Οι εξελίξεις στη γειτονική Τουρκία είναι ραγδαίες, η προκλητικότητα στο Αιγαίο βρίσκεται σταθερά στο κόκκινο, και την ίδια στιγμή οι ελληνόφωνοι ατζέντηδες των δυναστών, επιμένουν να στοχοποιούν την Ελληνική κοινωνία, σμπαραλιάζοντας το ηθικό της και οδηγώντας την αγεληδόν στη δυστυχία και την γενικευμένη απογοήτευση…
Η επιθετική κλιμάκωση στο Αιγαίο, είναι προφανές πως δε συνιστά μια καιροσκοπική αντίδραση ενός επικίνδυνου τυχοδιώκτη, αλλά εντάσσεται σε έναν πολύ συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό, μέσα από τον οποίο επιχειρείται να αναθεωρηθεί το συνολικό γεωπολιτικό στάτους στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο.
Η εθνική κυριαρχία αμφισβητείται συνολικά στη θαλάσσια επικράτεια και στη Θράκη, και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, έχει ήδη τοποθετηθεί στο κρεβάτι του Τούρκου Προκρούστη.
Οι χειρισμοί της Ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σ αυτή τη νέα κατάσταση δείχνουν ανερμάτιστοι και σε κάθε περίπτωση φοβικοί, και χωρίς να πατάνε σε συγκεκριμένο στρατηγικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό. Κάθε στιγμή Ελληνικής ανοχής ισοδυναμεί με ένα καινούριο τετελεσμένο σε βάρος των εθνικών συμφερόντων.
Είναι ν απορεί κανείς με το που πραγματικά εναποθέτουν τις ελπίδες τους αυτοί οι παράξενοι τύποι. Στη μεγαλοψυχία του Ερντογάν μήπως και τελικά δεν...
αποτολμήσει το απονενοημένο??? Στη συνετή παρέμβαση των «συμμάχων» που την τελευταία στιγμή δε θα του επιτρέψουν να τσαμπουκαλευτεί επικίνδυνα??? Στη φαρσοκωμωδία της προσμονής να παρέμβει «ο κοντός και το ξανθό γένος» και ν αποτρέψουν τα χειρότερα???
Όποια και αν είναι η επικίνδυνη φαντασίωση μιας ουσιαστικά ανύπαρκτης εθνικής ηγεσίας, η οποία αποτελείται από μια παρέα προσκυνημένων, δουλοπρεπών και πρόθυμων να υλοποιούν τις απαιτήσεις των δυναστών, αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο, υπάρχει και η εφιαλτική πραγματικότητα η οποία ως προς την ουσία της συνοψίζεται στα εξής:
- Πρώτον: Σε μια εποχή που θα έπρεπε η στοχευμένη διαφύλαξη της εθνικής ενότητας να είναι το πρωτεύον, η κοινωνία σμπαραλιάζεται και το ηθικό της ευνουχίζεται μέσα σε ένα επικίνδυνο παραλήρημα εθνικού διχασμού. Στο όνομα του νεοταξίτικου καθωσπρεπισμού οι εθνικές προτεραιότητες αποκαθηλώνονται, η διαφύλαξη μιας στοιχειωδώς αρραγούς εθνικής συνείδησης στοχοποιείται.
- Δεύτερον: Η Τουρκική επιθετικότητα κλιμακώνεται, και αυτή τη φορά ότι επιχειρηθεί, δε θα μετατοπίσει απλά ένα κυριαρχικό δικαίωμα στον αστερισμό της «γκρίζας ζώνης», αλλά θα το χρωματίσει κόκκινο στα χρώματα του αδικοχυμένου αίματος… Στα χρώματα της Τουρκιάς.
- Τρίτον: Στην πατρίδα μας αυτή τη στιγμή, και κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο «διαχείριση του προσφυγικού», έχει «φυτευτεί» ένα εκτεταμένο δίκτυο ισλαμικού εποικισμού σε ολόκληρη την επικράτεια, που την κρίσιμη στιγμή οι επικίνδυνες συμμορίες που ενσωματώνονται σε αυτό θα αποτελέσουν την πιο δόλια Πέμπτη φάλαγγα στο μαλακό υπογάστριο της χώρας.
- Τέταρτον: Απέναντι στην Τουρκική αποφασιστικότητα για το νεοοθωμανικό imperium, που καθίσταται ανεξέλεγκτη στα χέρια ενός παρανοϊκού ηγέτη, την κρίσιμη στιγμή που θα καταρρεύσει εκ των πραγμάτων και το ρομαντικό παραμύθι των αφελών για τον «κοντό και το ξανθό γένος», θα αποδειχτεί πως, χωρίς εθνική ηγεσία και με ανύπαρκτο εθνικό και επιχειρησιακό σχεδιασμό, ο πατριωτισμός των Ελλήνων δε θα αρκεί για ν ανακόψει ολέθριες εξελίξεις. Γιατί είναι ο ίδιος πατριωτισμός που χωρίς έμπνευση και στοχευμένη καθοδήγηση, δεν ενεργοποίησε το 120ο άρθρο του Συντάγματος, για να στείλει στα τσακίδια της παραδειγματικής τιμωρίας τη λαίλαπα του δωσιλογισμού.
Τα πράγματα λοιπόν δεν είναι καθόλου απλά…
Οι φύλακες όχι μόνο δεν έχουν καμία γνώση αλλά δυστυχώς δεν έχουν και καμία απολύτως επίγνωση για το που οδηγούν τον τόπο…
Και φυσικά οι αποσπασματικοί φραστικοί λεονταρισμοί, στο βαθμό που δεν αποδεικνύονται την επόμενη στιγμή βάσιμοι από μια πολιτική ηγεσία που σέβεται τον εαυτό της, δεν τρομάζουν την Τουρκιά.
Το μόνο που κάνουν είναι να την πείθουν πως αποτελούν επικοινωνιακή φούσκα για εσωτερική κατανάλωση, και φυσικά αποκαλύπτουν το μέγεθος της ατολμίας, της αναποφασιστικότητας και των φοβικών συνδρόμων, που αντί να καταλαγιάζουν αποθρασύνουν ακόμη περισσότερο την προκλητική και αλήτικη συμπεριφορά σε βάρος της χώρας.
Όλη αυτή η προκλητικά παθητική στάση που πλασάρεται ως συνετή διαχείριση, δεν αποτελεί παρά εμφανέστατη ομολογία αδυναμίας, ατολμίας, παντελούς έλλειψης αποφασιστικότητας και ανύπαρκτου επιχειρησιακού σχεδιασμού.
Ας επιλέξουμε λοιπόν αν θέλουμε να δουλευόμαστε μεταξύ μας, ή αν είμαστε αποφασισμένοι να δούμε την αλήθεια κατάματα
Και πάντως ας αφυπνιστούμε διότι δυστυχώς για όλους μας, οι μαύρες μέρες έρχονται όλο και πιο κοντά.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε στις 7 Μαΐου 2016 και η επιβεβαίωσή μας είναι απόλυτη
Σχετικά μας άρθρα...
Εμένα μου κάνει εντύπωση πάντως πως απ' τον στρατό
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ακούστηκε ούτε βόγκος.
Βρε τίποτα λέμε.
Καλά οι κυβερνώντες είναι μπάζα.
Καλά οι φιλόδοξοι αξιωματικοί της αντιπολίτευσης, άλλα μπάζα.
Καλά τα άλλα τα ψιλολόγια....ας το καλύτερα...
Η στρατιωτική ηγεσία όμως που έχει δώσει όρκο να υπερασπισθεί
την πατρίδα δεν μπορεί να εκστομίσει ούτε ΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ;;;
Πως καταντήσαμε έτσι, δηλαδή γκρινιάζουμε και φωνάζουμε όλοι
μόνο όταν μας κόβουν τα ευρωκωλόχαρτα;
Τι φοβούνται μην τους κάνει "ντά" το Τσιπροπαίδι;