Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2024

Το παίγνιο των Αμερικανών και το δράμα των ομήρων με την μπάλα να βρίσκεται πλέον στα χέρια της Μοσάντ

Οι Αμερικανοί, χρειάζονται οπωσδήποτε μια συμφωνία για την Γάζα. Την χρειάζονται προκειμένου να σπεύσουν την αμέσως επόμενη στιγμή οι Δημοκρατικοί, να την εξαργυρώσουν πολιτικά στο δικό τους προεκλογικό χρηματιστήριο, ως ένα δήθεν κορυφαίο επίτευγμα της Αμερικανικής διπλωματίας που συντελέστηκε υπό την αιγίδα και την πολιτική καθοδήγησή τους…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Οι πάντες όμως γνωρίζουν ότι μια τέτοια συμφωνία, ακόμη και εάν οψέποτε επιτευχθεί, ΔΕΝ θα μπορεί να δώσει την λύση, ΟΥΤΕ στο πρόβλημα των ομήρων, ΟΥΤΕ πολύ περισσότερο στο διαρκές στοίχημα που σχετίζεται με την διασφάλιση μιας βιώσιμης ειρήνευσης στην περιοχή. Και φυσικά, οι πάντες γνωρίζουν, ότι μια τέτοια συμφωνία, θα είναι από την φύση της όμηρος και η ίδια των προσχημάτων. Ως εκ τούτου, θα είναι μια συμφωνία ουσιαστικά και πρακτικά ΜΗ βιώσιμη.

Η Χαμάς επί της ουσίας επιχειρησιακά έχει καταρρεύσει. Τα εναπομείναντα ρετάλια της όμως, τα οποία λειτουργούν εξ ονόματος και για λογαριασμό της, θα συνεχίσουν ΚΑΙ να εκβιάζουν αλλά ΚΑΙ να συντηρούν την αποσταθεροποίηση. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν, διότι έτσι ανατροφοδοτείται με πολιτικό καύσιμο η θεσμική αναβάθμιση της οργάνωσης, την οποία θεσμική αναβάθμιση - ειρήσθω εν παρόδω - της την προσέφερε αφειδώς και φυσικά ανοήτως η δυτική ανοχή, συμπεριφορά και προπαγάνδα.

ΚΥΡΙΩΣ όμως θα συνεχίσουν να το κάνουν, διότι έτσι ροκανίζεται το πολιτικό κεφάλαιο του Ισραήλ έναντι της Διεθνούς κοινότητας, γεγονός στο οποίο συμβάλλει και η απερίσκεπτη πολιτική συμπεριφορά των κοντόφθαλμων της Ισραηλινής πολιτικής αντιπολίτευσης.

Κακά τα ψέματα, αλλά οι όμηροι, είναι το πολυτιμότερο εργαλείο που έχουν αυτήν την στιγμή στα χέρια τους οι τρομοκράτες και ως εκ τούτου...

δεν πρόκειται να το στερηθούν, ΟΥΤΕ για να τιμήσουν την όποια συμφωνία, ΟΥΤΕ βεβαίως για να κάνουν το χατίρι των μεσολαβητών. Ας μη γελιόμαστε

Βεβαίως είναι κατανοητές και απολύτως δικαιολογημένες οι αντιδράσεις και η οργή των συγγενών και των οικογενειών των ομήρων. Ουδείς θα ήθελε να βρίσκεται στην θέση τους, ούτε καν σε έναν ήπιο και εφήμερο εφιάλτη. Στα λαγούμια της Χαμάς βρίσκονται καθηλωμένοι τα αδέρφια, τα παιδιά, οι γονείς και τα εγγόνια τους. Αυτό το συναίσθημα του πόνου, δεν είναι δυνατόν να το περιγράψουν τα λόγια των ανθρώπων. Οφείλουμε όμως να είμαστε ξεκάθαροι. Η σωτηρία των ομήρων, εάν και εφ’ όσον προκύψει (ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ), ΔΕΝ θα είναι αποτέλεσμα μιας συμφωνίας η οποία είναι βέβαιο ότι θα καταρρεύσει αμέσως μετά την υπογραφή της. Οι τρομοκράτες είναι αδίστακτοι αλλά δεν είναι ηλίθιοι για να παραδώσουν την τελευταία ασπίδα προστασίας που διαθέτουν, διότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι έτσι απλώς θα επιταχύνουν το τέλος τους, αφού θα καταστούν και οι ίδιοι, όμηροι, πριν απ’ όλα μιας δικής τους προβοκάτσιας που θα τους τινάξει κυριολεκτικά στον αέρα. Η σωτηρία των ομήρων, εάν υπάρξει και για όσους υπάρξει, θα είναι αποκλειστικά και μόνο αποτέλεσμα στοχευμένων επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων του Ισραηλινού στρατού.

Κυρίως όμως θα είναι αποτέλεσμα ευρηματικών παρεμβάσεων της Μοσάντ, με τις οποίες θα μπορούσε να φέρει τους τρομοκράτες και κυρίως τους προστάτες και τους αβανταδόρους τους, αντιμέτωπους με εξαιρετικά σοβαρά εκβιαστικά τετελεσμένα και αντισταθμίσματα. Και για να γίνουμε σαφέστεροι… Εάν η Μοσάντ βάλει στο χέρι έναν ή δύο κορυφαίους αξιωματούχους του Ιράν, τότε την επόμενη ημέρα το πρωί, όλοι οι όμηροι που έχουν απομείνει ζωντανοί θα είναι στα σπίτια τους. Τόσο απλά…

Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή υπάρχει, προφανώς είναι θεμιτό να υπάρχει, αλλά οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι υπάρχει για να τροφοδοτεί απλώς τις ανθρώπινες αυταπάτες μας. Η Χαμάς δολοφόνησε 1300 ανθρώπους και συνέλαβε τους ομήρους, όταν το πολιτικό και επιχειρησιακό της κεφάλαιο ήταν στο ζενίθ. Δεν πρόκειται να παραδώσει όσους έχουν απομείνει εν ζωή, τώρα που έχει καταρρεύσει. Δεν θα το κάνει για την υστεροφημία της. Είναι τρομοκράτες και είναι αδίστακτοι. ΠΑΙΖΟΥΝ με τον πόνο των οικογενειών. Και αυτήν την στιγμή ΠΑΙΖΟΥΝ με την συνοχή του Ισραήλ και με τα συναισθήματα ολόκληρου του πλανήτη.

Τα εναπομείναντα τμήματα της Χαμάς, ΔΕΝ λογοδοτούν σε κανέναν από αυτούς οι οποίοι μεσολαβούν για την επίτευξη της συμφωνίας. ΔΕΝ εξαρτώνται από αυτούς, ΔΕΝ εκβιάζονται από αυτούς και φυσικά, ΔΕΝ διαθέτει κάποιος από αυτούς την δυνατότητα και τα εργαλεία, για να επιβάλει στους κατσαπλιάδες της Χαμάς, την τήρηση των όποιων συμφωνηθέντων.

Η Χαμάς αυτήν την στιγμή, και με δεδομένη την επιχειρησιακή συντριβή της, μπαινοβγαίνει στο θέατρο της διαπραγμάτευσης, ΟΧΙ γιατί επιδιώκει να τελεσφορήσει η οποιαδήποτε συμφωνία ούτε βεβαίως γιατί είναι διατεθειμένη να την τηρήσει (εάν επιτρέψει να επιτευχθεί) και να απωλέσει έτσι το όποιο περιβάλλον προστασίας, της εξασφαλίζει η ύπαρξη των ομήρων.

Για την Χαμάς, πέραν των λοιπών στοχεύσεων τις οποίες προαναφέραμε, η παραμονή στο τραπέζι και η συντήρηση των ψευδαισθήσεων περί δήθεν διαπραγμάτευσης και ενδεχόμενης συμφωνίας, είναι ένα είδος αντιπερισπασμού στο οποίο προσχωρεί με την προτροπή του Ιράν, το οποίο όπως όλα δείχνουν επιχειρεί να οργανώσει, μακριά από τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας, το ξέσπασμα ενός νέου μετώπου στην Δυτική όχθη, προσβλέποντας στην επιχειρησιακή, ηθική και επικοινωνιακή κατατριβή του Ισραήλ και φυσικά στην εσωτερική του αποσταθεροποίηση, αγοράζοντας παράλληλα πολύτιμο χρόνο ΚΑΙ εν όψει πιθανής προετοιμασίας ενός ευρύτερου Ιρανικού χτυπήματος υπό συνθήκες περισσότερο ευνοϊκές από αυτές που ισχύουν σήμερα για το ίδιο και δυσμενέστερεςα για το Ισραήλ.

Είναι λοιπόν φανερό ότι καμία ψύχραιμη τοποθέτηση δεν επιτρέπει την μονοδιάστατη προσέγγιση ενός εξαιρετικά σύνθετου προβλήματος, διότι αυτό θα έχει κόστος. Και το κόστος για το Ισραήλ, αποτιμάται σε ζητήματα που αφορούν στην ίδια του την ύπαρξη. Και αυτό είναι κάτι το οποίο οφείλει να το σταθμίζει πολύ σοβαρά και καθημερινά, οποιοσδήποτε έχει την ευθύνη να βάλει την υπογραφή του κάτω από αποφάσεις.

Εμείς αρθρογραφούμε διατυπώνοντας απλώς την άποψή μας για τα τεκταινόμενα και έχοντας την πολυτέλεια να διατηρούμε στο ακέραιο την ιδιότητα του κριτή. Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ όμως, διαχειρίζεται πόλεμο. Η ίδια φαίνεται ότι έχει επίγνωση του τι θα μπορούσε να σημαίνει εάν ηττηθεί η χώρα της σε αυτόν τον πόλεμο. Εμείς έχουμε;;; Τροφή για σκέψη…

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου