Ρητορεία εναντίον αλήθειας - Αν κάποιος ερχόταν χθες στην Ελλάδα από
πολύ μακριά χωρίς να ξέρει, χωρίς να έχει ακούσει, χωρίς να έχει δει και
να έχει βιώσει την πραγματικότητα, μπορεί και να νόμιζε ότι περίπου
έφτασε στη χώρα της ελπίδας...
του Γ. ΜΑΛΟΥΧΟΥ
Γιατί ήταν πραγματικά έργο υψηλής ρητορικής τέχνης ο τρόπος που μίλησε ο πρωθυπουργός για τη συμφωνία με την τρόικα. Ξεπέρασε όλα τα δύσκολα, άφησε μόνο ελάχιστα για να μην «ξεφύγει», και μετέδωσε μία εικόνα που ελάχιστα ανταποκρίνεται σε αυτό που ζει ο τόπος. Ηταν πραγματικά μια ρητορική αξιοθαύμαστη, τόσο η ίδια όσο και το ύφος που τη συνόδευε. Πιό συγκεκριμένα...
Η ανεργία δεν υπήρχε πουθενά στο κάδρο. Η ύφεση επίσης. Η δραματική συρρίκνωση του ΑΕΠ το ίδιο. Οι επιπτώσεις του κουρέματος στα ταμεία, εξίσου. Η καταβαράθρωση του εισοδήματος απούσα. Η δραματική απόκλιση της εφαρμοζόμενης πολιτικής από τις προεκλογικές εξαγγελίες, δεν είχε αφήσει ίχνος. Η «αληθινή πραγματικότητα» απλώς δεν ήταν εκεί.
Στη θέση της, μία ελπίδα σταχυολογημένη από δεδομένα που μπορεί να αντέχουν στο μονόλογο, αλλά θα ήταν αδύνατο να σταθούν στο διάλογο. Θα ήταν πολύ καλύτερα αν ο κ. Σαμαράς είχε ζωγραφίσει την εικόνα με πιο πραγματικούς όρους. Θα είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία και τα όσα πιστεύει, ή λέει ότι βλέπει σαν βελτιώσεις.
Την ίδια ώρα, η απάντηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατέληγε σε λογοπαίγνια: είναι μια παλιά συνήθεια των κομμάτων να δίνουν την εντύπωση ότι διαγωνίζονται σε εξυπνάδες, συνήθεια που θα έπρεπε να είχε εκλείψει, γιατί δεν είναι συμβατή με την πραγματικότητα που ζούμε. Και πάλι αυτά τα περί εξαφάνισης των μνημονίων, που όλοι γνωρίζουμε ότι φυσικά και δεν θα εξαφανιστούν…
Τελικά, οι δύο κύριοι σχηματισμοί, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, είπαν απλώς ο καθένας το δικό του και τα επιτελεία τους μπορούν να χαίρονται: είναι βέβαιο ότι και τα δύο αισθάνονται ότι «ρούμπωσαν» το ένα το άλλο…
Η παρουσίαση της συμφωνίας που επετεύχθη χθες με την τρόικα έδειξε ότι όσα κι αν περάσουμε δεν θα απαλλαγούμε τελικά από τις κακές πολιτικές μας συνήθειες. Μία από αυτές τις συνήθειες, ίσως η χειρότερη καθώς αποτελεί τη μήτρα πολλών άλλων, έκανε έτσι και πάλι χθες τη θλιβερή εμφάνισή της μέσα από την εκπομπή ενός πολιτικού λόγου που αλλοιώνει την πραγματικότητα περίπου στα όριά της.
Και, επιπλέον, μέσα σε όλα αυτά, μια θλιβερή λεκτική αυταρέσκεια. Στην ουσία, οι πάντες συνεχάρησαν τον εαυτό τους. Και που είναι η αλήθεια μέσα σε όλα αυτά; Αυτή, δυστυχώς, καραδοκεί αποκρυμμένη…
ΤΟ ΒΗΜΑ
του Γ. ΜΑΛΟΥΧΟΥ
Γιατί ήταν πραγματικά έργο υψηλής ρητορικής τέχνης ο τρόπος που μίλησε ο πρωθυπουργός για τη συμφωνία με την τρόικα. Ξεπέρασε όλα τα δύσκολα, άφησε μόνο ελάχιστα για να μην «ξεφύγει», και μετέδωσε μία εικόνα που ελάχιστα ανταποκρίνεται σε αυτό που ζει ο τόπος. Ηταν πραγματικά μια ρητορική αξιοθαύμαστη, τόσο η ίδια όσο και το ύφος που τη συνόδευε. Πιό συγκεκριμένα...
Η ανεργία δεν υπήρχε πουθενά στο κάδρο. Η ύφεση επίσης. Η δραματική συρρίκνωση του ΑΕΠ το ίδιο. Οι επιπτώσεις του κουρέματος στα ταμεία, εξίσου. Η καταβαράθρωση του εισοδήματος απούσα. Η δραματική απόκλιση της εφαρμοζόμενης πολιτικής από τις προεκλογικές εξαγγελίες, δεν είχε αφήσει ίχνος. Η «αληθινή πραγματικότητα» απλώς δεν ήταν εκεί.
Στη θέση της, μία ελπίδα σταχυολογημένη από δεδομένα που μπορεί να αντέχουν στο μονόλογο, αλλά θα ήταν αδύνατο να σταθούν στο διάλογο. Θα ήταν πολύ καλύτερα αν ο κ. Σαμαράς είχε ζωγραφίσει την εικόνα με πιο πραγματικούς όρους. Θα είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία και τα όσα πιστεύει, ή λέει ότι βλέπει σαν βελτιώσεις.
Την ίδια ώρα, η απάντηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατέληγε σε λογοπαίγνια: είναι μια παλιά συνήθεια των κομμάτων να δίνουν την εντύπωση ότι διαγωνίζονται σε εξυπνάδες, συνήθεια που θα έπρεπε να είχε εκλείψει, γιατί δεν είναι συμβατή με την πραγματικότητα που ζούμε. Και πάλι αυτά τα περί εξαφάνισης των μνημονίων, που όλοι γνωρίζουμε ότι φυσικά και δεν θα εξαφανιστούν…
Τελικά, οι δύο κύριοι σχηματισμοί, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, είπαν απλώς ο καθένας το δικό του και τα επιτελεία τους μπορούν να χαίρονται: είναι βέβαιο ότι και τα δύο αισθάνονται ότι «ρούμπωσαν» το ένα το άλλο…
Η παρουσίαση της συμφωνίας που επετεύχθη χθες με την τρόικα έδειξε ότι όσα κι αν περάσουμε δεν θα απαλλαγούμε τελικά από τις κακές πολιτικές μας συνήθειες. Μία από αυτές τις συνήθειες, ίσως η χειρότερη καθώς αποτελεί τη μήτρα πολλών άλλων, έκανε έτσι και πάλι χθες τη θλιβερή εμφάνισή της μέσα από την εκπομπή ενός πολιτικού λόγου που αλλοιώνει την πραγματικότητα περίπου στα όριά της.
Και, επιπλέον, μέσα σε όλα αυτά, μια θλιβερή λεκτική αυταρέσκεια. Στην ουσία, οι πάντες συνεχάρησαν τον εαυτό τους. Και που είναι η αλήθεια μέσα σε όλα αυτά; Αυτή, δυστυχώς, καραδοκεί αποκρυμμένη…
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου