Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Η προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή, όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά της και όσα ακολούθησαν ήταν αποκαρδιωτικά. Η εικόνα που παρουσίασε η «καρδιά» της δημοκρατίας ήταν άσχημη, τα αναστήματα χαμηλότερα από το αναμενόμενο και τα κίνητρα ιδιοτελή και αδιαφανή. 

Η πιο ανησυχητική εκδήλωση της μεταπολιτευτικής παρακμής ήταν οι δημηγορίες των βουλευτών. Σε τόσο κρίσιμες και καθοριστικές στιγμές για την πορεία του κράτους και του έθνους, οι ομιλητές δεν αξιώθηκαν ούτε να επινοήσουν και να παρουσιάσουν, όπως πρέπει, μια σειρά από ικανοποιητικά επιχειρήματα.

Φτωχά ελληνικά, αφόρητες κοινοτοπίες, έλλειψη έμπνευσης και οράματος για το σύνολο, χειρονομίες σπασμωδικές, δασκαλεμένες από χρυσοπληρωμένους ημεδαπούς και αλλοδαπούς «συμβούλους επικοινωνίας». Ο απλός θεατής θα σχημάτιζε (δικαίως) την άποψη ότι... 


Ο αριθμός εκείνων που πίστευαν όσα έλεγαν ήταν... μονοψήφιος. Η αλήθεια, θέλοντας και μη, βρίσκει τρόπο να εκδηλώνει την ύπαρξή της, ακόμα και μέσα σ' έναν ωκεανό ψεμάτων. Η εκδήλωση της αλήθειας στη συζήτηση για τα νέα μέτρα έγινε μέσω της οικτρής παρουσίας των αγορητών.

Εκείνοι που μίλησαν με προσποιητή ζέση για την ανάγκη περαιτέρω εξαθλίωσης του λαού δεν έπειθαν με τις απειλές και την καταστροφολογία που εκτόξευαν αφειδώς, όποτε έκαναν μνεία για τις συνέπειες ενός «όχι».

Από την άλλη, ήταν εμφανές ότι οι βασικοί εισηγητές της απόρριψης της επιδρομής κατά του εισοδήματος των πολιτών δεν είχαν ιδέα πώς θα χειρίζονταν εκείνοι μια ανάλογη περίπτωση. Ο τρόπος που κινήθηκαν και επιχειρηματολόγησαν φανέρωνε ότι εύχονταν να υπερψηφιστούν τα μέτρα, για να τα καταγγέλλουν στη συνέχεια με την άνεση του αντιπολιτευόμενου.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμπολίτες μας, παρακολουθώντας αυτόν τον τραγέλαφο, σίγουρα θα έφεραν στον νου τους στιγμές από παρελθούσες λεκτικές αντιπαραθέσεις εντός του Κοινοβουλίου, όπου τα αναστήματα δεν ήταν σπιθαμιαία και οι αγορεύσεις μπορούσαν κάλλιστα να περιληφθούν στα σχολικά βιβλία ως υποδείγματα εκθέσεων.

Η παρούσα γενεά με την προχθεσινή οπερέτα πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι η χρεοκοπία της οικονομίας ξεκινά πάντα από τη φτώχεια της σκέψης και την αποψίλωση του λόγου.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου