Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ

Οι μέχρι πρότινος ειρηνικές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας παίρνουν πλέον μια νέα, άγρια τροπή, με αποτέλεσμα η… αστυνομία να μετράει 10 τραυματίες...

Οι εικόνες έκαναν τον γύρο του κόσμου: μέλη των δυνάμεων ασφαλείας κυνηγούσαν πανικόβλητους πολίτες μέσα στο μετρό προκαλώντας χάος. Λίγο νωρίτερα, οργισμένοι διαδηλωτές είχαν προσπαθήσει να σπάσουν τον φράχτη που είχε στηθεί για την προστασία του Κοινοβουλίου, μέσα στο οποίο βουλευτές συζητούσαν τα νέα, «απαραίτητα» – όπως τα χαρακτήριζε η κυβέρνηση – μέτρα λιτότητας. Σας θυμίζει κάτι; Κι όμως, τα παραπάνω δεν διαδραματίστηκαν στην Αθήνα… αλλά στη Μαδρίτη. Παρομοίως, πολλοί μπορεί να… 


Μπερδεύτηκαν παρακολουθώντας πριν από λίγες ημέρες τα τηλεοπτικά πλάνα από κατεστραμμένα πεζοδρόμια σε πλατείες και αυτοκίνητα τυλιγμένα στις φλόγες. Ούτε αυτά προέρχονταν από την ελληνική πρωτεύουσα, αλλά από τη… Ρώμη.
Κι όταν το περασμένο Σαββατοκύριακο αξιωματούχοι του ΔΝΤ (!) επιχειρηματολογούσαν υπέρ της «χαλάρωσης των στόχων του προγράμματος», εκφράζοντας τον «προβληματισμό» τους έναντι των κινδύνων που ενέχει το τελευταίο για την «κοινωνική συνοχή», δεν αναφέρονταν στη δική μας δοκιμαζόμενη προ πολλού κοινωνία, αλλά στην Πορτογαλία, όπου οι μέχρι πρότινος ειρηνικές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας πήραν μια νέα, άγρια τροπή, με αποτέλεσμα η… αστυνομία να μετράει 10 τραυματίες.

«Βράζει» ο Νότος Οι ολοένα και μεγαλύτερες ομοιότητες στην «αισθητική» της καθημερινότητας των πόλεων του ευρωπαϊκού Νότου δεν αποτελεί έκπληξη. Λίγοι μπορούν να αμφισβητήσουν ότι η σκληρότητα του προγράμματος λιτότητας στην Ελλάδα είχε ως στόχο τον «παραδειγματισμό» της υπόλοιπης ευρωζώνης… Εξάλλου το παραδέχτηκε τον περασμένο Ιούνιο και η ίδια η Άνγκελα Μέρκελ. Φυσικά, ο «παραδειγματισμός» αυτός δεν θα μπορούσε να περιορίζεται στη λήψη μέτρων με στόχο τη δημοσιονομική συμμόρφωση.
Τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας σε Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, ακολουθώντας τον δρόμο που «χάραξε» η Ελλάδα, περιλαμβάνουν ως επί το πλείστον περικοπές στο κράτος πρόνοιας – με τους τομείς της Παιδείας και της Υγείας να αποτελούν κύριο στόχο – και αυξήσεις φόρων… επί δικαίους και αδίκους.

Σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, ο δημόσιος τομέας κατακρεουργείται με τη δικαιολογία ότι είναι… «υπερδιογκωμένος και σπάταλος» – όπως τον χαρακτηρίζουν οι εταίροι μας στον Βορρά –, χωρίς να μας εξηγούν γιατί ο ιδιωτικός τομέας επιβάλλεται τελικά να εφαρμόζει με τη σειρά του τα όποια μέτρα υιοθετούνται – υποτίθεται – για το Δημόσιο.

Ελληνικά ρεκόρ Με την Ελλάδα να σπάει όλα τα ρεκόρ, διανύοντας το πέμπτο συνεχόμενο έτος ύφεσης, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία αρχίζουν να νιώθουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα μιας παρατεταμένης περιόδου αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης. Το εφιαλτικό ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα (25%) συμπληρώνεται από τις στρατιές ανέργων σε Ισπανία (25%), Πορτογαλία (15,7%) και Ιταλία (10,7%)… Πρόκειται για τα υψηλότερα ποσοστά που έχουν καταγραφεί σε αυτές τις χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.
Η απελπισία οδηγεί με τη σειρά της στον πολλαπλασιασμό των αυτοκτονιών… με την Ελλάδα βέβαια να διατηρεί το προβάδισμα ως προς τα ποσοστά αύξησης. Σε ένα μακάβριο déjà vu είδαμε πριν από λίγες ημέρες σοκαρισμένους Ισπανούς διαδηλωτές να διαμαρτύρονται για τον θάνατο ενός 53χρονου από τη Γρανάδα που βρέθηκε απαγχονισμένος πριν φτάσουν οι κλητήρες για να του κατασχέσουν το σπίτι. Αν ρωτούσαν τους Έλληνες, θα τους έλεγαν πως σε λίγο καιρό τέτοιες ειδήσεις δεν θα αποτελούν πλέον «πρωτοσέλιδο».

Η αναμενόμενη «δυσκολία» των παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας να προωθήσουν, ακόμη και με άνετες πλειοψηφίες, τα μέτρα οδήγησε τους δανειστές στην άσκηση πρωτοφανούς πίεσης για την επίτευξη «πολιτικής συναίνεσης».

Η προσπάθειά τους να βάλουν όλους τους πολιτικούς παίχτες στο ίδιο «στρατόπεδο», αφαιρώντας έτσι από τους πολίτες ακόμη και την ψευδαίσθηση μιας πιθανής «εναλλακτικής», διευκόλυνε στην πραγματικότητα την περαιτέρω απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Εξάλλου, όπως προκύπτει και στην έρευνα που δημοσιεύει σήμερα το «Π», μόνο 4% του πληθυσμού φαίνεται ότι πιστεύει τις διαβεβαιώσεις της συγκυβέρνησης περί «τελευταίων μέτρων».

Το «μοντέλο» Είναι εμφανές πλέον σε όλους, τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό Νότο, ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως «παράδειγμα» όχι για το τι μπορεί να πάθουν αν δεν συμμορφωθούν, αλλά για το τι θα πάθουν με μαθηματική ακρίβεια ακολουθώντας τον «νόμο» των μνημονίων.
Δυστυχώς, αυτό που δεν φαίνεται να γίνεται αντιληπτό είναι ότι οι μέχρι τώρα κοινωνικές αντιδράσεις στη χώρα μας θα έπρεπε να αποτελούν – ως έναν βαθμό – «παράδειγμα προς αποφυγήν», και αυτό διότι οι Έλληνες μοιάζει να έχουν πείσει τα κέντρα λήψεως αποφάσεων ότι… «σκύλος που γαβγίζει, δεν δαγκώνει». Κι αν έχουν γίνει γενικές απεργίες και διαδηλώσεις στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια... Η μαζικότητα μάλιστα των κινητοποιήσεων το 2011 έσπαγε το ένα ρεκόρ συμμετοχής μετά το άλλο από το 1980. Η Αθήνα «κάηκε» κατ’ επανάληψη. Οι τραυματίες έχουν αγγίξει ακόμη και τους 270 (στις 28 Ιουνίου του 2011) ενώ στις 29 του ίδιου μήνα το κινητό ιατρείο στην πλατεία Συντάγματος προσέφερε τις πρώτες βοήθειες σε… 500 πολίτες!

Παντού, τα πακέτα λιτότητας διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς να επιφέρουν ποτέ τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Όμως, παρά το γεγονός ότι οι λαοί του Νότου φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι η εμμονή στην εφαρμογή της ίδιας «συνταγής» δεν οδηγεί πουθενά, την ίδια ώρα μοιάζει να μην έχουν βρει ακόμη το σωστό «αντίδοτο» στο δηλητήριο που τους χορηγούν.


ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου