ΤΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Δύο εξελίξεις ήρθαν να καταδείξουν πως η Γερμανία δεν επιθυμεί τον τερματισμό της κρίσης, ούτε της ευρωπαϊκής, ούτε της ελληνικής...

του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

Η πρώτη αφορά στην αποκάλυψη σύμφωνα με την οποία, πριν το eurogroup, συναντήθηκαν στο Παρίσι οι υπουργοί οικονομικών της Γερμανίας της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας και «συμφώνησαν σε όλες τις λεπτομέρειες της συνδυαστικής πρότασης (που έκανε ο Σόιμπλε) για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και το κενό της χρηματοδότησης». Ακόμη και το ΔΝΤ «δέχθηκε...

Την μεταβατική πρόταση μέχρι το 2016, χρονικό σημείο που θα επανεξεταζόταν το χρέος και η δυνατότητα κουρέματος του επίσημου τομέα. Το ΔΝΤ δέχθηκε τελικά και το 2022 ως ορίζοντα για την μείωση του χρέους στο 120% του ΑΕΠ». Όμως, η καγκελάριος Μέρκελ τηλεφώνησε στον Σόιμπλε  και απαίτησε η Γερμανία να μην μειώσει τα επιτόκια στα διμερή δάνεια που χορήγησε στην Ελλάδα, τόσο χαμηλά όσο οι υπόλοιπες χώρες, με την λογική ότι «εμείς πληρώνουμε τα περισσότερα» και τίναξε τη λύση στον αέρα. Η δεύτερη εξέλιξη αφορά την δήλωση της κας Μέρκελ κατά την είσοδό της στη Σύνοδο Κορυφής, όπου είπε πως «ίσως δεν κλείσει τώρα η συμφωνία για τον προϋπολογισμό» του 2013.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κα Μέρκελ έχει κρυφή ατζέντα που δεν είναι άλλη από την συνέχιση της κρίσης, γιατί απλούστατα κάτι τέτοιο  ευνοεί τη γερμανική οικονομία και τους γεωοικονομικούς της σχεδιασμούς. 

 

Η κρίση συντηρεί τη δυνατότητα της Γερμανίας να δανείζεται με 0% και ακόμη πιο σημαντικό, οι επιχειρήσεις της, όπως η VW, η BASF και οι άλλες να δανείζονται με 0,90%, ενώ η CITROEN, η PEUGEOT, η FIAT, η SEAT δανείζονται με 4%. Αυτό είναι ένα καταλυτικό πλεονέκτημα, που οι Γερμανοί δεν το μετατρέπουν όλο σε κέρδος. Αντίθετα, το περνάνε στο κόστος και μειώνουν τις τιμές κερδίζοντας την αγορά και εδραιώνοντας την κατίσχυσή τους στην Ευρώπη και διεθνώς. Κι αυτά πέρα από τα υπόλοιπα κέρδη που αποκομίζει ο χρηματοοικονομικός τομέας.

Η πρόταση που κυκλοφόρησε για επανεξέταση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους έναντι νέων «μεταρρυθμίσεων» αποκαλύπτει την γερμανική στρατηγική της «ασιατοποίησης» του ευρωπαϊκού Νότου, κάτι που ο Μόντι δεν πρόκειται να φάει…

Η επίλυση της ευρωπαϊκής κρίσης, άλλωστε, θα απελευθέρωνε την αμερικανική οικονομία από ένα κρίσιμο κίνδυνο. Με την ευρωκρίση να σιγοβράζει, η αμερικάνικη οικονομία δεν μπορεί να απογειωθεί και παραμένει σε σχετική ομηρεία. Όσο μάλιστα η κρίση διαρκεί, οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με τη Γερμανία και τον ρόλο της στην Ευρώπη…

EXTRAPOLATION