Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Και μετά το τρελό αγόρι...

Ο Πάνος Καμμένος εφόσον ζήτησε την παραίτηση Μουζάλα πρέπει και να την έχει. Διαφορετικά, ακόμα και να το θέλει, θα υποχρεωθεί να αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση...

του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ωστόσο, είναι εντελώς αδύνατον ο πρωθυπουργός να αποδεχθεί την απομάκρυνση Μουζάλα, πρώτον διότι θα καταστεί πρωθυπουργός υπό κηδεμονία και δεύτερον, διότι ο Σύριζα απαιτεί την παραμονή του υπουργού, αφενός διότι συμφωνεί εν πολλοίς με τις απόψεις του και αφετέρου διότι δεν συμφωνεί με τις απόψεις του Καμμένου. Αδιέξοδο. 

Εκλογές εν όψει; 
Πως λύνεται ένα πολιτικό αδιέξοδο; Με δύο τρόπους. Είτε με άμεσες εκλογές, είτε με μια νέα κυβέρνηση από την ίδια Βουλή. Ωστόσο, και οι δύο λύσεις θα έχουν μεγάλο κόστος για τον Συριζα. Η πρώτη θα οδηγήσει σε κυβέρνηση ΝΔ. Η δεύτερη θα οδηγήσει σε νέα κεντροαριστερή πλέον συμμαχική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Σύριζα να ταυτιστεί πλέον και επισήμως με τον νεοφιλελευθερισμό, τον μερκελισμό και το μνημόνιο, πράγμα που...
θα σημάνει και το ουσιαστικό τέλος της ηγεμονίας του. Η πτώση του θα είναι πλέον θέμα χρόνου. Κυβέρνηση Συριζα- ΠΑΣΟΚ θα είναι θνησιγενής και ταυτόχρονα εξαιρετικά αντιδημοφιλής. Εφόσον όλες αυτές οι λύσεις είναι είτε αδιέξοδες είτε έχουν μεγάλο κόστος τι μένει; Ο συμβιβασμός, μέσω ενός γενικού ανασχηματισμού. Αλλά αυτός ο συμβιβασμός ενώ ούτε το γόητρο του πρωθυπουργού θα σώσει, θα έχει θέσει πλέον, de facto, και ζήτημα κυβερνητικής σταθερότητας. 

Τα σχέδια του Πάνου 
Όλοι πλέον έχουν καταλάβει πως οι ΑΝΕΛ δεν θα στηρίζουν για πολύ ακόμα την κυβέρνηση. Ούτε οι ευρωπαίοι τους θέλουν, ούτε οι ίδιοι έχουν συμφέρον από την παραμονή τους στην κυβέρνηση. Ήλπιζαν ενδεχομένως σε μια καλή αξιολόγηση. Δεν θα την έχουν. Και αποπάνω έχουν τις επιθέσεις υπουργών στην εκκλησία και τον Μουζάλα με τον Συριζα να καλοσωρίζουν τις μεταναστευτικές ροές, πράγμα που είναι καταστροφικό για την εκλογική τους επιρροή. Επομένως, ο Πάνος έχει σχεδιάσει απόσυρση της εμπιστοσύνης, στο αμέσως προσεχές διάστημα. Ο δρόμος για την συνεργασία του με την νέα ηγεσία της ΝΔ, με την οποία έχει τις καλύτερες προσωπικές σχέσεις, είναι ανοιχτός. 

Τι θα γίνει; 
Επί της ουσίας: οι ευρωπαίοι δεν θέλουν εκλογές και πιθανόν να κάμψουν τις αντιστάσεις της Φώφης, του Σταύρου, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού. Αλλά δεν είναι βέβαιον ότι θα κάμψουν και τις αντιστάσεις των κομμάτων τους, που δεν θέλουν φυσικά να αυτοκτονήσουν πολιτικά, συμμετέχοντας σε ένα σχήμα που δεν έχει καθόλου καλές προοπτικές. Όλα αυτά βεβαίως, απαιτούν και ένα συμπέρασμα: Ο κ. Μουζάλας ώφειλε να παραιτηθεί και να επιμείνει στην παραίτησή του. Πρώτον για να διευκολύνει την κυβέρνηση να κερδίσει πολιτικό χρόνο και δεύτερον διότι απέτυχε παταγωδώς στην διαχείριση του ζητήματος. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν. Το αποτέλεσμα μετράει στην πολιτική και το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Βεβαίως δεν φταίει μόνον αυτός για την τραγωδία του προσφυγικού. Φταίει η ίδια η λογική των συνιστωσών του Σύριζα περί ανοιχτών συνόρων, που έμπλεξε άσχημα την κυβέρνηση και την έφερε σε σύγκρουση με τον θεσμικό της ρόλο. 

Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, αυτό που μένει είναι είτε ένας συμβιβασμός με κόστος τεράστιο για τους ΑΝΕΛ είτε οι άμεσες εκλογές. Που πιθανόν να είναι και προαποφασισμένες, τουλάχιστον για έναν εκ των δύο κυβερνητικών εταίρων... Τι συμφέρει τη χώρα; Νομίζω, πως σε κάθε περίπτωση, όταν έχουμε πολιτική κρίση, πάντα οι εκλογές εκτονώνουν την ένταση και ανοίγουν νέες δυνατότητες. Η παράταση μιας κρίσης οδηγεί πάντα σε μεγαλύτερα αδιέξοδα. Το μάθημα του 1965 θα πρέπει να μας έχει γίνει μάθημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου