ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΟ - Μια λέξη μόνο μπορεί να χαρακτηρίσει το «θρίλερ» ανάμεσα σε τρόικα και κυβέρνηση, με την πρώτη να παίζει τη δεύτερη ως η γάτα με το ποντίκι: «το ΧΑΟΣ»...
Η παραδομένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα είχε συμφωνήσει σε όλα τα σκληρά μέτρα που προτείνει η τρόικα και θεωρούνται ως μέρος του μνημονιακού προγράμματος, αν...
μια τέτοια συμφωνία δεν σήμαινε αυτόματα πτώση της. Η κυβέρνηση ως μόνο επιχείρημα έναντι της τρόικας και κυρίως των προϊσταμένων της ΕΕ (Μέρκελ), ΕΚΤ (Ντράγκι), ΔΝΤ (Λαγκάρντ – ΗΠΑ), διαθέτει το φόβο της έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα άλλο!
Από την άλλη, όμως, και αυτό το διαπραγματευτικό επιχείρημα μειώνει την όποια αξία του, όταν η κυβέρνηση, διά του Γκ. Χαρδούβελη, αναγνωρίζει ευθέως ότι το «σενάριο ρήξης με την τρόικα δεν μπορεί να το διαχειριστεί η χώρα». Άρα η Ελλάδα των Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν, είναι και θα παραμείνει εθελοντής όμηρος και άθυρμα στις σκοπιμότητες και τους σχεδιασμούς των τροϊκανών.
Αυτό, άλλωστε ισχύει και για κάθε άλλη κυβέρνηση, ακόμα και κυβέρνηση της Αριστεράς, που δεν θα είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με την τρόικα, πράγμα που, όμως, προϋποθέτει την ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου
για την πορεία της χώρας χωρίς την τροϊκανή χρηματοδότηση και χωρίς την
προληπτική γραμμή στήριξης, με ό,τι κι αν αυτό το σχέδιο συνεπάγεται!
Επομένως, αν η τρόικα αποφασίσει τελικά να αφήσει κάποια προσχήματα ανάσας στην κυβέρνηση, εν όψει και των διαδικασιών εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό θα γίνει μόνο αν το ευρω-αμερικάνικο μπλοκ και πρώτα απ΄όλα η Γερμανία, δεν θεωρήσουν οι ίδιοι ότι είναι η ώρα να αντιμετωπίσουν την πρόκληση ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πλαίσιο αυτό ο κυριακάτικος αστικός τύπος κάνει λόγο, επίσης, για ισχυρότατες αντιθέσεις ανάμεσα σε Βρυξέλλες και ΔΝΤ, με το τελευταίο να κρατάει, για τις δικές του ιδιοτελείς σκοπιμότητες, τη σκυτάλη της αδιαλλαξίας
και των σκληρών μέτρων έναντι της κυβέρνησης, έχοντας συμπαραστάτη του
στα «σκληρά» μέτρα τον Β. Σόιμπλε, πράγμα που σημαίνει ότι το Ταμείο
είναι η ισχυρή πλευρά.
Αυτή την ώρα η κατάληξη του αποκαλούμενου «θρίλερ»
μεταξύ της τρόικας και μιας κυβέρνησης που σπαράσσεται και κλυδωνίζεται
ετοιμόρροπη, δεν είναι εύκολα προβλέψιμη και θα εξαρτηθεί κατά κύριο
λόγο από την τελική στάση της Γερμανίας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι παρατηρητές που θεωρούν ότι η Γερμανική τελική απόφαση θα ληφθεί με τη συμπερίληψη στη συνολική στάθμιση του παράγοντας ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετοί μάλιστα, λένε, ότι η αδιαλλαξία της τρόικας έχει ως τελικό αποδέκτη όχι τη σημερινή αλλά τη μετεκλογική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στο βαθμό που δεν θα «συμμορφωθεί» στο σκληρό πλαίσιο, θα πρέπει να δεχθεί ανελέητη επίθεση ώστε να καταστεί «εξευτελιστική παρένθεση» και χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή για όλη την Ευρώπη!
Σε μια τέτοια λογική η τρόικα, κατά ορισμένους κύκλους, είναι διατεθειμένη να παρατείνει από ένα μήνα, έως 6 μήνες, ακόμα και ένα χρόνο, το υπάρχον μνημονιακό πρόγραμμα κ και ασφαλώς το ρόλο της τρόικας, υπό τη μορφή (και το πρόσχημα) της τεχνικής προέκτασής του!
Αυτό το τελευταίο δεν θεωρείται καθόλου απίθανη προοπτική, ενόψει και των ασφυκτικών προθεσμιών του Eurogroup στις 8/12 και του Ευρ. Συμβουλίου στις 19/12, εντός των οποίων θεωρείται δύσκολο να υπάρξουν οι σχετικές συμφωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου