Η επιθετική συνιστώσα του Ολοκληρωμένου Αμυντικού Αρχιπελαγικού Δόγματος

Ας είμαστε ξεκάθαροι. Η Τουρκία ΔΕΝ προκαλεί απλώς την Ελλάδα. Και η προσπάθεια όλων αυτών που επιμένουν να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα προκειμένου να εξασφαλίσουν επικοινωνιακά άλλοθι στις αδιέξοδες έως και καταστροφικές επιλογές της Ελληνικής Εξωτερικής πολιτικής τις οποίες πρόχειρα και απερίσκεπτα υιοθετεί η κυβέρνηση, επιδεινώνοντας με πραγματικούς όρους την διεθνή θέση της χώρας, συνιστούν στάση συνενοχής στην επιεικέστερη των περιπτώσεων…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της με βάση έναν πολύ συγκεκριμένο, ολιστικό σχεδιασμό κι αυτό παράγει σαφή αποτελέσματα τα οποία όμως επείγει να ανατραπούν πριν δημιουργήσουν μια νέα γενιά επικίνδυνων τετελεσμένων. Η κλιμάκωση αυτής της επιθετικότητας συντελείται σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία ενισχύει δραματικά το ειδικό περιφερειακό της βάρος έναντι πάντων. Είναι φανερό ότι δεν μιλάμε πλέον για κλιμάκωση μιας αδόκιμης και απαράδεκτης ρητορικής. Μιλάμε για την ουσιαστική αναβάθμιση ενός ξέφρενου γεωπολιτικού τυχοδιωκτισμού ο οποίος μετουσιώνεται σε έναν σταθερά αναθεωρητικό βηματισμό που θα πρέπει να θεωρείται ΜΗ αναστρέψιμος. Πολύ δε περισσότερο που η Τουρκική πολιτική ηγεσία δεν διστάζει πλέον να ομολογήσει ανοικτά ότι η ευρεία τυχοδιωκτική της ατζέντα, υποστηρίζεται πλήρως κι από την απαραίτητη επιχειρησιακή επιμελητεία. Κι αυτό με απλά λόγια σημαίνει προετοιμασία για πόλεμο.

Η περίοδος που η πατρίδα μας είχε την πολυτέλεια να ενεργοποιήσει ένα «αφήγημα ανατροπής» της Τουρκικής διπλωματικοπολιτικής αθλιότητας, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το πολιτικό προσωπικό στο σύνολό του, αρνήθηκε να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που του δόθηκαν, αρκέστηκε σε φλύαρες νουθεσίες που δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν πουθενά και τελικά εξαργύρωσε το όποιο Εθνικό απόθεμα αξιοπιστίας και το εξαργύρωσε επιδιδόμενο σε άθλιες, απαράδεκτες και ανεπίτρεπτες εξευμενιστικές ανοησίες.

Το «ΑΦΗΓΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ» πλέον δεν αρκεί. Η Τουρκική επιθετικότητα έχει αλλάξει πίστα και αυτό που επιδιώκει μέσα από αυτήν την μεταστροφή, είναι να αποδεχτούν οι πάντες ότι η οποιαδήποτε λύση προσωρινής ειρήνευσης (ή εάν θέλετε συντήρησης του καθεστώτος «ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ») μπορεί να διασφαλιστεί μόνον εάν η Ελλάδα αποδεχτεί να απωλέσει κυριαρχικά δικαιώματα και να ευνουχίσει δραματικά την...

Εθνικό Αφήγημα Νίκης και νέο Εθνικό Αμυντικό Δόγμα στο περιβάλλον μιας σύγκρουσης πολυπαραμετρικής

Επειδή γράφονται σημεία και τέρατα από μια σειρά παραδοσιακούς συστημικούς «αναλυτές» τα οποία επιστρατεύονται για να στηρίξουν το σαθρό αφήγημα μιας αμφιλεγόμενης παντοδυναμίας, θα ήταν χρήσιμο να αποσαφηνίσουμε τα εξής:...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Πρώτον: Προφανώς οι Αμερικανοί κατάφεραν να βάλουν στο χέρι τους Ευρωπαίους με εργαλείο την εκβιαστική πολιτική των αντιρωσικών κυρώσεων. Πρόκειται για μια εξέλιξη απόλυτα ερμηνεύσιμη και εν πολλοίς αναμενόμενη, η οποία επιβεβαιώνει πως οι ΗΠΑ διατηρούν το συγκριτικό πλεονέκτημα στην στρατηγική διαχείριση έναντι της γεωπολιτικά ανώριμης και νηπιακά συμπεριφερόμενης Ευρώπης των χαρτογιακάδων, που παραδόθηκε σούμπητη στην περιδίνηση αδιέξοδων και αυτοκτονικών πολιτικών. Αυτό όμως είναι η μια όψη του νομίσματος…

Δεύτερον: Η διάχυση των συνεπειών που αναμένεται να σαρώσουν τις Ευρωπαϊκές κοινωνίες, σύντομα θα προσλάβει ανεξέλεγκτη δυναμική και το τίμημα θα είναι ιδιαίτερα βαρύ ΚΑΙ για την Αμερικανική Οικονομία και Κοινωνία. Και αυτή βεβαίως είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος, την οποία ουδείς δικαιούται να υποτιμήσει.

Τρίτον: Η αδυναμία ελέγχου αυτής της ανατροφοδοτούμενης λαίλαπας, είναι συστημική και επιβεβαιώνει ότι το πολυδιαφημισμένο μοντέλο του σύγχρονου Δυτικού κόσμου, δεν είναι κυρίως ένα σύνολο από επιτεύγματα και από ανυπέρβλητες δυνατότητες που θα πρέπει να αποθεώνονται σε κάθε ευκαιρία. Είναι πρωτίστως ένα νοσηρά ανταγωνιστικό και αυτοκαταστροφικό περιβάλλον, το οποίο την κρίσιμη στιγμή επιβεβαιώνει με τρόπο εκρηκτικό πως τα πραγματικά του όρια είναι αυστηρά πεπερασμένα και τα εσωτερικά του αδιέξοδα είναι...

Βάστα Τούρκο να γιομίσω...

Γίνεται πλέον αντιληπτό αυτό για το οποίο επιμέναμε από την πρώτη στιγμή, σε πείσμα όλων εκείνων που θεωρούν ότι το αισιόδοξο αφήγημα μπορεί να στήνεται αυθαίρετα και κυρίως ανέξοδα στο μυαλό των ανθρώπων, ανεξάρτητα από τους χειρισμούς και τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας, η οποία σε κάθε περίπτωση εντέλλεται να το υπηρετεί με συνέπεια και αποφασιστικότητα. Τι μας έλεγαν λοιπόν οι παπαγάλοι της πολιτικής και οι καιροσκόποι της υποτιθέμενα «νηφάλιας και συνετής» στρατηγικής σκέψης…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Μας έλεγαν – και επέμεναν ως προς αυτό – ότι ο πρωθυπουργός της χώρας, είχε την μοναδική ευκαιρία κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον, να θέσει ενώπιον της Αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας και των Αμερικανών νομοθετών, όλο το φάσμα των προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζει η χώρα μας εξ αιτίας των ανορθόδοξων και επιθετικών πρακτικών του «κακού γείτονα», προκειμένου να αποσπάσει έτσι την συμπάθεια, την εύνοια, την κατανόηση και την αμέριστη υποστήριξή τους. Και όταν το έκανε, έστω και με κουτσουρεμένο και ημιτελή τρόπο, αφού κρίσιμα προβλήματα ζωτικής σημασίας έμειναν έξω από την πρωθυπουργική αφηγηματική ατζέντα, όλοι αυτοί οι κύριοι πανηγύρισαν ξέφρενα, μιλώντας για απροσδόκητη "επιτυχία" του πρωθυπουργικού ταξιδιού. Ποια είναι όμως η αλήθεια…

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ευκαιρία μπορεί να ήταν όντως «μοναδική» για να αφηγηθούμε προβλήματα και να αποσπάσουμε χειροκρότημα "παίζοντας" με τις εντυπώσεις, αλλά ο συγκεκριμένος χειρισμός, ΔΕΝ ήταν αυτό που χρειαζόταν αυτήν την στιγμή η πατρίδα μας, πράγμα που ψευδώς ισχυρίστηκαν οι θιασώτες του εξευμενισμού και του παρασιτικού προστατευτισμού, οι οποίοι κατέφυγαν σε αυτό το ευφυολόγημα προκειμένου να... 

Υπολογίσιμο μέρος του αθροίσματος ή κρατούμενο στην μπακαλίστικη πρωθυπουργική αριθμητική;

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι… Δεν μας ευχαριστεί καθόλου που αναγκαζόμαστε να διακωμωδήσουμε την αδιέξοδη και εξευτελιστική φλυαρία του Έλληνα πρωθυπουργού, η οποία επιστρατεύεται για να πιστοποιήσει τον εμμονικό και αυτοκαταστροφικό Ατλαντισμό του…

Προειδοποιήσαμε άλλωστε από την πρώτη στιγμή για τον εφήμερο και πυροτεχνηματικό χαρακτήρα των συμβολισμών και για το ότι ουδείς μπορεί να επενδύσει με σοβαρότητα στην λαγνεία τους, διότι όταν θα σβήσει και το τελευταίο πυροτέχνημα, η πραγματικότητα θα είναι ακόμη πιο αμείλικτη και ακόμη πιο οδυνηρή σε σχέση με το παρελθόν.

Κατά την άποψή μας το τελευταίο πυροτέχνημα έσβησε χθες στην Αλεξανδρούπολη και η σιωπή των Αμερικανών απέναντι στην Τουρκική προκλητικότητα πάνω από μια Ελληνική πόλη την οποία υποτίθεται ότι έχουν θέσει υπό την προστασία τους (τρομάρα μας)  φρόντισε να θυμίσει στους πάντες πως τα χειροκροτήματα στην Ουάσιγκτον, ήταν μέρος της Αμερικανιάς και όχι συστατικό στοιχείο της σοβαρής συμμαχικής σχέσης που έχει ανάγκη η χώρα.

Οι εξελίξεις αυτό που επιβεβαιώνουν καθημερινά, είναι πως η πατρίδα μας δεν μπορεί να συνεχίσει να αναζητά περιβάλλον προστασίας, πλειοδοτώντας σε...

Ο πρωθυπουργός σ ένα ταξίδι χωρίς ταυτότητα και η ευρηματική εκβιαστική τρίπλα της Τουρκίας

Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, είναι από μόνη της ένα σημαντικό γεγονός, αφού σε κάθε περίπτωση - και κάθε ξεχωριστή φορά - επισφραγίζει αποφάσεις κρίσιμες τόσο για την χώρα μας, όσο και για την ευρύτερη γεωπολιτική μας γειτονιά…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Προφανώς υπάρχει ξεχωριστή βαρύτητα ΚΑΙ στο επίπεδο των συμβολισμών, πρωτίστως για τις ΗΠΑ που έχουν στοχεύσεις ευρύτερες και δευτερευόντως βέβαια και για το Ελληνικό πολιτικό προσωπικό το οποίο κατά κανόνα σπεύδει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά και δι’ ίδιον όφελος το «φωτογραφικό αποτύπωμα» του γεγονότος. 

Θεωρούμε λοιπόν πως δεν έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα το να παραμείνει η δημόσια συζήτηση καθηλωμένη στα αυτονόητα και στα ταρατατζούμ, για τους συμβολισμούς και τα events, αν και ως κοινωνία έχουμε την απολύτως δικαιολογημένη ανάγκη να αισθανθούμε ότι η όποια πολιτική αποταμίευση του Έλληνα πρωθυπουργού, μεταφράζεται αυτόματα και σε γεωστρατηγική ισχυροποίηση της χώρας. Οφείλουμε όμως παράλληλα με αυτό να έχουμε και επίγνωση πως ο ίδιος ο πυροτεχνηματικός χαρακτήρας των συμβολισμών, δεν επιτρέπει μακροχρόνιες "επενδύσεις" στην λαγνεία τους από κανέναν.

Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένουμε να λέμε από την πρώτη στιγμή, ότι η πολιτική αποτίμηση του αποτελέσματος της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο, θα πρέπει να γίνεται με νηφαλιότητα, με την επιβεβλημένη γεωπολιτική αυστηρότητα και κυρίως με βάση το εύρος της συμβολής την οποία μπορεί να...

Βιομηχανικό συγκρότημα «AZOVSTAL»στην Μαριούπολη - Ιστορία - Επιτεύγματα

Σε καθημερινή βάση, οι πολεμικές ανταποκρίσεις από τη Μαριούπολη έχουν στο επίκεντρο το Αζόφσταλ (Azovstal), όπου κατέφυγαν οι εναπομείναντες στην πόλη στρατιώτες του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ, όπως και ορισμένοι άμαχοι. Τι είναι όμως το Αζόφσταλ, που ακούμε τόσο συχνά τον τελευταίο καιρό; Ποια είναι η ιστορία του;;;

Το Αζόφσταλ είναι ένα από τα μεγαλύτερα χαλυβουργεία της Ουκρανίας, με ιστορία 90 και πλέον χρόνων.  Αποτέλεσε μια από τις πιο πρωτοπόρες χαλυβουργίες της εποχής.

Ιδρύθηκε μέσα σε πανηγυρικό κλίμα το 1930 με απόφαση του Ανώτατου Σοβιέτ της Εθνικής Οικονομίας της ΕΣΣΔ και ξεκίνησε την παραγωγή σιδήρου το 1933. Τον Γενάρη του 1935 ξεκίνησε την παραγωγή χάλυβα, βάζοντας σε λειτουργία τον πρώτο ανακλινόμενο κλίβανο ανοιχτής εστίας 250 τόνων στη Σοβιετική Ενωση.

Οταν ολοκληρώθηκε ήταν από τα πιο σύγχρονα εργοστάσια στη Σοβιετική Ενωση. Παράλληλα με τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, χτίστηκαν σχεδόν 12.000 σπίτια, σχολεία, κινηματογράφοι, ένα νοσοκομείο με μαιευτική κλινική και δύο πάρκα για τους εργάτες του εργοστασίου και για τις οικογένειές τους.

Αλλεπάλληλες πρωτιές στην παραγωγή

Στις 5 Απρίλη του 1939, η πρώτη παρτίδα πυροσυσσωματώματος σιδηρομεταλλεύματος (hotsinter) έφτασε στο λιμάνι του Αζόφσταλ με το ατμόπλοιο «Sudkom», η πρώτη φορά στον κόσμο που μεταφέρονταν με πλοία πυροσυσσωμάτωμα. Ορισμένες ακόμα πρωτιές που κατέγραψε το βιομηχανικό συγκρότημα ήταν οι εξής:... 

Τριπλό αυτοκτονικό πλήγμα - Η Ευρώπη σε καθεστώς πολλαπλής γεωπολιτικής ομηρίας

Η Ευρώπη έχει εισέλθει αμετάκλητα στην περιδίνηση των συνεπειών μιας σφοδρής συστημικής σύγκρουσης που κλιμακώθηκε ραγδαία με καταλύτη το Ρωσοουκρανικό και μαίνεται ανεξέλεγκτη συμπαρασύροντας ολόκληρη την Ευρασία στα αχαρτογράφητα νερά μιας ευρύτατης και κυρίως μιας πολυδιάστατης αναθεωρητικής ατζέντας…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ο αδόκιμος τρόπος με τον οποίον ουσιαστικά επεβλήθη η βίαια ενσωμάτωση των Ευρωπαϊκών χωρών στην χορογραφία αυτής της σύγκρουσης, ακύρωσε πλήρως το έτσι κι αλλιώς αναιμικό γεωπολιτικό κεφάλαιο της οικονομικοπολιτικής τους ενοποίησης και αντικαθιστά ταχύτατα το επίπλαστο συγκριτικό πλεονέκτημα της Οικονομικής τους ευμάρειας, με ένα καθεστώς παραλυτικής ομηρίας το οποίο αποδομεί σταδιακά μια σειρά από κρίσιμες παραμέτρους που συνέθεσαν την φυσιογνωμία της μεταπολεμικής Ευρωπαϊκής ισχύος.

Σε αυτό το Ευρωπαϊκό περιβάλλον, που ορίζεται πλέον ως χώρος συνύπαρξης πολλαπλών, σύνθετων, στρατηγικών αλλά και υβριδικών απειλών, η ανισομέρεια διευρύνεται, οι υποβόσκοντες ανταγωνισμοί αναμένεται να προσλάβουν συγκρουσιακό χαρακτήρα και οι πανηγυρισμοί των πρώτων ημερών για την υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή αποφασιστικότητα προκειμένου να σφυρηλατηθεί μια ενιαία στάση απέναντι στο «τέρας του Βορρά», παραχωρούν σταδιακά την θέση τους σε ένα ιδιότυπο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», που εμφανίζεται πλέον αμείλικτο, όσο απομυθοποιείται η ευκολία με την οποία χτίστηκαν οι προσδοκίες για την υποτιθέμενη αποτελεσματικότητα του συντονισμένου Δυτικού «αντιπολεμικού» εκβιασμού. 

Κατά τα λοιπά... Μετά από 80 ημέρες πολέμου, ένας πρώτος απολογισμός αν μη τι άλλο επιβεβαιώνει ότι:

Πρώτον: Η Ουκρανία καταστράφηκε μεν, αλλά στρατιωτικά δεν της επέτρεψαν να καταρρεύσει, ενώ το κεφάλαιο του εδαφικού της διαμελισμού δεν θα ανοίξει και τυπικά, όσο μπορεί ακόμη, με...

Μόνον έτσι η γεωπολιτική μπίζνα μπορεί να είναι win – win. Διαφορετικά απλώς ψάχνετε για κορόιδα

Στις 10 Μαΐου προγραμματίζεται να συζητηθεί στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, το κείμενο της νέας Συμφωνίας για τις Αμερικανικές βάσεις στην χώρα μας (MDCA), ενώ δυο μέρες μετά, στις 12 Μαΐου δηλαδή, η συγκεκριμένη συμφωνία μπαίνει για συζήτηση στην ολομέλεια της Ελληνικής Βουλής.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Εν τω μεταξύ… Οι εξελίξεις στην Ουκρανία… Ο δυναμισμός με τον οποίο ενεπλάκησαν οι Αμερικανονατοϊκοί ΚΑΙ στην περαιτέρω κλιμάκωση των συγκρούσεων… Η επαπειλούμενη γενίκευση του πολέμου με την πυρηνική απειλή να καταλαμβάνει εξέχουσα θέση στην ρητορική των εμπλεκομένων. Και φυσικά… Η εξευτελιστική εργαλειοποίηση των προθύμων - με προεξάρχουσα την πολιτική τάξη της χώρας μας - στην προβολή ισχύος την οποία σταδιακά ξεδιπλώνουν οι Αμερικανοί στον χώρο της Βαλκανικής αλλά και ευρύτερα στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, είναι μερικές μόνο από τις αιτίες που επαναφέρουν με κατεπείγοντα τρόπο στον δημόσιο διάλογο το ζήτημα των Αμερικανικών βάσεων και γενικότερα της συμμετοχής της πατρίδας μας στις Νατοϊκές δομές.

Η γενική εκτίμηση, είναι ότι αυτή η συμμετοχή και φυσικά η αυξημένη Αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο Ελληνικό έδαφος, είναι παράγοντες που επιβαρύνουν το ειδικό βάρος των κινδύνων απέναντι στους οποίους εκτίθεται καθημερινά η πατρίδα μας, σε μια εποχή ξέφρενου και ανεξέλεγκτου μιλιταριστικού παροξυσμού. Την ίδια στιγμή, είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι αυτός ο εξαιρετικά επιβαρυντικός συνδυασμός, ΔΕΝ αντισταθμίζεται ούτε καν από τις αυτονόητες εγγυήσεις ασφαλείας έναντι των...

Γεωπολιτική αντεπίθεση με τα Ιστορικά Δίκαια του Ελληνισμού από τον Εύξεινο Πόντο έως την ΝΑ Μεσόγειο

Η Τουρκική επιθετικότητα καταγράφει ραγδαία κλιμάκωση και όλα δείχνουν ότι η πατρίδα μας υφίσταται ήδη τον εκβιασμό των ισχυρών της «συμμάχων», προκειμένου να ολοκληρώσει το μετέωρο βήμα της ασαφούς έως ανύπαρκτης Εθνικής της στρατηγικής, προβαίνοντας σε απαράδεκτες Εθνικές υπαναχωρήσεις…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η αυξημένη διπλωματικοπολιτική κινητικότητα που περισφίγγει την χώρα, η κλιμάκωση της πολεμικής ρητορικής στην οποία καταφεύγουν όλο και πιο συστηματικά οι Τούρκοι επιτελείς, τα αμφιβόλου αξίας αντισταθμίσματα τα οποία προκαταβάλλονται προκειμένου να ικανοποιήσουν επικοινωνιακές ανάγκες του πολιτικού της προσωπικού (βλέπε πολιτική αναβαθμίσεων που υιοθετούν οι γνωστοί «οίκοι») και το σταδιακό ροκάνισμα της επίπλαστης δυναμικής των περιφερειακών συνευρεύσεων, για το οποίο εμείς τουλάχιστον είχαμε προειδοποιήσει έγκαιρα πως δεν ήταν γραφτό να μακροημερεύσει από την στιγμή που το στρατηγικό τους βάθος ήταν μηδενικό, αποκαλύπτουν ότι την ώρα που η πολιτική τάξη της χώρας μας συνεχίζει να φλυαρεί για την «προσήλωσή» της στο Διεθνές Δίκαιο, τα ισχυρά πολιτικά κέντρα της Δυτικής Συμμαχίας, στις επιλογές των οποίων έχει δηλώσει τυφλή και αδιαπραγμάτευτη υποταγή, προετοιμάζονται να «αγοράσουν» περιφερειακή σταθερότητα και ελεγχόμενη ενεργειακή ασφάλεια, προσφέροντας…

• Στην μεν αναθεωρητική Τουρκία, το πολυπόθητο καθεστώς της μειωμένης Ελληνικής κυριαρχίας που θα λειτουργήσει στην πράξη ως προάγγελος της πλήρους ανατροπής των Συνθηκών, ικανοποιώντας έτσι την ανεξέλεγκτη αναθεωρητική της βουλιμία…
• Στο δε κατεξευτελιζόμενο και απολύτως χειραγωγούμενο Ελληνικό πολιτικό προσωπικό, ένα παρατεταμένο καθεστώς ΜΗ πολέμου, δηλαδή ένα καθεστώς πολιτικής καριέρας και απρόσκοπτης εξυπηρέτησης πολιτικών φιλοδοξιών, για να μπορεί να κατατρίβεται διαχειριζόμενο μια ήπια διεκπεραιωτική ατζέντα, μακριά από τις απαιτήσεις της υψηλής στρατηγικής και έξω από αυστηρά πρωτόκολλα της πραγματικής Εθνικής ευθύνης.

Είναι φανερό ότι αυτή η εξέλιξη συνιστά από μόνη της ήττα…

Ήττα στρατηγική και σε τελευταία ανάλυση ήττα ΚΑΙ στο πεδίο, αφού η υλοποίηση αυτού του «συμμαχικού» πακέτου, θα έχει τροποποιήσει αμετάκλητα τα κυριαρχικά δεδομένα, ανοίγοντας τον δρόμο για την ολοκληρωτική ανατροπή των δεδομένων και των προβλέψεων των Διεθνών Συνθηκών.

Εδώ που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, είναι φανερό πως...

Πράξη κορυφαίας γεωπολιτικής εξαπάτησης με ενορχηστρωτή τον ίδιο τον πρωθυπουργό

γράφει ο Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Να σοβαρευτούμε λίγο… «Κεφαλαιοποίηση των καλών σχέσεων» με τις ΗΠΑ, δεν σημαίνει ικανοποίηση της κυβέρνησης εάν απελευθερώσουν οι ΗΠΑ τα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία ενδιαφέρουν την Αθήνα. Η Αθήνα προσαρμόζει - τουλάχιστον προσχηματικά - τα εξοπλιστικά της προγράμματα, με βάση την διαρκή Τουρκική απειλή που αμφισβητεί ευθέως τα σύνορά της…

«Κεφαλαιοποίηση των καλών σχέσεων», ειδικά μετά από το τρομακτικά μεγάλο πακέτο «παροχών» το οποίο έχει προσφέρει η Αθήνα σε αυτόν τον γεωπολιτικό «έρωτα» με του Αμερικανούς, σημαίνει πως οι ΗΠΑ, οι οποίες καμώνονται την σοβαρή υπερδύναμη που νοιάζεται για την σταθερότητα στην ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να εγγυηθούν ρητά, δια παντός και χωρίς περιστροφές, ότι στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο η εφαρμογή του διεθνούς Δικαίου θα επιβληθεί άμεσα…Θα είναι πλήρης και χωρίς αστερίσκους… Και τα εθνικά σύνορα απαραβίαστα χωρίς την παραμικρή ανοχή σε πρακτικές αμφισβήτησης και αναθεωρητισμού. Ενώ παράλληλα με αυτό, θα πρέπει να ξεκινήσει μια ραγδαία...