Οι απαντήσεις για όλα όσα διαδραματίζονται αυτήν την στιγμή
στην Μ. Ανατολή με επίκεντρο το θέατρο των επιχειρήσεων της Συρίας, δεν είναι
εύκολες. Ο κίνδυνος της διάψευσης
καιροφυλακτεί. Και αυτός ο κίνδυνος, δεν
αφορά μονάχα στις ποικίλες ερμηνευτικές προσεγγίσεις που υιοθετούνται από
τους αναλυτές, αναφορικά με την ταυτότητα, τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς των
πρωταγωνιστών, τόσο των εμφανών όσο και εκείνων που κινούν τα νήματα από το
παρασκήνιο, αλλά επεκτείνεται ΚΑΙ στο
«δια ταύτα» που αφορά στην φυσιογνωμία της επόμενης μέρας.
Αυτό σημαίνει, ότι η (διόλου) «αιφνίδια» γι’ αυτό και καλά σχεδιασμένη τζιχαντιστική αντεπίθεση που απειλεί να διαχυθεί και να τροποποιήσει δραματικά το status της ευρύτερης περιοχής, δεν εξαντλείται στο «φαίνεσθαι» και δεν περιορίζεται στην ζώνη των συγκρούσεων έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται την συγκεκριμένη στιγμή. Πρόκειται για μια εξέλιξη η οποία τροφοδοτείται και πάνω απ’ όλα συντηρεί κρυφές ατζέντες, αλληλοεπικαλυπτόμενα συμφέροντα και επιδιώξεις, πολύπλοκες τακτικές, εναλλασσόμενους ενίοτε δε και αντιφατικούς προσεταιρισμούς, σύνθετα παιγνίδια ισορροπιών, ενώ...
