Μήπως, μήπως λέω, ήρθε η ώρα να μονιάσουμε; Γιατί συνεχίζετε κάποιοι να ζείτε με τα φαντάσματα του παρελθόντος; Τι να κάνουμε τώρα; Άλλοι θεωρούν ήρωα τον Ζέρβα και άλλοι τον Βελουχιώτη. Ποιος είναι αυτός που θα θέσει το ηρωόμετρο; Οι ιδεοληψίες του καθενός;;;
Εγώ προσωπικά σέβομαι όλους όσους αγωνίστηκαν για τις ιδέες τους. Αυτές τις Αξίες μου έδωσε ο πατέρας μου. Ο πατέρας μου, ο οποίος πολέμησε τον Άξονα μέσα από τις τάξεις του Ιερού Λόχου. Κάποιοι άλλοι τον πολέμησαν μέσα από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Τι να κάνουμε τώρα;
Ο πατέρας μου, δεξιός από τα γεννοφάσκια του, είχε σε πολύ μεγάλη υπόληψη τους αριστερούς. Ιδίως εκείνους τους μαύρους καιρούς, πού όλοι αγωνίζονταν για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Ο καθένας από το μετερίζι του. Σήμερα ο εχθρός είναι ένας αόρατος μονοκύτταρος οργανισμός. Και είναι κοινός εχθρός όλων μας. Δεν ξέρει από ιδεολογίες και παρατάξεις, δεν ξέρει από κοινωνικές τάξεις, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Κι εμείς τι κάνουμε;
Εκπλήσσομαι για το μένος ορισμένων εναντίον ενός Ήρωα. Ναι ρε! Εγώ, ο γιος του Κλεάνθη Ιερολοχίτη, θεωρώ Ήρωα τον Μανώλη Γλέζο. Και τον τιμώ για...
τις ιδέες του, για τους αγώνες του, για την ιστορία του. Πώς αλλιώς να ζητήσω αναγνώριση του αγώνα του πατέρα μου, όταν εγώ δεν αναγνωρίζω τον αγώνα των άλλων; Μανώλη Γλέζο, μη σε σκιάζει το δηλητήριο μερικών πικρόχολων φανατικών. Το όνομά σου έχει ήδη χαραχθεί στην στήλη των Αθανάτων. Αιωνία σου η μνήμη, συναγωνιστή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου