«Λευκή Βίβλος»… Το μανιφέστο μιας νέας υποτέλειας που ανοίγει Κερκόπορτες για τον αφανισμό της Ευρώπης

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μετά από τρία χρόνια συγκρούσεων, αλλεπάλληλων ταπεινώσεων στο πεδίο, εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών Ρώσων στρατιωτών και εν τέλει πλήρους απομυθοποίησης των πραγματικών δυνατοτήτων του Ρωσικού στρατού σε ότι αφορά στην διεξαγωγή συμβατικών πολεμικών επιχειρήσεων, (η οποία απομυθοποίηση ειρήσθω εν παρόδω, αιφνιδίασε δυσάρεστα ακόμη και τους πλέον φανατικούς υποστηρικτές της Ρωσικής Υπερδύναμης), αυτό που αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι:

Η Ρωσική κυριαρχία στο Ντονμπάς και εν τέλει η απόσπαση αυτής της περιοχής από την Ουκρανική επικράτεια, αν και πρακτικά θεωρείται μη αναστρέψιμη, εν τούτοις αυτή η «νίκη» ΔΕΝ συνιστά νίκη ισοδύναμη με το πραγματικό τίμημα (σε ανθρώπινες ζωές, σε κατεστραμμένα οπλικά συστήματα, σε επώδυνες οικονομικές και κυρίως σε μη αναστρέψιμες γεωπολιτικές συνέπειες) το οποίο κατέβαλε η Ρωσία στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει αυτήν την ανατροπή.

Όσο και εάν πανηγυρίζει λοιπόν ο ανεκδιήγητος Μεντβέντεβ, αναπαράγοντας διάφορες αφελείς έως και χαιρέκακες φαιδρότητες σε κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί, η αλήθεια είναι μία και εάν θέλουμε να την πούμε το πραγματικό της όνομα, θα πρέπει να την καταγράψουμε ως εξής:

Αυτή η Ρωσία που κατεξευτελίστηκε επί τρία συνεχή χρόνια για να μπορέσει να καταλάβει το έδαφος του Ντονμπάς, σε μια περιοχή η οποία βρίσκεται στο μαλακό της υπογάστριο και στην οποία μέχρι πρότινος, είχε πλήρη επίγνωση των δεδομένων που την αφορούν, από την μορφολογία του εδάφους μέχρι το πραγματικό αποτύπωμα της αμυντικής της υποδομής, στο πλαίσιο του ενιαίου Σοβιετικού αμυντικού σχεδιασμού, ΔΕΝ διαθέτει και ΔΕΝ δικαιούται να διαθέτει, ΟΥΤΕ την φιλοδοξία, ΟΥΤΕ πολύ περισσότερο την δυνατότητα να...

επιτεθεί και να απειλήσει σοβαρά με συμβατικές δυνάμεις την Ευρώπη. Τις πραγματικές της δυνατότητες τις έδειξε στην Ουκρανία. Αυτή είναι η Ρωσία και μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει το μπόι της. Τελεία και παύλα…

Το να επικαλείται λοιπόν σήμερα η πολιτική ηγεσία των χαρτογιακάδων της Ευρώπης, παρασυρμένη μεταξύ άλλων ΚΑΙ από τις διαχρονικές νοσηρές εμμονές των μικρομέγαλων πολιτικών φιντανιών του πρώην Ανατολικοευρωπαϊκού μετασοβιετικού μπλοκ, (οι οποίοι σπεύδουν να οικοδομήσουν την όποια αμφιλεγόμενη πολιτική τους σπουδαιότητα αναγορεύοντας εαυτούς σε βασιλικότερους του Βασιλέως), τον καθ’ όλα φανταστικό κίνδυνο της υποτιθέμενης Ρωσικής επίθεσης στην Ευρώπη, προκειμένου να δικαιολογήσουν έτσι πολιτικά την πορεία του απόλυτου Ευρωπαϊκού εκτροχιασμού που εγκαινιάζουν, ΔΕΝ συνιστά μονάχα μια κατάφορα προκλητική αστειότητα...

Συνιστά πρωτίστως μια καθ’ όλα άφρονα και κυρίως μια εξαιρετικά επικίνδυνη μεταστροφή στην κυρίαρχη στρατηγική αντίληψη, η οποία πρόκειται να εγκλωβίσει την Ευρώπη σε μια καταστροφική περιδίνηση μακράς πνοής, χωρίς εφικτό αποτέλεσμα και χωρίς ορατή δυνατότητα διεξόδου.

Η Ευρώπη, εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη λογική των προσχηματικών τυχοδιωκτισμών στην οποία σέρνεται ,ουσιαστικά εκβιαζόμενη, από συγκεκριμένη ομάδα ισχυρών συμφερόντων που επιδρούν καταλυτικά στην διαμόρφωση των πολιτικών της αποφάσεων, επιχειρεί ένα γενικευμένο face lifting στην γεωπολιτική της υπόσταση, χωρίς όμως να μπορεί να εξασφαλίσει και τις απαραίτητες δομικές ανατροπές στην φυσιογνωμία της, προκειμένου να καταστεί ικανή να το παρακολουθήσει.

Από την άποψη αυτή δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η πολυδιαφημισμένη «Λευκή Βίβλος» για την Ευρωπαϊκή άμυνα, είναι ένα εκβιαστικό και επικίνδυνο γονατογράφημα που δομείται στην βάση μιας αλληλουχίας προσχηματικών εμμονών την οποία επικαλείται η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ για να διασφαλίσει υποτίθεται την γεωπολιτική ενηλικίωση της Ευρώπης.

Πρόκειται όμως για μια επιδίωξη ΜΗ ρεαλιστική και καταφανώς αναντίστοιχη με τα επισήμως διακηρυχθέντα και αυτό για τους εξής τρεις συγκεκριμένους λόγους (πέραν του προσχηματικού ντετερμινισμού από τον οποίο εμφορείται:

Πρώτον: Η αποσπασματικότητα από την οποία διέπεται το συγκεκριμένο πολιτικό κείμενο, είναι εμφανής. Η Ευρώπη της ραγδαίας αποβιομηχάνισης, η οποία επιπροσθέτως επιμένει να παραμένει αμετάκλητα καθηλωμένη στο καθεστώς της «πράσινης» παράλυσης και με τις κοινωνίες της ευνουχισμένες υπό την επήρεια των καταστροφικών ιδεολογημάτων με τα οποία βομβαρδίζονται κατευθυνόμενα και ανελλιπώς,  ΔΕΝ μπορεί να υπηρετήσει μεγαλόστομα και φλύαρα αφηγήματα.

Δεύτερον: Οι χρηματοδοτικές εμμονές από τις οποίες εμφορείται, θα αφαιρέσουν κονδύλια από την εξυπηρέτηση κρίσιμων κοινωνικών παροχών και θα οδηγήσουν αναγκαστικά σε περαιτέρω ραγδαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ευρωπαίων πολιτών. Ταυτόχρονα και μόλις παρέλθει η «περίοδος της χαλαρότητας» εξ αιτίας της εφαρμογής στην πράξη της «ρήτρας διαφυγής», οι αδύναμοι κρίκοι της Ευρώπης θα βρεθούν ΚΑΙ αμυντικά απροστάτευτοι έναντι πραγματικών ΚΑΙ ΟΧΙ φαντασιακών κινδύνων, αλλά ΚΑΙ με νέα επίπεδα εξωτερικού δυσβάστακτου χρέους το οποίο θα κληθούν να αποπληρώσουν και πάλι οι αδιέξοδες θυσίες των πολιτών.

Τρίτον: Η στρατηγική απερισκεψία της Ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ η οποία επιμένει να σκέφτεται νηπιακά και να λειτουργεί αυτοκαταστροφικά, προφανώς και θα έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα. Μόνο που αυτά ΔΕΝ θα είναι τα παραμύθια για τα οποία σπεύδουν να πανηγυρίσουν η μανδάμ Κάλας και οι περί αυτήν σφουγκοκωλάριοι. Η Ευρώπη απορρυθμίζεται κοινωνικά, υποθηκεύεται οικονομικά σε ένα περιβάλλον επιδεινούμενης και εν πολλοίς άναρχης αποβιομηχάνισης και στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης και εντελώς αποπροσανατολιστικής δήθεν ενίσχυσης της άμυνάς της, αυτό που καταφέρνει είναι να ανοίγει διάπλατα Κερκόπορτες, παροπλιζόμενη έναντι πραγματικών απειλών που αμφισβητούν τα σύνορά της, υποκλέπτουν την τεχνογνωσία της, υπονομεύουν ανοικτά και απροκάλυπτα την πολιτισμική και κοινωνική της συνοχή και εν τέλει πρωτοστατούν στην δημιουργία και στην ισχυροποίηση περιφερειακών ανταγωνιστικών σχημάτων, που υπονομεύουν την ίδια της την υπόσταση.

Έτσι… Τόσο η «Λευκή Βίβλος» όσο και συλλογική συλλογιστική η οποία οδήγησε στην βεβιασμένη και ανερμάτιστη διαμόρφωσή της, υπηρετούν λογικές που δεν καλούνται να στηρίξουν ουσιαστικά τον σκληρό πυρήνα μιας πραγματικής Άμυνας από την οποία έχει ανάγκη η Ευρώπη. Αυτό που κάνουν, είναι να εγκαινιάζουν ένα νέο επίπεδο πελατειακών σχέσεων που με πρόσχημα την Ευρωπαϊκή Άμυνα, πειθαναγκάζουν τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες να χρηματοδοτήσουν με νέα υποτέλεια αποτιμώμενη σε 650 + 150 δις, την δημιουργία μιας νέας πολιτικοοικονομικής ελίτ, που επιταχύνει την καταστροφή της Ευρώπης.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"