρωταγωνιστών του, δε συνιστά δυναμικότητα στην απάντηση, δεν αποτελεί κατεύθυνση της λύσης, δε χρησιμοποιείται για να τροφοδοτήσει πολιτικό ριζοσπαστισμό μέσα σε μια κοινωνία που καταδυναστεύεται.

Είναι στη βάση του ένα κίβδηλο πολιτικό εργαλείο πολιτικής εξαπάτησης, που καλείται να διατηρήσει περιφρουρημένη την καρδιά του γεωπολιτικού προβλήματος, και λειτουργεί αντικειμενικά ως περιφερειακός κυματοθραύστης , πάνω στον οποίο εκφυλίζεται η οργή των πολιτών και η όποια απόπειρα οργανωμένης κοινωνικής αγανάκτησης. Έτσι… 

• Η υποβάθμιση του χαρακτήρα της πάλης, ως πάλη «αντιμνημονιακή», είναι μια βολική μεθοδολογία - πρωτίστως για τις συμμορίες των εκβιαστών - αφού εξαντλεί την ουσία της σε λογικές διαχείρισης  της πολιτικής, ακυρώνοντας στην πράξη την αναγκαιότητα για ριζοσπαστικές πολιτικές ανατροπές και όχι μόνο.
• Η «αντιμνημονιακή» κουραφεξολογία, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων πως δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο παρά μια εναλλακτική πολιτική μήτρα μέσα στην οποία προπαρασκευάζονται κίβδηλες πολιτικές δυνάμεις με κίβδηλη φρασεολογία «αντίστασης», προκειμένου να καταστούν θεραπαινίδες των πολιτικών προτεραιοτήτων που ξερνούν με τη σειρά τους τη μνημονιακή λαίλαπα που καθηλώνει λαούς, που ακυρώνει θεσμούς, που κουρελιάζει εθνικές κυριαρχίες.
• Η «αντιμνημονιακή» μπαρουφολογία, επιχειρεί με τρόπο μαζικά αποπροσανατολιστικό, να διατηρήσει στο απυρόβλητο τη γεωπολιτική Λερναία Ύδρα που γεννά πολιτικούς σχεδιασμούς, προκειμένου να εκτονώνεται η αντίσταση σε ανώδυνες και φαύλες αυταπάτες.

Αν επιμένετε λοιπόν να απορείτε, γιατί οι «ναυαρχίδες» της «αντιμνημονιακής» εξαπάτησης (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κλπ), εξελίχθηκαν αβασάνιστα στην πιο επικίνδυνη μνημονιακή χολέρα, η απάντηση είναι απλή.

• Γιατί αυτή ήταν η μοίρα τους…
• Γιατί αυτή η μοίρα τους ήταν προδιαγεγραμμένη…
• Γιατί η «αντιμνημονιακή» φούσκα δε μπορεί να αποτελέσει δυναμική πολιτικού ριζοσπαστισμού, αλλά δόλιο εργαλείο για την ουσιαστική ακύρωση του…

Και όλα αυτά γιατί το «αντιμνημονιακό» επικοινωνιακό πυροτέχνημα, είναι κατασκευασμένο και εν πολλοίς χορογραφημένο, για να περιχαρακώνει την κοινωνική αντίσταση στο σύμπτωμα, αποκρύπτοντας επιμελώς τη πραγματική φυσιογνωμία του υπεύθυνου και του χορογράφου.

Με δυο λόγια…

Όπως και αν μασκαρευτούν τα «αντιμνημονιακά» απόνερα, για να εγκλωβίσουν και να εξαπατήσουν, είναι καταδικασμένα να ενταχθούν στην υπηρεσία της υλοποίησης των μνημονιακών πολιτικών γιατί δε μπόρεσαν… γιατί δεν τόλμησαν… γιατί επί της ουσίας ποτέ δε θέλησαν να αμφισβητήσουν…

• Ούτε τη λογική του υπερεθνισμού πάνω στην οποία εδράζεται η «μνημονιακή» αντίληψη που αποδέχεται τα μνημόνια ως ευλογία…
• Ούτε τη θεσμοποιημένη ολοκλήρωση (τη βαφτίζουν ευρωπαϊκή πορεία της χώρας), που στο όνομα της διαφύλαξής της, αιτιολογούν τη δουλοπρέπεια και την πολιτική προστυχιά…
• Ούτε τους θεσμούς της καταδυνάστευσης μέσα από τους οποίους ισχυροποιείται μια τερατογενής εξουσία – φυλακή των εθνών, των λαών, και των κοινωνικών προτεραιοτήτων.

Κανένα λοιπόν «αντιμνημονιακό μέτωπο» δεν μπορεί να είναι επί της ουσίας αντιμνημονιακό – αντικατοχικό, αν δεν εμπνέεται από την αποφασιστικότητα της ρήξης με τα υπερεθνικά κέντρα που νομιμοποιούν τις υπερεθνικές παρεμβάσεις που στην ουσία τους δεν είναι παρά οι σύγχρονες κατοχικές – νεοαποικιακές πολιτικές.

Όταν πίνεις νερό στο όνομα του ευρωπαϊκού ιδεώδους, τότε ο «αντιμνημονιακός» λόξιγκας είναι ο ξεφτιλισμός του απατεώνα που καταπίνει τα μνημόνια αμάσητα και λέει κι «ευχαριστώ» στο μεγάλο αφέντη για τη «στήριξη και τη βοήθειά του». 

Να λοιπόν γιατί το δίλημμα «Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο» είναι σκόπιμα κατασκευασμένο, επικίνδυνο και καταστροφικό. Νταξ???

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Σχετικό μας άρθρο...

Πεφτοσυννεφάκιας πρωθυπουργός ή επικίνδυνος πολιτικός αποστάτης???