Δυστυχώς αλλά τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, οι προκλητικές δηλώσεις Τατάρ, οι οποίες έγιναν παρόντος του ΓΓ του ΟΗΕ, συνεχίζουν να εκλαμβάνονται ως ένας επικοινωνιακός μαξιμαλισμός των Τουρκοκυπρίων, που δήθεν αποσκοπεί στο να εκτρέψει την διαπραγματευτική διαδικασία καταφεύγοντας σε φτηνούς τακτικισμούς, προκειμένου να εμποδίσει έτσι τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, στην κατεύθυνση που φαντασιώνονται διαχρονικά οι εκάστοτε «πρόεδροι της όποιας λύσης»…
Και βεβαίως, τόσο
στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών αλλά και
των πολιτικών αναλυτών, επιμένει να
επικεντρώνεται στο «τυράκι» της «κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου
διεθνούς καθεστώτος», το οποίο βεβαίως έχει την σημασία του, αφού
συνιστά κατάφωρη και ολοκληρωτική στρέβλωση της φυσιογνωμίας του Κυπριακού, αλλά
και διότι επιστρατεύεται σταθερά και σκόπιμα, προκειμένου να ευτελίσει και εν
τέλει να τσαλακώσει στην πράξη το ίδιο το κύρος των αποφάσεων του ΣΑ.
Την ίδια στιγμή όμως, οι πάντες επιμένουν να
προσπερνούν αδιάφορα, ΤΟΣΟ τις σαφείς προειδοποιήσεις Τατάρ, ο οποίος αναφερόμενος στις προσπάθειες
αναγνώρισης του παράνομου κατοχικού μορφώματος σπεύδει να δηλώσει με σαφήνεια
ότι «Θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες και θα δείτε τι θα συμβεί στο μέλλον», ΟΣΟ και την απροκάλυπτη απειλή την οποία διατύπωσε σε συνέντευξή του στην
εφημερίδα Telegraph, στην
οποία δήλωσε σαφώς ότι: «Ένα μικρό
λάθος μπορεί να μετατρέψει την Κύπρο σε μια νέα Γάζα» και ότι: «Μια μικρή έξαρση στο διαιρεμένο νησί θα μπορούσε να
πυροδοτήσει μια σύγκρουση παρόμοια με αυτές στη Γάζα και την Ουκρανία».
Και για να είναι βέβαιο ότι κατανοούν άπαντες σε τι ακριβώς αναφέρεται, το φερέφωνο της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο, έσπευσε να καταστήσει σαφές ότι: «Αν πυροβολήσεις έναν Τούρκο στρατιώτη, θα...
Αυτό δηλαδή το οποίο βιώσαμε κατά την διάρκεια αυτού του απαράδεκτου σόου
με θιασάρχη τον ΓΓ του ΟΗΕ, ήταν το
εξής:
Είδαμε την Κυπριακή πολιτική ηγεσία να
ταμπουρώνεται πίσω από την διεκπεραιωτική ατζέντα της Κολομβιανής Μαρία Άνχελα Ολγίν Κουεγιάρ, η οποία
έχει αναλάβει εργολαβικά την υποχρέωση να εξασφαλίσει μια κάποια «επανέναρξη»
των συνομιλιών και Κύριος οίδε που θα βγει και αυτή η Ιστορία…
Είδαμε το σύνολο των εκπροσώπων του Ελληνισμού σε
Ελλάδα και Κύπρο να καμαρώνει για την λαγνεία του στο αφήγημα
της «Διζωνικής – Δικοινοτικής», αποσιωπώντας ωστόσο το γεγονός ότι αυτό το
αφήγημα είναι τουρκικής εμπνεύσεως και κοπής, που υπηρετούσε προτεραιότητες
άλλων εποχών και που σήμερα για την Τουρκία, η οποία εμπνεύστηκε και προώθησε
την φιλοσοφία του, έχει ξεπεραστεί κατά πολύ και εκ των πραγμάτων. Αυτός είναι
και ο λόγος για τον οποίο γυρίζει μπούμερανγκ σε όλους όσους έσπευσαν να
διολισθήσουν στην λαγνεία του, θεωρώντας πως έτσι έχει καταστεί ευκολότερη η
διαχείριση της «όποιας λύσης»…
Είδαμε έναν θρασύτατο Τατάρ, ό οποίος δείχνει να έχει αφομοιώσει πλήρως το Τουρκικό «αυτοκρατορικό αφήγημα» και να απειλεί απροκάλυπτα τους πάντες με καινούρια τετελεσμένα, καταφεύγοντας σε
ένα μείγμα απειλών, προειδοποιήσεων και αμετροεπούς προβολής της Τουρκικής
ισχύος, προκειμένου να εκβιάσει τις λύσεις που του υπαγορεύτηκαν, δείχνοντας στους
πάντες ότι έχει γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων του ΚΑΙ τον ΟΗΕ αλλά ΚΑΙ την Ελληνική όσο ΚΑΙ
την Κυπριακή πολιτική ηγεσία. Και φυσικά…
Είδαμε τον θλιβερό πρωταγωνιστή των επικύψεων τον κ.
Γιώργο Γεραπετρίτη, να
σπεύδει να αντιμετωπίσει το φτύσιμο ως Ανοιξιάτικη ψιχάλα και να δηλώνει επανειλημμένα
ότι: «Θα προσφέρει όποια βοήθεια χρειαστεί, προκειμένου να επιτευχθεί η
πολυπόθητη επανεκκίνηση του διαλόγου». Πρωτοφανείς
και επικίνδυνες γελοιότητες…
Ωστόσο αυτή η εικόνα, δεν συνιστά μια τυχαία, πρόσκαιρη και κυρίως μια αναστρέψιμη καταγραφή συμπεριφορών και στάσεων από
τα εμπλεκόμενα μέρη. Αυτή η εικόνα, είναι
μια δυναμική αποτύπωση μιας πραγματικότητας την οποία οφείλουμε να
κοιτάξουμε κατάματα στις νέες συνθήκες που έχουν ήδη διαμορφωθεί.
Ο Τατάρ, ΔΕΝ μπορεί να συνεχίσει να
αντιμετωπίζεται ως ένα απλό αναλώσιμο φερέφωνο που επιλέγει να καταστήσει δύσκολη την ζωή των διαπραγματευτών,
προσβλέποντας στην προσωπική πολιτική του επιβίωση.
Ο Τατάρ είναι φερέφωνο, το οποίο όμως έχει
ενσωματωθεί πλήρως στο Τουρκικό γεωστρατηγικό αφήγημα, στο οποίο αφήγημα η Κύπρος έχει ένα εξαιρετικά σημαντικό ειδικό στρατηγικό βάρος, που
περιγράφεται με μεγάλη σαφήνεια στο σχετικό βιβλίο του Νταβούτογλου και η Τουρκία δεν είναι διατεθειμένη να το
εγκαταλείψει στις ανόητες προσεγγίσεις απερίσκεπτων διαπραγματευτών.
Η Τουρκία είναι το δυναμικά ανερχόμενο
περιφερειακό imperium, το
οποίο έχει πατήσει πόδι στα Βαλκάνια, στην Αφρική, στην Ασία, στην Μ. Ανατολή και διεκδικεί αριστοτεχνικά την συνολική αναβάθμιση
της θέσης της στο Διεθνές σύστημα και στην νέα Αρχιτεκτονική της Ισχύος.
Η Τουρκία λοιπόν προειδοποιεί γι’ αυτά τα οποία επιδιώκει
να κάνει προκειμένου να ξεμπερδέψει με την Κύπρο οριστικά. Προειδοποιεί και ΔΕΝ διαπραγματεύεται με φλύαρους και απερίσκεπτους
φαφλατάδες που έκαναν σημαία την
«σύνεση» και τον «εξευμενισμό».
Η Ελλάδα από την άλλη μεριά, συνεχίζει να
παραμυθιάζει τους πολίτες της και τον Ελληνισμό στο σύνολό του, με υπερφίαλες ανοησίες περί «νησίδας
σταθερότητας» και «δυνατότητας συνετών προσεγγίσεων στις διμερείς και
περιφερειακές προκλήσεις».
Η Ελλάδα συνεχίζει να θυσιάζει το γεωπολιτικό της
κεφάλαιο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι φιλοδοξίες και η
μικρότητα των πολιτικών φέουδων που νέμονται τα προνόμια της πολιτικής
εξουσίας και συντηρούν έναν πολυδαίδαλο μιντιακό
και ακαδημαϊκό μηχανισμό, που επιστρατεύεται για να ευνουχίζει σταθερά γενιές και συνειδήσεις, στην λογική της ηττοπάθειας
και του παρασιτικού ραγιαδισμού. Και φυσικά…
Η Ελλάδα συνεχίζει να αρνείται να σηκώσει το γάντι, προκειμένου
να δώσει επιτέλους πληρωμένες απαντήσεις
στις απροκάλυπτες και επαναλαμβανόμενες τουρκικές απειλές.
Αρνείται να
προειδοποιήσει εχθρούς και φίλους, πώς εάν
και εφ’ όσον έρθει η στιγμή να μετατραπεί η Κύπρος σε μια καινούρια Γάζα, τότε οι μεταφερόμενοι Ισλαμιστές που
λερώνουν από το 1974 τα εδάφη της, θα
έχουν την τύχη των φονιάδων της Χαμάς, γι’ αυτό και καλά θα κάνει η Τουρκία,
αντί να ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη, να τους πάρει και να τους στείλει
αδιάβαστους από εκεί που ήρθαν και να εύχεται να μην έρθει η ώρα που θα γίνει η
Κύπρος μια νέα Γάζα, διότι εάν προκύψει
η ανάγκη για μια τέτοια εξέλιξη, η Ελλάδα θα επιδείξει μεγαλύτερη
αποφασιστικότητα από αυτήν που επιδεικνύει σήμερα το Ισραήλ απέναντι στις Ισλαμικές
συμμορίες…
Στην Ελλάδα δυστυχώς, αυτό
που κυριαρχεί είναι οι πολιτικές μετριότητες, εντεταλμένες να
διαχειρίζονται υποταγή, συμβιβασμό, μιζέρια, αναποφασιστικότητα και φοβικά
σύνδρομα, ενώ αυτό που περιθωριοποιείται
και εξωβελίζεται συστηματικά, είναι
οι πολίτες που συνειδητοποιούν την κρισιμότητα του ρόλου της και το αυξημένο
ειδικό της βάρος που παρά το μικρό της μέγεθος, είναι το κρισιμότερο ίσως κλειδί για την διαχείριση της πλανητικής
ισορροπίας.
Η Κύπρος λοιπόν ΔΕΝ κείται μακράν. Μακράν την τοποθετούν μικρόψυχες και
παραδομένες στον ραγιαδισμό πολιτικές ηγεσίες, που εκχωρούν την ακεραιότητα της
Κύπρου και την αξιοπρέπεια της Ελλάδας, για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους
φιλοδοξιών.
Οι προειδοποιήσεις Τατάρ και η
απόφαση της Τουρκίας να «αναστείλει» όπως δηλώνει τις προβλέψεις της Συνθήκης
CFE και τους περιορισμούς που ορίζει αναφορικά με το είδος, την ποσότητα και
την διάταξη κρίσιμων οπλικών συστημάτων,
θα πρέπει να σημάνει επιτέλους καμπανάκι αφύπνισης γι’ αυτόν τον λαό άγεται και
φέρεται σε έναν θλιβερό πολιτικό περίγυρο που ορίζεται από Κασσελάκηδες,
Μπακογιανναίους, Τσίπρες, Αχτσιογλοειδή και λοιπά σαπρόφυτα του πολιτικού καιροσκοπισμού
που παρελαύνουν και λυμαίνονται την πολιτική ζωή του τόπου.
Οι
προειδοποιήσεις είναι ξεκάθαρες… Η παράβλεψη ισοδυναμεί με εθνική αυτοκτονία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου